Gruby kot – co może być przyczyną jego otyłości?

Nadmierna masa ciała u kota to zwykle efekt przekarmienia i niewystarczającej dawki ruchu. Troskliwi opiekunowie czasem nie zdają sobie sprawy z tego, że powinni zapewniać pupilowi codzienną aktywność w formie zabawy oraz że ich podopieczny nie może mieć stałego dostępu do pokarmu. Gruby kot narażony jest na poważne problemy ze zdrowiem, dlatego nie należy tego stanu lekceważyć. Przeczytaj, jakie są przyczyny otyłości, i poznaj sposoby, jak uchronić przed nią kota

Gruby kot czy tylko „puszysty” – jak rozpoznać otyłość u kota?

U kota rozpoznaje się nadwagę, gdy jego masa ciała przekracza tę optymalną o 15–30%. Natomiast gruby kot, ważący o ponad 30% więcej niż powinien, jest już otyły. Nadwaga jest zaburzeniem, z którym można walczyć samodzielnie, stosując prawidłową dietę i zapewniając zwierzęciu odpowiednią ilość ruchu. Otyłość to choroba wymagająca interwencji lekarza weterynarii. Gruby kot powinien zatem trafić pod opiekę specjalisty, który najpierw oceni kondycję ciała zwierzęcia.

Lekarze weterynarii posługują się wskaźnikiem BCS (ang. body condition score), który stanowi punktowy system oceny kondycji czworonogów. Pozwala określić, czy kot ma prawidłową masę ciała, czy cierpi z powodu nadwagi, otyłości bądź niedowagi lub wychudzenia. Lekarz weterynarii przygląda się sylwetce zwierzęcia (z góry i z boku, zwracając uwagę na obrys tułowia) oraz bada je palpacyjnie (za pomocą dotyku).

Jak wygląda gruby kot według skali BCS? Wzdłuż kręgosłupa do ogona, a także w okolicy żeber i łopatek ma widoczną grubą warstwę tkanki tłuszczowej. Żebra dają się wyczuć jedynie po silnym nacisku, a u bardzo grubych kotów są w ogóle niewyczuwalne. Okolice międzyżebrowe i doły lędźwiowe się odznaczają. Brzuch jest powiększony i nisko opada.

Gruby kot ma problemy z poruszaniem się i wykonywaniem najprostszych czynności (np. ze wskakiwaniem na kanapę), staje się ociężały i osowiały. Jest bardziej podatny na urazy narządu ruchu i różnego rodzaju choroby niż zwierzęta w dobrej kondycji. Grube koty narażone są przede wszystkim na cukrzycę, choroby wątroby i nerek, zaburzenia hormonalne, a także nowotwory. Bardzo grube koty stają się przygnębione, apatyczne, nie mogą zachować właściwej higieny ani podjąć aktywności, które kiedyś je cieszyły. Ich stan psychiczny przypomina depresję u ludzi. Otyłe koty miewają problemy ze snem i obniżoną odporność.

Dlaczego kot jest gruby? Przyczyny nadwagi i otyłości

Przyczyny występowania nadwagi i otyłości u kotów są różne. Zalicza się do nich:

• spożywanie zbyt dużej ilości pokarmu – jest to główna przyczyna otyłości u zwierząt; kot dostaje więcej energii, niż potrzebuje i przez to gromadzi się u niego nadmierna warstwa tkanki tłuszczowej;
• niską aktywność fizyczną – spowodowaną zwykle brakiem miejsca i towarzystwa do zabawy; opiekun powinien codziennie poświęcać przynajmniej kilkanaście minut na zabawę z kotem, niezależnie od wieku czworonoga;
• zabiegi kastracji lub sterylizacji – ze względu na zmiany hormonalne, jakie powodują, prawie dwukrotnie zwiększają ryzyko wystąpienia nadwagi i otyłości, zwłaszcza u kocurów;
• predyspozycje rasowe – większe skłonności do nadwagi i otyłości mają koty ras krótkowłosych (m.in. manx, kot bengalski, szkocki fold), o czym decydują uwarunkowania genetyczne;
• starszy wiek – pomiędzy 5. a 10. rokiem życia wzrasta ryzyko otyłości u kotów, co ma związek ze spowolnieniem procesów metabolicznych.

Jak karmić grube koty, żeby odzyskały dobrą formę?

Grubego kota, u którego została zdiagnozowana otyłość, należy karmić zgodnie z jego potrzebami, stosując się ściśle do wskazań lekarza weterynarii. Otyłość to choroba, dlatego wymaga specjalistycznego leczenia, polegającego na stosowaniu specjalnej diety odchudzającej i ewentualnie podawaniu odpowiednich leków (jeśli u kota występują też inne schorzenia).

Otyłości lepiej zapobiegać, niż ją leczyć. Podstawą diety każdego, nie tylko grubego kota, powinna więc być pełnoporcjowa karma gotowa, dopasowana do jego wieku, masy ciała i zakresu aktywności fizycznej. Ważne jest ustalenie, ile kalorii dziennie ma otrzymywać pupil. Całość dziennej dawki pokarmu musi zawierać tyle kalorii, ile kot potrzebuje (nie więcej i nie mniej). Ogólne wskazówki dotyczące dawkowania jedzenia znajdziemy na etykiecie karmy, chociaż warto też skonsultować się w tej kwestii z lekarzem weterynarii, który określi to najbardziej precyzyjnie.

Kot może być żywiony zarówno suchą, jak i mokrą karmą, przy zachowaniu odpowiednich proporcji. Specjaliści zalecają tzw. dietę mieszaną, czyli podawanie mokrej i suchej karmy w stosunku 9:1 pod względem masy produktu (z przewagą wilgotnego pokarmu). Istotna jest też częstotliwość karmienia oraz pory jedzenia. Idealnie, jeśli posiłki kota wpisują się w rytm dnia opiekuna. Mokre jedzenie serwuj pupilowi na śniadanie i kolację. Suchą karmę nasyp mu na czas swojej nieobecności w ciągu dnia oraz na nocne „łowy”.

W diecie zdrowego kota jest też miejsce na przysmaki, których jedzenie sprawia zwierzętom ogromną satysfakcję, a przy okazji buduje więź z opiekunem. Ich podawanie warto połączyć z zabawą. Trzeba tylko pamiętać, że przekąski mogą stanowić maksymalnie 10% dziennej dawki kalorii. Ich równowartość kaloryczną należy odjąć od głównych posiłków. W przypadku grubego kota lepiej zrezygnować z podawania przekąsek na jakiś czas i skupić się na pełnoporcjowej diecie, dopóki pupil nie wróci do dobrej formy.

Facebook

Pinterest

Twitter

Linkedin

email

Print