Najciekawsze informacje o psie rasy kishu – japońskiego szpica myśliwskiego

Kishu to stara japońska rasa wykorzystywana głównie do polowań. Ten średniej wielkości szpic zachwyca pięknym umaszczeniem, mimo wszystko nie jest zbyt popularny. Chcesz poznać bliżej jego wygląd i charakter? Chętnie o nim opowiemy. W niniejszym wpisie postanowiliśmy kompleksowo omówić najważniejsze aspekty związane z wychowaniem kishu. Dowiesz się m.in. jak go karmić, pielęgnować, a także gdzie znaleźć dobrą hodowlę. Zapraszamy!

Pies rasy kishu – czy jest uznawany przez organizacje kynologiczne?

Kishu jest psem uznanym przez Międzynarodową Organizację Kynologiczną (FCI). Został zaliczony do 5 grupy szpiców i psów ras pierwotnych, sekcji 5 szpiców azjatyckich i ras pokrewnych.

Oprócz tego wzorzec rasy kishu nadały następujące organizacje kynologiczne:

• American Kennel Club (AKC) – chociaż AKC nie uznaje kishu za pełnoprawnego członka w swoim rejestrze ras, to został zaliczony on do ich programu AKC Foundation Stock Service® (FSS®), co jest pierwszym krokiem w procesie pełnego uznania,
• United Kennel Club (UKC) – uznaje kishu jako rasę i klasyfikuje ją w grupie psów pierwotnych.

Organizacje, które nie zaakceptowały kishu to:

• Australian National Kennel Council (ANKC),
• World Kennel Union (WKU),
• Kennel Club in the United Kingdom (KC-UK),
• Canadian Kennel Club (CKC).

O historii rasy kishu słów kilka

Kishu to pies, który był obecny na terenach Japonii już blisko ponad 3000 tysiące lat temu. Reprezentuje on obok hokkaido, shikoku i kai dawny typ szpica japońskiego średniej wielkości. Specjalnie dla Ciebie krótko przybliżyliśmy jego historię.

Skąd pochodzi kishu?

Kishu pochodzi (jak sama nazwa wskazuje) z regionu prowincji Kishu, w prefekturze Wakayama i Mie. Rasa powstała od dawnych psów występujących na terenach Japonii. W 1934 roku oficjalnie uznano ją za „pomnik przyrody”. Co ciekawe, pierwszy wzorzec rasy został opracowany w tym samym roku.

Do czego przeznaczony był kiedyś i dziś ten japoński pies?

Kishu niegdyś przeznaczony był do polowań na jelenie, dziki i sarny. Dążono do wyhodowania psa wytrzymałego i samodzielnego, który świetnie radziłby sobie w środowisku górskim. Cel został osiągnięty. Dziś kishu nadal wykorzystywane są w charakterze psów myśliwskich.

Popularność psa kishu

Aż do lat 70. XX w. wywóz kishu z Japonii był zabroniony (chyba że został otrzymany w prezencie). Pierwszy osobnik został sprowadzony w 2011 roku z Holandii do Polski. Mimo wszystko pierwsza hodowla w naszym kraju została założona dopiero trzy lata później. Generalnie kishu nie cieszy się dużą popularnością w Europie i rzadko występuje poza Japonią.

Jak wygląda kishu? Charakterystyka rasy

Kishu to japoński pies o szlachetnym wyglądzie. Sprawia wrażenie bardzo dostojnego czworonoga. Jakie cechy jego wyglądu składają się na taki opis? Odpowiedź znajdziesz w dalszej części tekstu.

Wygląd ogólny

Kishu to pies o silnej i muskularnej sylwetce. Posiada kufę w kształcie klina, a także małe i trójkątne uszy. Jego oczy są szeroko rozstawione, w ciemnobrązowym kolorze. Natomiast ogon jest wysoko osadzony, może być zwinięty lub zagięty jak sierp nad grzbietem. Pies tej rasy ma przednie kończyny umiarkowanie skośne, tylne są zaś mocne, a także kątowane.

Ważne wymiary kishu

Kishu to średniej wielkości pies. Samce mają zazwyczaj ok. 52 cm wysokości w kłębie, a samice ok. 49 cm. W przypadku obu płci występuje tolerancja 3 cm w górę lub w dół. W przypadku kishu standard rasy FCI nie określa konkretnego przedziału wagowego, ale warto kontrolować jego wagę, by nie wyglądał na ociężałego lub wychudzonego.

Jaki rodzaj i kolory sierści może mieć kishu?

Szata kishu składa się z dwóch warstw. Miękkiego i dość gęstego podszerstka oraz prostego, a także szorstkiego w dotyku włosa okrywowego. Może być nieco dłuższy na policzkach i ogonie. Natomiast umaszczenie, w przypadku psa tej rasy jest białe (występuje najczęściej), rude lub sezamowe.

Pielęgnacja kishu

Odpowiednie pielęgnacja kishu jest bardzo ważna. Pomaga utrzymać pupila w czystości, co ma znaczny wpływ na jego zdrowie i dobre samopoczucie. Poza tym jest świetną okazją do wzmacniania więzi między psem a jego opiekunem. Jakich zabiegów pielęgnacyjnych potrzebuje kishu? Podpowiadamy!

Pielęgnacja sierści kishu

Sierść kishu nie jest zbyt skomplikowana w pielęgnacji – w tym przypadku główną rolę odgrywa systematyczność. Należy regularnie wyczesywać jego włos, by nie stał się matowy i splątany. W okresie linienia warto robić to nawet codziennie. Dzięki temu nasz pies będzie wyglądał schludnie, a my unikniemy dodatkowego sprzątania. Warto zaopatrzyć się w szczotkę z metalowymi ząbkami, która dobrze usuwa martwą sierść i rozczesuje kołtuny. Do czesania trudno dostępnych miejsc przyda się metalowy grzebień.

Kąpiel kishu

Kishu nie wymaga częstych kąpieli. Warto umyć go wtedy, kiedy po prostu jest brudny. Możemy do tego celu użyć szamponu przeznaczonego dla psów z białą sierścią (jeśli nasz pupil występuje w tymże kolorze) lub innego dostosowanego do aktualnego stanu włosa kishu. Dokładne namydlenie i spłukanie psa jest bardzo ważne. Szampon możemy nieco rozcieńczyć z wodą, by nadto się nie pienił. Spłukując, powinniśmy trzymać słuchawkę od prysznica blisko ciała psa. Na koniec pupila należy dokładnie wysuszyć ręcznikiem lub suszarką.

Dodatkowe zabiegi pielęgnacyjne

Oprócz pielęgnacji sierści kishu, należy pamiętać również o innych zabiegach pielęgnacyjnych. Szczególną uwagę należy poświęcić zębom, które warto systematycznie szczotkować przy pomocy pasty i szczoteczki dla psów lub specjalnych smaczków dentystycznych. Nie zapominajmy o regularnej kontroli pazurów – zbyt długie trzeba przycinać obcinaczkami dla psów.

Charakter kishu

Kishu hodowany jest do polowania na dziki i sarny. To także świetny pies towarzyszący. Jaki zatem charakter ma ten uroczy czworonóg? Chętnie odpowiemy na to pytanie.

Kishu w domu

Kishu to bardzo lojalny i inteligentny czworonóg. Mocno przywiązuje się do swoich opiekunów i jest im bardzo oddany. Uwielbia spędzać czas wśród ludzi, dobrze odnajduje się również w kontaktach ze starszymi dziećmi, które potrafią obchodzić się z psem delikatnie.

Kishu wobec obcych

Kishu wobec obcych ludzi jest dość nieufny, w związku z tym nadaje się na stróża domu. Ze względu na silny instynkt łowiecki nie nadaje się do życia pod jednym dachem z kotami lub innymi mniejszymi zwierzętami. Jeśli zostanie odpowiednio zsocjalizowany, może zaprzyjaźnić się z innymi psami.

Ulubione zajęcia kishu

Kishu to pies aktywny – uwielbia długie spacery i zabawy z ukochanym opiekunem. Jeśli nie zaspokoimy jego potrzeby ruchu, w domu może zacząć przejawiać zachowania destrukcyjne. Potrzebuje zatem regularnej stymulacji fizycznej i umysłowej. Dzięki temu po powrocie ze spaceru będzie spokojny.

Wychowanie kishu – o czym warto pamiętać?

Kishu to pies o silnym instynkcie myśliwskim. Warto rozwijać jego umiejętności i naturalne predyspozycje w odpowiednim kierunku. Natomiast niepożądane zachowania należy tłamsić w zarodku. Dzięki temu życie z nim pod jednym dachem będzie czystą przyjemnością. Podpowiemy, co jest ważne w wychowaniu psa tej rasy.

Dom z ogrodem, czy mieszkanie w bloku?

Kishu potrzebuje przestrzeni – będzie szczęśliwy, mieszkając zarówno w domu jednorodzinnym, jak i w bloku. Pamiętajmy jednak, że w obu przypadkach konieczne są długie, regularne spacery, które umożliwią psu swobodną eksplorację terenu, a także pomogą w rozładowaniu drzemiących w nim pokładów energii.

Kishu to rasa dość niezależna, dlatego, dzięki odpowiedniemu przygotowaniu, pies ten będzie mógł zostawać sam w domu pod nieobecność opiekuna. Mimo wszystko nie nadaje się do życia w kojcu – odseparowany od rodziny, bez stymulacji umysłowej i odpowiedniej dawki ruchu może stać się niespokojny lub popaść w lęk separacyjny. Wprawdzie jest bardzo czujny, ale nie nadaje się na psa obronnego.

Akcesoria przydatne w wychowaniu kishu

W przypadku kishu jednym z ważniejszych akcesoriów jest smycz i obroża z adresówką. Pies ten ze względu na swoją niezależność i silny instynkt myśliwski ma tendencję do ucieczek. W związku z tym ze względów bezpieczeństwa, nauka komendy przywoływania oraz chodzenia na luźnej smyczy jest obowiązkowa. Jeśli jednak zdarzy się, że nasz pupil nieoczekiwanie zniknie nam z oczu, adresówka z wpisanymi danymi może pomóc w odzyskaniu zguby.

Kishu należy do ras psów spokojnych w domu. Lubi spędzać czas w gronie najbliższych, ale ceni sobie również samotny odpoczynek. Dlatego jednym z podstawowych elementów jego wyprawki jest legowisko. Powinniśmy umieścić je w miejscu z dala od hałasu i domowego zgiełku.

Kishu na zewnątrz jest prawdziwym wulkanem energii. Lubi bawić się, skakać, biegać i wygłupiać razem z opiekunem. Warto zatem zakupić mu gumowe dyski, piłeczki lub szarpaki – takie zabawki z pewnością dostarczą mu dużo frajdy. Wspólna zabawa to także dobry fundament do budowania silnych więzi z psem, które przekładają się na późniejsze sukcesy w szkoleniu.

Szkolenie kishu

Kishu to psy inteligentne i wytrzymałe. Niegdyś w pracy musiały wykazywać się dużą samodzielnością. W związku z tym są dość niezależne, dlatego ich szkolenie może przysparzać pewnych problemów. Warto jednak dla dobra swojego i psa podjąć wyzwanie – wtedy wspólne życie stanie się zdecydowanie łatwiejsze.

Po pierwsze, nauka posłuszeństwa

W szkoleniu kishu bardzo ważna jest żelazna konsekwencja. Raz wprowadzana zasada powinna być egzekwowana do skutku. Na początek, by nie zrazić psa do ćwiczeń, sesje treningowe powinny być krótkie. Najlepiej, by odbywały się w kontrolowanych warunkach, np. w domowym zaciszu. W miarę postępów, z czasem warto przenieść treningi na zewnątrz. Dobrym rozwiązaniem, wedle uznania, jest również szkolenie psa pod okiem profesjonalnego trenera.

Z oczywistych względów naukę rozpoczynamy od prostych komend, by później przejść do bardziej skomplikowanych. Jeśli nasz kishu opanuje już podstawy i wyrazimy taką chęć, możemy skupić się na szkoleniu jego umiejętności łowieckich. Pamiętajmy, że im szybciej, tym lepiej.

Metoda pozytywnych wzmocnień

Urozmaicone i krótkie sesje treningowe to jedno. Co warto robić jeszcze, by zachęcić naszego niezależnego kishu do szkolenia? Bardzo dobrze sprawdza się wdrożenie metody pozytywnych wzmocnień. Polega ona na nagradzaniu psa za wykonanie danej komendy. Przynosi dużo lepsze efekty, niż ciągłe karcenie i kary. Pochwały mogą przybierać różne formy. Najlepiej jednak sprawdza się podawanie smaczków. Na początek będziemy potrzebować ich naprawdę dużo, z czasem przysmaki możemy zastąpić miłym słowem lub gestem. Nie powinny one przekraczać 10% dziennego zapotrzebowania kalorycznego.

Sporty dla kishu

Kishu to rasa aktywna, która doskonale sprawdzi się w różnego rodzaju sportach i aktywnościach. Oto niektóre z nich:

• agility – to dynamiczny sport, w którym pies, prowadzony przez przewodnika, pokonuje tor przeszkód, na który składają się: tunele, huśtawki i poprzeczki. Agility rozwija koordynację, sprawność oraz umiejętność pracy w zespole,
• obedience (posłuszeństwo) – pies wykonuje polecenia opiekuna. Jest to doskonały sposób na wzmocnienie wspólnych więzi, a także na rozwijanie posłuszeństwa i zdolności koncentracji naszego pupila,
• trekking – długie wędrówki z ukochanym opiekunem mogą być doskonałą aktywnością dla kishu. Pies ten uwielbia ruch i potrzebuje regularnego wysiłku fizycznego. Trekking pozwala na eksplorację nowych miejsc i stanowi doskonałą okazję do ćwiczeń,
• nosework (praca nosem) – to sport polegający na wykorzystaniu wrodzonych umiejętności psa. Jego zadaniem jest znalezienie ukrytych zapachów. Aktywność ta może być szczególnie satysfakcjonująca dla ras myśliwskich, takich jak kishu. Pomaga rozwijać ich zdolności węchowe,
• canicross – czyli inaczej „bieg na orientację” z psem połączonym z biegaczem specjalną uprzężą. To doskonały sposób na wspólne ćwiczenia i wzmacnianie więzi,
• tracking (tropienie) – pies ma za zadanie śledzić zapach na długim dystansie. Sport ten pomaga w ćwiczeniu zarówno ciała, jak i umysłu.

Wszystko, co warto wiedzieć o hodowlach kishu

Kishu to pies, który nie jest popularny w Polsce. Liczba hodowli jest ograniczona, a czas oczekiwania na szczeniaka może być długi. Niekiedy psa trzeba sprowadzić z zagranicy. Jak wybrać mądrze, by nie wpaść w pułapkę pseudohodowców? Podpowiadamy, jak wybrać dobrą hodowlę.

Dokumenty ważne w hodowli

Dokumenty ważne w hodowli to rodowód i metryka. W zależności od organizacji, do której przynależy dana hodowla, najpierw dostajemy metrykę i na jej podstawie wyrabiamy rodowód lub od razu otrzymujemy rodowód. Wszystko po to, by potwierdzić „czystość krwi” danego psa. Dlaczego to takie ważne? Rasowe kishu są rozmnażane w sposób etyczny, a ich wygląd i charakter jest zgodny ze standardami rasy.

Metryka to „psi akt urodzenia” zawiera podstawowe dane na temat szczeniaka oraz jego rodziców. Powinna być wydawana przez hodowcę od razu wraz ze szczeniakiem. Rodowód natomiast jest dokumentem, którego nie trzeba wyrabiać obowiązkowo (jeśli posiadamy już metrykę). Jest konieczny do założenia własnej hodowli, przydaje się również wtedy, kiedy będziemy chcieli startować z psem w pokazach. Możemy znaleźć w nim informacje na temat przodków szczeniaka, aż cztery pokolenia wstecz.

Zanim kupisz kishu…

Kishu to bardzo rzadka rasa psa. Musimy liczyć się z tym, że nie tak łatwo będzie ją nabyć. Dlatego musimy dokładnie przeanalizować wszystkie wady i zalety jej posiadania. Kishu jest piękny, ale wymaga odpowiedniego szkolenia i socjalizacji. Najlepiej będzie się czuł w domu osoby aktywnej, która lubi sport oraz ma doświadczenie w wychowywaniu psów myśliwskich.

Hodowca idealny – jak go rozpoznać?

Pseudohodowcy rozmnażają kishu w sposób nieetyczny, zwierzęta często są obciążone wadami genetycznymi. Warto zatem znaleźć hodowcę, który profesjonalnie podchodzi do swojej pracy i dba o psy. Szczenięta są wypielęgnowane, odpowiednio odżywione, zdrowe i trzymane w dobrych warunkach. Dodatkowo, osoba taka niekiedy wręcza nowemu opiekunowi małą wyprawkę dla szczeniaka rasy kishu, może znaleźć się w niej:

• małe opakowanie karmy,
• smycz i obroża,
• miska na wodę i picie,
• ulubiona zabawka lub kocyk z zapachem matki.

Zdrowie kishu

Kishu może żyć ok. 12 lat. Jest to pies dość odporny i wytrzymały. Rzadko dokuczają mu choroby. Gęsty podszerstek zapewnia mu ochronę przed niskimi temperaturami. Z kolei źle znosi upały, dlatego latem powinniśmy zapewnić mu miejsce do odpoczynku w cieniu i nie wystawiać na długotrwałe działanie promieni słonecznych. Typowe schorzenia, które mogą wystąpić u kishu to:

• Dysplazja stawu biodrowego – choroba ta dotyka wiele ras psów i polega na nieprawidłowym rozwoju stawu biodrowego, co może prowadzić do bólu, trudności w poruszaniu się, a ostatecznie do artretyzmu. Regularne badania ortopedyczne mogą pomóc w wykryciu dysplazji na wczesnym etapie,
• alergie skórne – kishu, jak wiele innych ras, może cierpieć na alergie skórne spowodowane przez różnorodne czynniki, takie jak pokarm, środowisko czy pchły. Objawy to m.in. zaczerwienienie skóry, drapanie i wypadanie sierści,
• problemy z tarczycą – hipotyreoza jest chorobą, która może dotknąć Kishu i inne rasy. Jest to stan, w którym tarczyca nie produkuje wystarczającej ilości hormonów, co może prowadzić do różnych objawów, w tym przyrostu wagi, utraty sierści i zmian w zachowaniu,
• entropium – powieka zawija się do środka, powodując, że rzęsy ocierają się o gałkę oczną. Może to prowadzić do podrażnienia lub nawet uszkodzenia oka. W niektórych przypadkach wymagana jest interwencja chirurgiczna,
• atrofia siatkówki – choroba oczu prowadząca do stopniowej utraty wzroku. Jest to schorzenie genetyczne, które może występować w niektórych liniach genetycznych kishu,
• kardiomiopatia – choroby serca mogą również dotykać kishu choć nie są one tak powszechne jak w przypadku niektórych innych ras.

Ważne jest, aby regularnie przeprowadzać kontrolne wizyty u lekarza weterynarii i stosować się do zaleceń dotyczących profilaktyki zdrowotnej, w tym odpowiedniego żywienia, regularnych ćwiczeń oraz badań kontrolnych, aby zapewnić długie i zdrowe życie swojemu Kishu. Ponadto przed zakupem szczeniaka warto wybrać odpowiedzialnego hodowcę, który przeprowadza testy genetyczne i zdrowotne, aby zminimalizować ryzyko dziedziczenia pewnych schorzeń.

Kishu – żywienie

Kishu to pies aktywny, w związku z tym raczej nie będzie miał problemów z nadwagą. Mimo wszystko potrzebuje zbilansowanej diety, bogatej w cenne składniki odżywcze, których zawartość w pożywieniu powinna pokrywać się wiekiem, wagą oraz zapotrzebowaniami zdrowotnymi. Jak zatem żywić kishu? Chętnie podpowiemy.

Karma komercyjna vs dieta BARF

Kishu wymaga żywienia, które zaspokoi jego zapotrzebowanie na ważne składniki odżywcze. Można dostarczyć mu ich przy pomocy karmy komercyjnej lub diety BARF. Tak naprawdę obie metody są dobre – trzeba jednak umieć stosować je z głową.

Serwując swojemu kishu karmę komercyjną możemy zaoszczędzić dużo czasu i nie musimy się martwić o ewentualne niedobory w diecie. Na rynku bowiem dostępne są karmy dostosowane do konkretnych potrzeb psa (jego wieku, wagi, poziomu aktywności fizycznej). Najpopularniejsze rodzaje to sucha i mokra. Jej konsystencję możemy dopasować do preferencji naszego psiego pupila. Powinniśmy jednak zwracać uwagę na skład i wystrzegać się produktów kiepskiej jakości – bogatych w sztuczne konserwanty i barwniki.

Opcją godną uwagi jest dieta BARF, która polega na podawaniu zwierzęciu surowego mięsa, podrobów, kości oraz niektórych owoców i warzyw. Przygotowując posiłki samodzielnie, wiemy dokładnie, co dostaje nasz pies. Minus jest taki, że musimy pilnować odpowiednich proporcji, by nie zaszkodzić psu. W tym celu warto zasięgnąć porady specjalisty – dietetyka zwierzęcego lub lekarza weterynarii.

Żywienie szczeniaka i dorosłego kishu

Odpowiednie żywienie młodego psa rasy kishu jest bardzo ważne, po to by zapewnić mu, jak najlepszy start w życiu. Kluczem jest wybór wysokiej jakości karmy przeznaczonej specjalnie dla szczeniąt, która dostarcza wszystkich niezbędnych składników odżywczych potrzebnych do ich prawidłowego rozwoju. Ważne jest, aby psiaki na wczesnym etapie rozwoju jadły mniejsze porcje, ale częściej – najlepiej 4-5 razy dziennie. Ponadto niezwykle istotne jest, aby miały zawsze dostęp do świeżej i czystej wody oraz by ich dieta była dopasowana do indywidualnych potrzeb, co pomoże uniknąć problemów z nadwagą w przyszłości.

Dla dorosłych psów rasy kishu, ważna jest dobrze zbilansowana dieta, która zaspokaja ich potrzeby żywieniowe. Powinna zawierać odpowiednią ilość białka, tłuszczów, węglowodanów, witamin i minerałów. Dorosłe psy najlepiej jest karmić 1-2 razy dziennie, co pomaga w utrzymaniu optymalnej masy ciała, a także pozytywnie wpływa na trawienie. Przekąski i nagrody są ważne, ale należy pamiętać o ich umiarkowanym podawaniu, aby nie przyczyniały się do niepożądanego przyrostu wagi. Niezmiennie ważny jest stały dostęp do świeżej wody oraz utrzymanie psa w dobrej kondycji.

Jakich składników w diecie potrzebuje kishu?

Rasa kishu, podobnie do innych psów, wymaga zbilansowanej diety, która dostarczy mu wszystkich niezbędnych składników odżywczych do prawidłowego funkcjonowania. Kluczowym elementem w diecie kishu jest białko, niezbędne do budowy i regeneracji tkanek oraz produkcji hormonów i enzymów. Białko powinno pochodzić z wysokiej jakości źródeł, takich jak mięso, ryby czy jaja. Tłuszcze są kolejnym ważnym składnikiem, dostarczającym energii, wspomagającym wchłanianie witamin oraz zawierającym niezbędne kwasy tłuszczowe omega-3 i omega-6, które wpływają na zdrowie skóry i sierści. Tłuszcze najlepiej czerpać z ryb, oleju lnianego i jakościowego mięsa.

W diecie kishu znajduje się również miejsce dla węglowodanów, choć nie są one tak istotne jak w diecie ludzkiej. Dostarczają one energii oraz błonnika, który wspiera układ trawienny. Dobre źródła węglowodanów to warzywa, owoce, a także niektóre zboża i kasze, które są dobrze tolerowane przez psy. Ważne jest także dostarczanie witamin i minerałów, w odpowiednich proporcjach. Są one niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu, chociaż w niektórych przypadkach może być konieczna suplementacja po konsultacji z lekarzem weterynarii.

Kishu – cena w hodowli i koszty utrzymania

Szczenięta kishu z hodowli mogą kosztować mniej więcej od 5000 do 10 000 złotych. Ciężko jednoznacznie określić konkretną cenę, ponieważ przeważnie zależy ona od kilku czynników m.in. renoma hodowli, rodowód rodziców, a także stan zdrowia i wyjątkowe cechy szczeniaka.

Szczenięta z renomowanych hodowli, posiadające pełne rodowody i odpowiednie badania zdrowotne, zwykle kosztują więcej. Pamiętaj, że cena za rasowego szczeniaka obejmuje nie tylko koszt zakupu, ale również wydatki związane z jego wychowaniem, takie jak:

• szczepienia,
• regularne wizyty u weterynarza,
• odpowiednie żywienie,
• szkolenie i inne potrzeby.

Poniżej krótko podsumowaliśmy najważniejsze koszty związane z utrzymaniem psa tej rasy.

Koszty utrzymania w ujęciu miesięcznym

Koszty karmienia mogą znacznie się różnić w zależności od tego, czy wybierzesz karmę suchą, mokrą, czy może postawisz na dietę przygotowaną według zaleceń weterynaryjnych. Dla kishu koszt karmy może wynosić ok. 200-300 zł.

W zależności od tego, jak często i jakie przysmaki oraz suplementy diety decydujesz się podawać swojemu psu, mogą kosztować dodatkowo ok. 10-30 zł.

Koszt worków na nieczystości dla psa, przeliczając może wynieść około 22 do 56 zł, w zależności od wybranych produktów i ich ilości.

Koszty utrzymania w ujęciu rocznym i dwuletnim

Do kosztów utrzymania w ujęciu rocznym i dwuletnim możemy zaliczyć akcesoria potrzebne do wychowania psa, czyli:

• miski na jedzenie i wodę,
• smycz,
• obrożę,
• legowisko,
• zabawki,
• obcinaczki do pazurów,
• szczotka do sierści,
• szampon,
• preparaty do uszu i oczu.

Produkty te kończą lub zużywają się znacznie wolniej. Mogą kosztować ok. 500-600 zł, a nawet więcej, w zależności od jakości.

Do kosztów utrzymania kishu powinnyśmy doliczyć także wizyty u lekarza weterynarii, i opcjonalnie – szkolenie z trenerem, konsultacje z dietetykiem zwierzęcym oraz ubezpieczenie psa. W tym przypadku koszty zależą od wielu czynników i mogą się od siebie znacznie różnić. Wszystko zależy od potrzeb.

Kishu – podsumowanie

Kishu może być zarówno dobrym psem myśliwskim, jak i świetnym towarzyszem. Jego wszechstronność sprawia, że może on znaleźć szczęście u boku aktywnego opiekuna, polując lub tropiąc ślady w terenie. Dobrze będzie się czuł również w spokojniejszym otoczeniu jako wierny przyjaciel swoich opiekunów. Dzięki swej inteligencji, lojalności oraz łagodnemu usposobieniu, kishu doskonale sprawdza się w roli członka rodziny. Poza tym potrafi dostosować się do życia w różnych warunkach. Niezależnie od tego, czy szukasz psa zdolnego do pracy w terenie, czy spokojnego i oddanego towarzysza, kishu może okazać się idealnym wyborem. Opowiedzieliśmy trochę o charakterze, szkoleniu i wychowaniu kishu. Nie pominęliśmy także najważniejszych aspektów związanych z jego pielęgnacją i żywieniem. Wszystko po to, byście mogli zdecydować, czy pies tej rasy jest właśnie dla Was.

Facebook

Pinterest

Twitter

Linkedin

email

Print