Wścieklizna u psa – jak ją rozpoznać? Lekarz podpowiada!

Wścieklizna znana jest człowiekowi już od kilku tysięcy lat. Pomimo tego, wciąż nie odnaleźliśmy leku, który będzie skuteczny w 100%. Obecnie dysponujemy jedynie szczepionką, która obecnie jest najbardziej skuteczną ochroną przed tą chorobą. Dzięki niej, ilość zakażeń znacząco spadła. Mimo to, w Polsce nadal zdarzają się pojedyncze przypadki zachorowań wśród zwierząt.

Warto wiedzieć, jakie konsekwencje niesie ze sobą wścieklizna u psa. Jak rozpoznać tę chorobę i jak jej zapobiegać?

Czy wścieklizna nadal nam zagraża?

Za występowanie wścieklizny odpowiedzialny jest wirus, który atakuje zwierzęta stałocieplne na całym świecie. W dużej mierze zachorowaniu ulegają zwierzęta mięsożerne, choć oczywiście nie tylko.

1992 rok był jednym z gorszych, pod względem liczby stwierdzonych przypadków wścieklizny – zanotowano ich wtedy aż 3084. Ustalenie odpowiednich procedur i ścisłe ich przestrzeganie, znacznie poprawiło statystyki. Początkowo przeprowadzano szczepienia dzikich zwierząt, a od 2002 roku są one już obowiązkowe również dla psów w całym kraju. Dzięki wspólnej pracy i zaangażowaniu, udało się znacząco zmniejszyć liczbę zachorowań. W ubiegłym roku zanotowano jedynie 11 przypadków choroby, z czego 10 dotyczyło nietoperzy, a 1 – lisa.

Tym samym, pomimo wyciszenia problemu, nasz kraj nadal nie jest wolny od choroby. Potrzebna jest dalsza praca, by nie dopuścić do rozprzestrzeniania się wirusa.

Czy szczeniak może mieć wściekliznę? Jakie zwierzęta chorują?

Szczeniak, jak każdy ssak, może ulec zakażeniu. Nie zawsze jednak choroba zdąży wyrazić się w wieku szczenięcym. Rozwój wirusa w organizmie postępuje czasem nawet kilka miesięcy, stąd nie zawsze zauważymy objawy u bardzo młodych zwierząt.

Jak pies może zarazić się wścieklizną?

Zarażają chore zwierzęta. Najczęściej są to lisy, nietoperze lub psy. By doszło do zarażenia, wirus musi znajdować się w ślinie, dlatego pogryzienie jest najczęstszą przyczyną przekazania choroby.

Choroba może rozwijać się kilka tygodni, a nawet miesięcy. Początkowo wirus rozmnaża się w mięśniach, następnie łączy się z włóknami nerwowymi, przez co dostaje się do rdzenia kręgowego i mózgu. Tam następuje jego dalszy rozwój, a następnie przemieszcza się on m.in. do ślinianek, kubków smakowych i oczu.

Niestety, objawy u chorego zwierzęcia zauważymy dopiero po 2, 5, a nawet 14 dniach od pojawienia się wirusa w ślinie. W ten właśnie sposób pozornie zdrowe zwierzę, rozsiewa infekcję na kolejne osobniki.

Wścieklizna u psa – objawy

Choroba rozwija się długo i może ujawnić się nawet po roku od wniknięcia wirusa do organizmu. Objawy wścieklizny u psa podzielone są na trzy fazy. Czasem jednak przebieg choroby jest nietypowy. Wszystko zależy od tego, która część układu nerwowego jest zainfekowana.

Pierwsze objawy wścieklizny u psa stanowią fazę prodromalną. Druga jej nazwa – melancholia – znacznie lepiej obrazuje stan zwierzęcia na tym etapie choroby.

Psy zmieniają swoje zachowanie – te łagodne stają się bardziej agresywne, natomiast te żywiołowe, są spokojne i zrównoważone. Czasem zwierzęta zachowują się niewspółmiernie do sytuacji – nagle zrywają się, są radosne bez powodu, szukają kontaktu z człowiekiem, lub wręcz przeciwnie – wykazują objawy depresji.

Przy uważnym obserwowaniu zwierzaka, zauważymy nierówne rozszerzenie jego źrenic.

Zdarza się, że pies gorączkuje, jednak dużo bardziej wyraźnym objawem jest zjadanie przedmiotów nietypowych (takich jak np. kamienie) i brak zainteresowania pokarmem i wodą.

Najbardziej charakterystyczne objawy wścieklizny u psa występują w kolejnej fazie, nazwanej szałową. Zwierzęta stają się nieprzewidywalne, niebezpieczne i jednocześnie bardzo zwinne i silne. Atakują inne zwierzęta i ludzi.

Psy są na tym etapie bardzo wrażliwe na światło, dotyk i wszelkie odgłosy – reagują wyjątkowo gwałtownie. Czasem zdarza się, że warczą na coś, co nie istnieje, gryzą powietrze. Przy tym są niezwykle odważne i wydają się nie odczuwać bólu.

Wraz z upływem czasu, dochodzi do porażeń. Początkowo dotyczy to gardła, co skutkuje niemożnością przełknięcia nawet śliny, która wylewa się z pyska w postaci piany. Stopniowo zwierzak traci koordynację ruchową, dochodzi do konwulsji i nierzadko śmierci.

Wiele zwierząt jednak przeżywa tą fazę choroby i wchodzi w kolejną – fazę porażeń. Objawy na tym etapie są dużo spokojniejsze, gdyż zwierzak nie jest już w stanie sprawnie się poruszać. Stopniowo wyłączeniu ulegają kolejne mięśnie. Język wypada z pyska, a odgłos przy szczekaniu jest nienaturalny i chrapliwy. Większość zwierząt przeżywa maksymalnie 7 dni tej fazy choroby. Jest to spowodowane porażeniami kolejnych grup mięśniowych.

Opisane objawy, są najczęściej spotykanymi. Zdarza się jednak inny przebieg wścieklizny. Objawy u psa są w takich przypadkach dużo łagodniejsze. Taki rozwój choroby nosi nazwę formy cichej. Tutaj faza szałowa zupełnie nie występuje lub jest wyjątkowo krótka. Od razu dochodzi do stopniowych porażeń ciała, które zaczynają się w miejscu wniknięcia wirusa, czyli w miejscu pokąsania. Zwykle w ciągu kilku godzin dochodzi do śpiączki, a śmierć następuje niedługo później lub maksymalnie po 10 dniach.

Wścieklizna u psa – jak rozpoznawać chorobę?

Jako pierwsze, podejrzenie wystąpienia u psa wścieklizny nasuwają objawy kliniczne. Zdarza się jednak, że są one nietypowe, a ich występowanie jest możliwe w przypadku wielu różnych chorób. Ostateczne potwierdzenie wścieklizny musi odbyć się drogą laboratoryjną. Jest to jedyna pewna metoda diagnostyczna.

Pies ze wścieklizną – czy leczenie jest możliwe?

Wścieklizna to chorobą kończąca się w większości przypadków śmiercią. Istnieją pojedyncze doniesienia o jej bezobjawowym przebiegu, a nawet o możliwości powrotu do zdrowia, jednak są to marginalne przypadki. Do dnia dzisiejszego nie znaleziono skutecznego leku na wirus wścieklizny, co sprawia, że nie jesteśmy w stanie w żaden sposób pomóc choremu zwierzęciu. Zdrowe zwierzaki jesteśmy w stanie chronić dzięki szczepionkom, które zapobiegają pojawieniu się wirusa.

Jak postąpić kiedy podejrzewamy wściekliznę u psa?

Do psa, który nietypowo się zachowuje i podejrzewamy u niego wściekliznę, nie powinniśmy się zbliżać. Jeżeli jest to zwierzę, które możemy w bezpieczny sposób gdzieś zamknąć – zróbmy to. Zawsze też powinniśmy zgłosić taką sytuację powiatowemu lekarzowi weterynarii. Dane kontaktowe można bez problemu znaleźć w internecie. W razie problemów najbliższy lekarz weterynarii na pewno pomoże w podjęciu właściwych działań przy takiej sytuacji.

Ze względu na ryzyko, jakie niesie ze sobą choroba, wścieklizna została wpisana na listę chorób zwalczanych z urzędu. Powiatowy lekarz weterynarii w zależności od sytuacji wydaje dalsze zalecenia.

Co w przypadku pogryzienia przez podejrzanie zachowującego się psa?

Jeżeli ugryzie nas pies, w każdym wypadku powinniśmy od razu starannie umyć ranę, a następnie udać się do lekarza medycyny. O takim zdarzeniu musi być też poinformowany powiatowy lekarz weterynarii – w praktyce takiego zgłoszenia dokonuje lekarz medycyny.

Jeżeli pies, który nas pogryzł ma właściciela, powiatowy lekarz weterynarii nakłada na niego obowiązek urzędowej obserwacji psa. Konieczne jest wtedy zgłoszenie się do wyznaczonego lekarza weterynarii, który regularnie będzie badał zwierzę, by potwierdzić lub wykluczyć możliwość wystąpienia choroby u psa.

Obserwacja trwa 15 dni. Jeżeli wirus znajduje się w śliniankach psa, który kogoś pogryzł, to w trakcie obserwacji na pewno lekarz zauważy objawy charakterystyczne dla choroby. Należy również mieć na uwadze, że w czasie trwania obserwacji, pies musi być trzymany na uwięzi i być przyprowadzany na badanie w ściśle określonych dniach.

Jak uchronić psa przed wścieklizną?

Szczepionka przeciw wirusowi wścieklizny jest najlepszym sposobem ochrony zwierzęcia.

Obecnie istnieje obowiązek szczepienia każdego psa, który ukończył 3 miesiąc życia. Właściciele psiaków mają na to 30 dni. Od tego czasu należy szczepić psy nie rzadziej niż co roku. Dzięki takiemu zaleceniu, większość psów w Polsce jest skutecznie chroniona.

Wścieklizna to choroba, która wciąż notowana jest Polsce. Bardzo szybko się rozprzestrzenia, dlatego nasze działania mają realny wpływ na rozwój lub przygaszenie tego problemu w kraju. Znając objawy, wiemy jak rozpoznać wściekliznę u psa i tym samym, w jakich przypadkach zachować szczególną ostrożność. Zgłaszajmy nietypowe zachowanie każdego psiaka i każdy przypadek pogryzienia człowieka. Pamiętajmy też o szczepieniach ochronnych. Nasze odpowiedzialne zachowanie ma duże znaczenie dla zatrzymania rozwoju wirusa w Polsce.

Facebook

Pinterest

Twitter

Linkedin

email

Print