Kot jamnik – czyli urocza rasa munchkin. Poznaj go!

Urocze, krótkonożne kociaki bardzo szybko podbiły serca wielu ludzi. Nadal jednak nie należą do najpopularniejszych i najbardziej rozpowszechnionych ras – są bardzo rzadkie, dlatego stosunkowo trudno je dostać, przez to ich cena też jest dość wysoka. Mimo to wcale nie brakuje entuzjastów rasy munchkin, chociaż uważana jest też za kontrowersyjną i przez to nie jest uznawana przez większość kocich organizacji. Jaki tak naprawdę jest kot jamnik? Krótkie nogi to nie jedyna rzecz, która go wyróżnia, choć z pewnością jest tą, która najbardziej rzuca się w oczy. Co jeszcze warto o nim wiedzieć?

Skąd się wziął kot jamnik?

Nie wiadomo tak do końca, kiedy pojawiły się pierwsze koty z krótkimi nogami – doniesienia na ten temat można znaleźć już w publikacjach sprzed II wojny światowej. Być może właściwa historia zaczęła się jeszcze wcześniej, ale przez długi czas koty rasy munchkin uważane były za wybrakowane, dlatego, nawet jeśli pojawiały się wcześniej, mogły nie przeżywać zbyt długo.

II wojna światowa zdziesiątkowała populacje wielu kotów, dlatego także o kotach z krótkimi nogami słuch zaginął. Ich temat powrócił dopiero w 1983 roku – to właśnie wtedy Sandra Hochenede z Luizjany zauważyła pół dziką, wolnożyjącą kotkę o dziwnie krótkich łapkach. Zafascynowana zwierzątkiem zdecydowała się ją przygarnąć i nadała imię Blackberry.

Właścicielka Blackberry nie uważała, że dziwny, pocieszny wygląd kotki o krótkich łapkach jest spowodowany genami, podejrzewała, że stoi za nim bardzo ciężkie życie i ostry głód w początkowym etapie życia, które miały nie pozwolić kotce dorosnąć tak, jak normalnej kotce.

Wszystko zmieniło się, gdy Blackberry urodziła kocięta, bo okazało się, że wyglądają tak jak ich kocia mama, dlatego stało się jasne, że krótkie łapki to kwestia genetyczna, a nie kiepskich warunków życia. Jeden z kotków, samiec o imieniu Toulouse trafił do przyjaciółki właścicielki Blackberry. To właściwie zapoczątkowało hodowlę kotów rasy munchkin.

Sama nazwa munchkin to odniesienie literackie do słynnego dzieła Czarnoksiężnik z Krainy Oz. Użyto jej ze względu na wygląd kota – kot munchkin, tak jak mieszkańcy Munchinklandu, jest w końcu karzełkiem.

Popularność w Polsce i na świecie

Kot jamnik, jak popularnie nazywany jest munchkin, nie należy do najbardziej popularnych ras kotów. Jest rzadki, trudno dostępny i w związku z tym stosunkowo drogi. Dzieje się tak dlatego, że munchkiny są rasą, która wyhodowana została na podstawie dominującej mutacji genetycznej.

To sprawia, że rozmnażanie dwóch kotów z identyczną mutacją jest niebezpieczne i przez ogromną część hodowców uważane za nieetyczne – śmiertelność płodów i kociaków z obojga rodziców krótkonożnych jest bardzo spora. Z tego powodu munchkiny krzyżuje się z kotami pozbawionymi genu krótkich nóg, co doprowadziło do podziału rasy na wiele podrodzajów.

W Polsce działała jedna hodowla kotów munchkinów, ale zakończyła działalność w 2018 roku. Od tego momentu nie można na terenie kraju kupić już kota tej rasy, ale można je sprowadzić z zagranicznych hodowli. Rasa najbardziej rozpowszechniona jest w kraju, który jako pierwszy zajął się celową i systematyczną hodowlą tych kotów, czyli w USA.

Po raz pierwszy kot munchkin i jego krótkie łapki oficjalnie zaprezentowano na wystawie stosunkowo niedawno, bo w 1991 roku. Największe organizacje felinistyczne nie uznają munchkinów za rasę i odmówiły ich rejestracji, argumentując to koniecznością krzyżowania munchkinów z kotami o zwyczajnej budowie nóg ze względów bezpieczeństwa.

Krótkonożny kotek – wygląd, wobec którego nie można być obojętnym

Krótkie nogi – tym bez wątpienia charakteryzuje się munchkin. Kot munchkin nie bez powodu nazywany jest jamnikiem, choć bywa też nazywany kotem-kangurem, przez swoją skłonność do siadania na tylnych łapkach i unoszenia tułowia, by się rozejrzeć. Inne koty po prostu w takim wypadku stają na tylnych łapkach, munchkiny nie mogą sobie na to pozwolić.

To koty drobnej budowy i średniej wielkości, samice ważą na ogół nie więcej niż 3 kg, samce nie więcej niż 4 kg. Łapy kotów z Krainy OZ są krótkie, choć te tylne są nieznacznie dłuższe od przednich.

Głowa kota rasy munchkin jest proporcjonalna do jego ciała, jedynym co może go wyróżniać spośród kotów o zwykłych nogach, są wysokie kości policzkowe. Oczy mogą być w dowolnym kolorze i nie zachodzi między nimi zależność kolorystyczna związana z barwą sierści. Umaszczenie sierści też może być dowolne – tak, jeśli chodzi o kolor, jak i o wzory sierści.

Sierść może mieć dowolną długość – długi włos jest gładki i jedwabisty, a krótki pluszowy i bardzo miękki w dotyku.

Zdrowie munchkina – czy jest się o co martwić?

Kot munchkin to rasa dość kontrowersyjna, przez co nieuznawana przez większość organizacji, które zwracają uwagę, że cała istota rasy opiera się na dominującej mutacji i krzyżowanie dwóch osobników o takich cechach jest groźne – kociaki z takiego skojarzenia często umierają, obarczone mogą być też innymi problemami. Kłopotliwa jest też mała pula genetyczna – właściwie wszystkie munchkiny wywodzą się od dwóch kotów. Z tego powodu konieczność kojarzenia ich z kotami innej rasy, co nie tylko zwiększa ich pulę genetyczną, ale też uodparnia je na choroby.

Kot z krótkimi nogami może cierpieć z powodu problemów z kręgosłupem, w tym lordozy. Może też dojść do niego do lejkowatej klatki piersiowej. Koty tej rasy mogą też zostać dotknięte reumatyzmem, znane są wśród nich przypadki bardzo silny bóli, które praktycznie wykluczały funkcjonowanie.

Jeśli ominą je tego typu dolegliwości, dobrze traktowany munchkin ma szansę cieszyć się długim zdrowiem i dożyć nawet 15 lat i nie przeszkodzą mu w tym krótkie łapki.

Pielęgnacja – jak zająć się kotem?

Pielęgnacja kotów rasy munchkin nie należy do najtrudniejszych zadań – częstotliwość czesania zależy głównie od długości włosia, koty długowłose wymagają częstszego czesania, te krótkowłose wystarczy wyczesać raz w tygodniu.

Regularnie przycinaj pazurki, czyść uszka i oczy kotów – pielęgnacja munchkinów pod tym względem nie różni się od pielęgnacji innych kotów.

Uważaj na karmę – choć kot munchkin nie ma zbyt dużych wymagań żywieniowych i wystarczy im po prostu dobrej jakości karma dla kotów z dużą zawartością mięsa, to ważne jest jej odpowiednie dawkowanie. Nawet niewielka nadwaga może znacząco utrudniać tym krótkonogim kotom życie.

Munchkin – przyjazny i uroczy

Mogłoby się wydawać, że kot z krótkimi nogami nie będzie zbyt chętny do zabawy, ale każdy, kto tak uważa, nie poznał munchkina. Zwierzak nie należy do najbardziej skocznych, za to chętnie będzie biegał za kocimi zabawkami, a wrodzona ciekawość i duża inteligencja w końcu pozwolą mu wymyślić jak dostać się w miejsca niedostępne.

Zawsze skory do zabawy, bardzo uczuciowy i wrażliwy, silnie przywiązuje się do swoich opiekunów. Kot munchkin Jest pozbawiony agresji, dlatego może być oddanym towarzyszem starszego dziecka lub przebywać w domu z innymi zwierzakami – zaakceptuje je.

Umie się przystosowywać do nowych ludzi, miejsc i sytuacji, dlatego może podróżować razem z człowiekiem. Nie lubi za to zostawać sam i osamotniony będzie się bardzo głośno skarżył, może też popaść w apatię.

Jest bardzo inteligentny i łasy na przekąski, dlatego szybko i chętnie uczy się nowych sztuczek. Możesz go też nauczyć chodzenia na smyczy i w szelkach. Nie wypuszczaj go bez nadzoru – bez opieki człowieka będzie mu bardzo trudno sobie poradzić.

Dla kogo munchkin jest rasą idealną?

Towarzyski, łagodny kot, który szybko przystosowuje się do nowego otoczenia – tak w skrócie można opisać munchkina. Jednak czy znaczy to, że to kot dla każdego? Niezupełnie. Koty zazwyczaj kojarzą się z niezależnością, umiłowaniem samotności i chodzeniem własnymi ścieżkami – to nie jest munchkin. Koty rasy munchkin potrzebują towarzystwa i stałego towarzystwa człowieka. Mogą zostać same na krótki czas, ale pozostawiane na dłużej same sobie będą czuły się opuszczone i nieszczęśliwe.

Są w stanie dogadać się z dziećmi i chętnie będą się z nimi bawić, ale przez wzgląd na specyficzną budowę ciała munchkina wyróżniającą się krótkimi nóżkami, należy dziecko szczególnie mocno uczulić na właściwe obchodzenie się z pupilem, z tego powodu nadają się raczej dla starszych dzieci.

Krótkie nogi nie ograniczają ich chęci i możliwości do zabawy – brak skoczności kot będzie nadrabiał swoim sprytem i bieganiem za zabawkami, dlatego niekoniecznie są wskazane dla osób, które nie mają sił lub chęci, by się z nimi codziennie pobawić. Kot tej rasy będzie dla Ciebie idealny również wtedy, gdy chcesz mieć kota, który będzie razem z Tobą wychodził na spacery na smyczy i szybko uczył się różnych sztuczek.

Decyzja o przyjęciu do domu munchkina może wiązać się też z kocimi chorobami i schorzeniami zwłaszcza kręgosłupa, dlatego musi być też starannie przemyślana pod kątem możliwości – tak czasowych, jak i finansowych – leczenia takiego kota.

Przydatna jest też wiedza na temat żywienia i takie komponowanie jadłospisu lub dawkowanie sklepowej karmy, by nie przekarmiać zwierzaka i nie dopuścić do nadwagi, co z powodu krótkich łapek jest szczególnie groźne.

Kot jamnik – podsumowanie

Munchkiny, zwane też kotami jamnikami lub kotami kangurami słyną ze swoich bardzo krótkich nóg. Ich specyficzna budowa powiązana jest ze spontaniczną mutacją genetyczną, która od czasu do czasu pojawiała się wśród kotów domowych.

Choć pierwsze doniesienia na temat kotów o tak charakterystycznym wyglądzie pochodzą jeszcze sprzed czasów II wojny światowej, to początek celowej hodowli to dopiero lata 80 XX wieku, a pierwsza ich oficjalna prezentacja to początek lat 90.

Nie są uznawane przez sporo organizacji zajmujących się kotami rasowymi, które wskazują, że celowe rozmnażanie kotów z defektem genetycznym może być niebezpieczne dla zdrowia tych zwierząt. Dla wzmocnienia ich zdrowia i powiększenia puli genetycznej przyjęło się krzyżowanie kotów krótkonogich ze zwyczajnymi. Nadal jednak mogą im grozić choroby kręgosłupa – takie jak lordoza lub lejkowata klatka piersiowa, choroba dość typowa dla munchkinów.

To zwierzęta pogodne, pełne radości życia i skore do zabawy. Nadaje się dla osób aktywnych i rodzin z dziećmi, może też wychodzić na spacery na smyczy. W Polsce aktualnie nie działa żadna hodowla tych kotów, najbardziej rozpowszechnione są w Stanach Zjednoczonych.

Facebook

Pinterest

Twitter

Linkedin

email

Print