Zapalenie jelit u psa – objawy, leczenie i rokowania

Zapalenie jelit to dosyć częsta przypadłość, pojawiająca się zarówno u psów jak i kotów. Jeśli Twój pies cierpi na przewlekłe biegunki, bóle brzucha, ma częste wzdęcia, gazy, czy chudnie mimo normalnego apetytu- udaj się z nim do lekarza weterynarii. Objawy te mogą między innymi wskazywać na zapalenie jelit u psa. 

Zapalenie jelit u psa – co to właściwie jest? 

Zapalenie jelit może być wywołane przez wiele różnych czynników. Mogą być to zakażenia wirusowe (parwowiroza, koronawiroza, nosówka), zakażenia bakteryjne (Campylobacter, Clostridium, Salmonellae), grzybicze, pasożytnicze (obecność glist, tasiemców, lamblii, kokcydiów).

Objawy są do siebie bardzo podobne, przejawiają się głównie w postaci nawracających biegunek. Jeśli u naszego psa zauważymy nawracające biegunki, warto udać się do lekarza weterynarii, który ustali przyczynę choroby i dostosuje odpowiednie leki.

Jakie są najczęstsze przewlekłe choroby jelit u psów? 

Zespół jelita drażliwego 

Stwierdzono, że 10-15% psów z przewlekłymi biegunkami z jelita grubego cierpi na zespół jelita drażliwego. Chore psy mają nawracające biegunki, śluz w kale, może pojawić się częstsza potrzeba wypróżnień. Inne objawy to wymioty czy bóle brzucha. Predysponowane są psy raz małych bardzo silnie przywiązane do jednego właściciela (objawy nasilają się podczas rozłąki), psy nerwowe, żywione karmą ubogą we włókno pokarmowe, psy z nadwrażliwością pokarmową.

Zapalenie jelit reagujące na dietę 

Występuje najczęściej u młodych psów. Objawy są następujące: częstsza defekacja, napinanie się do oddawania kału, śluz, krew w kale, duża ilość niestrawionego jedzenia w kale. W przypadku zapalenia jelit reagującego na dietę należy wprowadzić pokarm o większej biodostępności składników, co zmniejszy ilość niestrawionych resztek, wprowadzić odpowiednią florę jelitową, prebiotyki oraz wyższy stosunek kwasów tłuszczowych omega3: omega6

Biegunka reagująca na antybiotyki 

Biegunka reagująca na antybiotyki to zespół, występujący u młodych psów ras dużych z przewlekłą lub nawracającą biegunką z jelita cienkiego albo z objawami podobnymi do zapalenia okrężnicy. W przebiegu choroby może pojawić się żarłoczność i zjadanie własnego kału, chociaż niektóre psy mogą także tracić apetyt.

Nieswoiste zapalenie jelit (IBD) 

IBD jest idiopatycznym stanem zapalnym przewodu pokarmowego, powodującym nieswoiste objawy kliniczne wraz z naciekiem zapalnym oraz zmianami morfologicznymi w ścianie jelit. Czynnikiem wyzwalającym kaskadę reakcji prowadzącą do zapalenia błon śluzowych są prawdopodobnie nieprawidłowe interakcje pomiędzy wrodzonym systemem immunologicznym gospodarza a mikroflorą jelitową. Objawy kliniczne towarzyszące IBD są nieswoiste. Najczęściej występuje przewlekła lub nawracająca biegunka, wymioty, utrata masy ciała oraz brak łaknienia.

Zapalenie jelit u psa – jak leczyć? Pierwsza pomoc z domowej apteczki 

Zawsze zalecam zwierzętom leki weterynaryjne, zarejestrowane i przeznaczone specjalnie dla nich. Warto w domu mieć taką psią apteczkę, by w razie czego móc szybko zareagować i podać już coś psu, przed wyruszeniem do gabinetu. Możesz poprosić swojego lekarza weterynarii o przygotowanie kilku dawek leków przeciwbiegunkowych, czy to w postaci specjalnej pasty, proszku, czy tabletek. Jeśli jednak u Twojego psa pojawi się biegunka, a nie masz pod ręką nic psiego, możesz podać mu kilka leków z własnej apteczki.

a) smecta – czyli bezpieczny lek przeciwbiegunkowy, często stosowany u dzieci. Możemy rozrobić saszetkę z wodą i podać psu łyżeczką do pyska. Podajemy 1 saszetkę na około 15 kg. Jeśli pies waży ok. 30 kilo można podać dwie saszetki.  

b) węgiel leczniczy – możemy zastosować węgiel, jednak dawki wychodzą bardzo duże. Na 1 kilogram masy ciała należy podać aż 1g, czyli 1000 mg.  Pies ważący około 10 kilo musiałby przyjąć nawet około 30 tabletek (po 300 mg), żeby uzyskać jakikolwiek efekt. Węgiel leczniczy polecany jest u psów przy podejrzeniu zatruć, czy infekcjach bakteryjnych, ponieważ silnie wiąże toksyny.

c) stoperan – substancją czynną leku jest loperamid. Podaje się go w dawce 0,04-0,08 mg/kg, jednorazowo. Przeciwwskazany jest jednak u szczeniąt, przy niedrożnościach jelit oraz przy ostrym, bakteryjnym zapaleniu jelit. U niektórych ras psów jakiś czas temu stwierdzono zwiększoną wrażliwość na pewne leki weterynaryjne. Dzieje się tak za sprawą mutacji genu MDR1, który odpowiada za prawidłowe wchłanianie leków. MDR1 to białko transportowe, które znajduje się na komórkach wyścielających ściany naczyń krwionośnych. Jego rolą jest zatrzymanie leków i związków toksycznych w naczyniach krwionośnych mózgu.

Gdy takie białko ulegnie mutacji (uszkodzeniu) traci swoją funkcję i nie pełni już roli bariery krew-mózg. Wszystkie nieodpowiednie substancje bez przeszkód przedostają się do tkanki mózgowej a to może prowadzić do wystąpienia ciężkich objawów neurotoksycznych. Do ras wrażliwych należą głównie: owczarek australijski, border collie, owczarek szkocki długowłosy, owczarek angielski, owczarek niemiecki, pozostałe psy pasterskie, whippet długowłosy, owczarek staroangielski, owczarek szetlandzki, silken windhound i wszystkie ich mieszanki. Loperamid jest na liście leków, które mogą spowodować takie objawy, więc nie powinno się go stosować u wyżej wymienionych ras.  

d) nifuroksazyd – lek ten nie wchłania się z przewodu pokarmowego, dlatego działa w ściśle zainfekowanej strefie jelit. Nie wpływa negatywnie na swoistą florę bakteryjną. Nifuroksazyd działa zwykle dopiero po kilku dniach, jednak, jeśli biegunka minie szybko, nie należy odstawiać leku i nadal podawać go około 5-7 dni. Dawka dla psa to mniej więcej 100-250 mg na psa 15-kilowego. Najlepiej jest rozdzielić tą dawkę na dwa podania.  

e) no-spa – działa rozkurczowo na mięśniówkę gładką, więc oprócz zlikwidowania uczucia napięcia w jamie brzusznej, „uspokoi” trochę nadmiernie pracujące jelita. Nospę można podawać 2-3 razy dziennie w dawce ok. 2-4 mg/kg. Pamiętajmy jednak, że tabletki te są bardzo gorzkie, dlatego warto je zawinąć w coś smacznego, żeby pies nie wyczuł tego nieprzyjemnego smaku. Nie poleca się w tym przypadku rozkruszać tabletek, rozcieńczać z wodą i podawać w ten sposób do pyska. Większość psów czując gorzki smak lekarstwa zacznie się ślinić i większość leku wydostanie się na zewnątrz.  

f) probiotyk – intensywna biegunka bardzo szybko prowadzi do rozregulowania pracy przewodu pokarmowego, usunięcia z niego dobrych bakterii, dlatego bardzo ważne jest wdrożenie odpowiedniej flory. Możemy zastosować ludzki probiotyk, jednak teraz na rynku dostępne są znacznie lepsze, weterynaryjne probiotyki, gdzie flora bakteryjna jest izolowana z przewodu pokarmowego psa, więc na pewno będzie dla nich bardziej odpowiednia. Jeśli biegunka nie ustąpi po dobie albo dołączą się dodatkowe objawy warto udać się z psem do lekarza weterynarii.

Jak jeszcze mogę pomóc swojemu psu? 

Jeśli zauważysz u swojego psa biegunkę, a nie jest to szczeniak, możesz zrobić mu 24-godzinną głodówkę. Pobudzone biegunką jelita i tak nadmiernie pracują, więc nie warto dokładać im kolejnego zadania, polegającego na trawieniu i wchłanianiu. Poza tym dzięki głodówce pomożemy zregenerować się podrażnionym kosmkom jelitowym. Pamiętajmy jednak o stałym dostępie do świeżej wody do picia.

Zapalenie jelit u psa – rokowania 

Dobór odpowiedniego leczenia zależy od rodzaju choroby. Rokowanie także może być bardzo różne. Jeśli przyczyną stanu zapalnego jelit są pasożyty- rokowanie jest na ogół dobre, wystarczy tylko dokładnie odrobaczyć naszego pupila. Podobnie jest w przypadku zapalenia jelit spowodowanego nieodpowiednią dietą. Po dobraniu odpowiedniej karmy dla psa, wszystko powinno wrócić do normy.

W przypadku biegunki reagującej na antybiotyki rokowanie jest generalnie dobre, chociaż może dochodzić do nawrotów po przerwaniu podawania leków przeciwbakteryjnych albo konieczne może być leczenie długoterminowe lub powtarzane. Inne choroby jelit mają gorsze rokowania, a leczenie może potrwać do końca życia. 

Facebook

Pinterest

Twitter

Linkedin

email

Print