Psy to zwierzęta zaliczane do względnych mięsożerców, lata ewolucji przystosowały je do bardziej wszystkożernego trybu życia. W diecie wilków, dzikich psich pobratymców, też jest miejsce na coś więcej niż samo mięso. Pies domowy nie poluje, ale nadal jego dieta musi być prawidłowo zbilansowana. To Ty musisz zadbać, by w misce Twojego psa lądowało pożywne i urozmaicone jedzenie. W tym też warzywa. A czy pies może jeść kalafior? A jeśli tak – to w jakiej formie?
Warzywa w diecie psa – dlaczego są istotne?
Jarzyny w jadłospisie Twojego psa mają całkiem spore znaczenie dla jego rozwoju. Nie oznacza to, oczywiście, że pies może jeść tylko warzywa – nadal podstawą jego wyżywienia powinno być dobrej jakości mięso. Warzywa jednak są doskonałym źródłem wielu witamin, których pies też potrzebuje.
Zbilansowana dieta przyniesie Twojemu psu wiele korzyści, pod warunkiem, że będzie skomponowana we właściwy sposób, z zachowaniem odpowiednich proporcji i składników. Jeśli nie jesteś pewien jak je ustalić, pomoże Ci w tym lekarz weterynarii lub dietetyk weterynaryjny. Istnieje wiele warzyw, które Twój pies może jeść.
Niestety, istnieje też całkiem sporo tych, które nie powinny wylądować w misce Twojego pupila pod żadnym pozorem. W takim wypadku, czy kalafior dla psa to dobry pomysł?
Czy pies może jeść kalafior?
To jedno z warzyw z rodziny kapustowatych. Jest dość popularne, raczej tanie i stosunkowo często ląduje na ludzkim stole – czy to w postaci pożywnej zupy, czy dodatku do drugiego dania, przekąski lub samodzielnego dania. Pies ma aż nadto sposobności, by się z nim zerknąć, dlatego warto wiedzieć, czy w ogóle może go jeść.
Kalafior w diecie psa może się pojawić, ale lepiej, by pojawiał się bardzo okazjonalnie. To warzywo, które ma sporo witamin i jest uważane za wartościowe, ale może powodować gazy i problemy z trawieniem. To szczególnie groźne w przypadku szczeniąt, psów chorych, osłabionych i z wrażliwym układem pokarmowym.
W przypadku takich psów lepiej jest wykluczyć kalafior z ich diety. Psy zdrowe i dorosłe mogą go raz na jakiś czas zjeść.
Co się kryje w kalafiorze?
Skoro psy po spełnieniu pewnych warunków faktycznie mogą jeść kalafior, warto odpowiedzieć na jeszcze jedno pytanie – czy powinny go jeść? Tak. Byle w rozsądnych, czyli niewielkich ilościach i rzadko. W tej jarzynie kryje się dużo wartościowych składników.
Witamina C
O zaletach witaminy C nie trzeba nikogo przekonywać. Jest ważna też dla Twojego psa. Bierze udział w procesie krzepnięcia krwi, pomaga walczyć z nowotworem, chroni przed rozwojem stanów zapalnych w organizmie i spowalnia proces starzenia się.
Witamina K
W dobrze skomponowanej psiej diecie rzadko występuje niedobór lub nadmiar tej witaminy. Ma ona duży udział przy krzepnięciu krwi, dlatego pies powinien dostawać zróżnicowane pożywienie, które zawiera właśnie tę witaminę.
Witamina B6
Zmniejsza ryzyko wystąpienia niedokrwistości i zmian skórnych u psa. Jej niedobór może doprowadzić do powstania kamicy nerkowej u psa, przyspieszyć starzenie się neuronów, a u ciężarnych suk źle wpłynąć na rozwijający się płód.
Cholina
Wspomaga przemiany tłuszczowe, które zachodzą w organizmie. Chroni wątrobę przed stłuszczeniem i ma udział w syntezie błon komórkowych. Pomaga opóźnić procesy starzenia, ma swój udział w regeneracji wątroby, dzięki niej witaminy lepiej rozpuszczają się w tłuszczach, wspomaga też krążenie krwi.
Kwas foliowy
Pomaga chronić psa przed anemią , dzięki niemu układ krwiotwórczy i nerwowy mogą działać właściwie. Potrzebny psom na każdym etapie życia. Jego niedobór bardzo często związany jest z niewłaściwie zbilansowaną dietą.
Kalafior – surowy czy gotowany?
Surowy kalafior dla psa nie jest najlepszym pomysłem. To właśnie związki w nim zawarte powodują wzdęcia, gazy i mogą przeszkadzać w przyswajaniu jodu. Dużo lepszym pomysłem jest odrobina kalafiora gotowanego. Podczas obróbki termicznej pod przykrywką traci większość swoich szkodliwych właściwości.
Kalafior gotowany w bardzo małych ilościach i podawany rzadko nie zaszkodzi Twojemu psu. Nadal jednak zrezygnuj z niego jeśli Twój pies jest chory, osłabiony albo z wrażliwym układem pokarmowym. Psy dużych ras i kalafior to też dość ryzykowne połączenie. Mogą go za to jeść suki szczenne i ciężarne, pod warunkiem, że nie mają nadmiernych problemów ze wzdęciami po jego spożyciu.
Czy warto podawać go psu?
Wiesz już, jakie wartościowe składniki ma kalafior. Pies potrzebuje ich do prawidłowego rozwoju i ochrony przed problemami zdrowotnymi. Wszystkie te składniki znajdziesz też w innych produktach, dlatego czy kalafior dla psa jest mu niezbędny? Nie. A czy warto mu go podawać?
Jeśli Twój pies jest zdrowy, nie wykazuje nadwrażliwości i nie cierpi z powodu innych problemów po jego spożyciu, a ponadto naprawdę lubi kalafior – może on wylądować w psiej misce. Po wcześniejszym jednak go ugotowaniu. Dostarczy psu cennych składników i urozmaici jego dietę. Bez względu na to jak bardzo pies go lubi i jak usilnie o niego prosi – nie podawaj mu go za często. To nadal tylko dodatek w psiej diecie, nie jej podstawa.
Jeśli Twój pies jest zdrowy, po spożyciu kalafiora nie reaguje alergicznie i nie ma silnych wzdęć, możesz go podawać raz na jakiś czas. W przypadku psów z alergią bądź nietolerancją na kalafior lub w przypadku dużych ras, które mają problem ze wzdęciami – kalafior jest jednak produktem zakazanym. Inne zakazane dla psa składniki znajdziesz w innym naszym artykule.
Kalafior w psiej diecie – o tym warto pamiętać
Czy pies może jeść kalafior? To zależy! Psy zdrowe i silne mogą skosztować tego warzywa, byle nie za często i nie w dużych ilościach. Warzywa w diecie psa odgrywają bardzo ważną rolę – dobrze zbilansowana dieta jest bardzo ważna dla prawidłowego psiego rozwoju. Kalafior, który podajesz psu, nie może być też surowy – to grozi dość przykrymi i niebezpiecznymi konsekwencjami. Nie powinien też lądować w psiej misce w zbyt dużych ilościach.
Kalafior najlepiej sprawdza się jako mały dodatek. Obserwuj swojego psa, byś mógł zareagować, jeśli nastąpiłby problem z wzdęciami, pojawiły się objawy nietolerancji lub alergii. W razie jakichkolwiek obaw zrezygnuj z niej całkowicie lub skonsultuj się z lekarzem weterynarii.