Bolończyk, czyli rasowy pies – arystokrata

Bolończyk (inaczej bichon bolognese, bichon bolognais, bolognese toy dog albo bolo) to rasa małych psów, które przez stulecia oczarowywały możnych i władców na europejskich salonach. Te pozbawione instynktu łowieckiego białe pieski słyną ze swojego zrównoważonego charakteru, który przejawia się wrażliwym, a zarazem spokojnym usposobieniem. Są niezwykle urocze, inteligentne i w dodatku bardzo oddane. Obecnie możemy znaleźć wiele ogłoszeń, w których oferowany jest bolończyk. Możemy spotkać się z określeniem takim, jak bolończyk kolorowy. Co to znaczy i jak rozpoznać rasowego psa? Bolończyk, a maltańczyk – na czym polega podobieństwo i różnica?

Opis ogólny rasy bolończyk

Bolończyk to rasa psów, która otrzymała 196 numer wzorca w klasyfikacji FCI. Psy tej rasy zaliczamy do IX grupy, która jest właściwa dla psów ozdobnych i do towarzystwa, oraz do sekcji 1 – biszony i rasy pokrewne.

Organizacje kynologiczne

Bolończyk jako rasa został uznany przez:

• Australian National Kennel Council (ANKC) – został przypisany do grupy I – Psy „zabawki” do towarzystwa/ozdobne (Toys),
• World Kennel Union (WKU) – otrzymał pozycję 5.08 w grupie psów do towarzystwa.

Przez inne większe organizacje:

• American Kennel Club (AKC) – przypisany do grupy Foundation Stock Service, ale obecnie nie mogą być zarejestrowane w AKC,
• Kennel Club in the United Kingdom (KC-UK) – przypisany do grupy psów „zabawki” ozdobne do towarzystwa (Toy),
• United Kennel Club (UKC) – przypisany do grupy psów do towarzystwa (Companion Dog Group)

Organizacje Canadian Kennel Club (CKC) nie uznały wzorca rasy.

Historia rasy

Bolończyk został wyhodowany w XI – XII wieku i wywodzi się od włoskich i maltańskich biszonów. W wyniku hodowli udało się wykształcić szlachetne cechy rasy – wesołe usposobienie, spokojne zachowanie i inteligentne spojrzenie, a także śnieżnobiałe miękkie futro z prostymi kosmykami.

Od czasów średniowiecznych pies bolończyk funkcjonuje jako towarzysz elit i ozdoba dworów. Bolończyka wręczano jako szlachetny dar najwyższej cesarskiej rangi. Psami tej rasy opiekowały się potężne arystokratyczne rody, takie jak Medyceusze oraz znane osobistości, na przykład Leonardo da Vinci, król Hiszpanii Filip II i caryca Katarzyna II Wielka. Jego wizerunek możemy odnaleźć na wielu obrazach wybitnych malarzy, wśród których są Tycjan, Pieter Brueghel Starszy i Goya.

Jak wygląda bolończyk?

Bolończyk to mały piesek o krępej i zwartej budowie ciała. Sylwetka bolończyka powinna być proporcjonalnie kwadratowa, czyli wysokość w kłębie ma równać się długości tułowia. Według wzorca bolończyk dorosły powinien mieć wysokość w kłębie od 27 cm do 30 cm, a suka od 25 cm do 28 cm. Waga dla obu płci musi mieścić się w zakresie od 2,5 kg do 4 kg.

Głowa średniej wielkości jest proporcjonalna do długości szyi. Na głowie nosi wysoko osadzone długie i zwisające uszy. Spod białych kosmyków spoglądają ciemne oczy i czarny nos. Niezbyt aktywny bolończyk porusza się swobodnie na prostych kończynach. Sprawia wrażenie dumnego i eleganckiego psa. Dodatkowo podkreśla to wydatna głęboka klatka piersiowa oraz zagięty nad grzbietem ogon.

Wzorzec bardzo precyzyjnie określa jego umaszczenie jako czysto białe, nie może to być inny kolor, a nawet odcień bieli. Wykluczone także są łaty, oraz plamki i prążki w innych kolorach. Włosy psa nie mogą tworzyć frędzli. Są długie na całym ciele, krótsze tylko na kufie.

Bolończyk czy maltańczyk – jak rozróżnić psy tych ras?

Często bolończyk jest kojarzony, albo mylony z jego bardziej popularnym kuzynem maltańczykiem. Te dwie rasy biszonów są do siebie wizualnie podobne. Różnicę między nimi najlepiej można zauważyć w dotyku futra. Bardziej miękką i puszystą sierść posiada bolończyk, a maltańczyk charakteryzuje się cięższą sierścią, która przylega do ciała. Poza tym, bolończyk posiada bardziej odstające uszy i trochę dłuższy pyszczek.

Według FCI niemożliwy i nieakceptowalny jest kolor inny niż śnieżnobiały. Dlatego każdy pies określany jako bolończyk brązowy, bądź bolończyk czarny jest najprawdopodobniej bolonką rosyjską (bolonka russkaya tsvietnaya) – nieuznaną przez FCI rasą, która inaczej jest nazywana jako bolończyk kolorowy. Jest to zupełnie inna rasa, gdyż kilka ras zostało ze sobą zmieszanych tak, by w efekcie powstał tak zwany bolończyk kolorowy, hodowla tych psów jest obecnie bardzo rozpowszechniona.

Jaki jest charakter bolończyków?

Bolończyk uchodzi za radosnego psa, który lubi przebywać wśród rodziny, a szczególnie przy swoim opiekunie, wobec którego jest totalnie oddany. Przede wszystkim chce zdobyć uznanie by zwrócić na siebie uwagę. Jest dosyć bystry i szybko się uczy na przykład sztuczek.

Koniecznie sprawdź również nasz ranking psów idealnych dla dzieci.

Pamiętajmy przy tym, że to jest pies, który prowadzi raczej kanapowy tryb życia i nie możemy oczekiwać od niego dużej aktywności. Długie spacery mogą być uciążliwe, nie mówiąc już o sportach i intensywnym wysiłku. Spokojne usposobienie tego psa może być właściwe dla osób starszych.

Podczas spacerów, ten pozbawiony instynktu łowieckiego pies, nie będzie się zrywał i udawał się w gonitwę za potencjalną zdobyczą. Do obcych osób podchodzi na początku ostrożnie i z dystansem, lecz chętnie daje się szybko przekonać do nawiązania bliższego kontaktu. To pies bardzo czuły, ale także grzeczny i nieszczekliwy. Jest chętny do zabaw i wspólnej, spokojnej aktywności, lecz nie będzie się o nie dopominał i cierpliwie poczeka, aż opiekun udzieli mu należytej uwagi.

Bolończyk – wychowanie

Bolończyk świetnie czuje się w domu wśród ludzi, lecz samotność i dłuższe rozłąki znosi nie najlepiej. To może łatwo doprowadzić do lęku separacyjnego. Ten i inne lęki mogą wystąpić też wtedy, gdy bolończyk szczeniak nie przeszedł odpowiedniej socjalizacji. Psy ze względu na swój niewielki wzrost mogą być szczególnie podatne na lęki. Pamiętajmy, że pod maskotkowym wyglądem tego psa kryje się mnóstwo wrażliwości i dobra.

Powinniśmy podejść do wychowania bardzo starannie i przyzwyczajać psa do krótkich nieobecności. W trakcie wychowania powinniśmy stosować wyłącznie pozytywną motywację, polegającą na nagradzaniu pożądanych zachowań na przykład przysmakami, lub pieszczotami. Na szczęście bolończyk nie jest oporny i nie będzie próbował zdominować opiekuna, w dodatku jest bardzo inteligentny.

Bolończyk – cena i hodowla

Poszukując w hodowlach psa rasy bolończyk cena jakiej możemy się spodziewać będzie wynosić około 2500 – 3500 złotych. Znalezienie prawdziwego rasowego bolończyka nie jest proste, gdyż większość ofert dotyczy bolonki rosyjskiej, która mylnie jest określana jako bolończyk kolorowy. Powinniśmy wystrzegać się takich ofert i kierować się oficjalnym wzorcem FCI dla bolończyka. Nawet w przypadku, gdy za szczeniaka określanego jako bolończyk cena jest znacznie wyższa, możemy otrzymać nierasowego psa.

Ogłoszenia olx – bolończyk sprzedam i bolończyk za darmo

Na wielu portalach ogłoszeniowych, wśród których najbardziej popularny jest olx, bolończyk jest często oferowaną rasą psów. Możemy znaleźć wiele ogłoszeń o tytule ‘bolończyk sprzedam’, w których jest przedstawiony bolończyk miniaturka, bądź bolonka rosyjska jako bolończyk kolorowy – na przykład bolończyk brązowy, czy bolończyk czarny. Te psy nie uchodzą za prawdziwie, rasowe bolończyki . Cena ich zakupu może wynosić podobnie, a nawet więcej jak w przypadku bolończyka zgodnego ze wzorcem FCI. Musimy mieć to na uwadze, szczególnie w przypadku licznych ogłoszeń dotyczących wyżej wymienionych psów, w których pojawia się wzmianka o FCI lub ZKwP. Podobnie jest w przypadku gdy nie mamy do czynienia z oszustwem i wyłudzaniem pieniędzy, a w ogłoszeniu oferowany jest szczeniak bolończyk za darmo. Wiele osób nie jest świadomych tej ważnej różnicy, a przytłaczająca liczba niewłaściwie określonych ogłoszeń, może utwierdzać w błędnym przekonaniu.

Jeżeli zależy nam na tym, aby nasz pies był rasowy, powinniśmy dokładnie sprawdzić jego dokumenty i zweryfikować je w ZKwP. Przynależność szczeniaka do rasy bolończyk, hodowla musi zawsze poświadczyć metryką, na podstawie której możemy wyrobić rodowód FCI. Oprócz dokumentów poświadczających pochodzenie psa, sprawdzajmy książeczkę lekarską, a także warunki w jakich był trzymany bolończyk, hodowla powinna nam umożliwić taki wgląd.

Bolończyk – pielęgnacja

Bolończyk posiada gęstą szatę, która wymaga codziennego czesania, gdyż łatwo może ulec sfilcowaniu, wtedy włosy są nieestetycznie poplątane, a rozczesanie ich jest trudne, przy tym niszczy strukturę włosów i może być bolesne dla psa. Martwe włosy usuwajmy na bieżąco, ponieważ ta rasa nie linieje. Szczególnie dbajmy o włosy na brzuchu, za uszami i między nogami. Do tego celu najlepiej używajmy szczotki, bądź metalowego grzebienia. Jakość używanych akcesoriów musi być wysoka, gdyż gorsze jakościowo produkty mogą brudzić i zabarwiać sierść.

Przy doglądaniu czystości uszu zwracajmy uwagę czy nie wyrastają w nich luźne włosy, które powinniśmy usuwać. Musimy obserwować także łapy, gdyż między opuszkami mogą znajdować się długie włosy, które musimy przystrzyc. Co jakiś czas należy przycinać całą szatę, w tym może wyręczyć nas groomer czyli fryzjer dla zwierząt. Jeżeli zdecydujemy się na krótko strzyżoną szatę możemy myć psa raz bądź dwa razy w miesiącu. Pies z przyciętą na długo szatą wymaga kąpieli raz w tygodniu. Częste kąpiele wynikają z jasnego umaszczenia bolończyka. Biała sierść psa łatwo ulega zabrudzeniom. Z tego samego względu musimy odpowiednio dobierać środki pielęgnacyjne, które nie powodują przebarwień. Wybierajmy preparaty przeznaczone dla sierści białej.

Sprawdzajmy stan oczu i używajmy skutecznych środków do ich czyszczenia. Ta rasa ma predyspozycję do wycieków z oczu, które zabarwiają włosy na ciemno. Takie zabarwienia wyglądają bardzo nieestetycznie i w dodatku mogą świadczyć o infekcji lub alergii. Czasami łzawienie może być spowodowane tylko kosmykami włosów, które wchodzą do oczu i je podrażniają. Pomocne może być wycinanie małych włosków przy kącikach oczu. Możemy także użyć frotki, lub gumek by związać włosy na głowie.

Bolończyk – żywienie

Bolończyka możemy żywić zarówno karmą mokrą jak i suchą. Musimy przy tym pamiętać o odpowiednim porcjowaniu. Z uwagi na szybki metabolizm bolończyka lepiej podawać mu mniejsze porcje, za to częściej. Łatwo jest go przekarmić, więc nie możemy pozostawiać posiłku w misce na cały dzień, a także podawać przysmaków przekraczających 10% dziennego zapotrzebowania na kalorie.

Ilość i rodzaj pożywienia dostosowujemy indywidualnie do wieku, wielkości i stanu zdrowia psa. Ważne jest to, aby pokarm był w pełni zbilansowany. Jeżeli samodzielnie przygotowujemy posiłki, nie możemy zapominać o suplementacji, która zapewni wszystkie wymagane składniki odżywcze. Oprócz niedoboru tych składników powinniśmy się wystrzegać nadmiaru, który może okazać się równie szkodliwy. Najlepiej skonsultować sposób żywienia z psim dietetykiem.

Jeżeli decydujemy się na karmy komercyjne, żywienie powinno być dobre jakościowo. Przewagę powinno stanowić mięso. Mięso drobiowe i zboża mogą przyczyniać się do zacieków pod oczami. Należy obserwować jak organizm psa reaguje na pokarm, w razie potrzeby stosujemy specjalne karmy weterynaryjne. Pamiętajmy, aby karma była odpowiednia do wielkości psa.

Dla bolończyków wybierajmy karmy dla psów małych i miniaturowych. Jest to ważne nie tylko ze względu na specjalnie dobrany skład, to jest także ułatwienie dla psa w spożyciu pokarmu, gdyż jest dostosowany do wielkości pyska.

Bolończyk – zdrowie

Bolończyk może żyć bardzo długo. Średni wiek dla psów tej rasy wynosi od 12 do 15 lat. Psy tej rasy na ogół mogą poszczycić się dobrym zdrowiem i nie wykazują predyspozycji do przypadłości rasowych.

Oczywiście to nie jest reguła i powinniśmy zachować czujność na schorzenia, na które może być podatny nasz pies. Obserwujmy bolończyka szczególnie pod kątem chorób układu kostno-stawowego. Do tego zalicza się zwichnięcie rzepki kolanowej oraz napady drżenia, charakterystyczne dla małych psów z białym umaszczeniem, określane jako “white shaker”, a także choroba Legga-Calvego-Perthesa – zapalna choroba, w wyniku której dochodzi do tak zwanej jałowej martwicy głowy kości udowej.

Powinniśmy być wyczuleni na możliwość wystąpienia infekcji i uczuleń. Chodzi przede wszystkim o uszy oraz oczy. Może wystąpić postępujący zanik siatkówki i wcześniej już wspomniane ciemne zacieki pod oczami, które powstają w wyniku niedrożności kanalików łzowych. Inną chorobą oczu, która może dotknąć bolończyka jest dwurzędowość rzęs, przy której rzęsy zamiast na zewnątrz nachylają się w kierunku rogówki, co kaleczy oczy psa i prowadzi do wystąpienia podrażnień.

Bolończyk – jak dbać o psa?

O zdrowie naszego bolończyka zadbamy również podczas codziennych spacerów. Nie możemy psa narażać na skrajne temperatury. Przegrzanie może doprowadzić do udarów, dlatego latem warto wybierać się na spacer w chłodniejsze pory dnia oraz zapewnić stały dostęp do wody i cienia. Zimą powinniśmy chronić bolończyki przed mrozem, w tym celu możemy użyć specjalnych ubrań dla zwierząt, one pozwolą zachować psu ciepło i chronią przed przeziębieniem organizmu.

Nie zapominajmy o uzębieniu naszego psa, które jest narażone na odkładanie się kamienia nazębnego. Żeby go się pozbyć możemy podawać psu gryzaki, bądź przysmaki dentystyczne. To ostatnie na pewno polubi nasz pies bolończyk, cena takich przysmaków jest niewielka, a jeden przysmak wystarczy na dłuższy czas.

Bolończyk – Podsumowanie

Bolończyk to bardzo elegancki piesek. Świadczy o tym jego zachowanie i śliczne białe futerko. Jest nie tylko uroczy, ale także wrażliwy i przyjacielski. Jest doskonałym towarzyszem dzieci i osób starszych, a także tych, którzy nie prowadzą zbyt intensywnego życia. Piesek nie stwarza kłopotów, ale potrzebuje uwagi opiekuna, a także jego troski. Futerko bolończyka wymaga codziennej pielęgnacji, która nie może zaszkodzić jego białej barwie, za to musi pomóc ją podkreślić.

Czysto biały kolor jest jedynym możliwym kolorem dla umaszczenia tej rasy. Bolończyk kolorowy (bolonka rosyjska) to nie jest ta sama rasa co uznany przez FCI bolończyk. Pamiętajmy o weryfikowaniu wiarygodności rasy w ZKwP, a także warunków, w których jest hodowany bolończyk szczeniak i jego matka. Rasowe bolończyki będą nas cieszyć nie tylko pięknym białym futerkiem, lecz przede wszystkim czułością, bystrością oraz długim życiem w dobrym zdrowiu.

Sprawdź również: Ranking ras psów dla osób starszych

Facebook

Pinterest

Twitter

Linkedin

email

Print