Lęk separacyjny u psa – jak sobie radzić? Rady behawiorysty

Szykując się do wyjścia, widzisz smutne psie oczy, które mówią „zostań ze mną”. Gdy znikasz, Twój pupil piszczy lub nawet wyje, drapie meble lub czeka na Ciebie pod drzwiami nawet przez kilka godzin bez jedzenia i picia? To mogą być objawy lęku separacyjnego u psa. Jak sobie z tym radzić? Nie jest to łatwe zadanie, ale nie ma rzeczy niemożliwych. Poznaj przyczyny i objawy tego stanu i zacznij działać. Pokażemy Ci, co możesz zrobić, aby pies nie bał się zostawać w domu bez Ciebie.

Cierpiący na lęk separacyjny pies nie tęskni za towarzystwem, ale za daną osobą lub osobami. Posłużę się tutaj przykładem własnego czworonoga. Staramy się zabierać Idefixa na większość naszych rodzinnych wyjazdów, a ponieważ mamy rodziny w innych miastach, takie wycieczki zdarzają nam się dość często. Umawiając się na spotkania towarzyskie, pamiętamy o tym, aby zostawiać psa z osobami, które dobrze zna.

Mimo to, gdy tylko zamkną się za nami drzwi, Idefix już czeka aż wrócimy. Jak to się objawia? Spacerowaniem od balkonu do pokoju, w którym może wskoczyć na kanapę i wyglądać przez okno. Towarzyszy temu ciężki oddech i ciche popiskiwanie. Chociaż nie jest w domu sam, w nerwowym napięciu czeka aż wrócimy. Biorąc ten aspekt pod uwagę, wiedz, że wzięcie do domu drugiego psa nie jest rozwiązaniem problemu. Co gorsza, nowy pupil jest narażony na ryzyko „zarażenia się” lękiem separacyjnym od psa-rezydenta.

Jak zatem sprawdzić, czy zwierzę tęskni konkretnie za Tobą, a nie za towarzystwem w ogóle? Zaopiekuj się innym czworonogiem na chwilę – np. gdy ktoś ze znajomych potrzebuje opieki dla swojego pupila. Jeśli pies-rezydent przestanie przejawiać niepożądane zachowania, z dużym prawdopodobieństwem nie cierpi na lęk separacyjny.

Co sprzyja powstaniu lęku – czynniki

Przyczyn powstawania lęku separacyjnego u psa może być kilka, co więcej mogą się ze sobą wiązać. Należą do nich: rasa, czynniki dziedziczne, brak socjalizacji  w odpowiednim, traumatyczne przeżycia, czy przebyte choroby. Uznaje się, że chorobliwy strach przed nieobecnością opiekuna częściej cierpią małe psy. Często traktuje się je bowiem jako domową maskotkę i zalewa nadmierną czułością. Z drugiej strony zaobserwowano, że na lęk separacyjny narażone są kundelki. W ich przypadku często nie wiemy jaki charakter mieli rodzice.

Jak objawia się chorobliwa tęsknota?

Lęk separacyjny nie równa się chodzeniu za właścicielem krok w krok. Objawów tego zaburzenia psychologicznego może być wiele, a oto niektóre z nich.

Objawy fizyczne:

• wygryzanie sierści,
• brak apetytu/pragnienia lub zwiększony apetyt/pragnienie,
• szybkie, płytkie zianie,
• napięcie mięśni,
• przewlekła biegunka,
• wzmożone ziewanie, 
• ślinienie się,
• oblizywanie,
• spadek odporności,
• owrzodzenia błony śluzowej żołądka i jelit,
• choroby układu krążenia/układu pokarmowego.

Objawy psychiczne:

• zaburzenia snu,
• brak skupienia,
• nadwrażliwość na ból,
• nadmierna pobudliwość, 
• uporczywe szczekanie,
• duża niepewność w zachowaniu.

Objawy socjalne:

• depresja,
• unikanie kontaktu z innymi psami,
• obsesyjne „nękanie” właściciela.

Zdarza się jednak, że u Twojego psa lęk separacyjny objawia się w sposób nietypowy. Są bowiem czworonogi, które tuż po wyjściu swojego opiekuna rozpoczynają swoją wartę pod drzwiami. Niektóre potrafią siedzieć lub leżeć godzinami w jednym miejscu, ignorując bodźce zewnętrzne lub potrzeby, np. pragnienie. Warto zainwestować w kamerę i nagrywać zachowanie psa. Dzięki temu przekonasz się, co tak naprawdę dzieje się ze zwierzęciem podczas Twojej nieobecności.

Lęk separacyjny u psa ze schroniska 

Chorobliwy strach przed nieobecnością opiekuna często dotyka zwierzęta zaadoptowane ze schroniska. W wieku przypadkach wynika to z traumatycznych przeżyć związanych z porzuceniem. Decydując się na adopcję pupila ze schroniska, musisz liczyć się z tym, że Twój nowy przyjaciel będzie potrzebował więcej czasu na zaakceptowanie samotności w domu. Dla niego będzie się ona wiązała z kolejnym porzuceniem.

Oswajamy lęki

Nie odkryjemy Ameryki stwierdzeniem, że nie da się przyzwyczaić psa do nieobecności opiekuna w kilka dni. Tak naprawdę proces ten należy rozpocząć już kilka dni po zaaklimatyzowaniu się szczeniaka w nowym domu. Jedynym rozwiązaniem jest tutaj metoda małych kroków. Zwierzę ma kojarzyć nasze wychodzenie z domu jako coś naturalnego.

Przyzwyczajaj psa do sygnałów zwiastujących wyjście – chodź w butach po domu, zakładaj je na jakiś czas i zdejmuj bez wychodzenia.

Możesz również grzechotać kluczami podczas chodzenia po mieszkaniu i zabieraj torebkę/plecak z jednego pomieszczenia do drugiego. Ma to na celu odwrażliwianie psa na bodźce, które wywołują u niego stres. Opuszczanie domu zacznij od krótkich sesji i stopniowo wydłużaj czas nieobecności.

Pozytywne skojarzenia

Wyjście z domu poprzedź dłuższym spacerem. Zabawa lub krótki trening zmęczy go zarówno fizycznie, jak i emocjonalnie. Na czas nieobecności zostaw mu natomiast wyjątkowo atrakcyjną zabawkę, taką którą schowasz po powrocie. Niech skojarzy Twoje wyjście z przyjemnością, a nie czymś negatywnym.

Pamiętaj również o tym, aby spokojne opuścić dom i równie spokojnie do niego wrócić. W tych momentach postaraj się nieco zignorować swojego pupila, co oczywiście nie znaczy, że masz go traktować z rezerwą przez cały czas. Środkami zmniejszającymi stres mogą być również: włączone radio, kong ze smakołykiem do wylizywania lub inna zabawka węchowa.

Obniżenie stresu poprzez dotyk

Przypomnij sobie jak czujesz się po dobrze wykonanym masażu relaksacyjnym. Ciało jest rozluźnione, a stres odchodzi w zapomnienie. Kojący dotyk masażysty wpływa kojąco zarówno na Twoje ciało, jak i umysł. Czy wiesz, że psy reagują na masaż dokładnie tak samo? Nic dziwnego, że coraz większą popularnością wśród opiekunów czworonogów cieszy się masaż TTouch. Udowodniono, że regularne stosowanie tego zabiegu poprawia funkcjonowanie całego psiego organizmu. Masaż TTouch obniża poziom stresu i wycisza.

Jak zatem wykonywać ten masaż? Na szczęście jego zasady nie są skomplikowane. Polega na uciskaniu skóry psa przy jednoczesnym wykonywaniu pojedynczych kolistych ruchów (wykonuj 1 i ¼ obrotu). Użyj trzech palców: wskazującego, środkowego i serdecznego. Siłę nacisku dostosuj indywidualnie do wielkości swojego pupila. W internecie znajdziesz filmy instruktażowe, dzięki którym nauczysz się wykonywać masaż TTouch krok po kroku.

Uzupełnieniem masażu może być również kamizelka przeciwlękowa. Działa ona na podobnej zasadzie. Uciskają odpowiednie punkty na ciele czworonoga, zmniejsza u niego poziom stresu. Jest to dobre rozwiązanie, gdy wiesz, że musisz wyjść na dłuższy czas. Redukcja stresu wpłynie także na eliminację niepożądanego zachowania Twojego psa, które często towarzyszy lękowi separacyjnemu, m.in. skomlenie czy wycie.

Pamiętaj, aby dobrać właściwy rozmiar kamizelki dla swojego pupila. Zmierz dokładnie obwód klatki piersiowej zwierzęcia w pozycji stojącej. Właściwy rozmiar zagwarantuje odpowiedni ucisk na jego ciele.

Lęk separacyjny u psa a farmakologia

Stan permanentnego stresu, w którym żyje pies cierpiący na lęk separacyjny, może sprawić, że wszystkie podejmowane działania będą nieskuteczne. Czasami, po konsultacji z behawiorystą i weterynarzem, należy wprowadzić środki farmakologiczne, które uspokoją czworonoga. Łagodniejsze oparte są głównie na leczniczym działaniu ziół, takich jak dziurawiec, waleriana czy melisa.

Zdarza się jednak, że lekarz weterynarii musi wprowadzić leki psychotropowe, których czynnikami aktywnymi są klomipramina, fluoksetyna lub amitryptylina. Terapię uzupełniającą mogą stanowić feromony, które są syntetyczną formą feromonów wydzielanych przez gruczoły łojowe karmiącej suki.

Cierpliwość kluczem do sukcesu

Lęk separacyjny u psa to delikatna kwestia i na pewno będziecie potrzebować czasu, aby się z tym problemem uporać. Warto jednak uzbroić się w cierpliwość i podjąć wszelkie kroki, aby czworonożny przyjaciel zaczął traktować Twoją nieobecność jako coś naturalnego. Nawet jeśli pracujesz w systemie home office, nie jesteś w stanie zabierać swojego psa wszędzie tam, gdzie aktualnie musisz przebywać.

Pamiętaj, że długotrwały stres odbije się na zdrowiu Twojego pupila, a tego na pewno chcesz uniknąć. Zrób zatem wszystko, aby odwrażliwić czworonoga na Twoją nieobecność. Korzystają na tym wszyscy domownicy, wyposażenie mieszkania, a w niektórych przypadkach również sąsiedzi. Przede wszystkim jednak sprawisz, że Twój pupil będzie spokojny i szczęśliwy. Powodzenia!

Facebook

Pinterest

Twitter

Linkedin

email

Print