Kot burmilla – kot azjatycki cieniowany, czyli rasa kotów, która powstała ze skrzyżowania kota burmskiego i persa szynszylowego

Burmilla to rasa kota zachowana po przypadkowym skrzyżowaniu kota perskiego szynszylowego i brytyjskiego krótkowłosego. Świadczy o tym sama nazwa burmilla, która łączy w sobie obie rasy. Innym określeniem tego mruczka jest kot azjatycki srebrzysty, nawiązuje ono do charakterystycznego srebrzystego odcienia futra, które wyróżnia tę rasę. Burmilla zachował wiele cech swoich przodków, co czyni go interesującym i wyjątkowym kocim towarzyszem, odpowiednim dla rodzin z dziećmi. W tym artykule przedstawimy opis i charakterystykę rasy burmilla oraz informacje dotyczące opieki i kosztów utrzymania tego kota.

Wzorzec rasy FIFe i innych organizacji felinologicznych

Burmilla należy do rejestru Międzynarodowej Federacji Felinologicznej (FIFe) i posiada wzorzec oznaczony kodem EMS (służący do szybkiej identyfikacji) – BML. Jest rasą uznawaną, także przez inne organizacje:

• Stowarzyszenie Miłośników Kotów (Cat Fanciers’ Association – CFA),
• Międzynarodowe Kocie Stowarzyszenie – (The International Cat Association – TICA), gdzie otrzymał oznaczenie BM i BML dla odmiany długowłosej,
• Stowarzyszenie Amerykańskich Miłośników Kotów (American Cat Fanciers Association – ACFA), gdzie otrzymał oznaczenie BUS i BUL dla odmiany długowłosej,
• Kanadyjskie Kocie Stowarzyszenie (Canadian Cat Association – CCA) ,
• Rada Zarządzająca Miłowania Kotów (Governing Council of the Cat Fancy – GCCF), uznało jako cieniowaną odmianę kota azjatyckiego gdzie został przypisany do sekcji 5, grupy 2,
• Światowa Kocia Federacja (World Cat Federation – WCF), gdzie otrzymał oznaczenie BMS, a odmiana długowłosa BML.

Historia rasy burmilla – połączenie rasy burmskiej z persem

Burmilla powstała w 1981 roku jako wynik przypadkowej krzyżówki kota perskiego o umaszczeniu szynszylowym z kotem burmskim. Hodowczyni kotów burmskich, która dokonała tego krzyżowania, zdecydowała się na dalszą pracę nad nową rasą. Wkrótce owa rasa zyskała uznanie w świecie felinologicznym. W wyniku prac hodowlanych na świat przyszły cztery odmiany: burmilla, burmilla longhair (długowłosa), burmilla silver (srebrzysta) oraz burmilla golden (złota). Sama nazwa rasy wywodzi się od połączenia nazw protoplastów rasy, którzy wzięli udział w jej krzyżowaniu, a był to kot burmski (burmese) i perski szynszylowy (chinchilla). Burmilla jest zaliczana do grupy kotów azjatyckich, jest rasą cenioną przez wielu hodowców i miłośników zwierząt na całym świecie.

Jaka jest popularność kotów Burmila?

Burmilla jest stosunkowo rzadko spotykaną rasą kotów, jednak zyskuje coraz większą popularność w świecie i w Polsce. Państwa, w których burmilla jest najpopularniejsza, to:

• Wielka Brytania,
• Niemcy,
• Stany Zjednoczone,
• Kanada,
• Australia.

W tych krajach istnieją liczne hodowle burmilli oraz organizacje felinologiczne, które zajmują się promocją i rozwojem tego kota. Niestety w Polsce nie jest jeszcze zbyt popularny, ale zyskuje coraz większe grono miłośników. W naszym kraju istnieją już pierwsze hodowle rasy.

Kot burmilla – wygląd i budowa ciała

Burmilla to zwierzę średniej wielkości, osiągające zwykle wagę między 4, a 7 kilogramami. Kot sprawia wrażenie zwinnego. Charakteryzuje się muskularnym ciałem, które jest silne i wytrzymałe. Sylwetka burmilli jest harmonijna i zgrabna, z delikatnymi łukami na grzbiecie i w okolicach lędźwi. Głowa – delikatnie zaokrąglona. Oczy kotów dorosłych są zwykle duże i wyraziste, o kolorze zależnym od odmiany rasy – zazwyczaj zielone, a dla przedstawicieli odmiany rudej, kremowej i liliowej możliwy jest kolor bursztynowy. Młode koty burmilla mają często niebieskie oczy, które z czasem zmieniają kolor. Uszy średniej wielkości, są umiejscowione na bokach głowy, lekko odchylone do przodu i zaokrąglone na końcach. Szyja kota burmilla jest proporcjonalna do reszty ciała, umiarkowanie długa i giętka. Kończyny kotów tej rasy są proporcjonalne do sylwetki, muskularne i dobrze zbudowane, zakończone łapami o zaokrąglonych kształtach. Ogon kota burmilla jest umiarkowanie długi, zaokrąglony na końcu i dobrze umięśniony.

Futro i umaszczenie burmilli – wszystkie odcienie srebrzystego

Burmilla to kot krótkowłosy, chociaż niektóre organizacje dopuszczają odmianę z półdługą sierścią. Jego futro gęsto i równomiernie pokrywa całe ciało, na ogonie może być nieco dłuższe. Występuje lekki podszerstek, który pomaga izolować ciało kotów w chłodniejszych warunkach. Futro ma jedwabistą fakturę. Według wzorców FIFe wyróżnia się kolory podstawowe dla barw pomarańczowych i nie pomarańczowych. Kolory podstawowe to:

• czysto srebrzystobiały,
• ciepły złoty cieniowany,

Barwy pomarańczowe:

• rudy,
• kremowy,
• szylkretowy srebrny,
• złoty cieniowany,
• muszlowy.

Barwy niepomarańczowe:

• czarny,
• niebieski,
• czekoladowy,
• liliowy,
• cynamonowy,
• płowy srebrny,
• złoty cieniowany,
• muszlowy.

Burmilla – pielęgnacja kociej sierści

Burmilla nie gubi sierści w dużej ilości, pielęgnacja uchodzi za stosunkowo łatwą. Jednakże, jest ona bardzo ważna, aby futro kota zachowało zdrowy i piękny wygląd. Pamiętajmy także o pielęgnacji pozostałych części ciała mruczka.

Szczotkowanie futra jest zalecane dwa razy w tygodniu, szczególnie u kotów o półdługiej sierści. Można użyć miękkiej szczotki, aby usunąć martwe włosy i zapobiec ich plątaniu. Jeśli futro burmilli jest krótkie, wystarczy szczotka z naturalnego włosia, aby pozbyć się nadmiaru sierści. Mycie kota jest zalecane tylko w razie konieczności, ponieważ może to prowadzić do nadmiernej utraty naturalnych olejków skórnych, co z kolei skutkuje problemami dermatologicznymi. Możemy umyć kota, na przykład po przemoczeniu lub gdy zaczyna wydzielać on nieprzyjemny zapach. Przed kąpielą należy dokładnie rozczesać futro, aby zapobiec jego plątaniu. Warto użyć specjalnego szamponu dla kotów, a po umyciu dokładnie osuszyć futro, aby uniknąć infekcji skóry.

O czym jeszcze należy pamiętać podczas pielęgnacji burmilli?

Burmilla, podobnie jak każdy inny kot domowy, wymaga podstawowej pielęgnacji ciała, obejmującej kilka istotnych elementów:

• Przemywanie nosa wacikami nasączonymi preparatem pielęgnacyjnym,
• Przemywanie okolic oczu preparatem pielęgnacyjnym,
• Codzienne sprawdzanie uszu i ewentualne zabranie kota do weterynarza w przypadku pojawienia się ciemnej wydzieliny,
• Czyszczenie zębów pastą do zębów dla kotów i szczoteczką dopasowaną do szczęk kota,
• Sprawdzanie ogona podczas szczotkowania i usuwanie nadmiaru wydzieliny z gruczołu łojowego, aby zapobiec powstawaniu zaskórników, czy łojotoku,
• Obcinanie pazurów obcinaczem dla kotów, gdy zaczynają się zawijać.

Burmilla – charakter dumnego kotka

Burmilla to kot o jednocześnie dumnej, przyjaznej i towarzyskiej naturze. Odziedziczył on te cechy po swoich przodkach, kocie burmskim i persie. Jest aktywny, ale niezbyt ruchliwy, przez co idealnie nadaje się dla osób, które cenią sobie spokojniejszą atmosferę w domu. Burmilla niechętnie spędza czas w samotności. Oprócz tego koty burmilla uwielbiają bawić się i polować, co wynika z ich instynktu myśliwskiego.

Jaki jest burmilla wobec domowników i gości domu?

Koty burmilla są bardzo przyjacielskie i łatwo się zaprzyjaźniają z najmłodszymi członkami rodziny, dlatego są odpowiednie dla rodzin z dziećmi. Lubią zabawy i różne aktywności, zwłaszcza łowienie zabawek. Są również odpowiednie dla osób starszych, ze względu na swoją spokojną naturę i towarzyski charakter. Jeśli chodzi o gości domu, koty burmilla są zwykle przyjazne i ciekawe nowych osób, ale czasem mogą potrzebować trochę czasu, aby się przyzwyczaić.

Jaki jest burmilla wobec innych zwierząt domowych?

Burmilla jest zbyt dumny i woli być jedynym burmillą w domu, lecz jest w stanie odnaleźć się w towarzystwie innych kotów, pozostałych ras. W stosunku do psów ma również przyjacielskie nastawienie (oczywiście dużo zależy od charakteru danego osobnika). W większości przypadków koty burmilla potrafią żyć w zgodzie z innymi zwierzętami.

Wychowanie kota rasy burmilla

Burmilla to aktywny kot, który potrzebuje odpowiedniego wychowania i wyposażenia. Bardzo ważne jest, aby miał swoje miejsce, gdzie będzie mógł się zaszyć i odpocząć, ale również zająć się zabawą. Właściciel powinien poświęcać odpowiednią ilość czasu, aby bawić się z pupilem i zapewnić mu odpowiednie warunki do rozwoju. Kot burmilla potrzebuje kontaktu ze swoim opiekunem. Jest do niego mocno przywiązany i dzięki temu, nie przejawia skłonności do ucieczek.

Jakich akcesoriów potrzebuje burmilla w swoim domu?

W domu, w którym mieszka kot rasy burmilla, nie powinno zabraknąć podstawowych akcesoriów, takich jak:

• legowisko – powinno być wygodne i ciepłe,
• kuweta – powinna być łatwa w czyszczeniu,
• drapak – jest bardzo ważnym elementem wyposażenia, ponieważ pozwala kotu na zaspokojenie jego naturalnej potrzeby do drapania, a jednocześnie chroni meble przed zniszczeniem,
• różnego rodzaju zabawki – zapewnią kotu aktywność i stymulację, a także umożliwią mu rozwijanie swoich naturalnych instynktów łowieckich,
• miski – na jedzenie i wodę,
• transporter – do wizyty weterynarza, a także do podróży.

Burmilla hodowla kociaków i cechy idealnego hodowcy

Burmilla to rasa kota, której przedstawicieli można nabyć w Polsce. Bezpieczniej jest ich szukać u renomowanych hodowców, którzy przestrzegają standardów hodowlanych i zapewniają odpowiednie warunki swoim podopiecznym. Jeśli nie stać nas na zakup kota z renomowanej hodowli, dobrym rozwiązaniem jest adopcja.

Na co uważać kupując kotka rasy burmilla z hodowli?

W legalnie działającej hodowli kotów burmilla dąży się do tego, aby uzyskać mioty zgodne z cechami rasy, z uwzględnieniem standardów hodowlanych i zdrowotnych. Hodowle podlegają organizacjom felinologicznym, które wprowadzają zasady hodowli kotów i wyznaczają standardy ras. Dlatego wybierając hodowlę powinniśmy zweryfikować także organizację, pod którą ona podlega. Właściciele kociaków otrzymują od hodowcy rodowód, który potwierdza pochodzenie kota. Rodowód kociąt jest wystawiany na podstawie dokumentacji potwierdzającej pochodzenie ich rodziców, zgodnie z zasadami ustalonymi przez organizacje felinologiczne. Przy wyborze hodowli warto zwrócić uwagę nie tylko na reputację, ale także na warunki oraz regularne badania i szczepienia, jakie zapewnia kotom hodowca. Idealny hodowca rasy burmilla powinien dbać o to, aby kocięta były socjalizowane i przyzwyczajane do ludzi, a także zapewniać odpowiednią wyprawkę, zawierającą legowisko, kuwetę, drapak i zabawki.

Jaka jest szansa na adopcję kota rasy burmilla w Polsce?

Adopcja burmilli w Polsce jest możliwa, jednak szansa na znalezienie takiego kota w schronisku jest stosunkowo niska. Przy adopcji kota zawsze warto pamiętać o tym, aby wybrać sprawdzoną organizację lub przytulisko. Należy też pamiętać, że adoptując dorosłego kota, można mieć pewność co do jego charakteru i potrzeb, co jest ważne dla osób starszych lub rodzin z dziećmi.

Burmilla – zdrowie rasy burmilla

Burmilla to rasa kotów, która na ogół cieszy się dobrym zdrowiem i długo żyje – średnio około 12-15 lat. Jest stosunkowo odporna na zmiany temperatury i dobrze znosi chłody. Poza tym, podobnie jak każda rasa, burmilla może być podatna na pewne dolegliwości. Prawdopodobieństwo wystąpienia chorób zależy od stylu życia, ale także od genetyki. Przyjrzyjmy się chorobom, które są typowe dla tej rasy.

Jakie choroby są typowe dla rasy burmilla?

Poniżej przedstawiamy typowe choroby dla rasy burmilla:

• wielotorbielowatość nerek – jest to choroba genetyczna, którą rasa odziedziczyła po kocie perskim. Może być zdiagnozowana przez badania USG, co pozwala na wczesną interwencję i zapobiega poważnym komplikacjom,
• alergie – burmilla może mieć skłonność do alergii, zwłaszcza na niektóre rodzaje pokarmów, ale także na pleśń lub pyłki, dlatego otoczenie, w którym przebywa kot powinno być czyste,
• zapalenie dziąseł – może prowadzić do utraty zębów, ale także i chorób serca. Z tego powodu ważne jest, aby regularnie dbać o higienę jamy ustnej burmilli.

Jak prawidłowo żywić burmille karmą i posiłkami domowymi?

Burmilla wymaga specjalnego podejścia do żywienia, ze względu na swoją skłonność do chorób dziąseł oraz alergii. Istnieją dwie opcje żywienia burmilli: karmienie karmą komercyjną lub karmienie posiłkami domowymi. Wybór opcji zależy od indywidualnych preferencji i możliwości każdego właściciela.

Jak żywić burmillę posiłkami domowymi?

Posiłki domowe mogą być dobrym rozwiązaniem dla kotów burmilla, ale ich przygotowanie wymaga większej uwagi i czasu. Właściciele kotów muszą dokładnie wiedzieć, jakie składniki muszą być zawarte w posiłku, aby dostarczyć kotu odpowiednią ilość składników odżywczych. Dlatego, jeśli decydujemy się na żywienie kotów burmilla posiłkami domowymi, powinniśmy skonsultować się z lekarzem weterynarii lub specjalistą ds. żywienia. Niestety, taki sposób żywienia wymaga czasu na pozyskanie odpowiedniej wiedzy, a także sporządzenie posiłku.

Jak żywić burmillę karmami komercyjnymi?

Kompletne i zbilansowane karmy komercyjne są w stanie zapewnić kotu wszystkie niezbędne składniki odżywcze, w dodatku pozwolą nam zaoszczędzić czas na przygotowanie posiłków. Pamiętajmy, że przy żywieniu kota karmą komercyjną należy wybierać taką, która jest najlepiej dopasowana do potrzeb pupila. Powinniśmy uwzględnić przy tym etap jego życia oraz jego ewentualne potrzeby zdrowotne. Sucha i mokra karma to dwa rodzaje, które można podawać kotom. Karma mokra ma wiele zalet, m.in. zapewnia lepsze nawodnienie organizmu kota i ma łagodniejszy wpływ na dziąsła. Karma sucha oczyszcza zęby kota i jest bardziej kaloryczna. W przypadku alergii u kota, istnieją również specjalne karmy alergiczne, które należy podawać zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii.

Wszystkie rodzaje pokarmów można łączyć, a także stosować przysmaki. Jednak pożywienie powinno być podawane zgodne z dziennym bilansem energetycznym, a wszelkie zmiany w diecie muszą być wprowadzane stopniowo. W każdym przypadku niezwykle ważne jest, aby kot miał stały dostęp do świeżej wody pitnej. Pamiętajmy, że regularne badania u lekarza weterynarii pozwolą na wykrycie niedoborów lub nadmiarów poszczególnych składników, co pozwoli na ich skorygowanie.

Burmilla cena za kocię oraz koszty opieki

Burmilla to rasa kota, która cieszy się coraz większą popularnością w Polsce. Cena za kocię w polskich hodowlach wynosi przeważnie od około 2000 do 4000 zł, zależnie od jakości linii hodowlanych i indywidualnych cech kociąt. Wynika to z faktu, że hodowla burmilli wymaga stosunkowo dużego nakładu pracy i zaangażowania ze strony hodowców. Należy jednak pamiętać, że koszty zakupu to tylko część wydatków związanych z posiadaniem kota. Sprawdźmy jakie są koszty opieki w przeciągu miesiąca, roku i dwóch lat.

Jakie są miesięczne koszty utrzymania kota rasy burmilla?

Miesięczne wydatki związane z opieką nad kotem mogą wynosić około 100-200 zł, i są związane z produktami, które należy na bieżąco uzupełniać. Tu możemy wymienić:

• karma dla kota,
• smaczki dla kota,
• żwirek dla kota.

Jakie są roczne koszty utrzymania kota rasy burmilla?

Roczne koszty opieki nad kotem burmilla to koszty miesięczne oraz zakup produktów, które nie zużywają się na bieżąco, takie jak:

• szampon,
• odżywka,
• drapaki,
• obroża owadobójcza.

Wynoszą około 1300-2600 zł.

Jakie są koszty opieki nad kotem rasy burmilla w ujęciu dwuletnim?

W ciągu dwóch lat do wyżej przedstawionych kosztów, dojdzie koszt zakupu niezbędnych akcesoriów, takich jak:

• miski dla kota na wodę i pokarm,
• obroża dla kota,
• szelki dla kota na spacer,
• smycz dla kota,
• obcinacz do pazurów kota,
• kuweta dla kota,
• siatka na okno lub balkon,
• legowisko dla kota,
• zabawki dla kota.

Powinniśmy je wymieniać, maksymalnie do dwóch lat. Dzięki temu będziemy mieli pewność, że będą właściwie pełnić swoją funkcję, a także, że są bezpieczne dla naszego pupila. Sumując koszty w ciągu dwóch lat, zapłacimy około 3000-6000 zł. Wszystkie produkty, które zostały powyżej wymienione możemy znaleźć w internetowym sklepie zoologicznym ZooArt.

Jakie jeszcze koszty poniesiemy opiekując się kotem rasy burmilla?

Oprócz kosztów związanych z zakupem produktów, należy uwzględnić także koszty usług. W przypadku chorób czy urazów kotów, koszty mogą być znacznie wyższe. Dlatego warto zadbać o regularne wizyty u weterynarza oraz wykupić ubezpieczenie dla kota. Inne usługi, z których możemy skorzystać, to:

• konsultacje u behawiorysty,
• konsultacje u dietetyka zwierząt,
• wizyty u groomera (czyli fryzjera zwierząt).

Podsumowanie

Burmilla doskonale łączy w sobie cechy kota perskiego szynszylowego i burmskiego. Jest to rasa w sam raz dla osób, które cenią sobie zarówno urodę, jak i charakter kota. W artykule omówiliśmy pochodzenie i cechy charakterystyczne tej rasy, jej wymagania w zakresie pielęgnacji, żywienia, wychowania oraz koszty związane z utrzymaniem takiego kota. Jeśli szukasz przyjaciela o łagodnym usposobieniu, ale jednocześnie energicznego i zabawnego, to burmilla będzie doskonałym wyborem. Pamiętaj, że kociaki hodowane w odpowiedzialnych hodowlach otrzymują odpowiednią opiekę, przez co są wolne od chorób, które najczęściej zagrażają rasie.

Facebook

Pinterest

Twitter

Linkedin

email

Print