Sikorki – zbiór najważniejszych informacji

Sikorki tuż obok wróbla zaliczane są do jednych z najbardziej popularnych ptaków w Polsce, w naszym kraju żyje ich aż sześć odmian, jest to: bogatka, modraszka, uboga, sosnówka, czubatka, czarnogłówka. W naszym zestawieniu znalazła się także sikorka lazurowa, ponieważ to ptaszek o wyjątkowym kolorze upierzenia i również zasługuje na uwagę. Generalnie sikorki możemy spotkać nie tylko w lasach, ale też w parkach miejskich, bądź domowych ogródkach. Zachwycają one barwnym upierzeniem, poza tym są pożyteczne, ponieważ zjadają szkodniki. Na pierwszy rzut oka sikorki to małe urocze ptaszki, jednak czy faktycznie są takie bezbronne? Jakie gatunki możemy spotkać w rodzimym kraju i czym się od siebie różnią? Jeśli chcesz poznać osobowość tych ptaków równie barwną, jak ich upierzenie, koniecznie przeczytaj artykuł. 

Sikorka bogatka

Sikorkę bogatkę, zwaną również sikorką zwyczajną, spotykamy najczęściej, ponieważ nie stroni ona bowiem od miejsc, w których przebywają ludzie. Dodatkowo warto wiedzieć, że jest ona objęta ścisłą ochroną, zatem ile żyje sikorka bogatka? Zdecydowanie należy do ptaków długowiecznych, najstarszy odnotowany osobnik dożył 15 lat. Wiele osób interesuje również, gdzie zimuje sikorka bogatka? Niektórzy przedstawiciele tego gatunku zostają z nami, a inni odlatują do cieplejszych krajów Europy.  

Jak wygląda sikorka bogatka? To niewielki ptak, jest długi na ok. od 14 do 16 cm, waży mniej więcej od 20 do 30 g. Jest dość kolorowy, ma czarną głowę i białe plamy na policzkach. Jego upierzenie na brzuchu jest żółte; przez całą długość brzucha, aż do szyi przebiega czarny krawat. Skrzydła i ogon mają niebieski kolor. Samców od samic możemy odróżnić jedynie po grubości “krawata”. U osobników płci męskiej jest znacznie szerszy.

Sikorka bogatka – co je? Jadłospis bogatek różni się w zależności od pór roku, latem i wiosną ptaki te odżywiają się owadami oraz ich larwami. Zimą i jesienią chętnie korzystają z pomocy ludzi, zaglądają do karmników, gdzie czekają na nie ziarna słonecznika, prosa lub owsa. Nie pogardzą także wywieszoną na oknie słoniną, ornitolodzy ostrzegają jednak, by robić to w nienasłonecznionym miejscu. Ile je sikorka bogatka? Ptaki tego gatunku są bardzo żarłoczne, dziennie potrafią zjeść tyle, ile same ważą. 

Sikorka modraszka

Sikorka modraszka bardzo przypomina sikorkę bogatkę, również można spotkać ją w aglomeracjach miejskich. Lubi zakładać także gniazda w lasach, zwłaszcza na drzewach liściastych i mieszanych. Jak wygląda sikorka tego gatunku? Jest ona nieco mniejsza niż bogatka, waży ok. od 11 do 14 g, długość jej ciała wynosi od 11.5 do 11,8 cm. Sikorka modra to bardzo barwny ptak. Ma żółty brzuch z czarnym paskiem z przodu, jej skrzydła są koloru niebieskiego. Głowa tych ptaków jest biała, a jej czubek niebieski. Pod dziobem i między oczami można zauważyć czarne paski.

Co je sikorka modra? Odżywia się głównie owadami, pajęczakami i komarami. Kiedy robi się zimniej, odwiedza karmniki, skąd wydziobuje różne smakołyki w postaci ziaren oleistych, ziaren słonecznika, a także orzechów itp. Sikorki tego gatunku zdobywają pożywienie różnymi sposobami. Czasem wydłubują pokarm z ziemi, z kory drzew, spomiędzy gałęzi, a czasem, podobnie jak bogatki, korzystają z karmników (zwłaszcza zimą), w których znajduje się jedzenie przygotowane przez ludzi. 

Sikorka modraszka znajduje się pod ochroną, jednak nie zalicza się do gatunków zagrożonych. Aby przeżyć zimę, łączy się w liczne stada z innymi sikorkami. Dzięki temu łatwiej jej znaleźć pożywienie. Modraszki zimują w Polsce, chociaż niektóre osobniki wylatują w tym czasie do cieplejszych miejsc. To bardzo żywiołowe ptaki, poruszają się niezwykle sprawnie i energicznie. 

Sikorka czarnogłówka

Sikorka czarnogłówka ma czarną “czapeczkę” na głowie. Jej brzuch jest biały, a skrzydła brązowo-szare. Od ubogiej odróżnia ją to, że ma jasną wstawkę z tyłu skrzydeł. Sikorka czarnogłówka jest nieco większa, ma od 12 do 13 cm długości, waży ok. 11 g. Poza tym ten gatunek ma znacznie większą i grubszą kreskę pod dziobem (tzw. “śliniak”) niż uboga. Gatunek ten podlega ścisłej ochronie. 

Czarnogłówkę możemy spotkać w lasach mieszanych i iglastych, raczej stroni od towarzystwa ludzi. Sikorka ta sama wydziobuje sobie dziuplę w spróchniałej korze drzewa. Czarnogłówki zazwyczaj budują swoje gniazda w parach. Samiec i samica wspólnymi siłami wykuwają otwór w pniu i wyścielają go trawą. Ptaki te łączą się w jedną parę na całe życie i współpracują ze sobą do końca. Samica znosi jaja, samiec dostarcza jej pożywienie, kiedy pisklęta się wyklują, są karmione zarówno przez mamę, jak i tatę. Wiele osób zastanawia co je sikorka tego gatunku? Latem czarnogłówka żywi się owadami, jej przysmakiem są gąsienice, zimą zaś preferuje ziarna.

Sikorka uboga

Sikorka uboga jest podobna do sikorki czarnogłówki, obie te odmiany mają czarny czubek głowy, który przypomina “czapeczkę”. Posiadają także biały brzuch i szaro-brązowe skrzydła. Sikorka uboga ma czarny pasek pod dziobem, który wygląda jak “śliniak”, w przypadku tego gatunku jest on znacznie mniejszy niż u sikorki czarnogłówki. Ile waży sikorka uboga? Przedstawiciele tej odmiany zazwyczaj ważą ok. 11 g i mierzy od 11.5 do 13 cm. 

Sikorka uboga dobrze czuje się na terenach podmokłych, lubi zwłaszcza lasy liściaste ( najbardziej dęby i brzozy). Jest zdecydowanie bardziej towarzyska od czarnogłówek, jednak w porównaniu do bogatki czy modraszki rzadziej korzysta z pożywienia przygotowywanego przez człowieka. Może się zdarzyć, że na krótko przyłączy się do innych stad w poszukiwaniu jedzenia. Żywi się najczęściej owadami i ich larwami, a także pająkami. Co je sikorka uboga w zimę? Jesienią i zimą jej pokarm stanowią głównie nasiona i owoce. Pożywienie zdobywa zazwyczaj pomiędzy drzewami i krzewami, chociaż w chłodniejsze pory roku zlatuje na ziemię. Zazwyczaj nie zmienia często swojego terytorium, ponieważ kiepsko lata. 

Sikorka sosnówka

Sikorka sosnówka to mały, aczkolwiek bardzo rezolutny ptaszek. Jak wygląda sikorka tego gatunku? Otóż jest ona stosunkowo niewielka, waży ok. 9,2 g i jest zaliczana do najmniejszych wśród opisywanych tu ptaków. Jej głowa jest czarna, ma zaś białe policzki oraz potylicę. Upierzenie na brzuchu ma jasnobeżowy kolor, a skrzydła są szaroniebieskie. Ile żyje sikorka sosnówka? Długość życia typowego przedstawiciela tej odmiany szacuje się na ok. 2 lata. 

Sosnówka najchętniej zamieszkuje lasy iglaste. Żywi się owadami, chętnie zjada gąsienice, muchówki, czy mszyce. Zimą wydziobuje także nasiona szyszek. Jest bardzo zdeterminowana, jeśli chodzi o szukanie pożywienia – zdarza się, że specjalnie w tym celu zwisa głową w dół z gałęzi. Można powiedzieć, że sikorka ta jest bardzo zapobiegliwa, tworzy ptasie spiżarnie, w których przechowuje zdobyte jedzenie. Zapasy gromadzi między korą drzew, a także w mchu na ziemi. Sikorki sosnówki podobnie, jak czarnogłówki są monogamiczne i razem zajmują się karmieniem swoich piskląt. 

Sikorka czubatka

Sikorkę czubatkę od innych gatunków sikor odróżnia charakterystyczny czubek z piór na głowie, jej ubarwienie przypomina czarno-biały rysunek. Sikorka – jak wygląda ten gatunek ptaka? Oprócz wcześniej wspomnianego czubka, zwierzę to ma jasnobeżowy brzuch. Pod dziobem znajduje się czarny pasek (śliniak), policzki są białe. Pióra na skrzydłach i ogonie mają jasnoszary kolor. Waży od 9,7 do 15,8 g, a długość jej ciała wynosi od 11,5 do 12 cm. Ile lat żyje sikorka czubatka? Przeciętnie jest w stanie przeżyć ok. 5 lat. Podobnie jak inne gatunki sikorek podlega ona ochronie.

Czubatka do zamieszkania najczęściej wybiera bory iglaste, bardzo rzadko odwiedza karmniki. Sama buduje sobie gniazda, wydziubuje niewielki otóż w korze drzew, zdarza jej się zamieszkiwać budki lęgowe, a także opuszczone gniazda innych zwierząt, np. wiewiórek. Latem jej główne pożywienie stanowią owady i ich larwy, a także bezkręgowce, np. pająki. Zimą je głównie nasiona drzew sosen, świerku lub jarzębiny. Podobnie jak w przypadku innych sikorek, kiedy młode się wyklują, karmione są przez oboje rodziców. 

Sikorka lazurowa

Na końcu zestawienia znajduje się sikorka lazurowa. W Polsce nie jest często spotykana, jednak na terenie naszego kraju zostały odnotowane przypadki jej występowania. Ostatnio widziano ją we wsi Michałowice (od 27 grudnia 2020 r. do 4 stycznia 2021 r.). To stosunkowo nieduży ptak, ma ok. 13 cm długości i waży mniej więcej od 11 do 13 g. Jego brzuch i głowa jest biała, a ogon i skrzydła mają piękny odcień niebieskiego, który przypomina błękit lazurowego nieba. W Polsce sikora lazurowa objęta jest ochroną. 

Sikorka lazurowa zamieszkuje głównie Białoruś oraz Rosję (jej zachodnią i środkowo-europejską część). Za jej środowisko naturalne uznaje się lasy liściaste, a także mieszane. Żywi się owadami i bezkręgowcami oraz nasionami. 

Podsumowanie

W Polsce występuje kilka gatunków sikorek, nieważne, czy to bogatka, modraszka, sosnówka, czarnogłówka, czy też czubatka – każda jest wyjątkowa na swój sposób. Z reguły to bardzo rodzinne ptaki, które wspólnie wychowują swoje potomstwo. Mimo iż są niewielkich rozmiarów, potrafią być też drapieżne. Chodzą nawet słuchy, że, gdyby sikorka bogatka byłaby rozmiarów psa, potrafiłaby polować nawet na ludzi – są to jednak tylko przypuszczenia, które z faktami mają niewiele wspólnego. W naszym kraju zwierzęta te objęte są ścisłą ochroną. Podczas srogich zim warto odwiedzać miejsca, gdzie znajdują się karmniki i wspomóc naszych ptasich przyjaciół ziarnem lub kawałkiem słoniny.    

Facebook

Pinterest

Twitter

Linkedin

email

Print