Poznajcie inteligentnego psa shiba inu – psiego celebrytę z memów. Ciekawostki o rasie skiba inu

Shiba inu to pies należący do grupy psów pierwotnych. Pochodzi z Japonii i jest wykorzystywany jako pies myśliwski i do towarzystwa. Dużą popularność zyskał dzięki Kabou – sympatycznej suczce, której zdjęcia szybko zainspirowały internautów. Powstało wiele tzw. “memów z piesełem”, które w śmieszny sposób pokazywały shiba inu w codziennych (i niecodziennych) sytuacjach. My też uznaliśmy, że warto poświęcić mu trochę czasu i uwagi. Specjalnie dla was odpowiedzieliśmy na najczęściej zadawane pytania:

• Czy shiba inu rzeczywiście jest tak przyjazny?
• Komu poleca się psa tej rasy?
• Jak zostać jego opiekunem?
• Jak wychować i wyszkolić shiba inu?
• W jaki sposób należy go pielęgnować?
• Jak zadbać o zdrowie shiba inu?

Shiba inu – informacje ogólne

Shiba inu to japońska rasa psów, uważana za najstarszą w tamtym rejonie świata. Jego nazwę można przetłumaczyć dosłownie jako “mały pies”. Nie ma wątpliwości, że jest całkiem trafna. Zgodnie z klasyfikacją FCI, należy do grupy V – szpiców i psów w typie pierwotnym. Co ciekawe, wyglądem bardzo przypomina pierwotnie występujących przedstawicieli swojej rasy. Klasyfikuje się je też jako psy pierwotne. Czasem jest mylony z akitą, ponieważ obie rasy są do siebie podobne i najpopularniejsze w swojej ojczyźnie.

Inne organizacje kynologiczne

Nie tylko Międzynarodowa Federacja Kynologiczna (FCI) pokusiła się o nadanie shiba inu wzorca. Rasa ta zyskała uznanie wśród licznych organizacji kynologicznych. Jej klasyfikacja wygląda tak:

• Australian National Kennel Council (ANKC) – grupa 6 psy użytkowe,
• World Kennel Union (WKU) – 4.92 psy myśliwskie,
• Kennel Club in the United Kingom (KC-UK) – psy użytkowe,
• Canadian Kennel Club (CKC) – psy niesportowe,
• United Kennel Club (UKC) – rasy północne.

Historia rasy shiba inu

Shiba inu to pies, którego znają wszyscy miłośnicy memów. Zastanawiasz się, skąd się wzięły? Przedstawiamy ich fascynującą historię.

Pochodzenie shiba inu

Shiba inu to stara, pierwotna rasa psa, wywodząca się z Japonii. Niegdyś dało się wyróżnić jej trzy odmiany: shinshu shiba, mino shiba i sanin shiba. Można było zauważyć między nimi jedynie niewielkie różnice, w zależności od miejsca, w którym występowały. Stały się prawdziwą dumą Kraju Kwitnącej Wiśni.

W pewnym momencie polowania dla Japończyków stały się świetną formą aktywnego spędzania czasu. Na przełomie XIX i XX wieku z Anglii do Japonii zaczęto sprowadzać psy myśliwskie, takie jak pointery i setery angielskie. Krzyżowano je z shibami na taką skalę, że z czasem spotkanie shiby „czystej krwi” graniczyło z cudem. W 1928 roku powstał program ochrony tych psów przed wyginięciem, zainicjowany został m.in. przez myśliwych. Natomiast w 1934 roku ujednolicono wzorzec rasy. W 1937 roku shiba inu został uznany za „pomnik przyrody”.

Popularność rasy psa shiba inu

Po drugiej wojnie światowej przetrwały jedynie trzy linie hodowlane shiba inu. Z Japonii psy te trafiły do USA i stamtąd stopniowo zostały rozpowszechniane na resztę zakątków świata. Jak wiadomo shiba pochodzi z Kraju Kwitnącej Wiśni – obecnie uważany jest za najpopularniejszego psa, który pochodzi z tamtejszych terenów. Niemałą popularnością cieszy się również w Polsce. Pierwsze szczeniaki przyszły na świat w naszym kraju w 1995 roku i od tamtej pory stopniowo podbijają serca Polaków.

Użytkowość „psa z memów” – co shiba inu robił kiedyś i dziś?

W języku starojapońskim słowo shiba oznacza „mały”. Ówcześnie pies ten przeznaczony był do pomocy przy polowaniach na mniejsze zwierzęta i ptactwo. Rasa shiba inu stała się popularna głównie, dzięki memom i obecnie świetnie sprawdza się w roli psa do towarzystwa.

Wygląd zewnętrzny shiba inu

Shiba inu to psiak o aparycji, którą dobrze zdążyli poznać miłośnicy memów. Już wiesz, że pierwotnie istniały trzy odmiany tej rasy. A jak sytuacja przedstawia się dziś? Chcesz wiedzieć, jakie są cechy charakterystyczne wyglądu dla tej rasy? Zapraszamy do zapoznania się z poniższym wpisem na ten temat.

Wygląd ogólny shiba inu

Shiba inu są dobrze zbudowane, mają prosty grzbiet, głęboką klatkę piersiową i dobrze umięśnione lędźwie. Ogon jest skręcony, osadzony wysoko i noszony nad grzbietem. Głowę utrzymuje gruba, krótka szyja. Jego uszy są małe, stojące i mają trójkątny kształt, podkreślający wrodzoną czujność psa. Oczy mają kolor ciemnobrązowy i również wyglądają, jakby były trójkątne. Trufla nosowa na końcu zwężającej się kufy ma kolor czarny.

Shiba inu – wzrost i waga

Shiba inu to małe psy, od czego zresztą wzięła się ich nazwa. Wysokość tych psów w kłębie to 39,5 cm, u suk to 36.5 cm. Dopuszczalne jest odchylenie do 1,5 cm od tych wartości. Osiągają wagę do 14 kg, przy czym psy są standardowo cięższe niż suki.

Umaszczenie – rodzaje i kolory

Sierść shiba inu jest okrywowa, gęsta i krótka, tak jak podszerstek. Wyjątkiem są kłąb i zad, gdzie włos jest dłuższy. Najdłuższe włosy można zobaczyć na ogonie. Jego umaszczenie może mieć kolor:

• rudy;
• piaskowy;
• biały;
• czarny;
• czarny podpalany;
• sól i pieprz.

Niezależnie od koloru umaszczenia, na sierści shiba inu musi wystąpić tzw. “urajiro”. Są to charakterystyczne dla tej rasy rozjaśnienia sierści, występujące w określonych miejscach na ciele psa. Zaliczają się do nich:

• szyja;
• policzki, żuchwa, i boki kufy;
• klatka piersiowa i brzuch;
• wewnętrzna strona ud i spód ogona.

Pielęgnacja shiba inu

Pod względem pielęgnacji, shiba inu jest psem idealnym dla osób leniwych. Chcesz wiedzieć, jakich dokładnie zabiegów pielęgnacyjnych potrzebuje? Podpowiadamy!

Co ze szczotkowaniem?

Krótkiej sierści shiba inu nie trzeba szczotkować zbyt często. Wystarczy sporadyczne czesanie grzebieniem z dwoma rzędami metalowych zębów. Jedynie raz na pół roku ma miejsce intensywne linienie, trwające 2-4 tygodnie. Na szczęście, jego futro nie wczepia się w meble i jest łatwa do usunięcia.

Jak kąpać shibę inu?

Kąpiele mogą odbywać się według potrzeb, ponieważ sierść shiby nie wydziela nieprzyjemnego zapachu mokrego psa. Kiedy zatem trzeba go myć? Najpewniej wtedy, kiedy po prostu bardzo się ubrudzi i kąpiel stanie się koniecznością. Warto użyć szamponu regenerującego, który dobrze odżywia sierść. Shiba inu ma dość zwarte futro, podczas nakładania i spłukiwania szamponu warto delikatnie ją ugniatać. Dzięki temu będziemy mieć pewność, że szampon i woda dokładnie wniknie w głębsze partie sierści. Na koniec psa trzeba dokładnie osuszyć – najpierw ręcznikiem, a potem suszarką ustawioną na niski poziom podmuchu.

Uzupełniające zabiegi pielęgnacyjne

Trzeba jeszcze kontrolować długość pazurów. Jeśli są za długie, należy je przyciąć, korzystając ze specjalnej obcinaczki dla psów. Warto sprawdzać też czystość uszu i oczu. W przypadku pojawienia się wydzieliny w tych okolicach trzeba przetrzeć uszy lub oczy odpowiednim preparatem. Nie zapominajmy o kontrolowaniu stanu uzębienia. O higienę jamy ustnej warto dbać, czyszcząc zęby przy użyciu szczoteczki i pasty oraz przysmaków dentystycznych.

Shiba – charakter i usposobienie. Za co można go pokochać?

Charakter shiba inu wywołuje raczej pozytywne skojarzenia. To żywiołowy pies o łagodnym usposobieniu i dużej ciekawości świata. Jeśli pragniesz poznać go bliżej, zachęcamy do zapoznania się z naszym artykułem.

Shiba inu w domu wśród bliskich

Shiba inu zachowuje się w sposób zrównoważony, nie jest przesadnie hałaśliwy. Jest za to czujny, trochę uparty i bardzo niezależny. Nie jest zbyt wylewny w okazywaniu uczuć. Jako pies pierwotny musiał przetrwać polegając bardziej na sobie, niż opiece ludzi. Na szczęście wystarczy mu udowodnić swoje zaangażowanie, a stanie się bardzo przywiązany. Od opiekuna oczekuje jednocześnie zdecydowanej postawy i akceptacji swojej niezależności.

Shiba inu na dworze i w stosunku do obcych

Charakterystyczne dla shiba inu jest to, że jest czyściochem z natury, sam z siebie odczuwa potrzebę utrzymywania czystości. Niektórzy porównują go przez to do kota. Zazwyczaj nie ma problemu z akceptacją innych zwierząt ani dzieci. Szczególnie jeśli też należą do rodziny. Jest jedynie lekko wycofany w stosunku do obcych. Na szczęście, nie wszczyna alarmów bezpodstawnie. Nie lubi przebywać sam, izolacja przysparza mu cierpienia i pogarsza jego zachowanie. Przywiązuje się mocno do wybranej osoby, w której widzi swojego lidera i opiekuna.

Przedstawiciele tej rasy lubią czuć się najważniejsi w stadzie. Shiba inu bywa dominujący, zwłaszcza w stosunku do psów tej samej płci. Jeśli chcesz, by Twój shiba nie obszczekiwał innych psów na spacerze, wskazana jest wcześniejsza socjalizacja. Może mieszkać z innymi zwierzakami pod jednym dachem, pod warunkiem że zna je od szczeniaka.

Ulubione aktywności północnej rasy

Jak każdy pies myśliwski, shiba inu jest mocno przywiązany do swojego terytorium. Raczej nie ufa obcym ludziom, chociaż nie szczeka bez powodu. Lubi też zabawy, w trakcie których może poczuć się jak na polowaniu. Dużą zaletą jest fakt, że nie narzuca się otoczeniu, ale zachęcony daje się wciągnąć w zabawę. Niestety, ma też wady. Jedną z nich jest to, że przez swój instynkt myśliwski może stwarzać zagrożenie dla małych zwierząt. Niektórzy, ze względu na wygląd, mogą uznać go za domową przytulankę. Nic bardziej mylnego, shiba inu potrzebuje regularnych treningów posłuszeństwa i odpowiedniej dawki aktywności każdego dnia. Mimo swojego wyglądu nie nadaje się na domową przytulankę.

Jak wychować shibę inu?

Wychowanie shiba inu zaczynamy, gdy jest jeszcze szczeniakiem. Mówi się, że to „duży pies w małym ciele”. Jest charakterny i bywa uparty. Jako pies pierwotny ma skłonność do samodzielności w decydowaniu o sobie. Rozpoczęcie nauki na tym etapie daje możliwość narzucenia właściwych psu granic. W tym czasie musi też zostać zbudowane u psa poczucie bezpieczeństwa. Chcesz wiedzieć, jak tego dokonać? Zapraszamy do przeczytania wpisu.

Dom z ogrodem czy blok – gdzie może mieszać shiba inu?

Pies rasy shiba inu nie potrzebuje do szczęścia życia w ogromnej willi. Doskonale odnajdzie się także na mniejszych przestrzeniach. Jego przyszły opiekun musi zadbać o zaspokojenie jego potrzeby ruchu. A także proponować różne ćwiczenia umysłowe, np. zabawy w tropienie przy użyciu maty węchowej. Dzięki temu tej rasie pierwotnej nie grozi nuda, a właścicielowi pogryziona kanapa.

Jak wypracować współpracę z psem pierwotnym?

Tylko pies, który czuje się bezpiecznie, zrezygnuje z samodzielnego dbania o siebie i zda się na człowieka. Z tego powodu należy poświęcać psu możliwie najwięcej czasu i uwagi. To pozwoli poznać się wzajemnie i sobie zaufać. Shiba inu okazuje posłuszeństwo osobie, w której zobaczy przywódcę. Brak takiego autorytetu zazwyczaj doprowadza do przejawiania przez psa niepożądanej postawy. Wrodzona samodzielność sprawi, że pies zacznie próbować “sprawować władzę” po swojemu. Może się to objawiać próbami dominacji nad innymi zwierzętami. Znacznie lepiej jest wykorzystać we właściwy sposób lojalność psa, który najchętniej wybiera jedną osobę jako swojego pana.

Co jest ważne przy wychowaniu niezależnej rasy?

Wiele problemów wywołuje u tych psów osamotnienie, zwłaszcza długie. Bez właściwego traktowania, shiba inu nie będzie wykonywać poleceń opiekuna czy reagować na jego nawoływania. Może za to przysporzyć problemów, chociażby przez obszczekiwanie innych psów na spacerach. Nadrobienie braków staje się z wiekiem coraz trudniejsze, dlatego zachęcamy do rozpoczęcia nauki możliwie najwcześniej. Zbyt długie zaniedbanie może sprawić, że nie obejdzie się bez pomocy behawiorysty. Polecamy skorzystanie z konsultacji ze specjalistami przed przyjęciem psa do swojego domu. Szczególnie jeśli jest to nasz pierwszy pies o tak specyficznym charakterze.

Tajniki szkolenia shiby inu

Jako pies myśliwski, shiba inu jest bardzo inteligentny i samodzielny. Wymaga podejścia nieco innego, niż większość psów. Jeśli chcesz wiedzieć, jak powinno wyglądać szkolenie shiba inu, zapoznaj się z informacjami, jakie dla ciebie zabraliśmy.

Nauka posłuszeństwa

Największą trudnością dla opiekunów jest pogodzenie szacunku do wrodzonej niezależności pupila oraz dyscypliny, którą opiekun musi konsekwentnie utrzymywać. Treningi muszą być przeplatane z zabawą, by pies nie znudził się ani nie zraził. Możemy zaproponować kilka zabaw, które zachwycą Twojego shibę. Niektóre psy tej rasy będą dobrze radzić sobie w różnych dyscyplinach sportowych. Polecamy sprawdzić wszystkie, być może któraś z nich stanie się Waszą ulubioną.

• standardowe psie sporty – spacery, bieganie, rower, aportowanie,
• trudniejsze psie sporty – dogdiving, agility, frisbee.

Oczywiście, to tylko propozycje, możliwości jest wiele, a ogranicza nas jedynie wyobraźnia. Producenci zabawek dla psów zauważają tę różnorodność gustów i oferują produkty przystosowane do cech psów różnych ras. Dla psów takich jak shiba inu również znajdzie się wiele ciekawych propozycji. Sugerujemy, by wypróbować różne możliwości. Szczególnie jeśli kolejne próby zainteresowania psa konkretną zabawką nie przynoszą efektu. W końcu chodzi o to, by zabawa mu się podobała.

Jak stosować smaczki w szkoleniu?

Shiba inu na pewno nie różni się od innych psów w jednej kwestii – na pewno bardzo lubi przysmaki. Podczas szkolenia powinniśmy podawać je psu by podkreślić, że jego aktualna postawa jest tą, której oczekujemy. Psie przysmaki są produkowane w różnych smakach. Tutaj również proponujemy sprawdzenie większej liczby możliwości. Im bardziej przysmaki posmakują psu, tym większą nagrodę będą stanowić. Nie zapominajmy jednak, że nie można ich podawać bez umiaru, ponieważ tak jak karma zawierają kalorie. Przysmaki nie mogą też zastąpić postawy opiekuna, który powinien chwalić psa za dobre zachowanie.

Shiba inu – hodowla

Shiba inu to dość popularna rasa. Znalezienie hodowli tej rasy w Polsce nie powinno nastręczać problemów. Opowiemy, czym kierować się przy wyborze tej właściwej.

Metryka i rodowód psa

Każdy pies, który opuszcza zarejestrowaną hodowlę, powinien otrzymać metrykę. Jest czymś w rodzaju ludzkiego aktu urodzenia. Dokument ten jest dowodem na to, że dany szczeniak to „czystej krwi” shiba inu. Zawarte w niej informacje mówią o pochodzeniu psa. Można znaleźć tam m.in. pełny opis dotyczący urodzenia szczeniaka – rasa, nr. chipu, umaszczenie, dane rodziców. By upewnić się, że metryka nie jest podrobiona, musimy sprawdzić, czy wszystkie pola są uzupełnione. Wszelkie nieścisłości warto na bieżąco wyjaśniać z hodowcą.

Sytuacja wygląda nieco inaczej w przypadku rodowodu – nie musi być on wyrabiany obowiązkowo. Potrzebny jest głównie wtedy, gdy planujemy zakładać własną hodowlę lub wystawiać psa w pokazach. Dokument ten wystawiany jest na podstawie metryki. Zawiera dane na temat przodków konkretnego psa, 4 pokolenia wstecz.

Po czym poznać dobrą hodowlę?

Każda hodowla shiba inu posiada własne standardy, dlatego ceny potrafią się mocno różnić. Nie jest to nic dziwnego, w przypadku hodowli psów innych ras wygląda to podobnie. Duże znaczenie ma tutaj renoma hodowli. Jeśli działa od wielu lat, a doświadczenia kupujących są dobre, cena psa będzie wysoka. Można powiedzieć, że dopłacamy za pewność, że szczenię posiada cechy zgodne z klasyfikacją FCI oraz będzie właściwie zsocjalizowane i zdrowe. Zazwyczaj, wraz ze spadkiem ceny szczeniaka w hodowli ta pewność spada.

Uważaj na pseudohodowle

Hodowle psów rasowych, w tym również hodowle shiba inu ponoszą koszty z tytułu swojej działalności, dlatego nie zmniejszą ceny poniżej pewnego progu. Jeśli cena jest “wyjątkowo kusząca”, istnieje duża szansa, że hodowla jest “dzika”, a pies obok rasowego nawet nie stał. Nawet jeśli będzie posiadał rodowód czy metrykę, na pewno nie będzie właściwie przygotowany do dorosłego życia, ponieważ to wymaga czasu i środków. Niezbędne badania również mogą zostać zignorowane w ramach oszczędności.

Zdrowie shiba inu

Zdrowie shiba inu również stanowi ich zaletę. Nie posiadają wrodzonych skłonności do zapadania na określone choroby. Wyjątkiem mogą być psy wywodzące się od tych samych przodków (chów wsobny). Ciekawi Cię, ile żyje shiba inu? Przedstawiciele tej rasy żyją średnio od 12 do 15 lat.

Psy te mają skłonność do tycia. Odpowiednia dieta w połączeniu z wystarczającą ilością ruchu pozwoli uchronić psa przed otyłością, która zagraża wszystkim psom (i nie tylko). Shiba dobrze znosi zarówno niskie, jak wysokie temperatury. Mimo wszystko zimą trzeba mu zapewnić ciepłe schronienie, a latem miejsce do odpoczynku w cieniu.

Jakie choroby mogą zagrażać shiba inu?

Shiba inu, jak inne psy, może zachorować, jednak ryzyko nie jest większe niż w przypadku innych ras. Do chorób, które najczęściej mogą dotykać shibę zalicza się:

• dysplazja stawów biodrowych,
• zaćma,
• atopia.

Żywienie shiba inu

Karmienie shiba inu również opiera się na zasadach dotyczących wszystkich psów. Ilość dostarczanych w pożywieniu kalorii musi odpowiadać rasie psa, jego aktywności, wiekowi i innym, związanym ze zdrowiem kwestiom. Shiba inu ma tendencję do alergii pokarmowych. Przy komponowaniu jego diety musimy uwzględnić wszystkie te czynniki. Podpowiemy, jak powinno wyglądać prawidłowe żywienie shiba inu.

Różne metody żywienia

Samodzielne przygotowywanie posiłków dla psa nie jest zabronione. Po prostu wymaga odpowiedniej wiedzy z zakresu żywienia zwierząt. Co więcej, wymaga czasu i musi być przygotowywane na bieżąco. Prostszym i pewniejszym rozwiązaniem jest zakup gotowej karmy. Ważne jest to, aby jej rodzaj dobrać do potrzeb zwierzaka. Obecny wybór różnorodnych produktów sprawia, że dla każdego psa znajdzie się karma dla niego idealna. Wystarczy zapoznać się z informacjami o produkcie.

Jak żywić szczeniaka shiba inu, a jak dorosłego psa?

Głównymi składnikami odżywczymi, które powinny znaleźć się w diecie każdego psa, jest: białko, tłuszcze, węglowodany, przeciwutleniacze oraz witaminy i składniki mineralne. Ustalenie ich proporcji zależy m.in. od wieku psa.

Szczeniaki mają szybszy metabolizm w przeciwieństwie do dorosłych psów, w związku z tym potrzebują większej ilości energii. Dostarczy im jej dobrej jakości białko i tłuszcze zwierzęce, które są cennym źródłem aminokwasów. Niemniej ważne są składniki mineralne, takie jak wapń i fosfor, które odpowiadają m.in. za prawidłowy rozwój kości. Szczeniaka shiba inu trzeba karmić ok. 4-5 razy dziennie – niewielkimi porcjami. Posiłki najlepiej podawać o stałych porach. Dla młodego shiba inu najlepsze będą karmy przeznaczone dla szczeniąt. Są one bowiem odpowiednio zbilansowane i dostosowane do potrzeb najmłodszych piesków. Z czasem trzeba zmniejszyć ilość serwowanych posiłków do 2-3 dziennie. Patrząc na składy karm, warto zwrócić uwagę, czy dany produkt zawiera olej z łososia to dobry dodatek, zawiera bowiem kwasy tłuszczowe omega-3 i omega-6, które korzystnie wpływają na organizm i okrywę włosową psa.

Shiba inu i ja – czy jest dla mnie psem idealnym?

Shiba inu to pies, który potrzebuje prawdziwego lidera. Jeśli chcesz zaopiekować się tym niezwykle uroczym psiakiem, musisz zrozumieć, że wymaga właściwego wyszkolenia. Jeśli nie upewnisz się, że umie zachowywać się odpowiednio do sytuacji, może dostarczyć Ci stresu. Działa to też w drugą stronę. Jeśli nie masz pewności co do swojej cierpliwości, a przede wszystkim rozumienia psa, lepiej się wstrzymaj. Niewłaściwa praca z psem może zaburzyć jego wrodzony charakter, wyciągając z niego te mniej pożądane cechy.

Komu polecamy przyjęcie shiba inu do swojego domu? Na pewno musi to być osoba chętnie przebywająca na zewnątrz, lubiąca aktywność fizyczną. Potencjalny opiekun musi dysponować codziennie czasem, który będzie mógł poświęcić psu. Do tego musi posiadać bardzo dużo cierpliwości, by nie popełnić błędów, które zniweczą szkolenie. Chodzi głównie o nerwową postawę, którą wiele osób przybiera w obliczu niepowodzeń. Ten pies musi wiedzieć, że osoba, którą ma uznać za swojego “szefa” panuje zawsze nad sytuacją. Opanowanie i wyważone próby są kluczem do sukcesu.

Jaka jest cena za psa shiba inu? Koszty utrzymania

Cena shiba inu w hodowlach z prawdziwego zdarzenia to około 4000-6000 złotych. Co prawda, cena nie jest głównym wyznacznikiem rzetelności, jednak jeśli jest zbyt niska, nie powinniśmy spodziewać się wzorcowych efektów. Nie mylmy też kosztu zakupu szczeniaka z kosztem przyjęcia psa do domu. W tym drugim przypadku trzeba doliczyć też wyprawkę dla psa, pierwsze wizyty u weterynarza, ewentualne konsultacje z behawiorystą i rzecz jasna koszty pożywienia. Poniżej krótko podsumowaliśmy najważniejsze wydatki.

Koszty utrzymania w ujęciu miesięcznym

Shiba inu na co dzień musi dostawać pożywienie – może być to pełnoporcjowa karma dobrej jakości. Dodatkowo warto zakupić worki na nieczystości oraz smaczki treningowe (przydatne podczas treningów). Łączny koszt wyniesie nas ok. 200-300 zł.

Koszty utrzymania w ujęciu rocznym i dwuletnim

W roczne i dwuletnie koszty utrzymania warto wliczyć te artykuły, które zużywają lub niszczą się nieco wolniej, zatem ich wymiana będzie konieczna jedynie raz na jakiś czas. A należy do nich: miska na wodę i pokarm, legowisko, zabawki, obroża, smycz i szelki, szczotka, szampon, obcinaczka do pazurów, obroża przeciwpchelna, preparat do czyszczenia uszu i oczu, transporter, pasta i szczoteczka dla psów. Cena za te produkty to ok. 400-500 zł.

Musimy wziąć pod uwagę wydatki związane z usługami, tzn. z wizytami u lekarza weterynarii, opcjonalnie możemy zdecydować się też na konsultacje u behawiorysty i dietetyka zwierzęcego. Cena to kwestia indywidualna, składa się na nią wiele czynników, takich jak miejsce zamieszkania oraz zakres i częstotliwość wykonywanej usługi.

Podsumowanie

Shiba inu – sympatyczna suczka z memów. Bardzo miła i ani trochę nie niebezpieczna. Chyba większość z Nas ma takie skojarzenie na widok psa tej rasy. Okazuje się, że to wrażenie nie zawsze jest zgodne z prawdą. Shiba inu mogą być tak samo wierne i posłuszne jak samodzielne, tak łagodne jak i niebezpieczne. Podobnie jak w przypadku wszystkich psów rasowych, sukces wynika z zakupu psa w renomowanej hodowli oraz wychowania i wyszkolenia go we właściwy sposób. Wychowanie psa tej rasy nie jest zadaniem dla osób bez doświadczenia w pracy z psami. Potrzebna jest do tego osoba, która rozumie zachowania zwierząt. Nawet najdroższy szczeniak w niewłaściwych rękach nie wyrośnie na psa z marzeń. Niemniej jednak, opiekun potrafiący zachować właściwą postawę jest w stanie wykorzystać pełny potencjał shiba inu a ten, z pewnością jest ogromny.

Sprawdź również ranking psów dla osób zapracowanych.

Facebook

Pinterest

Twitter

Linkedin

email

Print