Rozwolnienie u psa – jak mu pomóc?

Rozwolnienie u psa jest jednym z częstszych objawów, z którym zwierzaki trafiają do lekarza weterynarii. Biegunka u psa może być niegroźna i minąć samoistnie po kilku dniach, ale może też być objawem poważnych chorób. Jak pomóc swojemu psu podczas biegunki? Jakie są domowe sposoby na biegunkę u psa? Czy trzeba od razu zgłaszać się do lekarza? Na te wszystkie pytania postaram się odpowiedzieć w poniższym artykule.

Co to jest biegunka?

Biegunka oznacza oddawanie kału ze zwiększoną zawartością wody oraz ze zwiększoną częstotliwością. Kał może mieć konsystencję od pastowatej do zupełnie wodnistej. Wyróżniamy biegunkę ostrą, która trwa poniżej 1 tygodnia i biegunkę przewlekłą, jeśli utrzymuje się powyżej 3 tygodni. Ostra biegunka może doprowadzić do odwodnienia, zaburzeń gospodarki wodno-elektrolitowej i równowagi kwasowo-zasadowej.

Na podstawie wywiadu i badanie klinicznego przewlekłą biegunkę dzieli się na biegunkę z jelita cienkiego, jelita grubego lub biegunkę mieszaną. Biegunce mogą towarzyszyć inne objawy, takie jak wymioty, brak łaknienia, gazy w przewodzie pokarmowym, burczenie w brzuchu, utrata masy ciała, obecność krwi w kale.

Najczęstsze przyczyny biegunki

Zadaniem przewodu pokarmowego jest trawienie i wchłanianie składników pokarmowych. W przypadku wystąpienia zaburzeń trawienia, w jelicie pozostają cząstki pokarmowe i dochodzi do ich fermentacji przez bakterie, co może być przyczyną biegunki. Biegunka u psa może pojawić się na tle pokarmowym (zepsuty pokarm, nagła zmiana karmy, przejedzenie się, zła jakość karmy, nietolerancja pokarmowa), zakaźnym (pasożyty takie jak glisty, tasiemce, lamblie; bakterie, wirusy – parwowirus, koronawirus, wirus nosówki), przy niedrożnościach (wgłobienie, ciało obce).

Może być także spowodowana chorobami wątroby, nerek, może pojawić się przy zapaleniu trzustki, zewnątrz wydzielniczej niewydolności trzustki, cukrzycy, niedoczynności kory nadnerczy, niedoczynności tarczycy, przy chorobie zapalnej jelit, może pojawić się jako reakcja na niektóre leki, toksyny, przy zatruciach, czy niektórych nowotworach. Jak widzimy, przyczyn biegunki może być bardzo wiele, czasami trudno jest znaleźć pierwotną przyczynę, szczególnie w przypadku biegunek przewlekłych.

Postaw na wysokiej jakości karmy, dla wrażliwych psów:

Pies ma biegunkę – kiedy iść do lekarza weterynarii?

W przypadku psów dorosłych, jeśli biegunka pojawi się tylko raz, możemy się wstrzymać z wizytą u weterynarza i zastosować kilka leczniczych domowych metod, które opiszę poniżej. Jeśli pies będzie apatyczny, pojawi się biegunka z krwią, brzuch psa będzie twardy, napięty i bolesny i zauważysz, że stan Twojego pupila ewidentnie się pogarsza, w takiej sytuacji należy udać się do weterynarza. Biegunka z krwią u psa może wynikać jedynie z podrażnienia błony śluzowej jelit, równie dobrze może oznaczać coś dużo poważniejszego.

Biegunka u szczeniaka może być bardzo groźna, dlatego musimy być bardziej ostrożni. Jeśli pojawi się rozwolnienie u psa, od razu szukajmy pomocy u lekarza weterynarii. U szczeniaka bardzo szybko może dojść do odwodnienia i zaburzeń elektrolitowych, co jest dla niego bardzo niebezpieczne. Jeśli nasz szczeniak nie był jeszcze szczepiony, mógł zarazić się choroba zakaźną, np. parowirozą. Szybka reakcja z naszej strony na biegunkę u psa zwiększa szansę na uratowanie psa.

Co mogę zastosować z domowej apteczki?

W przypadku biegunki u psa zawsze zalecam zwierzętom leki weterynaryjne, zarejestrowane i przeznaczone specjalnie dla nich. Warto w domu mieć taką psią apteczkę, by w razie czego móc szybko zareagować i podać już coś psu, przed wyruszeniem do gabinetu. Możesz poprosić swojego lekarza weterynarii o przygotowanie kilku dawek leków przeciwbiegunkowych, czy to w postaci specjalnej pasty, proszku, czy tabletek. Jeśli jednak u Twojego psa pojawi się biegunka, a nie masz pod ręką nic psiego, możesz podać mu kilka leków z własnej apteczki.

Smecta

Dla psa to bezpieczny lek przeciwbiegunkowy często stosowany także u dzieci. Możemy rozrobić saszetkę z wodą i podawać psu łyżeczką do pyska. Podajemy 1 saszetkę na około 15 kg. Jeśli pies waży ok. 30 kg, można podać dwie saszetki.

Węgiel leczniczy 

Możemy zastosować węgiel, jednak dawki wychodzą bardzo duże. Na 1 kilogram masy ciała należy podać aż 1g, czyli 1000 mg.  Pies ważący około 10 kilo musiałby przyjąć nawet około 30 tabletek (po 300 mg), żeby uzyskać jakikolwiek efekt. Węgiel leczniczy polecany jest u psów przy podejrzeniu zatruć, czy infekcjach bakteryjnych, ponieważ silnie wiąże toksyny.

Stoperan

Substancją czynną leku jest loperamid. Podaje się go w dawce 0,04-0,08 mg/kg, jednorazowo. Stoperan dla psa jest jednak przeciwwskazany u szczeniąt, przy niedrożnościach jelit oraz przy ostrym, bakteryjnym zapaleniu jelit. U niektórych ras psów jakiś czas temu stwierdzono zwiększoną wrażliwość na pewne leki weterynaryjne. Dzieje się tak za sprawą mutacji genu MDR1, który odpowiada za prawidłowe wchłanianie leków.

MDR1 to białko transportowe, które znajduje się na komórkach wyścielających ściany naczyń krwionośnych. Jego rolą jest zatrzymanie leków i związków toksycznych w naczyniach krwionośnych mózgu. Gdy takie białko ulegnie mutacji (uszkodzeniu), traci swoją funkcję i nie pełni już roli bariery krew-mózg. Wszystkie nieodpowiednie substancje bez przeszkód przedostają się do tkanki mózgowej, a to może prowadzić do wystąpienia ciężkich objawów neurotoksycznych.

Do ras wrażliwych należą głównie: owczarek australijski, border collie, owczarek szkocki długowłosy, owczarek angielski, owczarek niemiecki, pozostałe psy pasterskie, whippet długowłosy, owczarek staroangielski, owczarek szetlandzki, silken windhound i wszystkie ich mieszanki. Loperamid jest na liście leków, które mogą spowodować takie objawy, więc nie powinno się go stosować u wyżej wymienionych ras.

Nifuroksazyd

Lek ten nie wchłania się z przewodu pokarmowego, dlatego działa w ściśle zainfekowanej strefie jelit. Nie wpływa negatywnie na swoistą florę bakteryjną. Nifuroksazyd dla psa działa zwykle dopiero po kilku dniach, jednak jeśli biegunka minie szybko, nie należy odstawiać leku i nadal podawać go około 5-7 dni. Dawka dla psa to mniej więcej 100-250 mg na psa 15-kilogramowego. Najlepiej jest rozdzielić tę dawkę na 2 podania.

No-spa

Działa rozkurczowo na mięśniówkę gładką, więc oprócz zlikwidowania uczucia napięcia w jamie brzusznej, „uspokoi” trochę nadmiernie pracujące jelita. No-spę można podawać 2-3 razy dziennie w dawce ok. 2-4 mg/kg. Pamiętajmy jednak, że tabletki te są bardzo gorzkie, dlatego warto je zawinąć w coś smacznego, żeby pies nie wyczuł tego nieprzyjemnego smaku. Nie poleca się w tym przypadku rozkruszać tabletek, rozcieńczać z wodą i podawać w ten sposób do pyska psa. Większość psów czując gorzki smak lekarstwa, zacznie się ślinić i większość leku wydostanie się na zewnątrz.

Probiotyk 

Intensywna biegunka u psa bardzo szybko prowadzi do rozregulowania pracy układu pokarmowego, usunięcia z niego dobrych bakterii, dlatego bardzo ważne jest wdrożenie odpowiedniej flory. Możemy zastosować ludzki probiotyk, jednak teraz na rynku dostępne są znacznie lepsze, weterynaryjne probiotyki, gdzie flora bakteryjna jest izolowana przez układ pokarmowy psa, więc na pewno będzie dla nich bardziej odpowiednia. Jeśli biegunka u psa nie ustąpi po dobie, albo dołączą się dodatkowe objawy, warto z psem udać się do weterynarza.

Jak jeszcze mogę pomóc swojemu psu?

Jeśli zauważysz u swojego psa biegunkę, a nie jest to szczeniak, możesz zrobić mu 24-godzinną głodówkę. W takim przypadku pobudzone biegunką jelita i tak nadmiernie pracują, więc nie warto dokładać im kolejnego zadania, polegającego na trawieniu i wchłanianiu. Poza tym dzięki głodówce pomożemy zregenerować się podrażnionym kosmkom jelitowym psa. Pamiętajmy jednak o stałym dostępie do świeżej wody do picia.

Rozwolnienie u psa? Zwróć uwagę na profilaktykę

W przypadku biegunki u psa bardzo ważna jest profilaktyka stosowana u zwierzaka. Pamiętajmy o regularnym odrobaczaniu (co 4-6 miesięcy), szczepieniach przeciwko chorobom zakaźnym, o dobrej jakości karmie i regularnych wizytach u weterynarza. Warto badać krew i mocz psom raz w roku, u psów powyżej 8 roku życia zaleca się sprawdzanie stanu zdrowia nawet co 6 miesięcy.

Facebook

Pinterest

Twitter

Linkedin

email

Print