Pies kaukaski – piękny i groźny stróż. Charakter i opis rasy

Owczarki kaukaskie kojarzą się powszechnie z siłą i niezależnością. W Polsce również psy rasy owczarek kaukaski, uważane są za bardzo groźne i agresywne – zostały nawet wpisane na wykaz psów agresywnych, która poza nimi, obejmuje jeszcze dziesięć innych ras. Zła sława, którą się cieszy, nie wpływa dobrze na jego popularność, choć na pewno sprawia, że jest rozpoznawalny. Czy naprawdę jest się czego bać? Jaki jest pies kaukaski? Skąd się wziął? Z kim będzie szczęśliwy?

Owczarek kaukaski

Owczarek kaukaski w organizacjach kynologicznych

Pierwszy wzorzec rasy ustalono w 1984 roku, to zasługa Holendrów, co jest tym ciekawsze, że w tamtym okresie, w Holandii było bardzo niewielu przedstawicieli tej rasy.

Owczarek kaukaski to rasa psa, która została uznana przez Międzynarodową Federację Kynologiczną (FCI) i nadał kaukazowi własny wzorzec. Klasyfikacja rasy wygląda tak:

  • Grupa 2 – Pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do bydła, 
  • Sekcja 2.2 – Molosy typu górskiego,
  • Numer wzorca – 328.

Inne organizacje kynologiczne również uznały rasę owczarka kaukaskiego. Jego klasyfikacja prezentuje się w następujący sposób:

  • American Kennel Club (AKC) – Foundation Stock Service Breeds (rasa w trakcie rejestracji, AKC tymczasowo przyjęła standard opracowany przez FCI),
  • Australian National Kennel Club (ANKC) – grupa 6 psy użytkowe,
  • World Kennel Union (WKU) – 1.29.1 (owczarek kaukaski długowłosy), 1.29.2 (owczarek kaukaski gładkowłosy) – psy pasterskie,
  • United Kennel Club (UKC) – psy stróżujące.

Dla organizacji takich, jak Kennel Club in the United Kingdom (KC-UK) oraz Canadian Kennel Club (CKC ) nie zostały opracowane standardy rasy.

Pies kaukaski – historia rasy, górskiej legendy

Owczarek kaukaski cieszy się tak długą historią, że zaliczany jest do najstarszych ras. Chcesz poznać ją bliżej? Zapraszamy do przeczytania dalszej części wpisu.

Skąd pochodzi owczarek kaukaski?

Najprawdopodobniej psy rasy owczarek kaukaski, pochodzą z Azji Centralnej, a do ich przodków zaliczany jest mastif tybetański. Istnieją przesłanki, by sądzić, że psy tej rasy występowały już w Mezopotamii przeszło sześć tysięcy lat temu. Od wielu stuleci są powiązane z Kaukazem, od którego zresztą wzięły swoją nazwę.

Ich hodowla prowadzona była w sposób dość naturalny – szczenięta selekcjonowano i przeznaczano do rozrodu nie na podstawie wyglądu, a siły, zdrowia, odporności i odwagi. Często rozmnażano je również z psami innych ras, jeśli tylko spełniały te kryteria, co miało dodatkowo wzmocnić i uodpornić psy przez rozszerzenie puli genetycznej.

Psy rasy owczarek kaukaski w toku swojej historii nauczyły się dostosowywać do specyficznych warunków panujących na danych terenach, dlatego współcześni przedstawiciele tej rasy potrafią bardzo się od siebie różnić. Istnieją kaukazy bardzo masywne, nazywane „typem gruzińskim”, a także mniejsze i smuklejsze, zwane „typem azerbejdżańskim”.

Choć bardzo rozpowszechnione wśród mieszkańców Kaukazu i Uralu, a także na całym terytorium byłego Związku Radzieckiego to przez naprawdę długi czas były praktycznie nieznane w innych rejonach świata. Oficjalnie pierwsze psy tej rasy trafiły do Niemiec (a ściślej mówiąc – terenów byłego NRD) w 1964 roku, choć niepotwierdzone informacje wskazują na nieoficjalne przekazywanie sobie tych psów na tych terenach już w czasach II wojny światowej.

Owczarek kaukaski – użytkowość

Hodowany tradycyjnie owczarek kaukaski w wioskach na Kaukazie i Uralu, żył nawet w wysokich partiach gór, a jego celem było pilnowanie i ochrona stad owiec przed drapieżnikami i złodziejami. Niegdyś do tego przeznaczano tylko samce, samice tych psów żyły w wioskach i nie pracowały przy stadach, bo trzymane były w celach rozrodczych.

Owczarek kaukaski – popularność w Polsce i na świecie

W latach 80. owczarek kaukaski rozpowszechnił się w Europie, poczynając od RFN, skąd trafił do NRD i terenów byłej Czechosłowacji, zawędrował też do Włoch, Francji i właśnie Holandii.

Pierwszy owczarek kaukaski trafił do Polski właśnie z Niemiec i miało to miejsce na przełomie lat 70. i 80. Współcześnie nie należą do najbardziej popularnych ras w kraju. Mają swoje grono zwolenników, a ich charakterystyczny wygląd „kaukaskich niedźwiedzi” sprawia, że trudno pomylić te psy z jakimikolwiek innymi.

owczarek-kaukaski-charakter

Pies czy niedźwiedź? Jak wygląda owczarek kaukaski?

Jeszcze kilka lat temu w Polsce rozpowszechniona była anegdota o mężczyźnie, który chciał kupić sobie owczarka kaukaskiego u handlarza na dawnym ogromnym bazarze, który funkcjonował przy nieistniejącym już Stadionie Dziesięciolecia, ale okazało się, że „szczeniak” wyrósł na… niedźwiadka. Ta anegdota to nie tylko ostrzeżenie przed kupowaniem psów z niesprawdzonych źródeł, ale też doskonała ilustracja, obrazująca wygląd psa tej rasy. Poniżej dokładnie opisaliśmy wygląd kaukaza.

Owczarek kaukaski – opis ogólny wyglądu

Owczarek kaukaski to silny pies, co widać na pierwszy rzut oka. Ma grube, mocne kości i jest dobrze umięśniony. Samce są znacznie masywniejsze i mają większą głowę od samic. Uszy są zwisające i osadzone dość wysoko, mają kształt trójkąta. Owalne oczy średniej wielkości mogą występować w różnych odcieniach brązu. Ogon może być szablasty lub zakręcony, zazwyczaj jest pokryty długą, obfitą sierścią. Kończyny kaukaza są muskularne i silne.

Wzrost i waga mocarnego kaukaza

Wśród tych psów panuje duży dymorfizm płciowy. Suki są wyraźnie mniejsze od psów. Podczas gdy dorosły samiec może osiągać do około 75 cm w kłębie i ważyć ponad 50 kilogramów, samice mogą mieć jedynie od 64 do 70 cm, a ich minimalna waga to 45 kilogramów.

Rodzaj i dopuszczalne kolory sierści

Futro owczarka kaukaskiego jest dwuwarstwowe. Składa się z podszerstka oraz zawsze prostego, grubego i obfitego włosa okrywowego. Jeśli chodzi o długość sierści, istnieje tu duża różnorodność. W przypadku owczarka kaukaskiego możemy spotkać się z następującymi odmianami sierści:

  • krótkowłosa,
  • długowłosa z występowaniem kryzy, portek i frędzli,
  • półdługowłosa, czyli pozbawiona kryzy, portek i frędzli.

Dozwolone są prawie wszystkie jednolite lub łaciate maści sierści, oprócz czarnej, wątrobianej i niebieskiej, razem z szarym nosem.

Pies kaukaski

Pielęgnacja owczarka kaukaskiego – czy jest bardzo wymagająca?

Owczarek kaukaski nie jest zbyt wymagający pod względem pielęgnacji. Chcesz wiedzieć, jak dbać o jego wygląd? Podpowiadamy.

Pielęgnacja sierści owczarka kaukaskiego

Owczarek kaukaski ma grubą, prostą i niekłopotliwą sierść. Na ogół wystarczy go czesać tylko raz w tygodniu, w okresie linienia z kolei warto robić to codziennie, żeby pies nie gubił sierści i nie zostawiał jej po całym domu. Do tego celu najlepiej użyć metalowej szczotki z gładko zakończonymi zębami (które idealnie rozdzielą splątane pasma futra) oraz furminator służący do wyczesywania martwych włosów.

Jak kąpać kaukaza?

Owczarka kaukaskiego kąpie się z reguły rzadko i tylko, gdy zachodzi pilna potrzeba. Kąpiele są o tyle problematyczne, że kaukaz nie zmieści się do małej wanny, a tym bardziej brodzika. Najlepiej myć go na zewnątrz podczas ciepłego dnia. Do kąpieli najlepiej używać szamponu przeznaczonego dla psów. Warto go wcześniej trochę rozcieńczyć, by zbytnio się nie pienił. Najlepiej spłukiwać mydliny, trzymając słuchawkę prysznica blisko skóry. Na koniec psa trzeba dokładnie wysuszyć ręcznikiem lub suszarką.

Dodatkowe zabiegi pielęgnacyjne

Nie zapominajmy o czyszczeniu uszu kaukaza. Nadmiar woskowiny najlepiej usuwać przy pomocy specjalnego preparatu do uszu. Jeżeli pazury psa są za długie, możemy je przycinać specjalnymi cążkami w rozmiarze XL. Warto również od czasu do czasu przemywać oczy psa (wtedy, kiedy będą łzawić). By unikać powstawania kamienia nazębnego, musimy regularnie szczotkować zęby kaukaza lub podawać mu smaczki dentystyczne.

Owczarek kaukaski – charakter silnego psa

Potężna sylwetka tych psów budzi respekt już na pierwszy rzut oka. Owczarek kaukaski samym swoim wyglądem stanowi swoiste ostrzeżenie dla obcych i sygnał, że nie warto z nim zadzierać. Czy taki naprawdę jest owczarek kaukaski? Z nami poznasz bardziej szczegółowe informacje na temat jego zachowania i charakteru!

Owczarek kaukaski w stosunku do najbliższych

W stosunku do swoich ludzi owczarek kaukaski jest bardzo przyjazny. Te psy cechują się też ogromną wiernością, za swoim przewodnikiem pójdą wszędzie i zrobią wszystko dla niego, jego komfortu i bezpieczeństwa. Trzeba z nimi jednak nawiązać partnerską więź opartą na przyjaźni. W innym wypadku nie oddadzą przewodnictwa w stadzie i nie pozwolą się kierować. Jest bardzo terytorialny, co robi z niego doskonałego stróża.

Charakter tego psa przez wieki kształtowały bardzo ciężkie warunki. To nie był pies kanapowy i nikt go nigdy nie rozpieszczał. Wręcz przeciwnie – szanse na przeżycie miały najsilniejsze osobniki. To spowodowało, że owczarki kaukaskie wykształciły w sobie bardzo dużą niezależność, inteligencję i samodzielność. To psy uparte, zdecydowane, które potrafią sobie radzić bez przewodnictwa człowieka. To właśnie sprawia, że cieszą się złą opinią psów agresywnych. Agresję może w nich powodować też niewłaściwe przewodnictwo, bo pies potrzebuje silnej ręki i stanowczego prowadzenia. Nie znaczy to jednak, że owczarek kaukaski jest złym psem.

Owczarek kaukaski wobec obcych

Owczarki kaukaskie są bardzo czujne i szybko reagują na każdy niepokojący dźwięk, choć wcale nie znaczy to, że są hałaśliwe. Wręcz przeciwnie, to psy uważane za bardzo spokojne i zrównoważone. Nie należą do bojaźliwych, jednak ich nadmierna agresja jest wadą, bo świadczy o braku pewności siebie, a tej tym zwierzętom nie może brakować. Pies kaukaski jest obdarzony silnym instynktem obronnym. Będzie doskonałym stróżem, zarówno terenu, jak i ludzi, których zalicza do swojego stada. Intruz, który będzie chciał wtargnąć na teren posesji, zostanie zaatakowany i przepędzony.

Owczarek kaukaski raczej nie zaprzyjaźni się bardzo z innymi psami i kotami. Mimo wszystko, jeśli zadbamy o jego odpowiednie wychowanie i socjalizację, może żyć pod jednym dachem z różnymi zwierzętami domowymi.

Aktywności dla kaukaza

Owczarek kaukaski to pies bardzo wytrzymały, chętnie będzie towarzyszył nam w długich wędrówkach. Nie jest jednak typem sportowca – raczej nie odnajdzie się w zawodach typu agility (pokonywanie toru z przeszkodami). Musimy pamiętać o regularnych spacerach, na których kaukaz będzie mógł oswoić się z innymi psami.

Kakukas

Wychowanie owczarka kaukaskiego

Owczarek kaukaski niewłaściwie wychowywany może stać się agresywny wobec obcych osób, które nie stanowią żadnego zagrożenia. Pies ten potrzebuje doświadczonego opiekuna, który będzie w stanie go ułożyć. Poniżej opowiedzieliśmy co nieco odnośnie wychowania kaukaza.

Jakich warunków potrzebuje owczarek kaukaski?

Kaukaz nie jest czworonogiem dla osoby, która mieszka w małym mieszkanku lub chce psa kanapowego – potrzebuje ruchu i przestrzeni. Owczarek kaukaski najlepiej czuje się, mieszkając w domu z ogrodem. Lubi patrolować swój teren, jednak nic nie zastąpi mu długiego i aktywnego spaceru. Do tego celu przyda się gruba, solidna smycz i szelki dopasowane do rozmiaru kaukaza. Jeśli nie zapewnimy psu wystarczającej ilości ruchu i stymulacji umysłowej może stać się niebezpieczny i agresywny, bo będzie chciał dać upust swojej frustracji.

Legowisko dla kaukaza

Warto wziąć pod uwagę fakt, że choć te psy doskonale znoszą samotność, bo są bardzo niezależne i samodzielnie z natury, to nieobecność właściciela może negatywnie wpłynąć na ich relacje z człowiekiem. Odosobnione, pozostawione same w kojcu będą nieszczęśliwe, dlatego warto zakupić im legowisko pokaźnych rozmiarów i umieścić tam, gdzie najczęściej przebywają domownicy. Wtedy kaukaz będzie mógł odpocząć u boku ukochanych opiekunów. Relaks po intensywnym wysiłku dobrze wpływa na psychikę psa.

Z kim będzie szczęśliwy owczarek kaukaski?

Owczarek na pewno doceni towarzystwo osoby zdecydowanej. Możesz rozważyć kupno, jeśli chcesz mieć wiernego towarzysza i jesteś w stanie zapewnić mu odpowiednią dawkę ruchu i uwagi. Najlepiej, gdy masz już doświadczenie w prowadzeniu psów, które mają dość trudny i dominujący charakter.

Dobrze prowadzony owczarek kaukaski będzie spokojnym, zrównoważonym i bardzo wiernym towarzyszem życia. Przy takich założeniach nada się też do domu z nieco starszymi dziećmi, pod warunkiem że będzie odpowiednio prowadzony, a dzieci zostaną nauczone, że do psa należy podchodzić z szacunkiem.

Miski, stojaki i dozowniki dla psa - Sklep Zoologiczny Zooart

Szkolenie psa – kto poradzi sobie z owczarkiem kaukaskim? Z kim będzie najszczęśliwszy?

Owczarek kaukaski nie jest psem dla każdego. Psy kaukaskie są niezależne i bardzo samodzielne. Potrzebują opiekuna, który jest w stanie to zaakceptować i prowadzić je we właściwy sposób. Ich szkolenie to prawdziwe wyzwanie, jak sobie z nim poradzić? Podpowiadamy!

Nauka posłuszeństwa

Szkolenie owczarka kaukaskiego powinniśmy przede wszystkim rozpocząć od znalezienia dobrego trenera, który nie tylko ma dużą wiedzę z zakresu szkolenia psów, ale też zna psychikę kaukaza i potrafi poskromić jego niezależny charakter. My, jako opiekunowie, mamy za zadanie konsekwentnie egzekwować i utrwalać ćwiczenia, które zostały pokazane podczas szkolenia. Dzięki dużej dawce cierpliwości oraz dokładnego określenia panujących zasad możemy nauczyć kaukaza podstawowych komend, takich jak „siad”, „do mnie”, „daj głos”. Poprzez szkolenie mamy okazję utrwalać pożądane zachowania i zniwelować te złe, jak np. skakanie na ludzi.

Smaczki w szkoleniu

Najlepsze efekty w szkoleniu osiągniemy poprzez stosowanie metody pozytywnych wzmocnień, która polega na nagradzaniu psa. Owczarek kaukaski to łakomczuch, nie pogardzi więc ulubionym smaczkiem w zamian za poprawnie wykonaną komendę. Pamiętajmy jednak, by przysmak dać dopiero wtedy, gdy pies wykona dane polecenie – nie wcześniej. Musimy również rozważnie serwować mu pyszne przyjemności, by kaukaz nie nabawił się otyłości. Przysmaki nie powinny przekraczać 10% dziennego zapotrzebowania kalorycznego.

Hodowla owczarków kaukaskich

Pamiętajmy o tym, że owczarek kaukaski należy do psów uznawanych za agresywne. By stać się jego opiekunem, musimy najpierw uzyskać specjalne pozwolenie. Ważne jest również znalezienie dobrej, legalnie działającej hodowli (pies zakupiony z nielegalnego źródła może być obciążony wadami genetycznymi). Podpowiadamy, jak tego dokonać.

Rodowód i metryka dla psa

Owczarek kaukaski „czystej krwi” to pies, po którym wiemy, czego możemy się spodziewać. Posiada on bowiem wzorcowy wygląd i charakter. Najlepszym dowodem na przynależność psa do konkretnej rasy jest wydanie przez hodowcę metryki. Znajdziemy w niej dane szczeniaka i jego rodziców. Upraszczając, dokument ten to odpowiednik ludzkiego aktu urodzenia.

Na podstawie metryki wyrabiamy rodowód, jeśli zajdzie taka potrzeba. O jego wystawienie ubiegają się przede wszystkim hodowcy i osoby, które planują startować z psem w pokazach. Dokument ten zawiera informacje o przodkach szczeniaka cztery pokolenia wstecz. Na jego podstawie możemy ocenić m.in. predyspozycje wystawowe danego psa.

O czym warto pamiętać przed zakupem psa?

Owczarek kaukaski to rasa o specjalnych wymaganiach. Nie nadaje się dla początkujących opiekunów psów. Jego właściwe wychowanie wymaga dużo pracy i wysiłku. Kupując psa, nie powinniśmy kierować się wyłącznie jego wyglądem, ale przede wszystkim pomyśleć, czy będziemy w stanie go wychować. Jeśli jednak zdecydujemy, że kaukaz jest idealny dla nas, musimy znaleźć dobrą, zarejestrowaną hodowlę.

Nabywając szczeniaka z renomowanej hodowli, mamy pewność, że jest rasowy – jego wygląd i charakter będzie zgodny ze standardem rasy. Ponadto każdy dobry hodowca dba o rozwój swoich psów. Zapewnia im właściwą socjalizację, pielęgnuje je i zdrowo odżywia. Na pewno nie odda kaukaza w ręce osoby niedoświadczonej. Chętnie udzieli również rad odnośnie wychowania i żywienia owczarka kaukaskiego. Niekiedy hodowcy decydują się na podarowanie nowemu opiekunowi symbolicznej wyprawki, by ułatwić szczeniakowi adaptację w nowym miejscu. A składa się ona najczęściej z:

  • małego opakowania karmy,
  • miski na karmę i wodę,
  • ulubionej zabawki.
  • obroży.

Owczarek kaukaski do adopcji

Przed nabyciem owczarka kaukaskiego warto odwiedzić daną hodowlę i dokładnie ją sprawdzić. Wszystko po to, by nie dać się oszukać pseudohodowcom, którzy często nie dbają o psy, nie zapewniają im dobrych warunków. Takie kaukazy nie są rasowe – szczeniaki często rodzą się z wadami genetycznymi.

Jeśli nie stać nas na nabycie owczarka kaukaskiego, możemy poszukać go w schroniskach. Pamiętajmy jednak, że psy znajdujące w schroniskach są „po przejściach” i trzeba zapewnić im szczególną troskę. Możemy również przeszukać oferty dostępne w internecie. Czasem zdarza się tak, że właściciele tych owczarków kaukaskich muszą oddać psy z różnych przyczyn losowych.

Owczarek kaukaski szczeniaki

Kaukaski owczarek a zdrowie – czy musisz się martwić?

Psy rasy owczarek kaukaski musiały sobie radzić w dużym zakresie same, a w dodatku uroda nigdy nie była brana pod uwagę przy rozrodzie tych psów – liczyła się ich siła, odporność i charakter. Z tego powodu jest to rasa bardzo zdrowa i odporna. Chcecie wiedzieć, ile żyje owczarek kaukaski? Psy tej rasy zazwyczaj żyją ok. 10-15 lat.

Nie są narażone na choroby genetyczne, niestraszne im są nawet bardzo nieprzyjemne warunki atmosferyczne – dobrze znoszą zarówno deszcz, jak i śnieg i niskie temperatury. Należy pamiętać, że wśród przedstawicieli tej rasy jednak, jak u wielu ras dużych psów, zdarzają się przypadki dysplazji stawów biodrowych. Dlatego podczas zakupu owczarka kaukaskiego powinniśmy zapytać hodowcę o wyniki badań szczeniaka i nie nadwyrężać stawów młodego kaukaza.

Owczarek kaukaski podobnie narażony bywa na rozszerzenie i skręt żołądka, co – ponownie – nie jest cechą charakterystyczną dla owczarków kaukaskich, tylko przypadłością, która może dręczyć wszystkie duże psy. Dlatego nie należy ich przekarmiać. Trzeba za to zapewnić im odpoczynek po jedzeniu.

Higiena jamy ustnej dla psa - Sklep Zoologiczny Zooart

Żywienie owczarka kaukaskiego

Owczarki kaukaskie nie mają wielkich wymagań żywieniowych. Ukształtowały je trudne warunki życia, jadły to, co pasterze. Dziś mamy większą wiedzę na temat prawidłowego żywienia psów. Jak zatem dostarczać kaukazowi zdrowe, zbilansowane posiłki? Podpowiadamy.

Karma komercyjna i dieta BARF

Psy tej rasy należą do mało wymagających pod względem żywienia, niemniej jednak ważne jest zapewnienie im kompletnych, zbilansowanych posiłków. W pierwszej kolejności warto zastanowić się nad metodą żywienia odpowiednią dla naszego kaukaza. Możemy wybrać między karmą komercyjną a dietą BARF.

Karma komercyjna dzieli się na suchą i mokrą. Stanowi dobrą alternatywę dla przygotowywania posiłków samodzielnie w domu. Podawanie karmy pomaga zaoszczędzić dużo czasu, dodatkowo nie musimy się przy tym martwić o nadmiar lub niedobór konkretnych składników odżywczych w diecie psa. Warto patrzeć na skład i wybierać dobre jakościowo produkty.

Dieta BARF to sposób żywienia, który zyskuje coraz więcej zwolenników, i nie bez powodu. Jest ona bowiem bardzo zdrowa, to biologicznie odpowiednie surowe jedzenie. Polega na podawaniu mięsa, podrobów, kości oraz niektórych owoców i warzyw. Musimy dbać o zachowanie odpowiednich proporcji poszczególnych składników odżywczych w jedzeniu. W przeciwnym razie możemy zaszkodzić swojemu psu. Przed wdrożeniem diety BARF w życie naszego kaukaza, powinniśmy skonsultować się z lekarzem weterynarii lub dietetykiem zwierzęcym.

Żywienie młodego i dorosłego kaukaza

Prawidłowe żywienie każdego psa zależy od kilku czynników. Między innymi od jego wagi, wieku, zdrowia, czy też poziomu aktywności fizycznej. Psy ras dużych osiągają dojrzałość płciową dość wolno, bo dopiero po ukończeniu około dwóch lat. Do tego czasu warto karmić szczeniaka małymi porcjami mniej więcej 4-5 razy dziennie. Pamiętajmy, że młode kaukazy mają większe zapotrzebowanie na energię, co powinniśmy uwzględnić w ich diecie. Dobra karma zawiera odpowiedni stosunek wapnia do fosforu – te składniki mineralne są bardzo ważne, przyczyniają się do prawidłowego rozwoju i wzrostu kości. Składniki odżywcze w odpowiednich proporcjach znajdziemy w karmach przeznaczonych dla szczeniaków dużych ras.

Kiedy kaukaz dorośnie, powinniśmy zmniejszyć ilość jego posiłków do 2-3 dziennie. W diecie tego psa ważne jest białko odpowiadające m.in. za budowę mięśni i tłuszcze, które stanowią dobre źródło energii. Niemniej ważne są witaminy, minerały i przeciwutleniacze. Dodatek kwasów omega-3 i omega-6 korzystnie wpływa na układ krążenia i pomaga w zachowaniu lśniącej, zdrowo wyglądającej sierści.

Żywienie ras dużych

Owczarka kaukaskiego możemy karmić dobrej jakości karmą suchą lub mokrą. Sucha jest wydajniejsza i ma właściwości czyszczące zęby, mokra jest zaś bardziej smakowita, a poza tym dobrze nawadnia organizm. Możemy wybrać jeden rodzaj lub podawać je naprzemiennie. Pamiętajmy, że duże psy wbrew pozorom mają delikatne żołądki, więc wszystkie zmiany w diecie powinny być wprowadzane stopniowo.

Dorosłym kaukazom najlepiej podawać karmę dwa razy dziennie, by uniknąć skrętu żołądka i innych problemów żołądkowych, które są częste dla psów dużych ras. Warto pilnować, aby pies nie jadł zbyt szybko. Do tego celu mogą przydać się miski spowalniające jedzenie. U ras dużych często występuje dysplazja stawów biodrowych – dodatek glukozaminy i chondroityny w karmach pomoże we wzmocnieniu i ochronie stawów przed urazami.

Owczarek kaukaski – cena i koszty utrzymania

Cena za owczarka kaukaskiego waha się mniej więcej między 3000 a 5000 tysięcy złotych. To spora kwota, którą będziemy musieli wydać, jeśli chcemy mieć w swoim domu rasowego kaukaza, zadbanego, dobrze zsocjalizowanego i wolnego od wad genetycznych. Powinniśmy przyjrzeć się bliżej wydatkom związanym z wyprawką psa tej rasy. Poniżej podsumowaliśmy koszty.

Koszty utrzymania w ujęciu miesięcznym

Karma dla psa, worki na nieczystości i psie przysmaki to produkty, które szybko się kończą. Powinniśmy je więc uzupełniać na bieżąco. Wydamy na nie jednorazowo ok. 250-300 zł.

Koszty utrzymania w ujęciu rocznym i dwuletnim

Owczarek kaukaski potrzebuje produktów, których wymiana będzie konieczna jedynie raz na jakiś czas. A zalicza się do nich: miska na jedzenie i wodę, bardzo duże legowisko, cążki do obcinania paznokci, szampon, szczotka, zabawki (głównie dla szczeniaka), smycz, szelki, obroża, preparaty do czyszczenia uszu i oczu. Zapłacimy za te rzeczy ok. 400-500 zł.

Koszty związane z usługami obejmują m.in. wizyty u lekarza weterynarii i opcjonalnie szkolenie z trenerem oraz konsultacje z psim dietetykiem. Cena jest indywidualna.

Pies kaukaski – podsumowanie

Psy kaukaskie są jedną z najstarszych istniejących ras, choć jej wzorzec został ustalony stosunkowo niedawno, bo w 1984 roku. Od wieków strzegły stad na Kaukazie i Uralu, żyjąc nawet w wysokich partiach gór. Szeroko rozpowszechnione na terenach byłego Związku Radzieckiego i przez większość swojego istnienia były praktycznie nieznane gdzie indziej.

To psy bardzo silne, nie tylko fizycznie, ale też psychicznie, zdrowe i zrównoważone. Są bardzo niezależne i samodzielne. Dlatego poradzi sobie z nimi tylko osoba, która wie, jak prowadzić takie psy i ma już doświadczenie w tej dziedzinie.

Owczarki kaukaskie są bardzo czujne i terytorialne, jednocześnie są niezwykle wierne i silnie przywiązują się do kochającego opiekuna. W Polsce są jedną z ras uwzględnionych w wykazie psów agresywnych, odpowiednie traktowanie i konsekwentne prowadzenie sprawia, że są to psy odważne, choć spokojne i trudne do wyprowadzenia z równowagi. Szczegółowe informacje przyswojone przez opiekuna, które odnoszą się do pielęgnacji tego psa to podstawa.

Jesteśmy tu dla Ciebie! Nadal nie znasz odpowiedzi na swoje wątpliwości? Sprawdź komentarze, albo zadaj nam nowe pytanie.
Oceń ten artykuł
Czy ten artykuł był pomocny?
Przetwarzanie...

Dziękujemy za opinię!
Będziemy zadowoleni, jeżeli powiesz nam czemu nie spodobał Ci się ten artykuł

Napisany w Blog o psach - na temat każdego psa, Rasy psów - poznaj wszystkie, wybierz swoją
Popularne wpisy
4 komentarzy do “Pies kaukaski – piękny i groźny stróż. Charakter i opis rasy
  • Avatar

    Nie bierzcie psów kaukaskich rodowodowych z hodowli – to przeczy istocie tej rasy. Zero wymiany genów bo te wszystkie rodowody sprawiają, że psy marnieją i są bardziej podatne na choroby, dysplazję itp. Mam już czwartego psa tej rasy i te bez rodowodu to okazy zdrowia które weterynarza widzą tylko podczas szczepień. Maksymalny wiek jaki żyją to 12 lat. Tylko raz miałam kaukaza – psa z rodowodem i ten po 9 latach już ledwo chodził, ciągle biegunki i inne problemy o których chciałabym zapomnieć. Tylko rodowodowy umierał długo i w męczarniach co zostało u mnie jako trauma na całe życie. Pozostałe ,te „bez papierów” odchodzą z dnia na dzień, jakby serce przestało bić nagle mimo, że dzień wcześniej szalały po podwórku. Związki kynologiczne i ten cały cyrk z papierami to jest nabijanie ludzi w butelkę. W Turkmenistanie, Kazachstanie czy Mongolii te psy mieszają się między sobą. Tylko duże i silne psy mogą zapłodnić samice która jak ktoś zna tą rasę wie, że łatwo się nie daje, przez co każdy pies wygląda inaczej. W Europie wszystkie psy z rodowodem wyglądają tak samo. Tam pies waży 80 – 100kg, suka 70-80 u nas z treści artykułu tylko 45? Coś jest nie tak… Demonizowanie braku rodowodu uzasadniając, niepożądane typy zachowań jest niedorzeczne. Pies jak człowiek, będzie taki jak się wychowa. Najgłupsze psy jakie w życiu widziałam akurat miały rodowody a bezdomny kundelek na ulicy czy w schronisku potrafi się zachować i zna szereg podstawowych komend.

  • Avatar

    Super opisana rasa. Miałam owczarka kaukaskiego. Był z nami 13,5 roku, czyli bardzo długo jak na tą rasę. Był to pies wyjątkowy. Taki niedźwiadek o złotym sercu. Ogromny, lecz bardzo delikatny. Tolerował nasze inne zwierzęta, a było u nas zawsze ich dużo. Był to też bardzo delikatny w stosunku do moich dzieci, które pojawiły się na świecie, kiedy on miał już 10 lat. Od razu je zaakceptował i nie spuszczał z oka ani na sekundę (tu warto zaznaczyć, że owczarka kaukaskiego nie wolno pod żadnym pozorem zostawiać samego z małymi dziećmi, bo może on wyrządzić im krzywdę chcąc je chronić, a jeśli uzna je za swoje, może także próbować je karcić, gdy będą zachowywać się źle w jego mniemaniu, nasz nigdy dzieciom krzywdy nie zrobił, jedynie przewracał je, gdy podawał łapę lub chciał je polizać – miał ponad 100 kg). Był bardzo uparty, oj bardzo, bardzo. Wizyty u weterynarza to było nie lada wyzwanie. Pies był super grzeczny, ale na przykład nie dał się wciągnąć na wagę lub nie chciał wejść do auta po wizycie, kiedy na wycieczki inne wskakiwał bez problemu (a wrzucić takiego kolosa do auta to niezły wyczyn). Gdy jako szczeniak wystraszył się wybiegających z kukurydzy saren, nigdy w życiu nie chciał iść drogą, na której nam się to przydarzyło. Kładł się i nie dało rady go ruszyć 😂 Bardzo za nim tęsknię ❤️

    • Avatar

      Mam kaukaza, chyba rasowy, ale wzięty ze schroniska, z trudna historia, bo pozostawiony sam sobie na terenie porzuconej fabryki. Bez żarcia. Miał już 7 lat kiedy go wzięłam. Tak zrównoważony pies to cud, delikatny wobec ośmiomiesięcznego dziecka. Członek rodziny, kochany i z charakterem, ale zawsze razem w rodzinie. Teraz pies ma 12 lat i już słaby choć ciągle wydaje mu się, że może wykonywać nie wiadomo jakie spacery. Dużo śpi, z trudem siada latem lubi piwnice bo tam najchłodniej, zimy przesypia na dworze. Kocha nas i broni. I my jego.

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.