Beagle – wszystko, co musisz wiedzieć o tej rasie!

Beagle kojarzą się głównie z psami rodzinnymi i to właśnie w takim charakterze najczęściej są hodowane. Nic w tym dziwnego! To w końcu pies łagodny, zrównoważony, przyjazny i zupełnie pozbawiony agresji. Jednak czy zdajesz sobie sprawę z tego, że beagle, jako pies rodzinny to stosunkowo nowe podejście do tej rasy? Pierwotnie była przeznaczona do polowań, dlatego też współcześnie beagle przejawiają niezwykle silny instynkt łowiecki. Skąd się wzięły? Jak wyglądają? Czy opieka nad nimi jest bardzo wymagająca? Jakie są beagle i kto stworzy im najlepszy możliwy dom? Przekonaj się! Ten pocieszny psiak może okazać się Twoim przyjacielem na naprawdę długie lata. Przedstawimy ciekawostki o rasie oraz podpowiemy, czym charakteryzują się psy tej rasy.

Beagle – opis ogólny i wzorzec rasy

Beagle to brytyjska rasa psów myśliwskich, która została uznana przez Międzynarodową Federację Kynologiczną (FCI) i otrzymała 161 nr wzorca i została umieszczona w:

• grupie VI – psy gończe, posokowce i rasy pokrewne,
• sekcji 1.3 – małe psy gończe.

Rasę obowiązują próby pracy. Co to oznacza i do czego może się okazać konieczne, wyjaśniamy w dalszej części artykułu.

Beagle – jak rasa została zarejestrowana przez inne organizacje kynologiczne?

Beagle należy do psów gończych. Jest rasą bardzo szanowaną na całym świecie i uznają ją wszystkie największe organizacje kynologiczne i umieszczają ją w swoich klasyfikacjach:

American Kennel Club (AKC) wpisało rasę do grupy ogarów, psów tropiących (Hound Group),
Australian National Kennel Council (ANKC) sklasyfikowało rasę do grupy ogarów, psów tropiących (Hounds),
World Kennel Union (WKU) nadało rasie wzorzec numer 4.23, który znajduje się w grupie psów myśliwskich,
Kennel Club in the United Kingdom (KC-UK) wpisało rasę do grupy ogarów, psów tropiących (Hound),
Canadian Kennel Club (CKC) nadało rasie wzorzec II-4, który znajduje się w grupie ogarów i psów tropiących,
United Kennel Club (UKC) umieściło rasę w grupie posokowców (Scenthound group).

Historia rasy beagle

Samo określenie „beagle” pojawiło się dopiero w 1475 roku – a przynajmniej z tamtego okresu pochodzi pierwsza udokumentowana wzmianka. Wzięła się ona z książki, która opisywała to, w jaki sposób żyła drobna szlachta. Do tej pory nie wiadomo, od czego wzięło się to określenie i istnieją różne hipotezy na ten temat. Jedna z nich mówi, że słowo to ma rodowód celtycki i oznaczać miało „mały”, jeszcze inna mówi o starofrancuskich korzeniach tego słowa, w tym znaczeniu miałoby oznaczać „rozwarte gardło” czy „wycie” i odnosić się do umiejętności długotrwałego wycia tych zwierząt.

Beagle – skąd się wziął?

To stara rasa, choć jej początki nie są jasne. Niektórzy wiążą ją ze Starożytną Grecją, gdzie miały pojawiać się podobne pieski – do tej pory można odnaleźć ich wizerunki, o nich także miał pisać Ksenofont w swoich pismach. Jeszcze inni szukają natomiast potwierdzenia, jakoby przodkowie współczesnych beagli przybyli do Brytanii w czasach podbojów Wikingów. Jeden z nich miał towarzyszyć nawet samemu Wilhelmowi Zdobywcy.

Nie wiadomo dokładnie, skąd pochodzi pies tej rasy. Jedna z teorii na temat jego powstania głosi, że beagle to krzyżówka terierów i francuskich psów gończych harrierów.

Użytkowość rasy beagle

Rasa psa beagle bardzo szybko stała się popularna w Wielkiej Brytanii. Na samym początku te psy były własnością najbogatszych i najwyżej postawionych szlachciców. Sama królowa Elżbieta I przepadała za beaglami i miała nawet swój wkład w proces ich celowej hodowli. Także inni monarchowie brytyjscy byli ich miłośnikami.

Najbogatsi mogli pozwolić sobie na trzymanie nawet kilkudziesięciu psów, inni zadowalali się kilkoma sztukami. Dość powszechnie były one używane do polowań, stąd ich doskonale rozwinięty węch i instynkt łowiecki. Niegdyś nosiły przydomek „Little beagle”, ponieważ mieściły się w torbie myśliwskiej. Z biegiem czasu zostały jednak wyparte na rzecz foxhoundów, które brały udział w – niegdyś bardzo modnych – polowaniach z nagonką na lisy.

Rasa psa beagle popadła na lata w zapomnienie, jej renesans przyszedł dopiero w XIX wieku. Wtedy wrócono do ich celowej hodowli. Początkowo większy nacisk kładziono na walory użytkowe psów, ale z czasem zaczęto zwracać uwagę także na ich efektowny wygląd.

Pierwszy wzorzec rasy powstał w 1895 roku i od tego czasu wprowadzono do niego tylko niewielkie poprawki, ale jest obowiązującym do dnia dzisiejszego. Dziś beagle może pełnić funkcję psa myśliwskiego i do towarzystwa, niekiedy wykorzystuje się go do pracy w policji. Dzięki doskonałemu węchowi potrafi wykrywać bomby i narkotyki. Pełne empatii i chęci do współpracy z człowiekiem beagle niekiedy spełniają się w roli psich terapeutów przy dogoterapii.

Beagle – popularność w Polsce i na świecie

Beagle w Polsce pojawiały się już w latach 70. XX wieku, ale raczej jako ciekawostki pochodzące z psiego świata i w tamtym okresie nikt nie zajmował się ich hodowlą w naszym kraju. Na to przyszedł czas dopiero później – pierwsze oficjalnie zarejestrowane hodowle pochodzą z lat 90. XX wieku. Tworzono je dzięki psom sprowadzanym z zagranicy, zwłaszcza z Danii, Finlandii oraz Czech. Rasa szybko zyskała popularność w naszym kraju, tak samo jak i na całym świecie. Jest szczególnie popularna w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, w tych krajach beagle są bardziej rozpowszechnione niż w swojej ojczyźnie – Anglii.

Jak wygląda beagle – średniej wielkości pies?

Jaki jest beagle? Opis rasy niewiele różni się od wzorca, który ustalono jeszcze w XIX wieku. To właśnie wtedy zaczęto zwracać uwagę na to, jak on wygląda. Wcześniej nie miało to żadnego znaczenia, bo pies pełnił wyłącznie funkcje użytkowe. Gdy zauważono, że jest także doskonałym towarzyszem człowieka i może pełnić rolę zwierzaka rodzinnego, wygląd zaczął mieć spore znaczenie.

Beagle – budowa ciała

Głowa jest mocna, nie mogą pojawiać się na niej żadne zmarszczki czy fałdy skórne. Średnio szeroka z dużym nosem. Najbardziej pożądanym kolorem nozdrzy wśród hodowców tej rasy jest czerń. Uszy są długie i wiszące, nieco zaokrąglone. Oczy są szeroko rozstawione, nie mogą być jednak ani wyłupiaste, ani osadzone zbyt głęboko. Zawsze są brązowe lub orzechowe. Łapy są krótkie, ale mocne i dobrze umięśnione. Nie powinna występować zajęcza łapa – jest to uważane za bardzo poważną wadę wśród tych psów. Ogon jest mocny i noszony wysoko, ale nie jest zakręcony. Porasta go gęsta sierść.

Beagle – wielkość

To najmniejsza rasa psów spośród psów gończych. Beagle to pies średniej wielkości, ma krępą budowę ciała, nie może być jednak ociężały. Jego wielkość została określona we wzorcu rasy i mieści się w przedziale 33-40 cm w kłębie (czyli do najwyższego punktu grzbietu). Choć waga nie jest ograniczona przez wzorzec, to przedstawiciele rasy ważą od około dziesięciu do osiemnastu kilogramów.

Beagle – szata i umaszczenie psa

Zgodnie z wzorcem rasy sama sierść jest krótka, gęsta i dobrze przylegająca. Dozwolone są właściwie wszystkie kolory sierści u psów gończych. Niedawno niedopuszczalna była tylko maść wątrobowa z białą końcówką ogona, ale i to się zaczęło już zmieniać. Najczęściej można spotkać beagle tricolor, choć coraz popularniejsze staje się te w maść zajęcza oraz dwukolorowa.

Beagle – na czym polega pielęgnacja sierści psa tej rasy?

Beagle prezentuje się elegancko, a pielęgnacja jego szaty nie należy do najtrudniejszych i najbardziej czasochłonnych. Psy tej rasy linieją dość obficie, ale tylko raz do roku. Ich włos jest dość twardy, dlatego może łatwo wbijać się w dywany, meble i być stosunkowo trudny do usunięcia.

Beagle – szczotkowanie

W okresie linienia psa warto czesać nawet kilka razy w tygodniu, by pomóc mu zmienić szatę. Poza tym okresem wystarczy robić to raz w tygodniu, najlepsza do tego jest specjalna gumowa rękawica.

Beagle – kąpiele

Beagle należy kąpać w przypadku wystąpienia takiej potrzeby, najlepsze dla niego będą szampony dla psów krótkowłosych. Na co dzień możesz go przetrzeć mokrym ręcznikiem, by usunąć kurz i martwy włos.

Beagle – pielęgnacja skóry

Oprócz sierści powinniśmy dbać o skórę psa. Na niej mogą pojawić się:

• infekcje,
• rany i otarcia,
• alergia,
• pasożyty.

Do infekcji najczęściej dochodzi w okolicach oczu, uszu oraz miejsc intymnych. Dlatego powinniśmy je utrzymywać w czystości. Wystarczy co jakiś czas przecierać je chusteczkami nasączonymi odpowiednim preparatem pielęgnacyjnym dla psów. W przypadku otarć i ran powinniśmy je natychmiast opatrzyć. Zmiany na skórze mogą pojawić się także w wyniku alergii. W takim przypadku powinniśmy wprowadzić zmiany w diecie psa, by wykluczyć szkodliwe składniki. Badania u lekarza weterynarii wskażą, jakich składników należy unikać. Ciało psa jest podatne na działanie groźnych pasożytów, takich jak pchły i kleszcze. Najpopularniejszą metodą ich zwalczania są obroże owadobójcze. Wśród opiekunów najczęściej są wybierane obroże Foresto od firmy Bayer.

Beagle – higiena

O czym jeszcze warto pamiętać, jeśli w Twoim domu pojawi się beagle? Szczeniak będzie lepiej znosił wszelkie zabiegi pielęgnacyjne, także w dorosłości, jeśli przyzwyczaisz go do tego odpowiednio wcześniej. Sprawdzaj regularnie pazurki i obcinaj je obcinaczkami dla psów, jeśli pies nie radzi sobie sam z ich ścieraniem. Przyzwyczaj go też do dbania o higienę zębów. Zęby psów czyścimy wyłącznie specjalną pastą lub możemy sięgnąć po smaczniejsze dla naszego pupila rozwiązanie – przekąski dentystyczne. W przypadku zbyt mocnego nawarstwienia się kamienia nazębnego może okazać się konieczna wizyta u lekarza weterynarii.

Beagle – przygotowanie do wystawy psa myśliwskiego

Beagle, który bierze udział w wystawach, musi spełniać wszystkie wymogi, które są ukazane we wzorcu. Pies powinien posiadać wzorcową sylwetkę, a także lśniącą, zdrowo wyglądającą sierść.

Beagle – przygotowanie sierści

Sierść psa wystawowego powinna mieć odpowiednie właściwości. W tym celu możemy kąpać go, używając odpowiedniego szamponu, który poprawi jej jakość:

• proteinowy szampon dla psów – dla wzmocnienia zdrowej sierści,
• regenerujący szampon dla psów – dla poprawy stanu przesuszonej sierści,
• intensyfikujący kolor szampon dla psów – dla poprawienia barwy sierści.

Szata powinna być pozbawiona obumarłych włosów, a także być równej długości na całym ciele. W tym celu możemy się wybrać do salonu groomera, czyli psiego fryzjera. Jeżeli chcemy możemy sami pozbyć się obumarłych włosów za pomocą nożyka do trymowania. Przed samą wystawą, sierść przetrzyjmy irchową chusteczką, dzięki czemu będzie korzystniej się prezentowała.

Beagle – czy tylko wygląd liczy się na wystawie?

Beagle powinien prezentować się znakomicie w ruchu i być w doskonałej kondycji. Przed wystawą powinien być dobrze wyspany, mieć załatwione potrzeby fizjologiczne i być w dobrej formie fizycznej. Oprócz tego rasa podlega próbom pracy, niektóre konkursy np. Międzynarodowy Championat Piękności (C.I.B) wymagają odpowiednich osiągnięć w konkursach pracy myśliwskiej. Tak samo należy uwzględnić inne wymogi dla danej wystawy, na przykład te, które dotyczą wieku.

Beagle – zachowanie i charakter rasy

Beagle, stosunkowo od niedawna uważany jest za doskonałego psa rodzinnego. Wszystko dlatego, że bardzo mocno przywiązuje się do właścicieli, ma wesołe usposobienie, jest łagodny, przyjacielski i nie ma w nim agresji. Chcesz wiedzieć więcej na temat charakteru beagle’a? Poniżej przedstawiliśmy charakterystykę rasy.

Beagle – pies myśliwski w domu

Beagle może być doskonałym towarzyszem. Źle znosi samotność, nie nadaje się dla ludzi zapracowanych, którzy będą zostawiać go samego na długie godziny – pies będzie wtedy nieszczęśliwy i sfrustrowany. Może zacząć niszczyć meble, na pewno też będzie szczekał, wył i uprzykrzał życie sąsiadom. Choć uwielbia pieszczoty i przytulanie, nie jest typowym kanapowcem.

Pies ten lubi spędzać czas aktywnie, także na świeżym powietrzu i nawet zima go przed tym nie powstrzyma. Jest zrównoważony, niezmordowany i skory do figli oraz zabawy. Beagle świetnie nadaje się na towarzysza starszych dzieci – choć zabawy między nimi należy nadzorować dla obopólnego bezpieczeństwa. A czy beagle bez problemu dogada się też z innymi zwierzętami domowymi?

Beagle – na zewnątrz i wobec innych zwierząt

Beagle są bardzo odważne, a przy tym też dość niezależne. Mają silny instynkt łowiecki, dlatego spuszczone ze smyczy mogą pognać przed siebie za interesującym go tropem i być głuche na wszelkie nawoływania. Należy pracować nad tym odpowiednio wcześniej, by zapanować nad ich charakterem. Raczej nie walczą z obcymi psami, w domu doskonale dogadują się z innymi zwierzakami – nawet kotami. Najszczęśliwsze czują się jednak w otoczeniu psów własnej rasy. Beagle to pies stworzony do życia w sforze.

Beagle – z kim będzie najszczęśliwszy? Kto stworzy mu najlepszy dom?

Z kim najszczęśliwszy będzie beagle? Usposobienie tego psa sprawia, że nie jest on dla wszystkich. Potrzebuje przede wszystkim odpowiedniej ilości ruchu i zabawy – nie zadowolą go szybkie, kilkuminutowe spacery. Beagle nie nadaje się, jako towarzysz ludzi, którzy prowadzą bardzo aktywny tryb życia i potrzebują psiego towarzysza, który będzie dotrzymywał im kroku. By zaspokoić naturalną potrzebę węszenia, warto zabierać beagle na długie spacery i zakupić mu różne zabawki, np. maty węchowe lub gryzaki, w których będziemy mogli schować jedzenie.

Pies beagle – wychowanie

Beagle nie jest psem, który słynie z posłuszeństwa. Rasa – w pewnym stopniu – stanowi wyzwanie wychowawcze. Wprawdzie istnieje sposób, dzięki któremu pies stanie się bardziej zdyscyplinowany – jest nim wyczerpujące zajęcie. Beagle u podstaw swojej natury mają bieganie i tropienie. Jeżeli jego wszystkie potrzeby, szczególnie ruchowe, zostaną zaspokojone, możemy zyskać dobrze ułożonego psa.

Beagle – czy może mieszkać w bloku?

Życie w mieszkaniu nie jest zalecane dla rasy beagle, lecz nie oznacza to, że jest też całkiem nieodpowiednie. Musimy mieć na względzie, jego potrzebę ruchu – powinniśmy zapewniać mu maksymalnie dużo aktywności fizycznej każdego dnia. Niemniej jednak najlepiej się czuje w domu z ogrodem na wsi, w towarzystwie innych psów. Taka przestrzeń powinna być solidnie ogrodzona, gdyż ten elegancki pies przejawia skłonności do włóczęgostwa.

Jakich akcesoriów beagle potrzebuje na co dzień?

Niezależnie czy pies będzie mieszkał w domu z ogrodem, czy w bloku, powinien mieć miejsce, w którym będzie mógł zaznać odpoczynku. W tym celu najlepiej sprawdzają się specjalnie dopasowane do rozmiaru psa legowiska. Oprócz tego, do wielkości beagle powinny być dopasowane inne akcesoria, z których będzie korzystał, takie jak:

• miski dla psa,
• smycz dla psa,
• szelki dla psa,
• uprząż sportowa dla psa,
• obroże owadobójcze,
• obcinaczki dla psa,
• zabawki dla psa.

Te i wiele więcej artykułów znajdziesz w zoologicznym sklepie internetowym ZooArt!

Pies rasy beagle – szkolenie

Beagle to inteligentny pies, potrzebuje jednak odpowiedniego szkolenia. Najlepiej będzie spełniał się w swojej roli, w której słynie od wielu wieków, czyli jako gończy pies myśliwski. Konkursy pracy psów myśliwskich mogą nieść ze sobą wiele korzyści, nawet wtedy, gdy my sami nie jesteśmy zainteresowani polowaniem. Tak, jak już wcześniej wspominaliśmy osiągnięcia, które pies zyska w zawodach, mogą być wymagane podczas niektórych znaczących wystaw, gdyż użytkowy charakter rasy jest kluczowy.

Beagle – nauka posłuszeństwa

Beagle potrafi szybko wykorzystać dobre serce swojego opiekuna. Jego samowolę możemy ukrócić poprzez szkolenie z posłuszeństwa, a także konsekwentną postawę w trakcie nauki. W przypadku tej rasy warto skorzystać ze specjalistycznych szkoleń, które pomogą nam usprawnić ten proces. W trakcie nauki warto korzystać z pozytywnych bodźców. Możemy wykorzystać przekąski treningowe, które mogą posłużyć jako doskonała motywacja. Musimy jednak pamiętać o tym, że zbyt duża ilość przysmaków może źle wpłynąć na sportową sylwetkę psa. Z czasem smaczki możemy zastępować pochwałami i pieszczotami.

Beagle – w jakich konkursach prac może brać udział?

Beagle jest czworonogiem, który potrafi wykazać się na wielu zawodach związanych z myślistwem. Może brać udział w następujących konkurencjach:

• konkurs pracy tropowców,
• próby i konkursy pracy:
  • dzikarzy,
  • psów gończych,
  • psów myśliwskich małych ras.

Regulaminy poszczególnych konkursów i prób można znaleźć na stronie Polskiego Związku Łowieckiego (PZŁ).

Beagle – propozycje aktywności

Beagle jest psem, który nie zadowoli się krótkimi spacerami wokół bloku. Możemy z nim wyruszać na długie spacery, ale koniecznie musimy psa prowadzić na solidnej smyczy ( beagle chętnie zerwałby się w pogoń). Oprócz spacerów, beagle może nam towarzyszyć podczas jazdy na rowerze bądź na koniu. Sporty kynologiczne, w których może dać popis beagle to:

• agility – zabawa polegająca na pokonaniu toru przeszkód przez psa wspieranego komendami swojego przewodnika,
• obedience – pokaz posłuszeństwa psa, który ma za zadanie wykonywać bezbłędnie komendy opiekuna,
• rally-o – najszybsze pokonanie toru, przez psa i jego przewodnika, gdzie pies musi wykonać konkretne komendy na poszczególnych etapach,
• flyball – bieg sztafetowy dla psów po piłkę i z powrotem,
• dogfrisbee – pies ma za zadanie złapać rzucony latający dysk,
• dummy – aportowanie specjalnych płóciennych wałków tzw. dummy,
• dogtrekking – poruszanie się z psem przypiętym do uprzęży po terenach leśnych lub górskich,
• canicross – bieg z psem, gdzie pies ciągnie człowieka. Uprząż psa jest połączona smyczą z pasem człowieka,
• mantrailing – tropienie sportowe, pies poszukuje ukrytego człowieka, tzw. “pozoranta”.

Beagle – o czym należy pamiętać, szkoląc psa myśliwskiego?

Przede wszystkim beagle nie może być zmuszany do pracy, powinien do niej podchodzić z entuzjazmem, a u podstaw pracy myśliwskiej leży tak zwana “pasja”, czyli zainteresowanie psa poszukiwaniem zwierzyny. Najlepiej będzie, gdy nauka rozpocznie się jeszcze w hodowli. Hodowcy, którzy specjalizują się w psach myśliwskich, przeprowadzają socjalizację, która ułatwia dalszy trening psa.

Gdy pies znajdzie się w domu, powinien od razu wyczuć w nas lidera i przewodnika w trakcie polowania. Ćwiczenia powinny być częste i regularne, lecz nie mogą być zbyt długie i wyczerpujące. Więcej wskazówek dotyczących szkolenia psów rasy beagle można znaleźć w naszym artykule poświęconym psom myśliwskim, a także na łowieckich grupach dyskusyjnych, bądź grupach miłośników rasy. Możemy też skorzystać ze szkoleń, które pomogą rozwinąć umiejętności i sposób pracy naszego psa.

Hodowla beagle – jak rozpoznać tę idealną?

Beagle to rasa popularna wśród hodowców. Nie powinniśmy mieć kłopotu, by znaleźć szczeniaka dla siebie. Poszukując idealnej hodowli, musimy uwzględnić kilka rzeczy, dzięki temu będziemy mogli nabyć zdrowego szczeniaka. Oprócz tego będziemy mieć gwarancję, że nie przyczyniamy się do mnożenia cierpienia, wynikającego z działalności pseudohodowli, w których zwierzęta nie są godnie traktowane.

Beagle – wybór hodowli

Hodowle psów każdej rasy w Polsce mają obowiązek przynależenia do organizacji, która zrzesza hodowców psów. Dlatego poszukując psa dla siebie, powinniśmy zwrócić uwagę nie tylko na hodowlę, ale także na organizację, której ona podlega. Powinniśmy prześwietlić jej praktyki.

Hodowle, zgodnie ze standardami organizacji, wystawiają akty potwierdzające przynależność psa do rasy, może to być rodowód lub metryka na podstawie której możemy wyrobić rodowód. Opinie innych opiekunów powinny nam pomóc wybrać hodowlę i organizację, lecz powinniśmy osobiście zweryfikować warunki, w których są trzymane szczeniaki rasy beagle. Nic nie powinno w nas wzbudzać wątpliwości. Odwiedzając hodowle, warto się spytać hodowców o porady dotyczące wychowania, prawdziwi specjaliści wiedzą wszystko na temat rasy beagle. Przy zakupie psa możemy zapytać o wyprawkę, w niej znajdziemy wszystko to, co jest potrzebne na pierwszy czas opieki nad szczeniakiem.

Beagle – oferty w internecie

Swoje poszukiwania psa idealnego dla siebie zazwyczaj rozpoczynamy od przeglądu ofert zamieszczonych w Internecie. Niektóre ogłoszenia mogą przykuwać naszą uwagę atrakcyjną ceną. Szczególnie przy takich ofertach zwróćmy uwagę na hodowle oraz stowarzyszenie, pod które ona podlega. Wyhodowanie rasowego psa jest kosztowne, gdyż wymagane są szczepienia, a jego rodzice są badani pod kątem występowania chorób dziedzicznych. W dodatku szczeniaki przechodzą socjalizację – kształtowanie pewności siebie i przyzwyczajanie do kontaktu z ludźmi i innymi zwierzętami.

Proces socjalizacji jest wymagający, lecz konieczny dla prawidłowego rozwoju psa. Zbyt niska cena może świadczyć o pominięciu tych procedur, przez co zakupiony szczeniak może mieć w przyszłości problemy w kontaktach z innymi zwierzętami. W taki sposób działają pseudohodowle. Weryfikacja hodowli i organizacji, pozwala dokonać właściwego wyboru. Takie strony, jak olx podają w ogłoszeniach nazwy organizacji.

Beagle – adopcja

Adopcja psów ma wiele zalet. Przede wszystkim, dzięki niej spragniony miłości zwierzak, w końcu może otrzymać dom i kochającego opiekuna. W prawdzie znalezienie rasowego psa do przygarnięcia nie jest proste, aczkolwiek niewykluczone. Swoje poszukiwania zacznijmy od wizyty w lokalnych schroniskach, potem możemy sprawdzić ogłoszenia krajowych placówek, a także osób prywatnych w internecie. Powinniśmy liczyć z tym, że psy, które trafiają do schronisk często mogą mieć problemy zdrowotne i traumy.

Opieka nad takim psem wymaga specjalnego podejścia i doświadczenia. Przed przyjęciem psa ze schroniska do domu, warto dowiedzieć się, dlaczego tam trafił oraz czy ma jakieś schorzenia. Nasza decyzja o opiece powinna być w pełni przemyślana, musimy mieć pewność, że poradzimy sobie z jego wychowaniem.

Zdrowie rasy beagle

Beagle to zwierzęta bardzo odporne, zdrowe i długowieczne. Średnia długość życia u przedstawicieli rasy wynosi około 12-15 lat. W toku ich wieloletniej hodowli priorytetem było stworzenie psa idealnego do polowań, a więc do długiego pozostawania na zewnątrz – taki właśnie jest beagle. Nie powinien jednak zostawać na zewnątrz przez cały rok. W zimie pozostawiony na kilka godzin w ogrodzie po prostu zmarznie i może zachorować, dlatego lepiej będzie mu w domu.

Beagle – predyspozycje do chorób

Beagle, jak większość ras psów może chorować. W przypadku tego psa możesz się spotkać z takimi dolegliwościami, jak:

• zespół wiśniowego oka – wypadanie gruczołu trzeciej powieki. Wymaga to pomocy chirurgicznej lekarza weterynarii, ale to kwestia jednorazowej interwencji. Wielu osobom kuszące może wydawać się całkowite usunięcie tego gruczołu, skoro są z tym problemy, ale doświadczeni lekarze weterynarii oraz hodowcy przestrzegają przed tym krokiem – może to doprowadzić do powstania zespołu suchego oka,
• pierwotna jaskra – problemy z oczami należą do jednych z najczęstszych przypadłości tej rasy. Pierwotna jaskra polega na uszkodzeniu siatkówki w wyniku wysokiego ciśnienia śródgałkowego, które skutkuje ślepotą,
• zwichnięcie rzepki – jest to choroba typowa dla ras psów małych, która może doprowadzić do artretyzmu,
• dwurzędowość rzęs – wada w wyniku której, występuje dodatkowy rząd rzęs przy wewnętrznej krawędzi wolnego brzegu powieki,
• dysplazja siatkówki – nieprawidłowy rozwój i różnicowanie siatkówki w okresie płodowym i okołourodzeniowym,
• zaćma – choroba wzroku, która polega na zmętnieniu soczewki oka, może prowadzić do utraty wzroku,
• dystrofia rogówki – genetyczne schorzenie, objawia się występowaniem szaro-białych nieprzezroczystych plam na oczach, które są osadami wapnia lub tłuszczów pod powierzchnią rogówki,
• małoocze – wrodzona anomalia rozwojowa oczu, która występuje wraz z defektem soczewki, rogówki i siatkówki,

Dolegliwości, które mogą wystąpić

• głuchota – jest przekazywana dziedzicznie. Szczenięta mogą się urodzić głuche jednostronnie lub obustronnie, charakterystyczna dla osobników o wyraźnym łaciatym umaszczeniu,
• dysplazja stawów łokciowych – dziedziczna nieprawidłowość, która polega na nieprawidłowym rozwoju stawów łokciowych,
• dysplazja stawów biodrowych – podobnie, jak w przypadku dysplazji stawu łokciowego, polega na nieprawidłowym ukształtowaniu stawu,
• karłowatość – przekazywane dziedzicznie schorzenie, w wyniku którego ciało psa jest małe i zdeformowane, towarzyszy temu przewlekłe zapalenie stawów,
• zespół chińskiego beagla – przekazywane genetycznie zaburzenie w rozwoju i budowy tkanki łącznej. Dotyka kości serce, mięśnie, a także skórę. Chore psy mają skośne oczy, a także chodzą na palcach, mają naprężone ścięgna, skórę, wyżej osadzone uszy,
• zespół bólowy beagli – młodzieńcze zapalenia wielostawowe, które pojawia się u beagli w wieku 6-40 miesięcy. Objawami choroby są bóle szyi i gorączka, które przeważnie trwają od 3 do 7 dni.
• amyloidoza nerek – dolegliwość zbliżona do niewydolności nerek, przeważnie dotyka suki powyżej 6 roku życia,
• epilepsje – rodzaj zaburzeń neurologicznych, prowadzące do silnych wstrząsów związanych z utratą świadomości. Napady padaczkowe są spowodowane nieprawidłowymi impulsami aktywności w mózgu,
• niedoczynność tarczycy – dotyka najczęściej suk między 4-10 rokiem życia. Towarzyszy temu często: zaburzenia płodności, apatia, spadek temperatury ciała, brak apetytu, biegunki, zaparcia,
• cukrzyca – objawia się wzmożonym pragnieniem i częstym oddawaniem moczu,
• zwężenie zastawki tętnicy płucnej – pies źle znosi wysiłek, może między innymi omdlewać i mieć duszności, można także usłyszeć szmery w sercu,
• wnętrostwo – zatrzymanie jądra w jamie brzusznej,
• guzy pęcherza i cewki moczowej – dosyć częste występowanie guzów w tych miejscach, w porównaniu do innych ras,
• alergie – głównie występują na tle pokarmowym, objawami są wypadanie włosa, stany zapalne uszu, biegunka wymioty, częste drapanie się psa,
• problemy z uszami – w zwisających uszach często dochodzi do infekcji.

Beagle – żywienie

Beagle nie wymagają specjalnej diety, jednak warto mieć na uwadze, że to psy bardzo łakome. Mają skłonność do podjadania odpadków na spacerach. Dlatego należy kontrolować ilość spożytych przez niego posiłków i wybrać odpowiednią metodę żywienia. Możesz zdecydować się na karmy komercyjne lub samodzielnie komponować ich menu. Zawsze dbaj jednak o to, by były one wysokiej jakości i dostarczały psu wszystkich niezbędnych do życia składników. Jeżeli masz problem z wyborem najlepszej karmy dla psa lub z ułożeniem jadłospisu, zgłoś się po pomoc do lekarza weterynarii lub dietetyka weterynaryjnego.

Beagle – żywienie karmą komercyjną

Karma komercyjna powinna być najwyższej jakości, bez zbóż i sztucznych dodatków. Wybierając karmę dla psa, uwzględniamy jego:

• wagę psa,
• etap rozwoju,
• poziom aktywności,
• ewentualne potrzeby weterynaryjne.

Pokarm serwujemy zgodnie z zaleceniami producenta, które znajdują się na opakowaniu. Powinniśmy także uwzględnić kalorie, które podajemy psu wraz z przekąskami. Dzienną porcję dzielimy na dwie, które podajemy rano i wieczorem co najmniej godzinę przed lub pół godziny po wysiłku.

Beagle – żywienie posiłkami domowymi

Przy żywieniu psa pokarmem domowym sami dobieramy produkty i je przyrządzamy. Jest to bardziej czasochłonne rozwiązanie. Przy tym, nie możemy tego robić jedynie wedle naszego uznania. Posiłki, które przygotowujemy powinny opierać się o specjalistyczną wiedzę w zakresie żywienia psów. Możemy ją znaleźć w fachowej literaturze. Innym rozwiązaniem jest konsultacja u lekarza weterynarii, bądź u dietetyka zwierząt.

Beagle – cena i koszty utrzymania

Wiele osób zastanawia się, ile kosztuje beagle? Otóż za psa tej rasy z renomowanej hodowli zapłacimy ok. 3000–4000 zł. Bądźmy ostrożni wobec ogłoszeń z o wiele niższą ceną, takich w przypadku rasy beagle nie brakuje. Większego trudu nie powinno nam sprawić znalezienie psa rasy beagle do adopcji. A z jakimi kosztami się zetkniemy, gdy zostaniemy jego opiekunami?

Beagle – miesięczne koszty utrzymania

W ciągu miesiąca nasze wydatki będą obejmować uzupełnianie zapasów pożywienia i innych artykułów, które na bieżąco się wyczerpują. Jednak w przypadku rasy beagle, (której przedstawiciele są niewielkimi psami) koszt ten nie będzie zbyt wysoki – wyniesie około 200-250 zł miesięcznie. W tej kwocie uwzględniliśmy zakup:

• karmy dla psa,
• przysmaków dla psa,
• worków na nieczystości.

Beagle – roczne koszty utrzymania

Roczne koszty to suma kosztów miesięcznych oraz koszt zakupu środków pielęgnacyjnych. One zużywają się dłużej, szczególnie w przypadku beagli, ponieważ nie wymagają częstych kąpieli i zabiegów pielęgnacyjnych. Takie środki to:

• szampon dla psa,
• odżywka dla psa w aerozolu,
• odżywka dla psa w formie balsamu po kąpieli,
• obroże owadobójcze,
• preparaty pielęgnacyjne dla psa.

Łącznie w ciągu dwóch lat zapłacimy około 2500–3500 zł.

Beagle – koszty utrzymania w ujęciu dwóch lat

Do maksymalnie dwóch lat warto jest wymieniać akcesoria, z których korzysta pies. Wtedy możemy mieć pewność, że są dla niego bezpieczne, a także działają sprawnie. Akcesoria dla rasy beagle to:

• miski dla psa,
• smycz dla psa,
• szelki dla psa,
• uprząż sportowa dla psa,
• szczotka gumowa,
• obcinaczki dla psa,
• zabawki dla psa,
• legowisko dla psa.

Uwzględniając koszt ich zakupu oraz wcześniej przedstawione koszty, w ciągu dwóch lat zapłacimy około 5500–7500 zł.

Beagle – pozostałe koszty opieki

Koszty zakupów to nie są jedyne koszty, które napotkamy opiekując się beaglem. Nie możemy zapominać o usługach, z których będziemy korzystać, takich jak:

• ubezpieczenie psa,
• wizyty u lekarza weterynarii i leczenie psa,
• wizyty w salonie groomera,
• szkolenie dla psów rasy beagle.

W przypadku usług ceny są bardzo różne, w dodatku sami decydujemy, z czego i jak często będziemy korzystać.

Beagle – podsumowanie

Beagle to stara angielska rasa, która współcześnie używana jest w charakterze psów rodzinnych, choć wywodzi się z łowieckich tradycji. Ich wielką miłośniczką była królowa Elżbieta I, co przyczyniło się do wzrostu zainteresowania nimi wśród szlachty, a później też zwyczajnych ludzi. Opowiedzieliśmy, czym charakteryzują się przedstawiciele tej rasy.

To psy dość niezależne i bardzo inteligentne. Mają też wysoko rozwinięty instynkt łowiecki. Potrzebują szkolenia w młodym wieku, dzięki czemu można uniknąć ucieczek i skutecznie zapanować nad ich zachowaniem. Potrzebują mnóstwa ruchu i zabawy, nie mogą też zostawać same na długo, bo będą nieszczęśliwe. A czy ty będziesz dobrym opiekunem dla beagle? Opisaliśmy krótko, jak powinno wyglądać jego szkolenie i wychowanie.

Psy te były niegdyś bardzo cenione za doskonały węch i słuch, teraz głównie za łagodność i przyjazne usposobienie, a także silne przywiązywanie się do właściciela. Powyżej przedstawiliśmy najważniejsze informacje o beagle. W niniejszym artykule zawarliśmy wszystko, co musisz wiedzieć o tej rasie. Wszystko po to, byś mógł zdecydować, czy beagle jest dla Ciebie.

Sprawdź również:

• ranking psów myśliwskich.
• ranking psów terapeutycznych.
• ranking psów dla osób początkujących.