Nova Scotia duck tolling retriever, w skrócie Toller – retriever z Nowej Szkocji

Nie jest labradorem ani goldenem, a mimo wszystko to retriever. Mowa tu o nikim innym, jak o Nova Scotia duck tolling retriever, czyli po prostu toller. Najprościej mówiąc, to prawdziwy pies na kaczki. Takie przynajmniej było jego pierwotne przeznaczenie. Jest najniższym psem pośród wszystkich retrieverów. Patrząc w jego błyszczące oczy nie sposób nie zakochać się z miejsca. Chociaż nie jest tak popularny, jak swoi kuzyni, to jego żywiołowy charakter i radosne podejście do otaczającego go świata jest wspaniałe. Ten energiczny pupil potrzebuje jednak odpowiedniego wychowania i pielęgnacji. Jeśli chcesz wiedzieć, jak zostać spełnionym opiekunem retrievera z Nowej Szkocji, zajrzyj do naszego artykułu na temat tej rasy.

Toller – opis ogólny

Pies toller podobnie, jak inne retrievery, według wzorca FCI, zalicza się do grupy aporterów. Tak prezentuje się jego szczegółowa klasyfikacja:

• Grupa 8 – Aportery, płochacze i psy dowodne;
• Sekcja 1 – Aportery;
• Podlega próbom pracy;
• Numer wzorca: 312.

Inne organizacje kynologiczne

Oprócz FCI, własny wzorzec rasie nova scotia duck tolling retriever nadały :

• American Kennel Club (AKC) – psy pracujące;
• Australian National Kennel Council (ANKC) – psy myśliwskie;
• Kennel Club in the United Kingdom (KC-UK) – psy myśliwskie;
• Canadian Kennel Club (CKC) – psy pracujące;
• United Kennel Club (UKC) – psy myśliwskie.

Ukraińska organizacja kynologiczna, czyli World Kennel Union (WKU) nie uznaje tej rasy, w związku z tym toller nie posiada wzorca.

Pochodzenie duck tolling retriever

Toller pochodzi z jednej z piękniejszych prowincji Kanady – Nowej Szkocji. Jego pierwotna postać wzięła się prawdopodobnie ze skrzyżowania różnych retrieverów, seterów i spanieli. I tak powstał piękny przyjacielski pies, który był doskonały w polowaniach na ptactwo. Dziś najbardziej popularny jest w Ameryce i Europie Zachodniej. W Polsce nie jest tak znany, jak jego niedalecy kuzyni – golden i labrador retriever. Niemniej jednak zainteresowanie nim ciągle wzrasta.

Użytkowość tolling retriever

Pierwotnie plemiona indiańskie wykorzystywały te psy do polowania na kaczki w dość nietypowy sposób. Toller zwabiał stado kaczek w jedną grupę, dzięki swoim niezawodnym zdolnościom aktorskim. Jego zadaniem była po prostu zabawa i wesołe harce nad brzegiem jeziora, co przyciągało zaciekawione kaczki. Ten sposób polowania przechwycili biali osadnicy, którzy przedstawili toller doga szerszemu gronu, tym samym pokazując jego wyjątkowe umiejętności. Pies ten świetnie sprawdza się podczas pracy w wodzie, stąd też jego nazwa (duck tolling = wabiący kaczki). I jest wykorzystywany do tego celu – najpierw zwabia ptactwo wodne, a potem przynosi myśliwemu ustrzeloną zdobycz.

Retriever z Nowej Szkocji – waga, charakterystyka wyglądu

Duck toller to rudy pies o miękkiej sierści. Jego cechą charakterystyczną są błony pławne między palcami, co czyni z niego pływaka wyborowego. Przedstawiamy zbiór krótkich informacji na temat jego wyglądu.

Wygląd ogólny duck toller retriever

Toller to pies o mocnej budowie ciała, jest dobrze umięśniony. Ma oczy w kształcie migdała, mogą mieć one kolor od bursztynowego do brązowego. Jego uszy są trójkątne i wysoko osadzone – oklapnięte, uroczo zwisają z głowy zwierzęcia. Ogon psów tej rasy jest dość szeroki, szczególnie u nasady, a także mocno porośnięty bujną sierścią. Kończyny psa są silne i muskularne. Między palcami można zauważyć błonę pławną, jej brak jest uważany za wadę. Duck toller porusza się bardzo dynamicznie – ma sprężysty, mocny wykrok.

Waga i wzrost – ważne wymiary tollera

Duck toller retriever to pies średniej wielkości. Samiec po osiągnięciu dorosłości (mniej więcej wtedy, kiedy ukończy 18 miesięcy) waży od 20 do 23 kg, a mierzy od 48 do 51 cm. Samica natomiast może ważyć od 17 do 21 kg i mieć od 45 do 48 cm w kłębie. W przypadku obu płci dopuszczalne są odchylenia 2,5 cm w górę lub w dół. Ważne, by waga był adekwatna do wzrostu – pies nie powinien wyglądać na zbyt ciężkiego i masywnego.

Okrywa włosowa nova scotia toller – kolory i rodzaje

Toller pies został stworzony do pływania w wodzie i jest do tego odpowiednio przystosowany. Jego okrywa włosowa jest wodoodporna, składa się z miękkiego podszerstka i nieco twardszego włosa okrywowego. Sierść (jedynie) na grzbiecie może być lekko pofalowana, pod ogonem i na piersi jest nieco dłuższa niż na reszcie ciała. Najczęściej możemy spotkać duck tollera o rudej lub czerwonej barwie sierści i różnych jej odcieniach. W przypadku tego psa dopuszczalne są białe znaczenia.

Przygotowanie do wystawy

Toller to zarówno inteligentny, jak i piękny pies. Można go niekiedy spotkać na wystawach. Należy tu zaznaczyć, że nie każdy zwierzak tej rasy będzie miał dobre predyspozycje ku temu, by stać się wspaniałym psem wystawowym. Bardziej zdystansowane lub nazbyt energiczne osobniki nie odnajdą się w świecie wystaw. Jeśli jednak zdecydujemy się na udział w pokazie, musimy najpierw odpowiednio do tego celu przygotować psa.

Najlepiej zacząć już od chwili, kiedy przyprowadzimy malucha do domu. Przede wszystkim toller musi być przez nas dobrze traktowany. Powinniśmy zadbać o jego komfort psychiczny, a także właściwą dietę i pielęgnację, by wyglądał zdrowo i cieszył się dobrą kondycją. Powinien być zdyscyplinowany i odznaczać się dobrymi manierami. Trzeba nauczyć go odpowiedniego poruszania się po ringu wystawowym oraz przyzwyczajać do dotyku obcych osób. Przed wystawą należy psa dokładnie rozczesać, a podczas kąpieli użyć szamponu i odżywki. W trakcie konkursu musi mieć założoną ringówke – najlepiej, by była delikatna i dobrana pod kolor jego umaszczenia.  

Pielęgnacja duck toller retriever

Rasa psów toller nie należy do specjalnie wymagających, jeśli chodzi o kwestie związane z pielęgnacją. Ważna jest jednak systematyczność i odpowiednie dbanie o higienę. Podpowiemy, jak zadbać o tego czworonoga.

Jak powiedzieć STOP kleszczom?

To, co dla nas najważniejsze, to zapewnienie pupilowi bezpieczeństwa podczas spacerów. Kleszcze mogą atakować nawet przez cały rok. Dlatego warto zapewnić psu kompleksową ochronę w tym zakresie. Półki sklepowe pękają w szwach od preparatów stosowanych przeciw kleszczom, jednak nie wszystkie cieszą się dobrą skutecznością. Przykładowo szampony nie działają zbyt długo, zazwyczaj do kilku godzin po użyciu. Jeśli zależy nam na długotrwałym działaniu lepiej zainwestować w obroże. Można wybierać spośród różnych marek, my polecamy obroże Bayer Foresto.

Szczotkowanie psa o gęstej sierści

Pies toller musi być regularnie szczotkowany, to dobrze wpływa na kondycję jego sierści. Poza tym, systematyczne czesanie szczeniaka skutkuje tym, że po osiągnięciu dorosłości czynność ta nie będzie stanowiła dla niego problemu. Dzięki temu unikniemy także problemów związanych z martwym włosem, który zwłaszcza w okresie linienia pojawia się dosłownie wszędzie. Porządne czesanie raz w tygodniu powinno załatwić sprawę (podczas linienia – częściej). Aby bujna sierść tollera była dobrze rozczesana, warto zakupić szczotkę pudlówkę, która upora się z niesfornymi włosami.

Kąpiel psa – pływaka wyborowego

Nova scotia toller nie potrzebuje częstych kąpieli, jednak po bliskim kontakcie z kałużą trzeba go umyć. Toller uwielbia się pluskać, bez znaczenia czy jest to jezioro, czy też wanna. W związku, z tym kąpiel to dla niego prawdziwa gratka. By jego sierść była lśniąca, można użyć szamponu regenerującego. Wcześniej warto go rozcieńczyć, gdyż za bardzo spieniony, ciężko się spłukuje. Końcówkę prysznica najlepiej przykładać do ciała psa, w ten sposób szampon dokładniej się spłucze. Na koniec wystarczy dokładnie osuszyć go ręcznikiem lub suszarką. 

Czy warto strzyc psa toller retriever?

Toller nie potrzebuje specjalnych zabiegów stylizujących sierść. Niemniej jednak zbyt długie i odstające włosy na uszach oraz zewnętrznej części łap można delikatnie przyciąć nożyczkami degażującymi. Utrzymanie łap w higienie jest bardzo ważne – dzięki temu pupil nie będzie zbierał błota z dworu do domu.

Dodatkowe zabiegi pielęgnacyjne

Toller pies oprócz mycia i czesania potrzebuje także regularnej kontroli uszu, oczu i pazurów. Zaropiałych oczu nie warto przemywać rumiankiem. Najlepiej skorzystać ze specjalnych preparatów, to samo tyczy się nadmiaru woskowiny gromadzonej w uszach. Istnieją krople dla psa zarówno do uszu, jak i oczu – nie wywołują one alergii i dobrze pielęgnują wskazane części ciała. Poza tym pazury zwierzęcia (w razie konieczności) można przyciąć obcinaczką, która powinna być dostosowana do rozmiaru psa. Jeśli nie wiemy, jak się do tego zabrać lepiej skorzystać z pomocy lekarza weterynarii lub psiego groomera.

Wychowanie rasy toller retriever

Retriever z Nowej Szkocji, jak każdy pies, musi być odpowiednio przystosowany do życia wśród ludzi i innych zwierząt. W przeciwnym razie może zacząć sprawiać problemy. Powiemy, co jest ważne w wychowaniu toller pupy.

Dom czy blok? Gdzie może mieszkać toller?

Nova scotia toller to aktywny pies, potrzebuje zatem dużo przestrzeni. Nie jest wykluczone, że będzie szczęśliwy, mieszkając w bloku. Musi mieć jednak zapewnioną dużą dawkę aktywności (fizycznej i umysłowej) w ciągu dnia. Jeśli ten warunek nie zostanie spełniony, może niszczyć rzeczy, które znajdują się w domu, a także uciekać. Może tak się stać, chociaż należy do psów, które słyną ze swojego przywiązania do opiekuna i z reguły nie uciekają często.

Co warto kupić tollerowi?

Toller retriever jest energiczny, niektóre osobniki mogą mieć problem z wyciszeniem się. Właśnie dlatego warto kupić im duży transporter, który może okazać się pomocny podczas nauki wyciszania. To ciche, ciemne miejsce, w którym pupil będzie miał okazję się wyciszyć. Warto użyć przysmaku, by zachęcić psa do wejścia do środka. W tym przypadku bardzo pomocne mogą okazać się zabawki, które trzeba odpowiednio dobrać. Psa uspokaja lizanie i gryzienie, więc możemy zdecydować się na zakup piłeczek (do których można schować przysmaki) lub gryzaków wykonanych z naturalnych materiałów (nie poleca się tych piszczących). 

Ponadto tollerowi przyda się również wygodne legowisko, które umożliwi mu komfortowy odpoczynek po intensywnym wysiłku. Ten milusiński pupil lubi mieć na oku swoich opiekunów, dlatego lepiej zakupić mu legowisko bez boków, dzięki temu wygodniej będzie mógł obserwować otoczenie. Pamiętajmy o tym, by legowisko było umieszczone w centralnym punkcie w domu, lecz nie w miejscu, gdzie panuje harmider, np blisko drzwi.

Toller – szkolenie energicznego psiaka

Toller podobnie, jak inne retrievery, uważany jest za jednego z najinteligentniejszych psów. Szybko się uczy i jest otwarty na współpracę z człowiekiem. Niemniej istnieją pewne reguły, które sprawią, że trening będzie efektywniejszy. Opowiemy o nich.

Nauka posłuszeństwa

Toller retriever w szkoleniu, oprócz socjalizacji, potrzebuje przede wszystkim solidnego treningu posłuszeństwa. Polega on na nauce podstawowych komend m.in. reagowania na swoje imię. Bez względu, czy to pies przeznaczony do pomocy przy polowaniach, czy po prostu przyjaciel rodziny, powinien przejść przez takie szkolenie. Dzięki temu zwierzęciu łatwiej będzie się żyło w ludzkim świecie. Musimy jednak pamiętać, by ćwiczenia nie były zbyt monotonne, ponieważ toller należy do psów, które szybko się nudzą. W związku z tym nie skupi się długo na jednej, ciągle powtarzaj czynności.

Smaczki, jako metoda pozytywnych wzmocnień

Duck tolling retriever to wrażliwe zwierzę. Krzyk i gwałtowne zachowania odbiera bardzo źle. Dlatego podczas szkolenia dobrym rozwiązaniem jest stosowanie metod pozytywnych. Oznacza to, że psa nagradza się za poprawnie wykonaną komendę. Podawanie smaczków jest dobrym rozwiązaniem. Musimy jednak wziąć pod uwagę kaloryczność. Dzienna porcja nie może przekraczać 10% zapotrzebowania energetycznego. 

Jakie sporty są odpowiednie dla tolling retriever?

Toller to pies mądry, dość szybko się uczy i lubi współpracować z człowiekiem. To istny wulkan energii, którą należy spożytkować. Oprócz tradycyjnych spacerów możemy zaproponować mu także inne formy aktywności. Ze względu na swoje zamiłowanie do aportowania chętnie będzie brał udział w dyscyplinach sportowych z tym związanych. Odpowiednie będzie dla niego dummy, dogfrisbee lub flyball.

Toller – wszystko o hodowli

Toller to pies wciąż mało popularny w naszym kraju. Jednak zainteresowanie tą rasą z roku na rok ciągle wzrasta. Właśnie dlatego możemy spotkać się z różnymi hodowcami oferującymi toller puppy. Jak odróżnić tych dobrych od złych? O czym warto pamiętać, zanim odpowiemy na ogłoszenie o treści “toller- sprzedam”? Wyjaśniamy.

Rodowód i metryka dla tollera

Ważnym dokumentem dla retrievera z Nowej Szkocji jest metryka. Powinien ją obowiązkowo otrzymać każdy nowy opiekun tej rasy. Zawiera dane o urodzeniu szczeniaka, można powiedzieć, że to odpowiednik ludzkiego aktu urodzenia. Metryka upoważnia do wyrobienia rodowodu – to zupełnie inny dokument. Możemy znaleźć tam informacje na temat przodków psa, m.in. ich przydomki hodowlane, uzyskane tytuły i numery rodowodów. Dokument ten musi uzyskać każda osoba, która chce założyć własną hodowlę. Psy i suki przeznaczone do rozmnażania muszą mieć uprawnienia hodowlane (co również powinno być zawarte w rodowodzie).

Dobry hodowca – jaki powinien być?

Decyzja o nabyciu psa musi być przede wszystkim podejmowana świadomie. Dobry hodowca dba o swoje psy i chce, by trafiły w dobre ręce. Pewnie zapyta nas o warunki mieszkaniowe, liczbę osób w domu i nasz tryb życia. Dzięki temu będzie wiedział, czy nadajemy się na opiekunów tej rasy. W pierwszej kolejności powinniśmy wiedzieć, że toller to pies, który potrzebuje dużo miłości i zainteresowania bliskich. Musi przejść szkolenie, a także proces socjalizacji. To zwierzak, który dużo i obficie linieje, więc potrzebuje właściwej pielęgnacji. Świadomość tych rzeczy jest bardzo ważna, ponieważ pozwoli nam podjąć właściwą decyzję,

Hodowca, u którego śmiało możemy kupić psa, to taka osoba, która potrafi opowiedzieć o wadach i zaletach rasy toller. Szczeniaki przebywające w hodowli muszą mieć komplet szczepień. Powinny być zadbane i przebywać w dobrych warunkach. Warto zapytać również o badania rodziców szczenięcia pod kątem występowania dysplazji stawów biodrowych i łokciowych. Śmiało możemy zapytać hodowcę o wychowanie, żywienie i pielęgnację psa toller. W razie potrzeby pozostanie on z nami w kontakcie nawet kiedy maluch już opuści hodowlę.

Wyprawka od hodowcy

Miłym gestem ze strony hodowcy jest podarowanie symbolicznej wyprawki psu toller. Szczeniaki zazwyczaj otrzymują:

• dwie miski,
• karmę,
• szmatkę z zapachem matki,
• ulubioną zabawkę.

Oprócz tego powinniśmy dostać umowę kupna-sprzedaży, książeczkę szczepień i oczywiście metrykę. Niekiedy nawet możemy otrzymać broszurę z informacjami na temat rasy.

Pierwsze chwile w nowym domu mogą być dla szczeniaka stresującym przeżyciem. W tym czasie warto zadbać o jego komfort i zapewnić mu dobre warunki, by stres związany ze zmianą miejsca zamieszkania był jak najmniejszy. Można posiłkować się środkami uspokajającymi dla zwierząt. Tabletki Zylkene od Vetoquinol są bezpieczne również dla szczeniąt. Zawierają biopeptyd alfa-kazozepiny, który jest obecny w mleku matki. 

Uwaga na pseudohodowców

Czasem hodowcy oferują psy po niższej cenie. Zwierzęta takie często są jedynie “w typie rasy”, co oznacza, że nie mamy do czynienia z rasowymi tollerami. W takich sytuacjach trzeba zachować szczególną ostrożność, ponieważ niestety czasami zdarza się tak, że szczenięta nie są odpowiednio socjalizowane. Osoba, która nie ma pojęcia o specyfice danej rasy, może mieć problem, by się nią należycie zająć. Dlatego, jeśli odpowiemy na ogłoszenie “toller – sprzedam” przed zakupem psa warto odwiedzić hodowlę i zobaczyć, jak żyją szczeniaki. Lękliwe lub agresywne zachowanie maluchów powinno być dla nas sygnałem ostrzegawczym.

Toller – zdrowie i typowe choroby rasy

Toller ma grubą, wodoodporną szatę, dzięki czemu jest odporny na zimno i wilgoć. Pies ten zaliczany jest do ras zdrowych i długowiecznych. Toller bowiem może żyć ok. od 12-14 lat. Choroby, które mogą go dotknąć to m.in:

• postępujący zanik siatkówki – schorzenie to zazwyczaj ma podłoże genetyczne. Oczywiście nie każdy toller będzie cierpiał na postępujący zanik siatkówki, jednak niektóre osobniki mogą być tym obciążone. PRA (Progresive Retinal Atrophy) to niestety choroba nieuleczalna, prowadzi do stopniowej utraty wzroku. Dlatego zawsze warto zapytać hodowcę, czy psy dopuszczone do rozmnażania były przebadane pod tym kątem i poprosić o obejrzenie wyników badań.
• niedoczynność tarczycy – może występować u psów tej rasy, to choroba endokrynologiczna polegająca na tym, że w organizmie psa brakuje odpowiedniej ilości hormonów. Objawia się m.in. pogorszeniem stanu sierści i skóry – na ciele pupila może pojawiać się łupież i wyłysienia. Będzie on senny i apatyczny, a jego jedynym marzeniem stanie się schronienie w ciepłym kącie. Mimo mniejszego apetytu może zacząć tyć. Hormony w organizmie oczywiście można unormować, podając odpowiednie leki.
• dysplazja stawów biodrowych / łokciowych – schorzenia związane z zaburzeniami układu ruchu bardzo często występują u psów. Zdarza się, że niektóre osobniki rasy toller mogą być obciążone dysplazją. Choroba ta jest dziedziczna, skutkuje problemami ze wstawaniem, skakaniem i swobodnym poruszaniem się. Psy dopuszczone do rozmnażania w hodowli powinny być przebadane w tym kierunku. Aby zminimalizować ryzyko występowania dysplazji u psów, trzeba zadbać o ich dietę i nie forsować ich stawów (unikać częstego wchodzenia po schodach i przesadnej aktywności w wieku szczenięcym).

Jak żywić tollera?

Posiłki, które serwujemy naszemu tollerowi muszą być przede wszystkim smaczne i pożywne. Ich ilość i rodzaj jest uzależniony zazwyczaj od takich czynników, jak: wiek, poziom aktywności fizycznej, czy też stan zdrowia. Podpowiemy, jak skomponować zbilansowaną dietę dla Twojego pupila.

Sposoby żywienia psa

To od nas zależy, jak pies będzie karmiony. Każda metoda żywieniowa ma swoje słabe i mocne strony. To, którą z nich wybierzemy zależy w głównej mierze od preferencji – zarówno własnych, jak i psa. Jedną z popularniejszych sposobów jest podawanie karmy gotowej. Oczywiście powinna być ona pełnowartościowa, a także odznaczać się dobrą jakością. Tu ważne jest przede wszystkim wysokoprzyswajalne białko. Dlatego warto wybierać jedynie karmy bez sztucznych dodatków. 

Kolejnym sposobem żywienia psiaka jest dieta BARF. Polega na wdrażaniu do jadłospisu naszego pupila surowego mięsa razem z kośćmi podrobami i warzywami (dieta ta nie uwzględnia węglowodanów). Nie wszystkie kości nadają się do spożycia przez psa – należy unikać tych bardzo kruchych i ostrych, np. żeberek lub kości drobiu. Kupujemy mięso samodzielnie, więc dzięki temu wiemy dokładnie, co nasz pies będzie jadł i możemy wybrać dla niego najlepsze kąski. Musimy pamiętać o odpowiednim przechowywaniu takich produktów (muszą być zawsze świeże), a także o odpowiedniej suplementacji. Posiłki muszą być przygotowywane w przemyślany sposób, dlatego najlepiej zaczerpnąć porady specjalisty.

Żywienie na poszczególnych etapach życia

Każdy pies potrzebuje odpowiednio zbilansowanej, pełnowartościowej diety. Dlatego w produktach, które spożywa, nie może zabraknąć białka, które składa się z aminokwasów – stanowi ono bardzo ważny składnik budulcowy. Istotne są również tłuszcze, a zwłaszcza nienasycone kwasy tłuszczowe omega-3 i omega-6. Odpowiadają za zdrowy wygląd skóry i sierści naszych pupili. Oczywiście w ich diecie nie może zabraknąć także witamin, minerałów i przeciwutleniaczy, które odpowiadają za dobre zdrowie i odporność. Tollerowi, który aktywnie bierze udział w polowaniach, potrzeba specjalnej karmy dla psów pracujących. Ma ona zwiększoną zawartość energetyczną. W związku z tym idealnie zaspokaja głód, a także potrzebne kalorie, by pies był pełen sił i energii.

Posiłki muszą być dostosowane do poziomu wzrostu psa. Ich ilość również zależy od wieku tollera. Maluchy powinny jeść 4-5 razy dziennie. Szczeniaki mają inne zapotrzebowanie pokarmowe niż dorosłe osobniki, potrzebują więcej energii. Ważne, by pokarm, który podajemy maluchowi, był lekkostrawny. Najlepiej, by w karmie zawarty był tylko jeden rodzaj mięsa, np. drobiowe lub indyczne. Ważne też, aby karma dla szczeniaka w składzie zawierała wapń i fosfor – składniki te są odpowiedzialne za prawidłową budowę kości.

Toller pies – cena i dodatkowe koszty utrzymania

Za retrievera z Nowej Szkocji możemy zapłacić mniej więcej od 3500 do 5000 tysięcy. Wszystko zależy od osiągnięć rodziców szczeniaka rasy toller. Cena może się wahać w zależności od prestiżu danej hodowli. Oprócz kosztów związanych z samym nabyciem psa, liczą się także inne wydatki, które również powinniśmy brać pod uwagę. Krótko o nich opowiemy.

Koszty w ujęciu miesiąca

Toller w ciągu miesiąca będzie potrzebował worka karmy, przysmaków oraz woreczków na odchody. To zestaw niezbędny dla każdego czworonoga. Za te wszystkie produkty zapłacimy jednorazowo ok. od 200 do 300 zł.

Koszty w ujęciu dwuletnim

W wyprawce tollera nie może zabraknąć także dwóch misek, legowiska, szamponu, szczotki, zabawek. Na szczęście produkty te zużywają się znacznie wolniej niż np. karma, dlatego będą starczyć na dłużej. Zapłacimy za nie ok. 600-700 zł, wszystko zależy od jakości kupowanych artykułów.

Usługi, za które na pewno będziemy musieli zapłacić to wizyty w gabinecie weterynaryjnym. Koszt takiej usługi to jednorazowo ok. 100 zł. Oczywiście kwota ta może być wyższa w zależności od stopnia zaawansowania problemu. Możemy także (oczywiście nie obowiązkowo) zapisać naszego tollera do psiej szkoły. Cena za tę usługę może wynosić mniej więcej od 500 do 1000 zł.

Podsumowanie

Retriever z Nowej Szkocji, czyli Nova Scotia duck tolling retriever to kochający psiak, przeznaczony do polowań na kaczki. Szczenięta tej rasy wymagają odpowiedniego szkolenia i socjalizacji. Opowiedzieliśmy, jak powinna prawidłowo przebiegać. Opisaliśmy także charakter i najważniejsze kwestie związane z wychowaniem tej rasy, by każdy zafascynowany nią człowiek, mógł podjąć świadomą decyzję odnośnie nabycia psa toller. Cena to kolejny czynnik, który wpływa na wybór retrievera z Nowej Szkocji na swojego pupila. Dlatego przedstawiliśmy koszty związane z jego nabyciem. Powiedzieliśmy także, jak należy dbać o Nova scotia duck tolling retriever. Miejmy nadzieję, że niniejszy wpis przybliżył, co nieco Państwu tę rasę i pomoże w podjęciu właściwej decyzji.

Facebook

Pinterest

Twitter

Linkedin

email

Print