Posokowiec – co powinieneś o nim wiedzieć?

Posokowce bawarskie to typowe psy myśliwskie i psy gończe, które nadal często towarzyszą myśliwym podczas polowań. Wbrew pozorom obecnie nie są jedynie psami łowieckimi i coraz częściej wybierane są nie tylko przez myśliwych. Wybierają je też ludzie, którzy chcą zyskać po prostu wiernego i energicznego towarzysza dla siebie lub całej rodziny. Co warto wiedzieć o tej rasie, zanim przyjmie się jej przedstawiciela pod swój dach? Skąd się wzięły te psy i z kim posokowiec bawarski będzie najszczęśliwszy? Dowiedz się!

Posokowiec – pies o celtyckim rodowodzie 

Posokowiec bawarski to pies z bardzo długim rodowodem. Historia rasy rozpoczyna się bardzo wcześnie. Pierwsze pisemne wzmianki na temat posokowca bawarskiego pochodzą już z II w. n.e., Za przodków tej rasy uważa się dawne psy Celtów, wykorzystywane przez nich do tropienia ofiar podczas polowań. W niektórych źródłach na temat psów rasy posokowiec bawarski odnaleźć można informacje na temat tego, że najlepsi przedstawiciele tej rasy hodowani byli na terenach współczesnej Francji.

I to właśnie psy z tamtych terytoriów zostały użyte do tworzenia tropowca w czasach średniowiecza, a z tropowców wywodzą się bezpośredni przodkowie posokowca. Niegdyś istniały niezależnie od siebie dwa rodzaje tych psów, choć raczej nie stanowiły one osobnej rasy, a jedyna różnica występowała w sposobie ich użytkowania i przyuczania do polowań w określony sposób: do tropienia zwierzyny przed polowaniem i polowań na długim rzemieniu, a także do polowania par force, czyli takiego, które odbywa się konno przy użyciu sfory psów do tropienia i wypłaszania zwierzyny łownej.

Wraz z rozwojem technologii zmieniło się też podejście do polowania, bo zaczęto używać broni palnej. Właśnie wtedy powstało zapotrzebowanie na psy, które tropią zwierzynę nie po śladach jego bytności w danym miejscu takim jak legowisko, czy odbicia łap lub kopyt na ziemi, ale po śladach krwi, które zostawiało postrzelone zwierzę. Stąd na początku XIX wieku powstało zapotrzebowanie na posokowce i ich hodowla weszła na nowe tory. Hodowla celowa doprowadziła do powstania jednolitej rasy posokowców hanowerskich.

W drugiej połowie XIX wieku w Bawarii po skrzyżowaniu posokowców hanowerskich z ogarami tyrolskimi i górskimi psami gończymi uzyskano mniejsze i lżejsze posokowce bawarskie. Pierwszy raz na wystawie pies rasy posokowiec bawarski pojawiły się w 1883 roku, wtedy też opracowano pierwszy wzorzec rasy. W Polsce posokowiec bawarski pojawił się dopiero w latach 60. XX wieku i sprowadzane były głównie z terenów dawnej Czechosłowacji, a także z NRD i RFN.

Geneza nazwy

Psy rasy posokowiec bawarski swoją nazwę zawdzięczają sposobowi, w jaki były wykorzystywane podczas polowań. To rasa stworzona do tego, by tropić zwierzynę po farbie – a to w języku myśliwych oznacza po prostu krew ranionej zwierzyny. Innym określeniem na krew grubego zwierza jest posoka i to właśnie temu terminowi posokowce zawdzięczają swoją nazwę.

Jak wygląda posokowiec?

Posokowiec bawarski to pies, którego wysokość w kłębie sięga 47-52 cm w przypadku samców. U samic wysokość w kłębie to 44-48 cm. Waga to kolejno od 20 do 30 kg u samców i 17-25 kg u samic. Te średniej wielkości psy rasy posokowiec bawarski, mogą też się pochwalić giętkim i sprężystym grzbietem, a także bardzo dobrze rozwiniętym umięśnieniem w okolicach lędźwi. Ogon nie należy do najdłuższych i maksymalnie może sięgać do stawów skokowych, noszony jest zazwyczaj poziomo lub zwieszony lekko na ukos.

Głowa posokowca jest szeroka z dobrze, wyraźnie wysklepionym czołem i łukami brwiowymi, psy rasy posokowiec bawarski noszą głowę poziomo lub lekko podniesioną. Wiszące uszy sięgają maksymalnie do nosa, więc pod względem wielkości są nieco powyżej średniej. Osadzone wysoko, na samym dole zaokrąglone, opadają bez skręceń. Psy rasy bawarski posokowiec mają bystre oczy, w kolorze ciemnobrązowym, choć zdarzają się przedstawiciele o nieco jaśniejszym odcieniu. Sierść jest krótka i przylegająca do ciała, niezbyt szorstka w dotyku.

Na głowie i uszach bardziej jedwabista. Bardzo charakterystyczna dla posokowca bawarskiego jest jego barwa – uszy i kufa są zawsze ciemniejsze od reszty ciała. Według wzorca dozwolonym umaszczeniem ciała są maści: szaropłowa, odcienie od jasnopłowej do piaskowej, pręgowana, czerwień jelenia i płowoczerwona. Maść zawsze jest intensywniejsza na grzbiecie.

Zdrowie posokowca – czy jest się czym martwić? 

Posokowiec bawarski to pies myśliwski – z tego powodu odznacza się raczej dobrym zdrowiem i równie dobrą wytrzymałością na warunki atmosferyczne. Jego przeznaczeniem było – i nadal jest – tropienie podczas polowań, dlatego posokowiec bawarski musiał dostosować się do warunków panujących w lasach. Z tego powodu radzi sobie z wysokimi i niskimi temperaturami, a także z deszczem i wilgocią.

Choć zdarzają się przedstawiciele rasy, które nie lubią deszczu w ogóle i będą dążyć do unikania kontaktu z nim – zwłaszcza, choć nie tylko wtedy, jeśli nie jest przyzwyczajony do wypraw do lasu, bo nigdy nie pracował jako pies myśliwski. Posokowiec bawarski to rasa na ogół zdrowa i nieobciążona genetycznie, choć czasami występują u nich predyspozycje do wystąpienia dysplazji stawów biodrowych. Psy rasy posokowiec bawarski z polskich hodowli nie są jednak objęte obowiązkiem badania pod tym kątem, posokowce z innych krajów przechodzą obowiązkowe badania.

Mogą pojawić się problemy z oczami, a to przez ich naturalną skłonność do węszenia i buszowania po krzakach i w wysokiej trawie. W ten sposób łatwo nie tylko o uszkodzenie mechaniczne oka, ale też o zanieczyszczenie go i rozwój zapalenia spojówek lub grudkowego zapalenia trzeciej powieki. Część z posokowców ma tendencje do zbierania i – co gorsze – jedzenia odpadków. Należy je tego zachowania konsekwentnie oduczać, bo może ono doprowadzić do poważnych problemów żołądkowych.

U posokowca bawarskiego zaobserwowano też większą niż w przypadku psów innych ras tendencję do odkładania się kamienia nazębnego, dlatego mogą wymagać jego regularnego ściągania.

Właściwa pielęgnacja posokowca  

Pielęgnacja posokowca nie nastręcza większych problemów – to psy krótkowłose, więc nie potrzebują zbyt wielu zabiegów w związku z ich sierścią. Wystarczy je raz w tygodniu wyczesać.  Na szczególną uwagę zasługują jednak uszy tych psów myśliwskich – są ciężkie i wiszące, przez co trzeba je regularnie czyścić i umożliwiać im odpowiednią wentylację, która w przypadku uszu zwisających jest utrudniona. Zaniedbanie tego obowiązku może doprowadzić do rozwinięcia się bolesnego i groźnego zapalenia ucha.

Jeśli Twój dom zamieszkuje bawarski posokowiec, który jest psem pracującym i bardzo aktywnym, podawaj mu karmę wysokobiałkową, która zapewni mu odpowiedni poziom energii i zaspokoi zapotrzebowanie kaloryczne. Jeśli Twój posokowiec bawarski jest wyłącznie psem towarzyszącym, najlepsza będzie dla niego karma dla psów średnich. Możesz też samodzielnie komponować mu posiłki lub zainteresować się dietą BARF.

Charakter posokowca 

Posokowiec bawarski ma myśliwski charakter. Posokowiec ma silny instynkt łowiecki, który jest jego ogromną zaletą, ale może być też problematyczny – pies spuszczony ze smyczy, jeśli nie będzie odpowiednio wyszkolony, możesz pobiec przed siebie nawet na długie godziny, bo tak będzie zaabsorbowany tropem, który wyczuł. Jaki jeszcze jest posokowiec bawarski?

Charakter tego psa jest z reguły zrównoważony. To nieprawda, że psy myśliwskie z natury są agresywne – posokowiec bawarski jest bardzo spokojny. Choć jest nieufny w stosunku do obcych, nie będzie dla nich groźny. Jest też raczej powściągliwy, pewny siebie i zdobycie jego zaufania nie jest najłatwiejszym zadaniem. Bawarski posokowiec bardzo silnie przywiązuje się do swoich opiekunów i nie lubi się z nimi rozstawać, dlatego nie można zostawiać go samego na dłuższy czas.

Inne czworonogi toleruje i może nawet z nimi mieszkać. Najlepiej posokowiec bawarski dogaduje się z przedstawicielami własnej rasy, ale nie znaczy to, że inne psy będzie atakował. Dojdzie z nimi do porozumienia, choć jeśli zostanie zaatakowany, będzie się zacięcie bronił. To psy z natury odważne, czasem wręcz zapalczywe i bardzo pewne siebie.

Podatność na szkolenia

Szkolenie posokowca jest niezbędne, by pies nie dał ponieść się swoim myśliwskim instynktom zbyt mocno, bo to może być dla niego niebezpieczne – może się zgubić i nie wrócić ze spaceru. Posokowiec bawarski jest też z natury dość samodzielny, więc musi nauczyć się współpracy z człowiekiem.

To psy bardzo inteligentne, ale też uparte. Jeśli ćwiczenia będą powtarzalne lub zbyt nużące, posokowiec bawarski może się nimi znudzić. Najlepiej rozpocząć jego naukę już od szczenięcia, by mogły socjalizować się i uczyć obycia od najwcześniejszych chwil życia. Raz zdobytą wiedzę warto z nimi często powtarzać i utrwalać, by pamiętały to, czego się nauczyły i przyzwyczaiły do wykonywania poleceń.

Dla kogo posokowiec będzie idealnym towarzyszem?

Dla kogo jest posokowiec bawarski? Pies ten jest idealnym towarzyszem osób aktywnych i spędzających czas bardzo aktywnie. Mają bardzo silnie rozwinięty instynkt myśliwski, z tego powodu jeśli zostaną puszczone luzem mogą pobiec przed siebie za tropem, który je zaciekawił. Wymagają mnóstwa ruchu, zabawy i aktywności, dlatego doskonale nadają się dla osób aktywnych i uprawiających sport. Najdoskonalsze są oczywiście dla myśliwych i do domów z łowieckimi tradycjami, bo polowania i tropienie to jest ich żywioł. Nie nadadzą się jako towarzysze osób starszych czy zapracowanych.

Jeśli się nie wybiegają będą po prostu nieszczęśliwe. Mogą mieć też tendencje do niszczenia rzeczy z nudów i frustracji. Można je nauczyć, by pozostawały same, ale nie lubią samotności – pozbawione towarzystwa przez dłuższy czas mogą stać się bardzo hałaśliwe, a przez to uciążliwe dla otoczenia. Posokowiec bawarski nie jest dla Ciebie, jeśli potrzebujesz spokojnego psa kanapowego. Może za to spełnić się jako pies rodzinny, bo dobrze dogaduje się zwłaszcza ze starszymi dziećmi, których będzie niestrudzonym i niezmordowanym towarzyszem zabaw.

Posokowiec – podsumowanie

Rasa posokowiec bawarski to psy myśliwskie, choć w ostatnich latach zdobywają popularność jako psy towarzyszące. Są odporne na choroby i niesprzyjające warunki atmosferyczne, nie wymagają też zbyt wielu zabiegów pielęgnacyjnych. Potrzebują mnóstwa ruchu, aktywności i rozrywki, a także towarzystwa, bo ich pozbawione będą bardzo uciążliwe – mogą bardzo hałasować i niszczyć wszystko w zasięgu – poza tym będą też bardzo nieszczęśliwe.

Posokowiec bawarski najlepiej dogada się z osobami, które prowadzą bardzo aktywny, sportowy tryb życia. Wymaga też szkoleń posłuszeństwa, bo z natury są to psy dość samodzielne, dlatego poniesione instynktem myśliwskim, mogą pobiec za tropem.

Sprawdź również nasz ranking psów myśliwskich.

Facebook

Pinterest

Twitter

Linkedin

email

Print