Czy ogon kota ma kości? Poznaj bliżej szkielet kota

Koty to fascynujące zwierzęta. Samo obserwowanie ich może być ogromnym źródłem przyjemności. Koty poruszają się bowiem z niewymuszoną gracją, są w stanie dokonywać wspaniałych, cyrkowych akrobacji, przeciskać się przez szczeliny i spacerować po nawet bardzo trudno dostępnych miejscach. To wszystko nie byłoby możliwe, gdyby nie ich wrodzony spryt, ciekawość, ale też odpowiednia budowa ciała, która to wszystko umożliwia. Jak wygląda szkielet kota? Dlaczego ogon jest dla niego tak ważny? Jak jest zbudowany koci ogon? Sprawdź!

Jak zbudowany jest szkielet kota?

Schemat budowy szkieletu kota w istocie nie różni się od szkieletu innych ssaków, w tym również szkieletu człowieka. Nadal zbudowany jest na tej samej zasadzie, jednak z biegiem czasu w toku ewolucji, szkielety ssaków zmieniały się i dostosowywały do zmieniających się warunków, a także ich trybu życia.

W rezultacie szkielet kota to doskonały szkielet małego i bardzo skutecznego drapieżnika. To właśnie jego budowa w dużej mierze przyczynia się do tego, że kot jest w stanie skutecznie polować, a także poruszać się w określony sposób. Oczywiście, sam szkielet to jeszcze o wiele za mało – ścięgna, mięśnie, układ nerwowy – wszystko to ma znaczenie. W tym układzie szkielet jest swoistym rusztowaniem, dzięki któremu całość może ze sobą harmonijnie współdziałać. Jak wygląda szkielet kota?

Zawiera on dwieście czterdzieści cztery kości, czyli prawie czterdzieści więcej niż dorosły człowiek. Samą budowę szkieletu kota z powodzeniem można podzielić na kilka części: głowę, kończyny przednie, kończyny tylne, klatkę piersiową oraz kręgosłup.

Głowa kota to część mózgowa i twarzowa. Część mózgowa ma za zadanie chronić mózg przed urazami. Część twarzowa to cała reszta kociej głowy – żuchwa, kości nosa, kocia szczęka i cała reszta. To właśnie budowa kości kota w części twarzowej potrafi być bardzo zróżnicowana, przez co wygląd poszczególnych kocich ras może się bardzo między sobą różnić.

Czy ogon kota ma kości?

Czy ogon kota ma kości? Skoro szkielet kota składa się z kości głowy, kręgosłupa, klatki piersiowej i kończyn przednich oraz tylnych – gdzie tu miejsce na ogon? Żeby zrozumieć, jak zbudowany jest koci ogon, trzeba zrozumieć budowę kociego kręgosłupa.

Zbudowany on jest bowiem z kręgów, które dzielą się łącznie na pięć odcinków: szyjny, piersiowy, lędźwiowy, krzyżowy i właśnie ogonowy. O ile wszystkie pozostałe odcinki mają stałą liczbę kręgów i jest to kolejno: siedem, trzynaście, siedem i trzy, choć zrośnięte ze sobą, to budowa kociego ogona to kwestia danej rasy.

Ogon może mieć bowiem od czternastu do dwudziestu ośmiu kręgów. W dodatku koci kręgosłup -w tym też koci ogon – ma bardzo charakterystyczną budowę – wszystkie kręgi połączone są ze sobą dość luźno. Właśnie to powoduje, że koci kręgosłup jest tak elastyczny, a ogon może poruszać się na wiele sposobów.

Po co kotu potrzebny jest ogon?

Mogłoby się wydawać, że ogon kota to przede wszystkim jego ozdoba – piękne kocie ogony zwracają uwagę ludzi. Jednak to tylko dodatek. Przede wszystkim koci ogon pomaga zwierzakowi w utrzymaniu równowagi.

To właśnie dzięki niemu kot może spacerować po płotach, chodzić po balustradach czy balansować swoim ciałem w innych, równie wąskich powierzchniach. Kot używa też ogona wtedy, gdy biegnie i chce gwałtownie skręcić, a nie chce się przy tym przewrócić, czyli właśnie utracić równowagi.

Zaobserwuj swojego kota, gdy chodzi po jakiejś wąskiej powierzchni – jeśli będzie patrzył się wtedy w lewo, jego ogon dla równowagi będzie skierowany w prawą stronę.

To nie do końca prawda, że koty pozbawione ogonów – czy to naturalnie, czy pod wpływem jakiegoś wypadku, już nigdy nie nauczą się zachowywać równowagi. Jeśli kot miał ogon i nagle go stracił, na początku to zadanie będzie dla niego faktycznie trudne i może mieć problemy z równowagą, lecz z biegiem czasu dostosuje się do nowej sytuacji.

Co można powiedzieć obserwując koci ogon?

Koci ogon służy kotu nie tylko do utrzymywania równowagi. Możesz nauczyć się rozpoznawać nastrój kota, właśnie poprzez obserwowanie jego ogona. Nie jest jeszcze do końca wiadome czy koty komunikują się przez ogon celowo, czy raczej robią to bezwiednie, ale sama obserwacja może Ci wiele powiedzieć.

Jeśli kot jest szczęśliwy, ma ogon wysoko uniesiony do góry i naprężony. Tak może witać się z Tobą, zaprzyjaźnionymi zwierzakami i wszystkimi, do których żywi ciepłe uczucia. Jeśli kot lekko nim macha jest po prostu zirytowany, ale jeżeli już uderza nim mocno o ziemię – jest naprawdę zły. Z kolei w momencie, w którym koci ogon przypomina raczej szczotkę do butelek – zwierzak jest przestraszony i  bardzo mocno rozgniewany. Wtedy lepiej zostawić go w spokoju. Jeżeli zwierzak trzyma ogon nisko, to wyraz skupienia, a gdy do tego porusza samą końcówką, jest zaciekawiony i podekscytowany.

Przeczytaj także: Ogon kota – co mówi o nastroju Twojego pupila?

Koci ogon – podsumowanie

Warto wiedzieć jak wygląda budowa kota. Szkielet odgrywa w niej niebagatelną rolę i jest tym, co sprawia, że kot może funkcjonować jako doskonały, niewielki i niezwykle skuteczny drapieżnik. Szkielet kota to aż dwieście czterdzieści cztery kości, co daje o kilkadziesiąt kości więcej niż w przypadku człowieka.

Szkielet ten można podzielić na kilka części, kolejno będą to: głowa, z częścią twarzową i puszką mózgową, klatka piersiowa, kręgosłup, kończyny przednie i kończyny tylne. Ogon kota tworzą kręgi ogonowe, które są częścią kręgosłupa.

W zależności od konkretnej rasy kota tych kręgów może być od czternastu do dwudziestu ośmiu. Zdarzają się też koty, które pozornie pozbawione są ogona – nie z powodu wypadku i amputacji, tylko z powodów genetycznych. Tu najbardziej rozpoznawalną rasą są koty Manx. Jednak i w tym przypadku w szkielecie kota są kręgi ogonowe – jednak tylko trzy. Koty o krótkich ogonach nazywa się krótkoogonowcami, możesz spotkać się też z określeniem „bobtail”.

Ogon kota jest elastyczny i może się wyginać w różne strony, bo kręgi, które go tworzą, połączone są ze sobą w luźny sposób. To samo dotyczy całego kręgosłupa, dlatego koty są w stanie wyginać się w charakterystyczny łuk lub przeciskać przez nawet bardzo wąskie szczeliny.

Facebook

Pinterest

Twitter

Linkedin

email

Print