Ta nietypowa rasa kotów nie należy jeszcze do najbardziej popularnych, ale warto jest ją poznać. Koty te nazywane są wręcz psami w kociej skórze – ich uroczy charakter i nietypowy wygląd mówią same za siebie i sprawiają, że nie sposób jest przejść koło takiego kota obojętnie. Jaka jest historia cornish rexa? Co w jego wyglądzie zwraca uwagę? Czy ten kot jest trudny w pielęgnacji? Jaki ma charakter? Sprawdź to! Być może to właśnie cornish rex skradnie Twoje serce. To naprawdę uroczy i niezwykle interesujący kociak, warto poznać go bliżej.
Skąd się wziął cornish rex?
Cornish rex to kot o bardzo nietypowym wyglądzie. Pojawił się nagle, jako efekt spontanicznej i naturalnej mutacji. Po raz pierwszy uwagę na takiego kociaka zwrócono w latach 50. XX wieku, więc nie jest to rasa wielowiekowa, ale nadal jest bardzo interesująca.
Pierwszy kociak o charakterystycznej pofalowanej sierści, która w końcu stała się znakiem rozpoznawczym rasy cornish rex, urodził się właśnie w latach 50. XX wieku w domu Niny Ennismore. Jego matką była kotka Serena – nie wyróżniała się ona niczym szczególnym, nie była rzadka, rodowodowa czy rasowa – była popularną kotką europejską, czyli zwykłym, sympatycznym dachowcem o szylkretowym umaszczeniu. W tym konkretnym miocie było aż pięć kociąt. Cztery niczym się nie wyróżniały, piąty natomiast bardzo rzucał się w oczy. Na początku od reszty rodzeństwa odróżniała go tylko sierść – była krótka i pofalowana.
Im bardziej kotek dorastał, tym bardziej ujawniały się inne różnice między nim a jego matką i resztą rodzeństwa. Miał też duże, szeroko rozstawione uszy, które nieco upodabniały go do nietoperza, miał bardzo smukłą sylwetkę i szczupłą talię.
Wykonano wtedy na nim próby genetyczne – okazało się, że gen, który odpowiedzialny jest za charakterystyczny wygląd kota, jest genem recesywnym. Oznacza to, że w tym przypadku, by ponownie uzyskać kota o takich cechach, wskazane jest krycie krewniacze.
Z tego powodu doszło do skrzyżowania kotki Sereny z jej interesującym synem, kotem o imieniu Kallibunker. Eksperyment się powiódł, w wyniku krzyżówki urodziły się aż trzy kociaki z pofalowaną sierścią. Cały proces więc został jeszcze kilkukrotnie powtórzony, by uzyskać dość materiału hodowlanego. Pierwszy przodek cornish rex nie żył niestety długo – po jego śmierci w roli reproduktora zastąpił go jego syn o wdzięcznym imieniu Poldhu. To właśnie on został ojcem niebieskiej kotki, Lamorne Cove. Ma to ogromne znaczenie, bo właśnie ta kotka została wysłana do Stanów Zjednoczonych. Zapoczątkowała tam amerykańską linię cornish rexów.
Koty cornish rex zostały oficjalnie uznane w Wielkiej Brytanii w 1967 roku, za to w Stanach Zjednoczonych nieco później, bo dopiero w 1979 roku.
Nazwa rasy pochodzi od miejsca ich powstania – Kornwalii. Drugi człon „rex” odnosi się do ich charakterystycznego futra, które przypomina właśnie futro królików rasy rex.
Cornish rex w Polsce
W Polsce pierwszy kot tej rasy pojawił się dopiero w 1992 roku. Nadal nie jest to rasa zbyt popularna, choć istnieje możliwość zakupu kociaka w Polsce. Na terenie naszego kraju bowiem działa kilka hodowli tych pięknych kotów. Ile kosztuje cornish rex? Cena kociaka to jakieś 2000 złotych w górę.
Nie kupuj tańszych kotów, nie daj się nabrać na mętne tłumaczenia dotyczące braku rodowodu – kot ze sprawdzonej i legalnej hodowli zawsze będzie miał rodowód. Nie wspieraj pseudohodowli, nie przyczyniaj się do cierpienia zwierząt.
Jaki wygląd charakteryzuje koty cornish rex?
To kot o orientalnym typie urody. Jest bardzo smukły, szczupły i elegancki. Cechuje się filigranową budową. Waga tych kotów waha się od około dwóch i pół do czterech kilogramów. Jest lekki i porusza się z ogromną gracją.
Jego głowa jest średnich rozmiarów i klinowata w kształcie – ma dobrze zarysowaną brodę. Uszy są duże, wysoko osadzone i nieco zaokrąglone na końcach. Czasami mogą one wręcz kojarzyć się z charakterystycznymi uszami nietoperza, wszystko przez ich rzucający się w oczy rozmiar.
Tylne nogi ma dłuższe od przednich, dzięki czemu jest w stanie naprawdę wysoko skakać. Ogon jest cienki i długi, kończy się w sposób spiczasty. Oczyma owalne i całkiem szeroko rozstawione. Są średniej wielkości, a kolorystycznie muszą być dopasowane do umaszczenia kota.
Tym, co najbardziej zwraca uwagę na te koty, jest jednak ich piękna i charakterystyczna sierść. Jest ona bardzo miękka i miła w dotyku. Koty te nie mają twardych włosów okrywowych, mają wyłącznie podszerstek. Jest on charakterystycznie pofalowany, przylega do ciała. Co ciekawe, nie tylko sierść składa się w fale – pofalowane i skręcone są też wąsy i brwi kota. Wzorzec dopuszcza wszystkie maści.
Przeczytaj także: Kot Savannah – czym wyróżnia się ten krewny serwala? Poznaj go bliżej!
Zdrowie cornish rex
Rex kornwalijski cieszy się opinią rasy stosunkowo zdrowej. Przy dobrej opiece i odpowiednich predyspozycjach są w stanie żyć około jedenaście-piętnaście lat. Nie są jednak całkowicie wolne od problemów zdrowotnych. U kotów tej rasy może wystąpić kardiomiopatia przerostowa, może dojść też do zaniku siatkówki, dlatego trzeba szczególną uwagę zwracać na oczy kota i reagować zawsze wtedy, gdy podejrzewasz, że wzrok kota mógł się zacząć pogarszać.
Charakterystyczne futro cornish rexa jest urocze, ale nie daje mu pełnej i dobrej ochrony przed czynnikami zewnętrznymi. Z tego powodu koty tej rasy szczególnie narażone są na przeziębienia. Należy je chronić przed przeciągami i wilgocią. W domu nie może też być zbyt zimno – muszą mieć odpowiednio wysoką, komfortową dla siebie temperaturę. Tu warto zdawać sobie sprawę też z tego, że temperatura ciała kotów tej rasy jest nieco wyższa niż u innych kotów – nie powinieneś się tym martwić, to zupełnie normalne.
Specyficzna sierść ma też wpływ na stan skóry. Nie daje pełnej ochrony, dlatego cornish rex narażony jest na rozmaite choroby skóry, mogą pojawić się też grzybice. Jego skóra jest delikatna i bardziej narażona na poparzenia słoneczne czy uszkodzenia mechaniczne – także z powodu słabej ochrony ze strony sierści.
Jakiej pielęgnacji wymaga rex kornwalijski?
Jaki w pielęgnacji jest cornish rex? Hodowla tej rasy pod tym względem nie należy do najbardziej skomplikowanych, właściwie jest nawet bardzo prosta. Nie jest też czasochłonna. Cornish rex nie linieje – z tego powodu uważany jest za kota dobrego dla alergików. Jego sierść nie linieje, co sprawia, że nośnik alergenu jest bardzo ograniczony. Warto sobie jednak zdawać sprawę tego, że to nie sierść uczula – za uczulenie odpowiedzialne jest białko, które znajduje się między innymi w ślinie kota.
Jeśli chcesz zadbać o swojego cornish rexa, właściwie nie musisz go czesać. Wystarczy, że będziesz go przecierać bawełnianą szmatką lub kawałkiem irchy. Kontroluj stan jego uszu, pazurów, oczu i uzębienia – jeśli będzie z nimi coś nie tak, reaguj adekwatnie do sytuacji.
Cornish rex wymaga dobrej jakości, wysokomięsnego pożywienia. Możesz przygotowywać mu posiłki samodzielnie lub zdecydować się na zakup karmy dla kota, zarówno suchej, jak i mokrej. Koty tej rasy bywają bardzo łakome i żarłoczne, choć cechują się też ogromną aktywnością – dlatego nadwaga im raczej nie grozi. Nie znaczy to jednak, że mogą jeść, ile chcą – nadal rozsądnie dawkuj im pożywienie.
Cornish rex – charakter, usposobienie, temperament
Cornish rex zwraca na siebie uwagę i zyskał oddane grono miłośników nie tylko ze względu na swoją egzotyczną urodę. Jego charakter też potrafi zachwycić. To bardzo aktywne koty, które potrzebują mnóstwa ruchu – będą chętnie się bawić, skakać i zażywać aktywności. Trzeba poświęcać im sporo czasu, bo znudzony cornish rex może wyszukiwać sobie różne, często niebezpieczne dla siebie czy niszczycielskie rozrywki. Jeśli będzie samotny, może też być bardzo głośny. Ten kot może sprawiać delikatne wrażenie, ale to mylące – tak naprawdę ma świetną kondycję i nigdy nie ma dość zabawy.
Swojego opiekuna potrafi obdarzyć ogromną miłością i silnie się do niego przywiązać – pod tym kątem przypomina bardziej psa niż kota. Przepada za głaskaniem i uwielbia być przytulany. Pieszczot będzie się domagał równie mocno, jak odpowiedniej, czyli olbrzymiej, dawki zabawy. Pamiętaj więc o zabawkach dla kota. Uwielbia też gości i z reguły nie jest wobec nich nieśmiały – natychmiast przyjdzie się przywitać i domagać pieszczot i głaskania.
Jest łagodny i przyjazny, nie ma problemu z dogadaniem się ze starszymi dziećmi – których może być niezmordowanym towarzyszem zabaw oraz innymi kotami, a nawet psami. Nie lubi wychodzić na zewnątrz, więc nie jest kotem idealnym do spacerów na smyczy. Zdecydowanie bardziej woli spędzać czas w domu.
Nienawidzi samotności, niezwykle przeżywa każde rozstanie z ludźmi i nie powinien zostawać sam. Można go nauczyć pozostawania w domu, gdy wszyscy domownicy wychodzą, ale wtedy potrzeba mu towarzystwa ze strony psa lub innego kota.
Dla kogo cornish rex to idealny towarzysz?
Dla kogo dobrym towarzyszem jest cornish rex? Charakter tego kota sprawia, że nadaje się do domu ze starszymi dziećmi – chętnie i często będzie się z nimi bawił i spędzał czas. Może mieszkać też z osobą starszą, ale pod warunkiem, że będzie ona w stanie zapewnić mu dość rozrywek i pieszczot w ciągu dnia – kotek nie może czuć się osamotniony ani znudzony, bo bardzo źle to znosi.
Nie decyduj się na takiego kota, jeśli często nie ma Cię w domu i zależy Ci na zwierzaku niezależnym, który lubi samotność. To nie jest cornish rex. On ma bardzo psi charakter i potrzebuje ciągłego towarzystwa, bo sam czuje się bardzo źle i jest nieszczęśliwy.
Może też być bardzo głośny – musisz to wziąć pod uwagę, gdy rozważasz tę rasę. Te koty są całkiem gadatliwe.
Cornish rex – podsumowanie
Cornish rex to rasa, która powstała na skutek naturalnej mutacji oraz późniejszej celowej hodowli. Po raz pierwszy rex kornwalijski pojawił się właśnie w Kornwalii w latach 50. XX wieku. Urodził się w miocie najzwyklejszej kotki, jako jeden spośród pięciu. Tylko on w miocie wyróżniał się pofalowaną sierścią, a także smukłą sylwetką. Za mutację tę odpowiedzialny jest gen recesywny.
Cornish rex nie należy nadal do najbardziej popularnych kotów, ale jest ceniony za swój uroczy wygląd i wspaniały, łagodny, pozbawiony agresji charakter. Koty tej rasy są bardzo aktywne, ale też przyjazne i otwarte. Potrzebują przede wszystkim dużo rozrywki oraz uwagi, bo uwielbiają być w centrum uwagi. Jest to rasa raczej zdrowa i prosta w pielęgnacji.