Islandzki szpic pasterski – jedyna taka rasa na świecie

Każdy islandzki pies pasterski jest niepowtarzalny. Dlaczego? Ponieważ to jedna z najmniej licznych ras na świecie. Mimo iż jej populacja nie jest zbyt duża nawet w rodzimym kraju – Islandii, to nie jest uznawana za zagrożoną. Islandzki pies pasterski, jako jedyny pochodzi z tego pięknego nordyckiego państwa – jest, więc czym się szczycić. To inteligentny, żywiołowy i towarzyski zwierzak. Dobrego kompana odnajdą w nim zarówno osoby kochające sport, jak i rodziny z dziećmi. Jeśli zainteresował Cię ten zwierzak, dowiedz się więcej o życiu i wychowaniu sympatycznego szpica.

Szpic islandzki – garść informacji na temat pasterskiej rasy

Islandzki szpic pasterski został uznany za rasę przez Międzynarodową Federację Kynologiczną (FCI). Nadała mu ona własny wzorzec, można znaleźć go pod numerem 289. A prezentuje się on następująco:

• Grupa 5 – Szpice i psy ras pierwotnych.
• Sekcja 3 – Nordyckie psy stróżujące i pasterskie.
• Bez prób pracy.

Inne organizacje kynologiczne

Oprócz FCI o nadanie wzorca tej rasie pokusiły się takie organizacje, jak:

• Australian National Council – grupa 5 psy pracujące;
• World Kennel Union – psy pasterskie;
• Canadian Kennel Club – psy pasterskie;
• United Kennel Club – psy pasterskie.

United Kennel Club, czyli Amerykański Związek Kynologiczny nie uznał szpica islandzkiego, w związku z tym w tej organizacji pies nie posiada wzorca. Natomiast American Kennel Club zaaprobował tę rasę, posiłkuje się wzorcem FCI.

Pochodzenie nordyckiej rasy

O islandzkim szpicu pasterskim nie wiadomo zbyt wiele. Ciężko znaleźć wzmianki o jego przodkach. Jedno jest pewne – to dość stara rasa. Prawdopodobnie trafiła na Islandię, dzięki wikingom. Pies ten był ich wiernym kompanem i pomocnikiem. Obecnie nie może się poszczycić dużą popularnością, jednak z roku na rok zainteresowanie nim rośnie. Jedno jest pewne – to jedyna islandzka, oficjalnie uznana rasa.

Użytkowość szpica z Islandii

Islandzki szpic pasterski pierwotnie służył do pilnowania i zaganiania owiec. Dzisiaj również możemy go zobaczyć na pastwisku w charakterze opiekuna żywego inwentarza. To nie wszystko – pies islandzki słynie z łagodnego, przyjaznego charakteru, dlatego może być także świetnym towarzyszem rodzin. Chociaż na wystawach nie jest spotykany wcale, to nadal pozostaje pięknym zwierzęciem z niezwykłym wdziękiem.

Islandzki szpic pasterski – wygląd

Szpic islandzki to piękny pies o bujnej czuprynie, która tworzy coś na kształt wilczej kryzy. W przypadku tej rasy możemy spotkać się z dwoma rodzajami umaszczenia, jeśli chcesz je poznać, a także interesuje cię ogólny wygląd naszego szpica, zapraszamy do sprawdzenia poniższego opisu.

Szpic islandzki na pierwszy rzut oka, czyli wygląd ogólny

Szpic islandzki zaliczany jest oczywiście do ras pasterskich – generalnie przyjmuje się, iż jest to średniej wielkości pies. Jego sylwetka oglądana z boku tworzy kształt prostokąta. Oczy przypominają dwa brązowe migdały otulone czarną obwolutą. Uszy są spiczaste i sterczące, poruszają się energicznie przy każdym ruchu psa. Natomiast ogon zwierzęcia jest wysoko osadzony i mocno zwinięty nad grzbietem. Jego kończyny są dość proste i mocne, dlatego trzeba przyznać, że islandzki szpic pasterski porusza się zwinnie i sprawnie.

Wzrost i waga szpica z Islandii

Konkretne wymiary, jeśli chodzi o wzrost i wagę, nie są do końca jasne. Wzorzec podaje, że idealna wysokość dla psów to 46 cm, a dla samic 42 cm i nie uwzględnia żadnej tolerancji. Natomiast nie ma w nim żadnej wzmianki na temat wagi zwierzęcia. Najważniejsze, by była proporcjonalna do wzrostu – umownie przyjmuje się, że może to być między 10 a 15 kg.

Maść – kolory i rodzaje

Szata psa składa się z włosa okrywowego i podszerstka na tyle gęstego, że jest w stanie zapewnić zwierzęciu ciepło podczas chłodniejszych dni. Ta rasa pasterska może mieć sierść różnej długości. Tak więc, możemy spotkać zarówno szpica długowłosego, jak i szpica krótkowłosego. W przypadku szpica islandzkiego mogą występować różne kolory umaszczenia, jednak kolory przeważające to zawsze:

• czarny;
• czekoladowy;
• szary;
• różne odcienie koloru podpalanego.

Wszystkim tym barwom zawsze towarzyszy biel.

Pielęgnacja szpica krótkowłosego i długowłosego

Islandzki pies paterski może mieć krótką lub długą sierść. Mimo iż to ta sama rasa psów pasterskich, to poszczególne rodzaje umaszczenia wymagają różnej pielęgnacji. Chcesz wiedzieć, jak dbać o szpica krótkowłosego? A może bardziej interesuje cię stylizacja sierści szpica długowłosego? Już spieszymy z odpowiedzią.

Kleszcze atakują? Jest na to sposób!

W pierwszej kolejności zawsze warto zadbać o bezpieczeństwo psa podczas spacerów. Po powrocie do domu można raz na jakiś czas przejrzeć sierść psa, by upewnić się, czy w jego ciało nie wbił się kleszcz. Jest to szczególnie ważne zwłaszcza w przypadku szpica długowłosego, ponieważ kleszcza w bujnej sierści nie tak łatwo zauważyć. Właśnie dlatego warto zainwestować w środki przeciwdziałające temu pajęczakowi. Największym powodzeniem cieszą się obroże – ich wybór na rynku jest ogromny, można przebierać wśród dostępnych produktów. Jednym ze skuteczniejszych są obroże Bayer Foresco. Zapewniają kompleksową ochronę przed pchłami i kleszczami na dłużej. 

Szczotkowanie szpica z Islandii

Islandzki szpic pasterski to pies, który gubi sierść w stopniu umiarkowanym. Można go wyczesywać dwa razy w tygodniu, jednak w okresie linienia – nawet codziennie. Wilczą kryzę szpica długowłosego okiełzna szczotka dwustronna, która po jednej stronie ma metalowe igły, a z drugiej włosie. Pamiętajmy, żeby pupila czesać z włosem, zaczynamy od końcówek i stopniowo kierujemy się ku górze. Supły dokładnie rozplączą metalowe igły, natomiast strona z włosiem przyda się w dalszym etapie do wygładzania sierści. Do czesania psa krótkowłosego można użyć gumowej rękawicy z wypustkami lub szczotki włosianej. Martwy włos najlepiej likwiduje trymer. Dzięki temu sierść będzie gładka i lśniąca.

Kąpiel islandzkiego szpica pasterskiego

Mówi się, że islandzki pies pasterski to szpic do wody. Dlatego jego kąpiel nie będzie sprawiała większych problemów. Oczywiście zwierzaka należy kąpać według potrzeb, czyli po prostu wtedy, gdy umycie go okaże się niezbędne. Wystarczy w wannie lub brodziku umieścić antypoślizgową podkładkę, by pies się nie poślizgnął, a następnie dokładnie go umyć i spłukać. By szampon mniej się pienił, można go lekko rozcieńczyć z wodą. Pupila trzeba kąpać w szamponie dla psów, ponieważ zawiera właściwe pH dla jego skóry. Można wybrać taki, który jest dostosowany do aktualnych potrzeb jego sierści. 

Islandzki szpic pasterski – jaki ma charakter?

Szpic pasterski z Islandii to wesołe, energiczne zwierzę, które uwielbia ruch. Chcesz poznać więcej jego cech? Zapraszamy do przeczytania artykułu.

Islandzki pies pasterski wobec rodziny i gości

Nasz dzisiejszy bohater jest bardzo pozytywnie nastawiony do ludzi i ceni sobie ich towarzystwo. Do swoich opiekunów jest przywiązany do tego stopnia, że dłuższa nieobecność ukochanego człowieka może negatywnie odbić się na jego zachowaniu – z nudów i stresu będzie prawdopodobnie gryzł oraz drapał wszystko, co napotka na swojej drodze. Natomiast gości, których zna, powita przyjaźnie i radośnie, lecz zapewne wcześniej ich obszczeka. Chętnie także pobawi się z dziećmi, ponieważ to czuły, a także łagodny psiak. Uwielbia ruch i przytulanie, dlatego będzie świetnym kompanem pociech, jeśli i one będą obchodzić się z nim ostrożnie.

Jaki ma stosunek do innych zwierząt i obcych ludzi?

Pies islandzki bardzo lubi spędzać czas w towarzystwie różnych zwierząt, zarówno psów, jak i kotów. Oczywiście tak, jak w przypadku każdej innej rasy musi być przyzwyczajany do kontaktu z nimi już we wczesnych latach szczenięcych. W stosunku do obcych nie powinien wykazywać strachu, a tym bardziej agresji. Jednak przy pierwszym kontakcie jest nieco zdystansowany… i oczywiście szczekliwy.

Islandzki pies pasterski, jako szpic do wody – czyli ulubione formy aktywności

Nasza islandzka rasa jest pełna wigoru, dlatego ruch na świeżym powietrzu z pewnością jej się spodoba. Islandzki szpic pasterski lubi kontakt z wodą i aportowanie. Dlatego warto wdrożyć te aktywności do codziennej spacerowej rutyny. Jeśli zapewnimy mu wystarczająco rozrywki w ciągu dnia, w domu będzie spokojny i szczęśliwy.

Szpic islandzki – wychowanie rasy psów pasterskich

Islandzki szpic pasterski jest posłusznym psiakiem – lubi wykonywać polecenia swojego opiekuna. Jeśli odpowiednio go wychowamy, będzie świetnym kompanem i oddanym przyjacielem. Podpowiemy, co jest ważne i na co zwrócić uwagę przy wychowaniu tej rasy.

W domu, czy w bloku? Jakich warunków do życia potrzebuje szpic islandzki

Rasy pasterskie takie, jak szpic islandzki, potrzebują dużo przestrzeni do swobodnego wybiegania się – najodpowiedniejszy będzie dla niego dom jednorodzinny. Niemniej jednak szybko dostosowuje się do trybu życia domowników i warunków, w jakich przyjdzie mu żyć. Zatem, jeśli zapewnimy mu dużo ruchu, może mieszkać nawet w bloku. Musimy pamiętać o jego zamiłowaniu do szczekania. W zaganianiu bydła ta umiejętność jest przydatna, jednak sąsiedzi mogą nie być zadowoleni, dlatego warto nad tym pracować.

Własny kąt dla islandzkiego psa pasterskiego

Szpic islandzki lubi być blisko opiekunów, dlatego warto zapewnić mu legowisko, dzięki któremu poczuje się jak pełnoprawny członek rodziny. Na pewno ucieszy się z osobistego azylu – w takim miejscu będzie mógł zrelaksować się i odpocząć. A jak wszyscy wiemy, wypoczęty psiak to szczęśliwy psiak. Oczywiście wielkość miejsca wypoczynku powinniśmy dostosować do rozmiaru psa. 

Jak komunikować się ze swoim pupilem?

By islandzki szpic pasterski był dobrze ułożonym psiakiem, musi otrzymywać jasne i proste komunikaty. Oczywiście będzie się słuchał tej osoby, której najbardziej zaufa. Dlatego już od początku warto budować bliskie relacje z pupilem. Najlepiej sprawdzi się tu wspólne spędzanie czasu – zabawy i przytulanie to najprostsza droga do stworzenia wspaniałej więzi. Jeśli zaniedbamy naszego szpica, może stać się niespokojny i destrukcyjny – potencjalną ofiarą staje się nawet para ulubionych pantofli, a tego byśmy nie chcieli. W związku z tym podczas nieobecności można zaproponować zwierzęciu zabawki, które uspokoją go i dadzą mu zajęcie. 

Kiedy pies jest szczególnie niespokojny, możemy podać mu tabletki uspokajające. Na rynku funkcjonuje wiele środków na uspokojenie dostępnych dla zwierząt. Skuteczne w zwalczaniu stresu są np. kapsułki Zylkene od Vetoquinol. Swoje dobre działanie zawdzięczają naturalnym składnikom, takim jak biopeptyd alfa-kazozepiny, który jest obecny w mleku matki. Wszystko po to, by pupil czuł się zrelaksowany i spokojny nawet w niekomfortowych dla niego sytuacjach. 

Islandzki szpic pasterski – szkolenie od podstaw

Jak już wiadomo, szpic islandzki zaliczany jest do ras psów pasterskich. Słynie ze swojego posłuszeństwa i łatwości przyswajania komend. Jego szkolenie może być czystą przyjemnością, jednak wcześniej warto przyswoić sobie kilka prostych zasad, które sprawią, że trening będzie efektywny.

Nauka posłuszeństwa rasy pasterskiej

Regularne treningi na pewno przyczynią się do tego, że islandzki szpic pasterski będzie dobrze ułożonym psiakiem. Zawsze warto zacząć od nauki posłuszeństwa, składa się na nią przyswajanie podstawowych komend, które ułatwiają psiakowi życie w ludzkim świecie, a także zadbają o jego bezpieczeństwo. Oczywiście konsekwencja i systematyczność to podstawa, ale cały proces powinien odbywać się w przyjaznej atmosferze. Dlatego warto korzystać z pozytywnych metod szkoleniowych. Na czym polegają? Już odpowiadamy.

Smaczki w szkoleniu szpica islandzkiego

W szkoleniu zawsze sprawdza się metoda pozytywnych wzmocnień, która polega na nagradzaniu postępów. Może być to np. pochwała słowna, pieszczota lub krótka ulubiona zabawa. Jednak najlepiej sprawdzają się smaczki treningowe. Islandzki szpic pasterski to łasuch, skuszony smakołykami na pewno wykona każdą komendę, a trening przebiegnie sprawnie i gładko. Oczywiście musimy pamiętać o tym, że smaczki nie mogą przekraczać 10% dziennego zapotrzebowania kalorycznego, powinniśmy wziąć to pod uwagę, jeśli nie chcemy doprowadzić do otyłości psa. 

Sporty dla pasterskiego szpica islandzkiego

Dobrze wyszkolony szpic islandzki może startować w różnych zawodach sportowych. Dobrze sprawdzi się np. w obedience. To zawody z posłuszeństwa, gdzie ocenia się poprawność wykonywanych komend przez psa oraz współpracę, panującą między człowiekiem a zwierzęciem.

Islandzki szpic pasterski – hodowla idealna

Szpic islandzki to mało znana rasa psów pasterskich. W Polsce nie znajdziemy wielu hodowli tego zwierzęcia, jednak nie jest to niemożliwe. Podpowiemy, czym kierować się przy wyborze tej konkretnej rasy.

Rodowód i metryka

W Polsce dokumentem, który mówi nam o tym, że dany pies jest rasowy, jest metryka. Możemy znaleźć w niej informacje odnośnie urodzenia szczeniaka. Każdy hodowca, który ma legalną, zarejestrowaną działalność, jest zobowiązany do wydania nowemu właścicielowi takiego dokumentu. Wszystkie rubryki w metryce muszą być uzupełnione – to świadczy o jej autentyczności. Jeśli zauważymy wzmiankę, np. że pies jest w typie rasy, oznacza to, że metryka jest podrobiona.

Rodowód jednak nie jest tym samym, co metryka – upoważnia psa do udziału w pokazach. Jest również potrzebny, jeśli zdecydujemy się założyć własną hodowlę. Nie wszystkie psy muszą mieć rodowód, nie oznacza to, że nie są rasowe. Jeśli chcemy potwierdzić autentyczność hodowli, możemy poprosić o rodowody rodziców szczeniaka.

Co warto wiedzieć, zanim kupisz szczenię?

Islandzki pies pasterski to zwierzę, którym trzeba się odpowiednio zająć. Wymaga systematycznej pielęgnacji i należy spędzać z nim dużo czasu. Rasa ta nie jest odpowiednia dla zapracowanych i mało aktywnych, ponieważ mimo, że szybko potrafi dostosować się do danego trybu życia, to potrzebuje regularnej dawki ruchu. Dlatego wcześniej powinniśmy dokładnie przemyśleć nabycie psa tej rasy i odpowiedzieć sobie na pytanie “czy dam radę go wychować?”.

Dobry hodowca też będzie chciał znać odpowiedź na to pytanie. Dlatego zada szereg pytań, by upewnić się, że maluch trafi w dobre ręce. Chętnie udzieli także szczegółowych informacji o rasie i ogólnej kynologii. Odpowiedzialny hodowca dba o swoje psy przed i po opuszczeniu hodowli. Zadbane, wypielęgnowane szczeniaki, trzymane w odpowiednich warunkach są dla nas sygnałem, że wybraliśmy dobrze.

Co otrzymuje szczeniak po opuszczeniu hodowli

Czasem zdarza się, że hodowca daje wyprawkę dla malucha rasy islandzki szpic pasterski. Hodowla to pierwsze miejsce, które maluch zna, i w którym czuje się bezpiecznie, dlatego na odchodne w prezencie może dostać:

• worek karmy, którą jadł dotychczas;
• dwie małe miski (na wodę i jedzenie);
• kawałek materiału z zapachem matki;
• ulubioną zabawkę.

Oprócz tego hodowca musi dać nabywcy umowę kupna-sprzedaży, książeczkę zdrowia i oczywiście metrykę.

Zdrowie pasterskiej rasy

Islandzki szpic pasterski to długowieczny pies, który dzięki gęstemu podszerstkowi jest odporny na zimno. To bardzo odporna rasa, która rzadko choruje. Pojedynczym osobnikom mogą dokuczać choroby typowe dla każdej rasy, takie jak dysplazja stawów biodrowych, czy zaćma – są to jednak sporadyczne przypadki. Mimo wszystko należy pamiętać o kontrolnych wizytach u lekarza weterynarii, a także dbać o regularność szczepień. Warto pamiętać, że każdy niepokojący sygnał zdrowotny zauważony przez opiekuna powinien być zgłaszany specjaliście.

Żywienie islandzkiego szpica pasterskiego

Islandzki szpic pasterski lubi jeść, lecz nie ma tendencji do tycia. By mógł cieszyć się dobrym zdrowiem i kondycją, potrzeba mu zbilansowanej diety. Co warto uwzględnić w planie żywieniowym swojego pupila? Chętnie odpowiemy na to pytanie.

Różne metody żywienia

Islandzki pies pasterski może być karmiony karmą komercyjną lub dietą BARF – wybór zależy od osobistych preferencji. Najważniejsze, żeby posiłek, który zaserwujemy swojemu pupilowi, był pełnowartościowy. Gotowe karmy zawierają odpowiednio zbilansowane składniki pokarmowe. Dzięki nim zaoszczędzimy więcej czasu i pieniędzy w przeciwieństwie do posiłków przygotowywanych samodzielnie w domu. Przede wszystkim powinniśmy patrzeć na skład i wybierać dobre karmy, których zakup gwarantuje nie tylko wysoką jakość, ale również dobry smak.

Drugą propozycją jest dieta BARF – polega na tym, że psu podaje się surowe pożywienie. Podstawą jest mięso, a dodatkowo kości (byle niekruche) oraz trochę warzyw i owoców. To bardzo zdrowa i naturalna dieta, jednak jej stosowanie powinniśmy wcześniej uzgodnić z psim dietetykiem lub sięgnąć po specjalistyczną literaturę, by psiak mógł dostawać posiłki, które w pełni zaspokoiłyby jego potrzeby żywieniowe.

Żywienie szczeniaka a żywienie dorosłego psa

Posiłki swojego pupila musimy dostosować do jego wieku, wagi, stanu zdrowia i poziomu aktywności fizycznej. Maluchy potrzebują specjalnej karmy dla szczeniąt, ponieważ zawiera odpowiednią ilość składników odżywczych dla rozwijającego się organizmu. Karma taka jest dostosowana do ich potrzeb żywieniowych i doskonale zaspokaja zwiększone zapotrzebowanie energetyczne, a także dostarcza, adekwatną do wieku, dawkę witamin. Na początku możemy posiłkować się karmą, którą maluch jadł w hodowli. Stopniowo warto eksperymentować ze smakami, wybór jest duży. Ważne, by mięso zawarte w karmie było lekkostrawne – dobrze sprawdzi się tu cielęcina lub drób (np. indyk). 

Dorosłemu szpicowi irlandzkiemu warto zmienić karmę, ponieważ dojrzałe osobniki nie mają aż tak dużego zapotrzebowania energetycznego. Oczywiście w ich diecie nie może zabraknąć pełnowartościowego białka zwierzęcego, tłuszczy (m.in. omega-3 i omega-6), węglowodanów, przeciwutleniaczy, a także witamin. Ważne, by posiłki były podawane o stałych porach. Musimy pamiętać o tym, żeby niedokończone jedzenie nie zalegało w misce. Niezjedzone resztki zawsze warto odłożyć na później i podać je psu o wyznaczonej porze. Duże worki karmy są wydajniejsze, ponieważ często można dostać je w lepszej cenie za kilogram. Jedzenie warto przesypać do specjalnych pojemników, dzięki temu pozostaje świeże na dłużej.

Islandzki szpic pasterski – cena i koszty utrzymania

Od 4000 do 5000 tysięcy złotych zapłacimy za szczeniaka rasy islandzki pies pasterski. Hodowla renomowana = wyższa cena. Zawsze można rozejrzeć się i poszukać ofert pochodzących z hodowli zagranicznych. Jednak tam ceny zaczynają się od 1000 euro. Poza tym trzeba pamiętać także o kosztach związanych z utrzymaniem zwierzęcia. Chętnie opowiemy o nich nieco więcej.

Miesięczny koszt utrzymania psa

Islandzki szpic pasterski w ciągu miesiąca będzie potrzebował przede wszystkim karmy, a także dodatkowo przysmaków (ponieważ to niezawodna pomoc w trakcie szkolenia) oraz worków na nieczystości, które są absolutnym must have podczas spacerów. Za całość możemy zapłacić ok. od 100 do 200 zł.

Koszt utrzymania szpica islandzkiego w ujęciu dwuletnim

Islandzki pies pasterski na co dzień będzie potrzebował takich produktów, jak: smycz, obroża, legowisko, zabawki, miski, szczotka, szampon. Artykuły te powinniśmy obowiązkowo uwzględnić w wyprawce zwierzaka. Wszystko to wyniesie nas: 500-600 zł. Oznacza to, że przez okres dwóch lat przeznaczymy ok. 3000 zł na utrzymanie psa.

Podsumowanie

Islandzki szpic pasterski to sympatyczny, aczkolwiek mało popularny pies. Pierwotnie był przeznaczony do pomocy przy wypasaniu bydła, łatwo się szkoli i jest niezwykle przywiązany do właściciela. Opisaliśmy szerzej jego charakter, a także ważne aspekty szkolenia. Opowiedzieliśmy, jak wygląda pielęgnacja dwóch rodzajów sierści szpica – długiej i krótkiej. Opowiedzieliśmy także trochę o zdrowiu szpica z Islandii oraz prawidłowym żywieniu, by każdy opiekun wiedział, jak należycie dbać o psa tej rasy. Podsumowaliśmy koszty zakupu i utrzymania psa, by łatwiej podjąć odpowiedzialną decyzję o przyjęciu go do swojego domu.

Facebook

Pinterest

Twitter

Linkedin

email

Print