Kot korat, czyli si-sawat – tajlandzki symbol szczęścia

Korat to kot szczęścia rodem z Tajlandii. Uznawany jest za symbol wiecznej pomyślności. I chociaż kojarzony jest głównie z kulturą tajlandzką, to dzięki pięknej, srebrzystej sierści jego hodowle zdołały rozpowszechnić się również poza rodzimym krajem. To rasa dosyć stara i bardzo ciekawa, mimo to wciąż uważana jest za rzadką. Chcesz wiedzieć, jakie tajemnice skrywa? Z nami dowiesz się więcej na temat wyjątkowych cech wyglądu i charakteru korata. Zapraszamy do przeczytania wpisu.

Kot korat według różnych organizacji kynologicznych

Na początku, kiedy korat zaczął pojawiać się na wystawach kotów rasowych, uznawano go za odmianę kota syjamskiego i niebieskiego krótkowłosego. W końcu udało się ustalić wzorzec rasy i korat obecnie uznawany jest przez wiele organizacji kynologicznych, a mianowicie:

• FIFe (Federation Internationale Féline),
• CFA (The Cat Fanciers’ Association),
• TICA (The International Cat Association),
• ACF (Australian Cat Federation),
• CCA (The Canadian Cat Association),
• AACE (American Association Of Cat Enthusiastis),
• ACFA (American Cat Fanciers Association).

Korat – historia rasy „kota szczęścia”

Korat to jedna z najstarszych ras kotów na świecie. Chcesz wiedzieć, skąd się wzięły te koty i jaka jest ich historia? Zapraszamy do dalszej lektury.

Pochodzenie korata

Kot korat pochodzi prawdopodobnie ze starego Syjamu, czyli dzisiejszej Tajlandii. Dawniej można było go spotkać na równinie Korat, terenach północno-wschodniej Tajlandii. Pierwsze wzmianki o rasie pochodzą z przełomu XIV i XV wieku. Można znaleźć je w starej tajskiej księdze „Smud khoi”, w której zawarto opisy kotów przynoszących szczęście. Wśród 17 ras uważanych za symbol szczęścia znalazł się także korat. Dzieło to możemy dziś podziwiać w Tajlandzkiej Bibliotece Narodowej. Tajlandczycy opisują go bardzo poetycko. Według nich korat to kot w kolorze chmur burzowych.

Czy korat to popularny kot?

Korat to wyjątkowo rzadka i naturalna rasa, przez setki lat nie zmieniły się jej cechy wyglądu i charakteru. Niektóre źródła podają, że korat ma wspólne korzenie z kotem syjamskim, lecz tak naprawdę nie wiadomo wiele o jego przodkach, ponieważ przez długi czas był dostępny tylko w Tajlandii. Sytuacja zmieniła się dopiero w 1959 roku za sprawą Jean Johnson, która bardzo pragnęła mieć korata. Po powrocie z Bankoku do USA udało się zdobyć parę kotów tej rasy (ponoć dostała je od swojej przyjaciółki) i rozpopularyzować je dalej w Stanach Zjednoczonych. Parkę nazwała Nara i Dara. Jean Johnson, chcąc uniknąć krzyżowania blisko spokrewnionych ze sobą osobników, połączyła koraty z kotami syjamskimi o umaszczeniu w kolorze blue point, gdzie przeszły dalej do Europy. Korat w Polsce jest rzadkością, jednak na terenie naszego kraju można znaleźć kilka hodowli.

Pospolity mruczek czy symbol szczęścia? Użytkowość korata

Korata niegdyś można było spotkać głównie w kręgu wyższych sfer, dla niższych warstw społecznych był praktycznie niedostępny. Często wręczano go nowożeńcom w prezencie ślubnym, ponieważ jego obecność w domu oznaczała radość i dobrobyt. Dziś może mieć je w zasadzie każdy, kogo stać na nabycie tej szlachetnej rasy. Korat to bowiem świetny domowy mruczek, który może być wiernym kompanem na lata.

Korat – wygląd szlachetnej rasy

Szmaragdowe oczy i srebrna sierść czynią z korata zwierzę o iście królewskim wyglądzie. Chcesz wiedzieć, jak dokładnie wygląda korat? Zapoznaj się z naszym opisem.

Wygląd ogólny korata

Koraty to dobrze zbudowane i umięśnione koty, ich sylwetka jest lekka, w żadnym wypadku nie powinna sprawiać wrażenia ociężałego. Mają głowę w kształcie serca (co można zauważyć, patrząc z przodu), a na niej parę dużych, wysoko osadzonych uszu, które są lekko zaokrąglone na czubku. Charakterystyczne dla rasy są jednak piękne, szeroko rozstawione, duże oczy – ciekawostką jest, że z wiekiem mogą zmieniać kolor. U nowonarodzonych koratów są niebieskie, u kilkumiesięcznych – bursztynowe, natomiast dorosłe osobniki mogą mieć żółte lub zielone oczy. Średniej długości ogon tych kotów jest grubszy u nasady, zwęża się stopniowo. Smukłe kończyny (przednie są delikatnie krótsze od tylnych) zakończone są okrągłymi łapami.

Wzrost i waga korata

Korat jest kotem średniej wielkości. Mierzy zazwyczaj od ok. 25 do 30 cm. Waga w przypadku kocurów może wynosić od ok. 3 do 5 kg, kotki mogą ważyć od ok. 2 do 4 kg. Ważne, by zwierzę nie było zbyt przysadziste.

Jaki kolor i rodzaj sierści ma korat?

Sierść korata jest stosunkowo przylegająca i miękka w dotyku. Jego jedwabiste futro pozbawione jest podszerstka. Powinno występować w jednym kolorze – szaroniebieskim ze srebrzystym połyskiem, którego nadają jasne końcówki włosa.

Korat – pielęgnacja krótkowłosego kota

Kot rasy korat nie jest zbytnio wymagający pod względem pielęgnacji, dbanie o jego piękny wygląd nie jest trudne. By jego sierść była miękka i lśniąca, warto znać podstawowe zasady z zakresu pielęgnacji kotów. Chętnie opowiemy na ten temat trochę więcej.

Jak dbać futerko korata?

Korat nie ma podszerstka, więc nie jest narażony na linienie w takim stopniu, jak koty długowłose o dwuwarstwowej szacie. Wystarczy raz na jakiś czas (najlepiej raz w tygodniu lub rzadziej w zależności od potrzeb) przeczesać jego jedwabiste futro szczotką o miękkich końcach – może być to szczotka gumowa lub włosiana. Dzięki temu będziemy mieć pewność, że jego sierść zachowa zdrowy wygląd i będzie pełna blasku.

Uzupełniające zabiegi pielęgnacyjne

Oprócz futra warto dbać o higienę:

• uszu – od czasu do czasu można zaglądać do uszu. Jeśli zauważymy nadmiar woskowiny, trzeba ją usunąć, delikatnie aplikując krople do uszu. Zakroplony produkt należy delikatnie rozprowadzić, powoli masując ucho kota. Nadmiar można usunąć przy pomocy wacika kosmetycznego. Zawsze warto postępować zgodnie i instrukcją, którą producent podał na etykiecie opakowania lub skonsultować się z lekarzem weterynarii,
• oczu – łzawiące oczy korata można przemyć specjalnie do tego przeznaczonymi preparatami,
• pazurów – zbyt długie, zawijające się pazury trzeba przyciąć cążkami dla kotów. Musimy być ostrożni, ponieważ niechcący możemy uszkodzić nerw korata. Jeśli nie mamy doświadczenia w tej kwestii, najlepiej skonsultować się ze specjalistą,
• zębów – zbierający się kamień nazębny należy usuwać przy użyciu pasty i szczoteczki lub specjalnych smaczków dentystycznych. Pomoże to w uniknięciu próchnicy.

Wszystkie produkty związane z pielęgnacją kota znajdziesz w zoologicznym sklepie internetowym ZooArt.

Korat – charakter rasy

Uszy korata są osadzone wysoko na głowie, dzięki temu kot ten sprawia wrażenie czujnego i zawsze gotowego do działania. Czy faktycznie tak jest? A może temperamentem bliżej mu do kanapowego mruczka, który uwielbia wylegiwać się całe dnie w ciepłych miejscach? Odpowiadamy! Poniżej znajdziesz charakterystykę rasy.

Korat wśród bliskich i obcych

Typowy korat to czuły kot, który jest bardzo przywiązany i wymaga dużej uwagi ze strony swoich opiekunów. Nie nadaje się do mieszkania z osobami zapracowanymi, których często nie ma w domu. Z dużym zainteresowaniem przygląda się codziennym czynnościom domowników. Jest dość wrażliwy na głośne hałasy, nie odnajdzie się w domu, gdzie panuje wieczny harmider. Nade wszystko ceni sobie spokój – jednak chętnie będzie brał udział w różnego rodzaju zabawach. Raczej nie odnajdzie się w towarzystwie osoby starszej, która nie zdoła nadążyć za jego żywiołowym temperamentem. Może być za to świetnym towarzyszem dla dzieci, które potrafią szanować jego granice, tu panuje zasada – nic na siłę.

Można powiedzieć, że korat przy pierwszym zapoznaniu jest raczej nieśmiały, z dystansem podchodzi do nowo poznanych osób. Przy bliższym zapoznaniu staje się bardziej skory do pieszczot.

Jaki korat ma stosunek do innych zwierząt?

Przedstawicieli tej rasy charakteryzuje przyjacielskie usposobienie. W związku z tym korat bez problemu może żyć pod jednym dachem z innym kotem lub psem, jeśli wychowuje się z nimi od małego. Pamiętajmy, że w przypadku kotów bardzo ważna jest odpowiednia socjalizacja za młodu – warto oswajać kociaka z nowymi miejscami i zwierzętami, by w przyszłości się ich nie bał.

Ulubione zajęcia korata

Korat potrzebuje dużej ilości ruchu, jednak szybko się nudzi. Właśnie dlatego wspólne zabawy warto urozmaicić o różnorodne zabawki – wędki, piłki, nakręcane myszki, które zaspokoją naturalny instynkt łowiecki kota. Jeśli nie zaspokoimy jego potrzeby ruchu, może stać się apatyczny i nieszczęśliwy.

Wychowanie korata

Korat to z reguły łagodny kot, ale wykazuje niekiedy skłonność do dominacji. Dzięki pięknym, szmaragdowym oczom i niewinnemu spojrzeniu, szybko może owinąć sobie opiekuna wokół palca. Jak nie ulec urokowi korata i przyzwoicie go wychować? Podpowiadamy!

Jakie warunki powinniśmy zapewnić koratowi?

Korat może mieszkać w bloku i domu jednorodzinnym. Szybko adaptuje się w nowych warunkach, jest również inteligentny i ciekawy świata. Może więc udawać się na niespodziewane wędrówki. Dlatego warto zabezpieczyć okna i drzwi balkonowe. Przy odrobinie wysiłku można nauczyć wychodzenia kota na smyczy – do tego potrzeba jednak sporo czasu, cierpliwości i dużej ilości smaczków.

Jakich akcesoriów potrzebuje korat?

Korat to urodzony odkrywca – w jego otoczeniu nie może zabraknąć półek i drabinek, po których mógłby się wspinać, by bacznie obserwować teren. Kotu przyda się również drapak, gdzie będzie mógł „piłować” swoje pazurki. Oprócz tego warto zakupić mu się legowisko, wypoczęty wstanie w dobrym humorze i z miejsca będzie grzeczniejszy oraz bardziej skory do zabaw.

Współpraca człowiek-kot

Naprawdę szczęśliwego kota możemy gościć w naszym domu, wtedy gdy poświęcimy mu dużo swojej uwagi i czasu na rozmaite zabawy. Korat będzie najbardziej oddany osobie, która najwięcej się nim zajmuje. Musimy zatem dużo się z nim bawić i przytulać go (pod warunkiem że on również będzie tego chciał). Kot zaniedbany będzie głośno domagał się uwagi. Pamiętajmy, że rasa ta źle znosi samotność, więc na czas naszej nieobecności musimy zapewnić jej towarzystwo.

Korat – hodowla mało popularnej rasy

Korat to wyjątkowo rzadka rasa, nawet w swojej ojczyźnie nie cieszy się dużą popularnością. Mimo to w Polsce istnieje kilka hodowli – podpowiadamy, jak odróżnić tę dobrą od złej.

Rodowód dla kota

Jeśli chcemy nabyć korata, powinniśmy w pierwszej kolejności zwrócić uwagę na to, czy kot posiada rodowód. Dokument ten jest gwarancją na to, że wchodzimy w posiadanie rasowego kota. Zawiera informacje odnośnie przodków danego osobnika, to najlepsze potwierdzenie „czystości krwi” korata. Kupując rasowego mruczka, mamy pewność, że jego cechy wyglądu i osobowości będą pokrywać się z opisem zawartym we wzorcu.

Dobry hodowca – jak go poznać?

Koty warto kupować z legalnie działających hodowli z kilku powodów. Po pierwsze, rzetelni hodowcy nie rozmnażają kotów obciążonych wadami genetycznymi, dbają również o to, by młode kocięta miały, jak najlepsze warunki do rozwoju i komplet stosownych badań. Ważne jest dla nich dobro swoich podopiecznych, dlatego chętnie udzielają wskazówek na temat wychowania rasy przyszłym opiekunom. Pomogą w wyborze najlepszego dla nas kociaka z miotu.

Zdrowie korata

Generalnie korat cieszy się dobrym zdrowiem. Może żyć ok. 12-15 lat, chociaż niektóre osobniki mogą dożyć nawet 20 lat! Ze względu na brak podszerstka źle znosi wilgoć i niskie temperatury. Koty tej rasy czasem mogą cierpieć na chorobę o nazwie gangliozydoza – to schorzenie o podłożu genetycznym, która powoduje uszkodzenie układu nerwowego. Jej skutkiem może być padaczka, ślepota, czy trudności w poruszaniu się. By wykluczyć z hodowli koty chore, wykonuje się specjalne badania. Dlatego tak ważne jest nabywanie koratów ze sprawdzonych miejsc.

Kot korat – żywienie

Kot rasy korat nie ma tendencji do nadwagi. Jego dieta nie powinna różnić się niczym od jadłospisu każdego innego mruczka. Musimy przede wszystkim zadbać o zbilansowane i smaczne posiłki dla naszego kota. Jak wygląda prawidłowe żywienie korata? Przekonaj się, czytając poniższy wpis.

Popularne sposoby żywienia

Zbilansowany pokarm można dostarczyć naszemu kotu na kilka różnych sposobów. Dużą popularnością cieszy się podawanie pupilowi pełnoporcjowych karm komercyjnych lub diety BARF. Obie te metody są dobre – to Ty wybierasz najlepszą opcję dla Ciebie i Twojego kota.

Gotowe karmy są łatwe do przechowywania i podawania – wystarczy postępować zgodnie z zaleceniami producenta (lub lekarza weterynarii). Trzeba jednak sprawdzać skład karm i wybierać takie, które pozbawione są sztucznych barwników i zbóż.

Dieta BARF natomiast jest w pełni naturalna i bezpieczna dla organizmu kota. Poszczególne składniki muszą być jednak podawane w odpowiednich ilościach. By nie doprowadzić do nadmiaru lub niedoboru, któregoś z nich, warto poczytać trochę na temat żywienia BARF lub pójść do zwierzęcego dietetyka.

Czego koty potrzebują w pożywieniu?

Podstawowym składnikiem w diecie każdego kota powinno być mięso. Zawiera ono cenne białko i aminokwasy, m.in. taurynę. Koci organizm nie wytwarza jej wystarczająco dużo, a uważana jest za bardzo cenny aminokwas, który odpowiada przykładowo za dobry wzrok i zdrowe serce. Mięso jednak nie jest jedynym potrzebnym składnikiem – ważne są także witaminy (A, B, D, E) i minerały oraz dodatki w postaci kwasów omega-3 i omega-6. Wszystko to można znaleźć w pełnoporcjowych, zarówno suchych, jak i mokrych, karmach dla kotów. Oba rodzaje można ze sobą łączyć tzn. stosować naprzemiennie, ponieważ mokra karma jest lekkostrawna i smaczniejsza, a sucha tańsza i posiada właściwości czyszczące zęby.

W jaki sposób karmić koty?

Koty powinny być karmione małymi porcjami nawet kilka razy dziennie (zupełnie inaczej niż w przypadku psów, którym wystarczy podawać posiłki 2-3 razy dziennie). Jedzenie zawsze musi być świeże i podawane w czystej misce. Obok pożywienia powinna znaleźć się woda. Trzeba ją podawać nawet, jeśli żywimy kota karmami mokrymi, które przy okazji dobrze nawadniają jego organizm, co korzystnie wpływa na pracę nerek.

Kot korat – cena i koszty utrzymania

Koszt zakupu kota korat wynosi ok. od 2000 do 4000 tysięcy złotych. Cena może być oczywiście wyższa – wszystko zależy od hodowli i konkretnego osobnika. Oprócz tego musimy liczyć się jeszcze z innymi wydatkami. Opowiemy o nich nieco więcej.

Koszt utrzymania w ujęciu miesięcznym

Dla kota korat zdecydowanie przyda się karma oraz żwirek, ewentualnie przysmaki do nauki posłuszeństwa. Za wszystko to zapłacimy ok. 200-250 zł.

Koszt utrzymania w ujęciu rocznym i dwuletnim

W roczne koszty (oprócz produktów, które zużywają się na bieżąco, czyli żwirek, karma i przysmaki) trzeba wliczyć wszystkie artykuły kosmetyczne, które zużywają się nieco wolniej. Zalicza się do nich: obroża przeciwkleszczowa, preparaty do uszu i oczu, szczotka, szampon dla kotów. Do wydatków w ujęciu rocznym możemy dodać również zabawki. Zapłacimy za to ok. 300-350 zł.

Rzadziej, bo mniej więcej raz na dwa lata, możemy wymienić na nowe rzeczy takie, jak: legowisko, drapak, kuweta, smycz i obroża, miski oraz transporter. Koszt takich zakupów może wynieść ok. 300-500 zł.

Warto mieć na uwadze wydatki związane z wizytami u lekarza weterynarii. Cena zależy od indywidualnych potrzeb.

Kot korat – podsumowanie

Korat to bardzo stara rasa, znana już w XIV wieku. Według kultury tajlandzkiej trzymanie jej w domu przynosiło szczęście. Jak wiadomo, każda legenda zawiera w sobie ziarenko prawdy. Z naszego artykułu wiecie już, jak należy dbać o korata. Poruszyliśmy tematy związane z jego pielęgnacją, żywieniem, hodowlą i nie tylko. Mamy nadzieję, że udało nam się przybliżyć nieco postać tego wspaniałego kota i ułatwiliśmy Ci podjęcie decyzji związanej z jego nabyciem.

Facebook

Pinterest

Twitter

Linkedin

email

Print