Koty i psy to nie są jedyne popularne zwierzątka domowe. Gryzonie też do nich należą! Najczęściej w polskich domach goszczą chomiki, świnki morskie (kawie domowe), myszki, a nawet szczury. Coraz częściej jednak do polskich domów zaglądają… wiewiórki!
Nie są to jednak takie zwykłe, sympatyczne rudzielce. Wiewiórką hodowaną w domach jest wiewiórka syberyjska. Ten gryzoń nadal jest dość egzotyczny w odbiorze. Informacja o trzymaniu w domu akurat tego zwierzaka budzi zainteresowanie i wiele pytań.
Jak to jest z tymi wiewiórkami? Czy trzymanie ich w domach nie krzywdzi ich? Absolutnie nie! Te sympatyczne gryzonie pozwalają się oswoić. Wymaga to trochę pracy, ale w zamian możesz cieszyć się bardzo miłym, futrzanym towarzyszem. Wiewiórka burunduk, bo tak zwane są też wiewiórki syberyjskie, może być bardzo wdzięcznym i zabawnym zwierzątkiem, które doskonale odnajdzie się w warunkach domowych.
To wszystko nie przyjdzie do Ciebie jednak samo. Musisz włożyć nieco pracy i uzbroić się w spore pokłady cierpliwości. Musisz też zdobyć nieco wiedzy na temat burunduków. Wtedy, jeśli tylko zechcesz, będziesz mógł z powodzeniem hodować wiewiórkę syberyjską we własnym domu. To wcale nie takie trudne!
Wiewiórka syberyjska – pochodzenie
Wiewiórka syberyjska jest gatunkiem bardzo rozpowszechnionym. Występują w Ameryce Północnej, W Rosji, Korei, Chinach i w części Japonii – na Hokkaido. Zostały też z powodzeniem introdukowane na tereny centralnej i wschodniej Europy.
Wiewiórka syberyjska jako zwierzątko domowe
Burunduk pozwala się oswoić. Właśnie to, w połączeniu z jego urodą, sprawiło, że został zauważony i doceniony jako zwierzątko domowe. Te puchate stworzonka mogą być niezwykle przyjacielskie. Nadal jednak są samotnikami. Trzymanie więcej niż jednego burunduka w warunkach domowych może doprowadzić do krwawych scen. Jeśli nie masz w planach prowadzenia profesjonalnej hodowli, najwygodniej i najbezpieczniej będzie Ci trzymać jednego burunduka.
Wygląd
Łącznie z ogonem, który stanowi przeszło 2/3 ich długości, burunduki osiągają długość około 25-30 cm i ważą około 120 gramów. Długi ogon pozwala im zachować równowagę nawet, gdy biega po bardzo pochyłej nawierzchni. Sierść jest rudawo-brązowa, żółto-brązowa lub szarawa, a wzdłuż ciała biegną ciemnobrązowe lub czarne pasy.
Znane są też wiewiórki syberyjskie-albinosy z czerwonymi oczami, całkowicie białe lecz z czarnymi oczami lub rudawo-żółtawe z czerwonymi oczami. Mają torby policzkowe, w których chowają jedzenie.
Charakter
Dość trudne do oswojenia. Nie nadają się dla małych dzieci. Nie przepadają za przytulaniem i nie są typem pieszczocha. Oswojone potrafią zachowywać się bardzo przyjacielsko, od czasu do czasu nawet same domagają się uwagi i towarzystwa. Są samotnikami i powinny być trzymane w izolacji. Bardzo aktywne i ciekawskie, nie ma dla nich miejsca, w które nie chciałyby zajrzeć.
Tryb życia
W odróżnieniu od innych popularnych domowych gryzoni, chomików, prowadzą dzienny tryb życia. Uwielbiają się wspinać, choć dużą część życia spędzają na ziemi. Stąd też inna ich nazwa – wiewiórki ziemne. Burunduki żyjące na wolności zapadają w sen zimowy. Wiewiórki hodowlane na ogół tego nie robią.
Jak od każdej reguły, także tutaj pojawiają się wyjątki. Hodowcy starają się jednak nie dopuścić do snu zimowego burunduka. Istnieje przekonanie, że burunduki, które zapadają w sen zimowy żyją krócej niż te, które tego nie robią. Na wolności żyją około 5 lat, w niewoli dożywają nawet 10. Najstarszy burunduk hodowany w warunkach domowych dożył aż 18 lat.
Oswajanie
Burunduki są podatne na oswajanie, jednak powinieneś uzbroić się w cierpliwość. Cały proces zajmie bowiem aż kilka miesięcy. Na początku daj burundukowi trochę czasu na to, by zadomowił się w nowym dla niego otoczeniu. Nie podnoś przy nim głosu i zapewnij mu miejsce w cichych i komfortowych warunkach.
Nie bierz go od razu na ręce! Najpierw naucz go jedzenia z ręki. Wiewiórka syberyjska jest bardzo łasa na przysmaki. Szybko zauważy, że gdy wkładasz rękę do jego klatki to po to, by go nakarmić. Nie zmuszaj jej, by brała pokarm od razu z Twojej ręki. Zostawiaj go w klatce. W końcu sama zechce wziąć przysmak, nie czekając, aż wyjmiesz dłoń.
Później możesz zacząć uczyć burunduka przyzwyczajania się do Twojego dotyku. Nie bierz go jednak na ręce, nie przytulaj i nie bądź nachalny. Poświęcaj na głaskanie go dosłownie kilka chwil. Ten czas możesz sukcesywnie zwiększać.
Klatka
Burunduki są niewielkimi zwierzątkami. To nie oznacza, że wystarczy im mało miejsca. Jest zupełnie odwrotnie. Nie ma czegoś takiego jak za dużo miejsca dla burunduka. Nie powinieneś oszczędzać na miejscu dla Twojej wiewiórki.
Im większa klatka, terrarium lub woliera, tym lepiej. Do klatki konieczne będzie poidełko, miseczka na jedzenie, domek do spania, konary drzew, kołowrotek, półeczki i inne akcesoria do zabawy i wspinaczki.
Wyżywienie
Burunduki są wszystkożerne. Zjedzą warzywa, owoce, mięso, zioła i nasiona. Możesz podawać im także jajka surowe lub gotowane, mniszek lekarski, ziarna, gotowane ziemniaki, gotowaną lub surową marchew, ser biały, jabłka, truskawki i jagody. Z powodzeniem mogą jeść gotowane mięso, nie podawaj im jednak wołowiny ani wieprzowiny. Od czasu do czasu możesz poczęstować wiewiórkę syberyjską gotową mieszanką.
Wiewiórka syberyjska – czy jest odpowiednia dla Ciebie?
Zastanawiasz się, czy w Twoim domu powinna zamieszkać wiewiórka syberyjska? Hodowla tych zwierzątek wymaga sporo czasu. Zwłaszcza na samym początku, gdy burunduka trzeba oswoić. Jeśli decydujesz się na trzymanie więcej niż jednego osobnika, musisz też bardzo uważać, by nie doszło między nimi do wojen.
Nie nadają się do domów z małymi dziećmi, nie są dla nich odpowiednie. Potrzebują całkiem sporo miejsca, by czuć się dobrze. Nie są jednak wybredne żywieniowo, przez co wcale nie są tak drogie w utrzymaniu. Oswojona wiewiórka syberyjska będzie bardzo wdzięcznym towarzyszem.
Jeśli jesteś miłośnikiem wiewiórek, chciałbyś trzymać jedną w domu, masz czas, by poświęcić go na oswajanie i dość miejsca do stworzenia burundukowi komfortowych warunków – to zwierzę idealne dla Ciebie.
a można je mieć bo podobno unia uznała je za gatunek inwazyjny
Unia Europejska uznała wiewiórki syberyjskie za gatunek inwazyjny. Możesz złożyć wniosek o zezwolenie na przetrzymywanie.
a trudno o pozwolenie?
46
Można prosić o numer telefonu gdyż interesuje mnie zakup wiewiórki brunduk
Jeśli mam kota w domu to będzie taka możliwość ? Bo mam duży dom mam na tyle sporo miejsca żeby trzymać je od śebie z daleka kot by wychodził na dwur wiewiórkę bym wypuszczała na całym dom a co z zapachem jak by sie zachowali ?
O******o im
A można je mieć bo podobno w 2016 zakazali ich