Lękliwy pies ze schroniska – jak pomóc zwierzakowi po przejściach?

Adopcja psa ze schroniska to piękny gest, często jednak wynikający z porywu serca. Chcąc podarować zwierzęciu dom, zapominamy, że duża część czworonogów ma za sobą mniejsza lub większe traumatyczne doświadczenia, wynikające z obcowania z człowiekiem. Niestety niektóre lęki wychodzą na światło dzienne dopiero po adopcji. Dlatego warto wiedzieć, jak postępować z psem po przejściach, aby przywrócić mu zaufanie do człowieka i otaczającego świata. 

Niestety wiele schronisk czy fundacji ma pod swoją opieką bardzo dużo psów w stosunku do liczby pracowników, czy wolontariuszy. To powoduje, że mogą poświęcić każdemu podopiecznemu jedynie tyle czasu, aby zaspokoić jego podstawowe potrzeby. Na rozpoznanie problemów związanych z socjalizacją czy lęków zwierzęcia brakuje nie tylko czasu, ale i możliwości. 

W schroniskowych warunkach ciężko jest ocenić, czy pies polubi dzieci lub, czy przy głośnych dźwiękach urządzeń domowych (takich jak odkurzacz czy mikser) będzie paraliżował go lęk. Wiele psów na szczęście szybko przyzwyczaja się do warunków panujących w nowym domu. Są jednak takie, które mają za sobą traumatyczne, głęboko zakorzenione w psychice, doświadczenia. Psy po przejściach do adopcji wymagają od swojego nowego opiekuna nie tylko ogromu miłości i cierpliwości, ale również wyznaczenia nowych, opartych na zaufaniu, zasad wspólnego życia. 

Lękliwy pies ze schroniska pod kocem.

Trauma u psa – jak rozpoznać strach?

Adopcji psa ze schroniska towarzyszy zawsze wiele pytań. Jak zwierzę znosi podróże? Czy lubi dzieci i inne zwierzęta? Jak będzie zachowywać się na spacerach? Niestety odpowiedź na te i inne pytania często można poznać dopiero po przewiezieniu czworonoga do nowego domu. W codziennym życiu na wierzch wychodzą traumy z przeszłości. Należy pilnie obserwować psa, zwracać uwagę na język jego ciała i wysyłane sygnały niewerbalne. 

Twój nowy przyjaciel niemal w każdej chwili informuje cię swoją postawą, w jakim jest nastroju – co go cieszy i relaksuje, a jakie sytuacje wywołują u niego strach lub stres. Jakie sygnały niewerbalne świadczą o negatywnych emocjach? Należą do nich:

  • ziewanie,
  • intensywne oblizywanie się,
  • niespokojne krążenie po domu,
  • unikanie kontaktu wzrokowego,
  • kulenie ogona pod siebie,
  • kulenie całego ciała i położenie uszu,
  • najeżona sierść,
  • warczenie.

Zapewne część z tych sygnałów wyda Ci się oczywista i jednoznaczna do oczytania. Z kolei gesty takie jak ziewanie czy oblizywanie się w pierwszej kolejności mogą kojarzyć się ze zmęczeniem i wyczuwaniem czegoś do zjedzenia. Jeśli się dokładnie przyjrzysz, w trudnej emocjonalnie sytuacji pies będzie ziewał lub oblizywał się dużo bardziej nerwowo, a jego ciało będzie spięte. 

Długotrwały lub często powtarzający się stan lękowy może również wywołać problemy zdrowotne. Lękliwy pies ze schroniska w sytuacji stresowej może zacząć niekontrolowanie oddawać mocz. Silnemu strachowi mogą towarzyszyć dolegliwości trawienne, np. biegunka lub kompulsywna autopielęgnacja objawiająca się intensywnym wylizywaniem, lub wygryzaniem sierści. 

Jak postępować z psem po przejściach? Pies leży pod krzesłem.

Lękliwy pies ze schroniska – jak mu pomóc?

Czego może się bać pies po przejściach? Jego lęk może być związany zarówno z czynnikami zewnętrznymi, takimi jak przejeżdżające pojazdy czy dźwięk urządzeń domowych, jak i z człowiekiem. Niestety wiele psów, które znalazły się w schronisku, mają za sobą negatywne doświadczenia, ponieważ były bite lub głodzone. 

Bezpieczne schronienie

Pies, którego adoptowałeś, spędził dni, miesiące, a nawet lata w schroniskowym boksie. Gdy pomyślisz o umieszczeniu klatki kennelowej w domu, z pewnością kojarzy Ci się ona z ponownym ograniczeniem mu wolności. Tymczasem pies po przejściach będzie szukał bezpiecznego schronienia, miejsca tylko dla siebie. Klatki dla psa można dodatkowo nakryć kocem. Ważne jest, aby nikt z domowników nie przeszkadzał psu, gdy przebywa w klatce. To jego bezpieczna strefa, z której możesz go wywołać, ale nie przekraczaj jej granic. 

Pies po przejściach chowający się pod kocem.

Ruch i gryzaki na rozładowanie emocji

Pies po przejściach rzadko kiedy wie, czym są spacery dla przyjemności. Nie został również nauczony rozładowywania nagromadzonej energii. Duża dawka ruchu na co dzień, nawet w postaci spacerów, pomoże mu zmęczyć się w pozytywny sposób. Zachęcaj go do tego psimi smakołykami, wzmacniaj pozytywne skojarzenie najpierw w najbliższej okolicy, a następnie w nowym terenie. Chwal, nagradzaj, buduj związek przyczynowo-skutkowy. 

W domu z kolei świetnym rozwiązaniem będą różnego rodzaju zabawki dla psa, a szczególnie naturalne gryzaki, np. suszony penis wołowy czy poroże jelenia. Gryzienie jest dla czworonoga nie tylko rozrywką, ale i metodą na zrelaksowanie się. Naturalne sposoby na obniżenie poziomu stresu ułatwią ci pracę nad oswajaniem lęków.

Stabilizacja poprzez rutynę i konsekwencję

Psy po przejściach do adopcji budzą wzruszenie i litość. Decydując się na przygarnięcie takiego zwierzęcia, chcesz mu szybko zrekompensować wszystkie krzywdy. Zalewając go czułością i pozwalając na wszystko, nie sprawisz, że nagle przestanie mieć złe skojarzenia. Wbrew pozorom budowanie od nowa zaufania do człowieka powinno się opierać na wdrożeniu rutyny dnia codziennego i konsekwentne przestrzeganie pewnych zasad przez wszystkich domowników. 

Wyznacz nie tylko pory karmienia oraz spacerów, ale również przyzwyczajaj psa do samodzielnej zabawy oraz czasu, kiedy zostaje w domu sam. Chociaż na początku waszej wspólnej drogi chcesz mu poświęcić każdą chwilę, to w konsekwencji może doprowadzić do powstania lęku separacyjnego. Pamiętaj, że dla psa liczy się tu i teraz. Gdy przyzwyczaisz go do swojej ciągłej obecności, nawet późniejsze wyjście do sklepu będzie dla niego traumą. 

Pies po przejściach na spacerze,

Przeczytaj także: Podstawowe potrzeby psa – przeżyj z nami dzień z jego życia!

Preparaty uspokajające bez recepty/feromony 

Aby ułatwić lękliwemu psu adaptację w nowym domu, możesz zastosować również mniej popularne rozwiązanie, tzn. użyć naturalnych środków zapachowych o działaniu obniżającym poziom stresu. Obecnie istnieje wiele rozwiązań, jak chociażby preparat w dyfuzorze, który rozpylany jest w pomieszczeniu, np. Adaptil. Efekty po kilku godzinach zauważysz również po założeniu czworonogowi obroży antystresowej nasączona walerianą i lawendą.

Pies po przejściach – bezpieczeństwo przede wszystkim

Adopcja psa ze schroniska wiąże się z ogromną odpowiedzialnością za istotę, która czuje nie tylko ból, ale i emocje. Wybrane przez ciebie zwierzę może mieć bagaż niekoniecznie pozytywnych doświadczeń, dlatego przed wami długa droga do ponownej socjalizacji zwierzaka. Najważniejsze jest, aby zapewnić psu poczucie bezpieczeństwa nie tylko w domu, ale i na spacerach. Lękliwy pies ze schroniska, który spędził niekiedy całe życie w boksie, może bać się wielu sytuacji, np. przejeżdżających pojazdów czy innych psów. 

Pamiętaj, aby wyposażyć go w szelki, smycze i obroże. Obowiązkowo przypnij mu również adresówkę ze swoim numerem telefonu – jeśli mimo wszystko pies oddali się od Ciebie, zwiększasz tym samym szanse na jego odnalezienie.

Sklep ZooArt

Trauma u psa – kiedy do specjalisty?

Bardzo ważne jest, aby wiedzieć, jak postępować z psem po przejściach, jednak nie zawsze można poradzić sobie z tym problem w pojedynkę. Czasami warto zwrócić się o pomoc do specjalisty. W pracy nad oswajaniem lęków pomogą behawiorysta oraz psi psycholog. To oni pomogą opracować całą drogę wychodzenia z traumy, odzyskania zaufania do człowieka oraz odwrażliwienia na bodźce wywołujące lęk, takie jak burza czy dźwięk urządzeń domowych. 

Zdarza się jednak, że samo wsparcie behawiorystyczne i psychologiczne nie wystarczy. Trauma u psa może być tak silnie zakorzeniona, że zanim rozpoczniesz pracę nad jego emocjami, należy go wyciszyć również fizycznie. Tu przyda się pomoc lekarza weterynarii, który oceni skalę problemu i dobierze odpowiednie leki uspokajające. 

Pies po przejściach na smyczy ze swoim nowym opiekunem.

Pies po przejściach – warto o niego walczyć

Nie obiecujemy, że wystarczy wykazać się cierpliwością i konsekwencją, aby pies po przejściach odzyskał pewność siebie. Jeśli Twój pupil zmaga się z lękami z przeszłości, czeka Cię sporo pracy, aby odbudować psią pewność siebie i zaufanie do ludzi. Mimo napotkanych trudności nie trać wiary, ale również nie wahaj się prosić o pomoc, gdy uznasz, że samodzielne działanie cię przerasta. 

Źródła: 

  1. Sklep zooart.com.pl.
  2. T. Rugaas, Sygnały uspokajające jak psy unikają konfliktów, Wydawnictwo Galaktyka, 2016.
  3. Poradnik po adopcji Schroniska na Paluchu.
Certyfikowana petsitterka, pasjonatka szkolenia psów metodami pozytywnymi. Mama dwójki energicznych córek i opiekunka wyjątkowego psa bez ogona.
Oceń ten artykuł
Czy ten artykuł był pomocny?
Przetwarzanie...

Dziękujemy za opinię!
Będziemy zadowoleni, jeżeli powiesz nam czemu nie spodobał Ci się ten artykuł

Napisany w Behawiorysta dla psa radzi, Blog o psach - na temat każdego psa
Popularne wpisy
14 komentarzy do “Lękliwy pies ze schroniska – jak pomóc zwierzakowi po przejściach?
  • Avatar

    Dzień dobry, 3 dni zadzwonili znajomi posiadający dom na wsi z pytaniem co zrobić z podrzuconym prawdopodobnie na teren ich posesji ledwo stojącym na nogach psiakiem. Po przesłaniu zdjęć serce nam pękło i w efekcie mamy tę kupkę nieszczęścia w domu. Weterynarz określił wiek suni na ok. 6-8 lat, dał tabletkę na odrobaczenie, preparat przeciw pasożytom zewnętrznym i zalecił szczepienia za ok. 2 tygodnie, jak rownież kwarantannę w oddzielnym pomieszczeniu ze względu na to , że mamy od 11 lat naszego królewicza – pieska. Sunia , była tak wykończona że udało się ją złapać (dziabnęła w odruchu obronnym), ale spokojnie dojechała na moich kolanach w kocyku do weterynarza i potem kilkadziesiąt km do naszego mieszkania. Próba przeprowadzenia jej na smyczy kawałeczek do klatki , zakończyła się paniką. Zapewniliśmy jej oddzielne pomieszczenie i spokój, natomiast w odruchu współczucia ( jest potwornie wychudzona , ale ma już siłę chodzić ) karmimy ja jak by była słoniem, co chyba nie jest prawidłowe, bo kupy z jednego dnia są objętościowo takie , jak z całego chyba tygodnia naszego królewicza , który jest od niej o 1/3 większy. Za każdym razem gdy wchodzimy do jej pokoju ucieka i chowa po kątach. Głód jednak powoduje , że przychodzi do miski i pozwala się delikatnie dotykać. Dzisiaj postanowiliśmy ja trochę oswoić ze światem poza pokojem i urzęduje w kojcu przy uchylonych drzwiach , ale widzę ze mocno czujna. Jak mamy z nią dalej postępować , jak karmić, jak budować zaufanie i jak doprowadzić do spotkania z naszym pieskiem (niewątpliwie czuje się zagrożony i może zareaguje agresją) – na razie udaje , że nie ma problemu i sporadycznie w ogóle spogląda w stronę pokoju suni. Co my mamy robić? Będę bardzo wdzięczna za odniesienie się do powyższej sytuacji. Pozdrawiam Ewa

    • Moderator ZooArt

      Witaj Ewo!

      Bardzo miło słyszeć, że pomagacie tej suni. Oto kilka sugestii:
      – Karmienie: 🍲 Rozpocznijcie od karmienia jej mniejszymi, ale częstszymi porcjami. Nadmiar jedzenia po długim okresie głodu może być trudny dla jej układu trawiennego. Wybierajcie łatwo strawne pokarmy.
      – Budowanie zaufania: 🤝 Bądźcie cierpliwi i dajcie jej czas na adaptację. Mówcie do niej spokojnym, łagodnym tonem, aby zbudować poczucie bezpieczeństwa. Unikajcie nagłych ruchów i głośnych dźwięków.
      – Przyzwyczajanie do nowego otoczenia: 🏠 Stopniowo przyzwyczajajcie ją do nowych przestrzeni w domu. Jeśli jest czujna i niepewna, dawajcie jej czas na eksplorację na własnych warunkach.
      – Interakcje z drugim psem: 🐕 Najpierw pozwólcie im obwąchiwać się przez drzwi lub kratę, aby mogły się poznać bez bezpośredniego kontaktu. Monitorujcie ich reakcje. Później, jeśli reakcje będą pozytywne, możecie spróbować krótkich, kontrolowanych spotkań pod waszym nadzorem.
      – Zdrowie i higiena: 🚿 Dbajcie o regularne wizyty u weterynarza i utrzymujcie higienę suni. To ważne dla jej zdrowia fizycznego i psychicznego.
      – Czas i cierpliwość: ⏳ Budowanie zaufania i adaptacja mogą zająć czas. Bądźcie cierpliwi i dawajcie jej miłość oraz wsparcie.
      – Wsparcie profesjonalne: 🩺 Rozważcie skonsultowanie się z behawiorystą zwierząt, który może pomóc w dostosowaniu się suni do nowego domu oraz w zbudowaniu relacji z drugim psem.

      Pamiętajcie, że każde zwierzę jest inne i może potrzebować indywidualnego podejścia. Powodzenia i dużo cierpliwości! 🐾🍀

      • Avatar

        Witam.
        Półtora miesiąca temu adoptowałam sunię ze schroniska.Piesek bardzo wycofany bojący się panicznie ludzi przyklejony do ściany i trzęsący jak galareta.Po miesiącu pracy nabrała na tyle zaufania że dała się głaskać, machała ogonem na przywitanie i na ogródku załatwiała swoje potrzeby(czasem się zdarzało w domu.Można powiedzieć że piesek nabrał 60% zaufania.Do wczoraj, udało mi się jakimś sposobem podczas głaskania założyć jej smyczkę zaciskową.Do dzisiaj z nią siedzi nie ściągnęłam jej bo byłby problem z ponownym jej założeniem.Sunia siedziała w tej smyczce jak sparaliżowana ucieka, chowa się po kątach.Gdy chcę wziąść drugi koniec smyczy do ręki to ona się spina w sobie trzęsie jak galareta, sika pod siebie i ten przeraźliwy strach w oczach.Nie wiem czy dobrze zrobiłam zostawiając jej tą smyczkę na szyji..(z myślą że z czasem się przyzwyczai) drugi dzień.
        Wróciliśmy do punktu wyjścia sunia przerażona ucieka, nie da się dotknąć.Co robić jak postępować nie mam pomysłów ale mam cierpliwość.Pomocy😔

        • Moderator ZooArt
          Moderator ZooArt pisze:

          Dzień dobry,
          W tej sytuacji najlepiej jest usunąć smycz i powrócić do wcześniejszych metod budowania zaufania, takich jak cierpliwość, spokojne zachowanie i stopniowe zbliżanie się. Możliwe, że smycz wywołała negatywne skojarzenia. Praca nad zaufaniem powinna odbywać się bez pośpiechu, z uwzględnieniem komfortu i gotowości psa. Rozważenie wsparcia profesjonalnego behawiorysty zwierząt może również pomóc w dalszym postępie.

  • Avatar

    Wczoraj minęły trzy tygodnie od mojego spotkania z nowym przyjacielem w schronisku . Jest to starszy pan pies ok 12 letni , po przejściach . Teraz ma bardzo zróżnicowane nastroje , od defensywnej agresji do przyjacielskich pieszczot . Nadal jednak ma dużo lęku i nieufności . Nigdy jeszcze nie był na spacerze choć w schronisku przebywa już dwa lata . Nie mam doświadczenia jak postępować z tak zestresowanym przyjacielem . Czy jest nadzieja że z upływem czasu przyjaciel mi zaufa ?

    • Moderator ZooArt

      To wspaniałe, że zdecydowałeś się nawiązać więź z psem w schronisku, szczególnie z psem starszym i mającym trudną przeszłość. Twoje zaangażowanie i cierpliwość mogą mieć ogromny wpływ na życie tego psa. Oto kilka wskazówek, jak możesz postępować, aby zbudować zaufanie i pomóc mu przezwyciężyć lęk:
      – Cierpliwość: Budowanie zaufania z psem, który doświadczył trudności, może zająć dużo czasu. Ważne jest, aby być cierpliwym i nie spodziewać się szybkich zmian.
      – Spokojne i przewidywalne środowisko: Staraj się zapewnić psu spokojne i przewidywalne środowisko. Nagłe ruchy, głośne dźwięki i nieprzewidywalne zachowania mogą wzmacniać jego lęk.
      – Pozwól psu nadawać tempo: Pozwól psu decydować, kiedy chce się zbliżyć i kiedy potrzebuje przestrzeni. Nie zmuszaj go do interakcji, której nie chce.
      – Regularne rutyny: Ustalanie regularnych rutyn może pomóc psu poczuć się bezpieczniej. Regularne pory karmienia, spacerów i czas na zabawę mogą pomóc zbudować przewidywalność.
      – Poznawanie języka ciała: Staraj się rozumieć język ciała psa. Pozwoli Ci to lepiej zrozumieć, kiedy jest zestresowany, przestraszony czy zrelaksowany.
      – Trening oparty na pozytywnym wzmocnieniu: Używaj pozytywnego wzmocnienia, aby nagradzać dobrym zachowaniem, zamiast karać za złe. Przysmaki, pochwały i pieszczoty mogą być skutecznymi nagrodami.
      – Krótkie i spokojne spacery: Jeśli pies nie był na spacerze, zacznij od krótkich i spokojnych spacerów w mniej zatłoczonych miejscach. Daj mu czas na przyzwyczajenie się do nowego otoczenia.
      – Konsultacja z profesjonalistą: Rozważ skonsultowanie się z behawiorystą zwierzęcym lub profesjonalnym trenerem psów, który ma doświadczenie w pracy z psami po przejściach.
      – Budowanie zaufania: Spędzaj regularnie czas z psem, rozmawiając spokojnym tonem, delikatnie go głaszcząc (jeśli to lubi), i będąc wokół niego pozytywnym i spokojnym.

      Pamiętaj, że każdy pies jest inny i to, co działa dla jednego, może nie działać dla innego. Kluczem jest obserwacja i dostosowanie się do potrzeb i reakcji psa. Z czasem i cierpliwością istnieje duża szansa, że pies zacznie Ci ufać i poczuje się bardziej komfortowo w Twojej obecności.

  • Avatar
    Katarzyna pisze:

    Mam swojego psa i wzięłam suczkę która została zabrana z pseudo hodowli ma około 2 lata mój pies ma 8lat strasznie boi się mężczyzn jak to zmienić nie da się w ogóle pogłaskać

    • Moderator ZooArt

      Zmienianie zachowań u psów może być trudne, ale z determinacją, cierpliwością i odpowiednimi podejściami, możesz pomóc swojej suczce i poprawić jej relacje z mężczyznami. Poniżej znajduje się kilka kroków, które mogą Ci pomóc w tym procesie:
      1. Wykryj przyczynę lęku: Ważne jest, aby zrozumieć, dlaczego suczka boi się mężczyzn. Często psy mają swoje traumy lub złe doświadczenia, które wpływają na ich zachowanie. Z pseudo hodowli suczka mogła mieć styczność z nieodpowiednimi lub stosującymi przemoc mężczyznami, co wywołało lęk.
      2. Twórz pozytywne skojarzenia: Zacznij od cierpliwego i stopniowego nawiązywania pozytywnych skojarzeń z mężczyznami. Poproś przyjaciół, aby wzięli udział w tym procesie, ale upewnij się, że są delikatni i nie naciskają na psa. Proś mężczyzn, aby podawali jej smakołyki, ale pozostawiali jej swobodę decydowania, czy zbliżają się do niej.
      3. Daj suczce swobodę: Warto pozwolić psu podchodzić do mężczyzn we własnym tempie. Nie rób niczego na siłę, ponieważ to może wzmocnić lęk. Niech suczka sama podejdzie, gdy będzie gotowa, a Ty jedynie stwarzaj warunki do pozytywnych interakcji.
      4. Wykorzystuj pozytywne wzmocnienia: Nagradzaj psa za pozytywne zachowanie w obecności mężczyzn. To może być jedzenie, zabawa, głaskanie lub po prostu pozytywne słowa.
      5. Pracuj z trenerem: Skonsultuj się z doświadczonym trenerem psów, który ma doświadczenie w pracy z lękliwymi psami. Trener może dostosować plan działania do indywidualnych potrzeb Twojej suczki i pomoże Ci zrozumieć, jak skutecznie ją wspierać.
      6. Unikaj karania: Nie karz psa za jego lękowe zachowanie. To może tylko pogorszyć sytuację i wzmocnić negatywne skojarzenia.
      7. Cierpliwość i czas: Pamiętaj, że zmiana zachowania może zająć trochę czasu. Bądź cierpliwa i pozwól swojej suczce na swoje własne tempo adaptacji.

      Pamiętaj, że każdy pies jest inny, więc ważne jest, aby dostosować podejście do indywidualnych potrzeb Twojej suczki. Zawsze działaj cierpliwie, delikatnie i z poszanowaniem dla uczuć i granic swojego pupila. Jeśli sytuacja wymaga większej uwagi, pamiętaj, że profesjonalny behawiorysta zwierzęcy może być bardzo pomocny w rozwiązaniu tego typu problemów zachowania.😎

  • Avatar

    Mam ze schroniska (podobno 6 letnią) suczkę od ponad dwóch tygodni. Jest często pobudzona i chodzi w koło również na spacerach. Ale najwiekszym problemem jest siusianie w ekscytacji. Przychodzę do domu i w przedpokoju robi się mokro, widzi, że się ubieram i biorę smycz, już jest mokro, wsypuję pokarm do miski, grzecznie siedzi w swoim posłaniu i jak ją wołam to po drodze siusia. Jest grzeczna, choć widać, że była głodzona (bo nawet chusteczkę higieniczną w którą wytarłam ręce z zapachem żółtego sera chce zjeść) przyjazna wobec ludzi i psów. Pięknie bawi się na placu zabaw dla piesków. Wychodzi na spacer 3 razy o regularnych porach. Jeść dostaje 2 razy, również w stałych porach. Co zrobić, jak jej pomóc?

  • Avatar

    Witam,

    wlasnie z zona wybralismy takiego psa okolo 6 lat z czego pol roku w schronisku (zostal odebrany z ciezkich warunkow). Dzis bedzie juz 3 dzien i z tego co widze pies ma takie objawy jak:

    ziewanie
    niespokojne krążenie po domu,
    unikanie kontaktu wzrokowego,
    kulenie ogona pod siebie,

    Ciezko tez mu zalozyc smycz gdyz bardzo niechetnie podchodzi a nawet ucieka. Nie widze tez mozliwosci aby z nim miec kontakt tak aby potrenowac. Kupilismy mu legowisko i w nim napewno widac ze dobrze sie czuje. Niestety nie posiadam wiedzy jak dalej dzialac z psem np zbudowac relacje powiedzmy aby podchodzil do zapinania smyczy lub aby niepotrzebnie nie krecil sie po domu.

    • Avatar

      Ja wzięłam 7letniego psa ze schroniska bardzo boi się burzy,chowa się ,biega po mieszkaniu,kręci się,zieje,trzęsie sie jak galareta co mam robić,przytulam go ,głaszcze.

      • Moderator ZooArt

        To wspaniałe, że wzięłaś psa ze schroniska i stajesz się dla niego opiekunem!🥰 Lęk przed burzą jest dość powszechny u wielu psów, ale istnieją sposoby, aby pomóc swojemu psu radzić sobie z tym stresem. Oto kilka sugestii:
        – Stworzenie bezpiecznej przestrzeni: Stwórz dla psa kącik, gdzie będzie mógł schronić się w czasie burzy. Może to być miejsce w którymś z cichszych pomieszczeń, gdzie pies poczuje się bezpiecznie. Możesz tam umieścić jego kojec, łóżko, koc czy ulubione zabawki.
        – Odwrócenie uwagi: W czasie burzy możesz próbować odwracać uwagę psa od strachów poprzez zabawę lub naukę komend. To może pomóc mu skupić się na czymś pozytywnym i odciągnąć uwagę od dźwięków burzy.
        – Muzyka lub dźwięki uspokajające: Włączenie łagodnej muzyki lub dźwięków uspokajających może pomóc zminimalizować dźwięki burzy i zmniejszyć stres psa.
        – Leki uspokajające: W razie dużego lęku i stresu, warto porozmawiać z weterynarzem o ewentualnych lekach uspokajających. Niektóre psy mogą potrzebować wsparcia farmakologicznego w okresach silnego stresu.
        – Trening desensytyzacji: To dłuższy proces, ale może być bardzo skuteczny. Polega na stopniowym przyzwyczajaniu psa do dźwięków i sytuacji związanych z burzą. Zaczynasz od bardzo cichych dźwięków i stopniowo zwiększasz intensywność, nagradzając psa za spokojne zachowanie.
        – Nie reflektuj swojego lęku: Psy są w stanie wyczuć nasze emocje. Jeśli Ty sam/a boisz się burzy, unikaj przekazywania swojego lęku na psa. Zachowuj spokój i opanowanie.
        – Konsultacja z behawiorystą zwierzęcym: Jeśli lęk przed burzą jest silny i nie potrafisz go zminimalizować, warto skonsultować się z profesjonalnym behawiorystą zwierzęcym. Taki specjalista może zaproponować spersonalizowany plan działania dla Twojego psa.

        Pamiętaj, że każdy pies jest inny, więc może być konieczne wypróbowanie różnych strategii, aby znaleźć najlepszy sposób na pomaganie Twojemu psu w radzeniu sobie z lękiem przed burzą. Ważne jest, aby być cierpliwym i wspierać swojego pupila w trudnych chwilach.

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.