Jaki jest amerykański pitbull? Rasa bez tajemnic!

Niektóre psy cieszą się złą sławą wśród ludzi – uważane są za groźne, niebezpieczne i trudne do ułożenia. Za takiego uważany jest na przykład amerykański pitbulterier, ale czy słusznie? W Polsce psy figurują nawet na wykazie psów agresywnych, mimo to nie brakuje miłośników tej rasy – tak w kraju, jak i poza granicami. Fanom tych psów nie przeszkadza nawet fakt, że rasa nadal jeszcze jest nieuznawana przez FCI, czyli największą w Europie organizację kynologiczną. Co warto wiedzieć o tych psach? Czy naprawdę są takie groźne, za jakie są uważane?

Co wspólnego z Ameryką ma amerykański pitbulterier?

Historia amerykańskiego pitbulteriera nie rozpoczyna się, wbrew pozorom, w Stanach Zjednoczonych. Wszystko zaczyna się w Europie, a ściślej mówiąc, w Wielkiej Brytanii około 150 lat temu. Właśnie wtedy popularne były walki byków i psów, stąd właśnie zaistniała potrzeba hodowli psów, które mogłyby temu podołać.

W końcu jednak Brytyjczycy doszli do słusznego wniosku, że tego typu rozrywka jest brutalna, krwawa i barbarzyńska, więc została ona zakazana. Mogłoby się wydawać, że wtedy zanikły rasy psów hodowane do walki, ale tak się niestety nie stało. Gdy krwawe walki psów i byków zostały zakazane, pojawiło się nielegalne podziemie. Wtedy właśnie zaczęło dochodzić do walk psów z innymi psami.

To spowodowało, że ludzie zaczęli poszukiwać nowych ras do walki psów, które zdolne by były zwyciężać w tym krwawym sporcie. Tak powstał pomysł, by krzyżować buldogi z terierami. Zamysł był jeden i sięgał istoty tego brutalnego sportu – stworzenie rasy psów, które łączą w sobie siłę i odporność buldoga, z zawziętością i duchem walki terierów.

Trudno jest mówić o początkach usystematyzowanej hodowli, bo każdy z hodowców miał swoje metody i pomysły, którymi nie dzielił się z konkurencją. W końcu na początku niestety wcale nie chodziło o dobro psów, a o wyhodowanie psa, który będzie doskonałym wojownikiem od hodowcy.

Przynajmniej teoretycznie, bo europejska FCI ciągle nie uznaje tej rasy, a jej amerykański odpowiednik, AKC (American Kennel Club) zarejestrowała rasę american pit bull terrier, ale pod zupełnie inną nazwą – staffordshire terier – co było początkiem rozłamu rasy na American Staffordshire Terrier i Staffordshire Bull Terriera.

Spora część właścicieli psa rasy american pit bull terrier w Stanach Zjednoczonych nie zdecydowała się na rejestracje swoich pupili właśnie w AKC, by uniknąć zmiany nazwy rasy i postawili na mniejsze organizacje, które nie miały tego wymogu.

Jakim wyglądem charakteryzuje się pitbull?

FCI ani jej amerykański odpowiednik nie uznają pitbulli. Są one rejestrowane niezależnie od siebie w mniejszych stowarzyszeniach. Z tego powodu sam wzorzec wyglądu pitbulla jest rzeczą dość płynną. Pomimo tego, że ustalony został już pod koniec XIX, to każda organizacja przyjmuje troszkę odmienne kryteria.

Pit bull, a właściwie jego ciało jest dobrze umięśnione, choć waga nie jest tutaj ważna – psy tej rasy mogą ważyć od 13 do nawet 34 kilogramów. Pysk jest kwadratowy, a szczęki bardzo mocno zaznaczone. Jedynym dopuszczalnym zgryzem jest zgryz nożycowy, jeśli chodzi o wygląd tego psa.

Pit bull ma okrągłe oczy i głęboko osadzone, mogą być w dowolnym kolorze. Sierść jest lśniąca, gęsta, krótka, przylegająca do ciała i szorstka. Tutaj również dopuszczalne są właściwie wszystkie kolory, czasami hodowcy wykluczają jedynie umaszczenie merle.

Zdrowie pitbulla

Wydaje się, że pitbull, rasa hodowana z myślą o wykorzystywaniu w walce, będzie silna, odporna i wolna od chorób. Faktycznie są to psy silne, jednak nie są żelaznego zdrowia. Mogą być obciążone dysplazją stawów biodrowych, dlatego ważne jest pochodzenie psa tej rasy z dobrej hodowli, która dba o zdrowie swoich pupili.

Pitbull, rasa psów szkolonych do walki, ma genetyczną, bardzo dużą odporność na ból. Z tego powodu psy bardzo rzadko sygnalizują, że coś je boli, a robią to wtedy, gdy ból jest już trudny do wytrzymania. Z tego powodu może im też grozić przetrenowanie i związany z nim ból i problemy ze stawami. Dlatego, pomimo tego, że psy są zawsze skore do aktywności fizycznej, bardzo chętnie trenują i aktywnie bawią się na świeżym powietrzu – trzeba im rozsądnie to wszystko dawkować, bo ten pies nie będzie wiedział, kiedy przestać.

To nie wszystko, na co może być narażony pit bull. Pies krótkowłosy, taki jak on, może mieć skłonności do chorób skóry, a także do alergii, zwłaszcza tych pokarmowych, dlatego należy kontrolować stan skóry i reagować w razie konieczności. Jeśli okaże się, że pies ma uczulenie, konieczne będzie ustalenie alergenu, a także dostosowanie diety do psich potrzeb.

Pielęgnacja rasy – czy bardzo skomplikowana?

Pitbulle nie należą do zbyt trudnych w pielęgnacji. Ich sierść jest bardzo krótka i przylegająca, więc nie nastręcza problemów. Wystarczy go wyczesywać w okresie linienia, by pomóc mu pozbyć się starego i martwego włosia. W tym celu warto też wyczesać psy około raz w tygodniu, ale rzadziej też w zupełności wystarczy.

Te psy nie są raczej odporne na działanie warunków atmosferycznych – krótka sierść nie jest zbyt dobrym izolatorem, dlatego psom tym należy zapewnić odpowiednie warunki termiczne – nie forsować podczas upałów i uważać, by nie marzły.

Kontroluj też stan oczu i w razie konieczności czyść skórę dookoła nich – w kącikach może zacząć zbierać się wydzielina. Im pit bull starszy, tym większą uwagę warto poświęcić stanowi uzębienia, by na zębach nie zbierał się kamień.

To psy z natury bardzo aktywne, dlatego potrzebują karmy, która zaspokoi ich zapotrzebowanie na składniki odżywcze i da siłę do dalszych aktywności, którą tak lubią. Ma też tendencje do jedzenia bardzo dużo, dlatego należy mu rozsądnie dawkować porcje i nie podawać ich zaraz po wysiłku fizycznym, by nie doprowadzić do skrętu żołądka.

W razie potrzeby należy też podawać karmy weterynaryjne lub komponować posiłki samodzielnie tak, by wykluczyć alergen.

Pitbull – rasa łagodniejsza niż myślisz

Agresja, nerwowość, skłonności do bójek – z tym na ogół kojarzy się amerykański pitbulterier. Usposobienie tego psa jest jednak zupełnie inne, a negatywne opinie na jego temat i niewłaściwe zachowanie to kwestia złego wychowania, uczenia psów agresji i dawnych czasów, gdy faktycznie wykorzystywane były do walk.

Wbrew obiegowej opinii pit bull to pies bardzo wesoły i pogodny. Bardzo mocno przywiązują się do swojej rodziny i lubią okazywać uczucia. Choć na to nie wyglądają, są też bardzo wrażliwe i mają skłonności do zamykania się w sobie – bardzo tęsknią, gdy zostają same na dłużej, a jeśli czują się niekochane i opuszczone, mogą wpaść nawet w depresję. Z tą chorobą zmaga się wiele pitbulli, które zostały porzucone przez swoich wcześniejszych właścicieli.

Psy są bardzo inteligentne i szybko się uczą, choć może im się znudzić powtarzanie w kółko tej samej sztuczki, dlatego woli bardziej zróżnicowaną naukę. Bardzo dobrze reaguje na nagrody. Taki właśnie jest charakter tej rasy.

Wymaga konsekwentnego prowadzenia przez opiekunów i silnej więzi opartej na szacunku. Dzięki temu podporządkuje się ludzkiemu przewodnikowi i będzie się go słuchać. To psy z bardzo silną potrzebą wygrywania, co jest bardzo pożyteczną i pozytywną sprawą przy nauce psa i treningach, czy startowaniem w zawodach. Trzeba mieć jednak na uwadze, że chęć do wygrania może przysłonić psu wszystko inne w najmniej oczekiwanych okolicznościach, przez co może wydawać się, że pies jest agresywny – zwłaszcza gdy pitbull poczuje, że inny pies na spacerze rzuca mu wyzwanie.

Przez swoją chęć do ciągłej rywalizacji ma raczej negatywny stosunek do innych zwierząt, dlatego na spacerach należy uważać, by nie miał zbyt wiele kontaktów z przedstawicielami swojego gatunku, jednocześnie bardzo istotne jest pilnowanie, by nie utrwalić i nie pogłębić w nim tej niechęci.

Kto będzie najszczęśliwszy z pitbullem?

Bardzo inteligentny, ale też bardzo aktywny, ze skłonnościami do ciągłej rywalizacji i tendencją do wygrywania zawsze i za wszelką cenę – taki właśnie jest pitbull –  rasa psa dość wymagająca, także wiedzy i konsekwencji, dlatego stanowczo nie nadaje się dla każdego.

Pit bull będzie psem idealnym dla Ciebie, jeśli jesteś osobą bardzo aktywną i chcesz spędzać dużo czasu na zewnątrz, na zabawach i treningach z psem. Pitbulle są naprawdę niezmordowane i zawsze będą gotowe do działania. To też psy dla osób, które potrafią wykazać się żelazną konsekwencją i umiejętnie prowadzić psy – pitbulle z natury są dość uległe względem ludzi, nadal jednak potrzebują odpowiedniego wychowania, dlatego nadają się dla bardziej doświadczonych opiekunów. 

Z dużą dozą prawdopodobieństwa nie zaakceptują innych zwierząt domowych, dlatego raczej nie nadają się do domów, w których mieszkają już inne psy lub na przykład koty.

Mogą natomiast pojawić się w domu z dziećmi, bo są bardzo czułe i opiekuńcze, należy jednak dzieci wcześniej nauczyć odpowiedniego obchodzenia z psem. Pitbulle nie należą też do psów bardzo delikatnych – Twój pupil może nie mieć żadnych oporów przed podeptaniem Twoich nóg lub bardzo żywiołowym skakaniem, dlatego wymaga treningu i nie nadaje się raczej dla bardzo małych dzieci, zwłaszcza jeśli nie przejdzie jeszcze nauki.

Bardzo mocno przywiązuje się do swojej rodziny i nie lubi zostawać sam. Gdy poczuje się niechciany lub dojdzie do wniosku, że nie poświęcasz mu dość uwagi, może zamknąć się w sobie i zrobić się bardzo smutny.

Emigracja za ocean

Amerykański pitbulterier wbrew pozorom nie ma swoich początków w Ameryce – tam tylko w pewnym momencie zawędrował wraz z mieszkańcami Europy. Ich początki są bardzo krwawe i nieprzyjemne – powstały w odowli do walk z bykami, a gdy ich zakazano, walczyły również z innymi psami.

Te psy nadal są rasą nieuznawaną przez największe organizacje kynologiczne w Stanach Zjednoczonych i Europie, ale mają oddane i szerokie grono miłośników. Wbrew pozorom to psy bardzo czułe i pełne miłości. Są bardzo aktywne i szybko się uczą, choć niezbędne jest konsekwentne ich prowadzenie.

Mają silną potrzebę dążenia do zwycięstwa i nie potrafią odpuścić, co jest cechą pożądaną przy psach sportowych, ale stoi też za ugruntowaniem niesłusznej opinii, że są to psy niebezpieczne.

Jesteśmy zespołem entuzjastów i ekspertów, tworzących angażujące artykuły z dziedziny zoologii. Kochamy zwierzęta, dlatego swoją pracę wykonujemy z pasją. Chętnie dzielimy się zdobytą wiedzą, dzięki czemu czytelnicy mają okazję poznać garść praktycznych porad dotyczących opieki nad czworonożnymi pupilami. Z nami dowiesz się najciekawszych informacji oraz ciekawostek ze świata zwierząt, co sprawia, że blog ZooArt jest chętnie odwiedzanym miejscem.
Oceń ten artykuł
Czy ten artykuł był pomocny?
Przetwarzanie...

Dziękujemy za opinię!
Będziemy zadowoleni, jeżeli powiesz nam czemu nie spodobał Ci się ten artykuł

Napisany w Blog o psach - na temat każdego psa, Rasy psów - poznaj wszystkie, wybierz swoją
Popularne wpisy
4 komentarzy do “Jaki jest amerykański pitbull? Rasa bez tajemnic!
  • Avatar

    Ja naszego pittbulla mam od 4 dni i przy 3 dzieci i innym małym psie ( Maleńczuk miniaturka ) zachowuje się super nie mam z nim żadnego problemu . Nie widzę w nim póki co agresji wręcz przeciwnie czuje że nas chce bronić
    Uwielbia zabawę jest bardzo radosny.kwestia wychodzenia z domu i zostawiania to samego to słychać piski ale jak wracamy to jest prze szczęśliwy

  • Avatar

    Ja mam 6 letniego pitbulla. Waży 30 kg. Jest z nami od szczeniaka. Wzięliśmy go mając w domu 3 letnie dziecko. Wyuczony przez nas samych. Po 6 latach mogę powiedzieć:
    -potrzebuję dużo uwagi, czułości ale i dyscypliny,
    -jest wesołym i aktywnym psem,
    -trochę nieporadny i nieuważny (zwłaszcza przy zabawie),
    -król kanap i łóżek (chociaż wie że nie może),
    -bez aktywności jest nachalny (wtedy trzeba znaleźć czas na długi spacer),
    -dzieci to jego kumple (siedzi z nimi w pokoju jak się bawią, siedzi pod stołem jak jedzą, pilnuje na balkonie jak szaleją na placu oraz na spacerze),
    -uczuciowy jak właściciele:)
    Jest alergikiem pokarmowym oraz wziewnym. Ma delikanty żołądek. Jednak chowany na jednej, dobrej karmie nie ma objawów.
    Nie wszystkie psy lubi ale są też takie z którymi świetnie się bawi.

  • Avatar

    Miałem pitbulla.Był z kotem i o rok młodszym dzieckiem.Nie był szkolony przez żadnych specjalistów.Był u mnie od szczęnięcia.Nigdy nie było w nim agresji w stosunku do najbliższego otoczenia.Owszem,nie lubił innych psów,kotów i niektórych osób,ale zawsze był posłuszny.Najlepszy rodzinny pies,jakiego mogłem mieć.
    Z tego co się orientuję,to najpierw te psy były we Francji i były traktowane jako opiekunowie dzieci,a dopiero potem trafiły do USA.Każdy pies jest agresywny,gdy jest w nieodpowiednich rękach.

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.