Pirenejski pies górski – ratownik i towarzysz w jednym

Pirenejski pies górski to majestatyczne zwierzę, obdarzone silnym instynktem ochronnym. Ten przyjacielski czworonóg zawsze jest gotowy do obrony swojego terytorium. Jego wygląd budzi zachwyt wśród wielu miłośników czworonogów. Ten pokaźnych rozmiarów pies jest doskonałym opiekunem. Potrafi być też oddany i czuły. Jedno jest pewne – przy nim zdecydowanie poczujesz się bezpiecznie. Gabaryty tego psa potrafią zadziwić. Czy jego wzrost faktycznie powinien budzić niepokój? Jakie inne cechy charakteru posiada? Czy nadaje się dla każdego? Ile kosztuje i czy to faktycznie najdroższy pies na świecie? Aby dowiedzieć się więcej o tej wspaniałej rasie, koniecznie przeczytaj tekst.

Informacje ogólne

Pirenejski pies górski przez niektórych nazywany jest pirenejskim psem pasterskim. To wyjątkowy czworonóg, którego pokochało wielu miłośników czterech łap. Co odróżnia go od psów innych ras? Opowiemy o nim trochę więcej.

Do jakiej organizacji kynologicznej należy pirenejski pies górski?

Pirenejski pies górski został oficjalnie uznany za rasę, Międzynarodowa Federacja Kynologiczna nadała mu wzorzec, który opisuje specyfikę jego wyglądu. Według klasyfikacji FCI czworonóg ten jest zaliczony do grupy 2 pinczerów, sznaucerów, molosów i szwajcarskich psów do bydła. Należy do sekcji 2.2 molosów typu górskiego. Jego opis można znaleźć we wzorcu pod numerem 137.

Skąd pochodzi nasz psi pasterz?

Pirenejski pies górski, jak nazwa wskazuje, pochodzi z Pirenejów, a konkretniej z pasma górskiego położonego na granicy Francji i Hiszpanii. Przez niektórych jest błędnie określany jako owczarek pirenejski. Jest duży i silny, a jego wyjątkowe usposobienie sprawia, że szybko zyskuje uznanie wśród swoich właścicieli. Pierwotnym zajęciem tych psów było strzeżenie bydła i innych zwierząt hodowlanych. Dziś również świetnie sprawdzają się w roli stróża domowego ogródka. Potrafią być wiernymi towarzyszami i oddanymi ratownikami. Są z natury niezależne i nieufne, dlatego ich tresura wymaga dużego wysiłku.

Więcej informacji: historia rasy

Dokładna data powstania tej rasy nie jest do końca znana. Jedno jest pewne – pirenejski pies pasterski był wykorzystywany do pracy od wielu tysięcy lat. Już w czasach średniowiecza strzegł zamki przed niechcianymi przybyszami. Popularność zyskał również wśród francuskiej arystokracji. W XVII wieku był psem do towarzystwa. Pirenejczyk trafił do Stanów Zjednoczonych w 1824 roku za sprawą Marie’a Josepha de Lafayetta, uczestnika wojny o niepodległość kraju. Pies ten wszedł także w posiadanie królowej Wielkiej Brytanii – Wiktorii. Został zarejestrowany w brytyjskim Kennel Clubie. W 1923 roku powstał ogólny wzorzec tej rasy, który funkcjonuje również obecnie. W czasach I wojny światowej ich populacja zmalała, ponieważ były one wykorzystywane do działań wojennych.

Pirenejski pies górski, jako gwiazda filmowa? – garść ciekawostek

Niewiele osób wie, że pirenejski pies górski jest bohaterem książki pt. “Bella i Sebastian”. To niezwykła opowieść o chłopcu, którego najlepszą przyjaciółką została suczka o imieniu Bella. W 2013 roku na podstawie tejże książki powstał film o takim samym tytule.

Szczenięta pirenejskich psów pasterskich mogą mieć szare plamy na głowie, które z wiekiem bledną do jasnożółtego koloru.

To psy, których zdecydowanie nie zadowoli mieszkanie w bloku. Ten olbrzym do szczęścia potrzebuje dużej przestrzeni i ruchu. Musimy o tym pamiętać, jeśli chcemy zapewnić mu odpowiednie warunki. Najlepiej żyje mu się w domach z ogródkiem.

Charakterystyczne cechy wyglądu pirenejskiego psa górskiego

Pirenejski pies górki to piękny czworonóg o majestatycznym wyglądzie. Swoją dobrą prezencję zawdzięcza zapewne białej sierści, która zdecydowanie dodaje mu klasy. Opowiemy, jak wygląda ten duży pies pasterski.

Ogólny opis wyglądu

Pirenejczyjki to dobrze umięśnione i solidnie zbudowane psy. Mają krótką szyję i małą głowę. Ich uszy są trójkątne i opadające, a oczy skośne – zazwyczaj o bursztynowej barwie, mają kształt migdała. Pirenejskie psy górskie słyną z łagodnego i inteligentnego spojrzenia. Co ciekawe, u pirenejczyków pazury w tylnych łapach występują podwójnie.

Jakie wymiary ma pirenejczyk?

Wzrost pirenejskiego psa górskiego jest niezwykle imponujący. Jego sylwetka prezentuje się bardzo majestatycznie. Nie zapominajmy, że jest to zwierzę z klasą. Dorosłe samce w kłębie osiągają od 70 do 80 cm, ważą średnio od 50 do 60 kg. Samice są nieco niższe i lżejsze. Mają od 65 do 75 cm, a ich waga osiąga mniej więcej od 45 do 55 kg. Mimo to nie są pozbawione gracji, poruszają się niezwykle lekko.

Umaszczenie pirenejskiego psa górskiego

Sierść tych czworonogów jest bardzo gęsta, na ogonie i szyi nieco dłuższa. U psów tej rasy najczęściej spotykany jest biały kolor umaszczenia (może występować także biały z szarymi, bladożółtymi lub pomarańczowymi łatami). U niektórych z nich możemy zaobserwować pomarańczowe oraz żółte plamy na głowie, uszach lub nasadzie ogona.

Zabiegi pielęgnacyjne dla pirenejczyka

Gęste futro pirenejskiego psa górskiego jest piękne, ale jego pielęgnacja potrafi być czasochłonna. Szczotkowanie i częste kąpiele to nie jedyne zabiegi, którym pirenejczyk powinien być poddawany. Mówimy o czym należy pamiętać, by psiak wyglądał i czuł się dobrze.

Jak chronić pirenejskiego psa górskiego przed kleszczami?

Po powrocie ze spacerów powinniśmy dokładnie sprawdzać gęstą sierść pirenejskiego psa górskiego. Kleszcze mogą atakować jego skórę przez cały rok. Właśnie dlatego możemy zaopatrzyć go w różnego rodzaju preparaty i obroże, które przeciwdziałają szkodliwym pajęczakom. Obroże Foresto są polecane i najchętniej wybierane przez opiekunów dużych i małych psów – skutecznie odstraszają kleszcze. Dzięki długotrwałemu działaniu (do 8 miesięcy) psiak jest bezpieczny na dłużej. 

Podstawowa pielęgnacja pirenejskiego psa górskiego

Pirenejskiego psa górskiego powinniśmy regularnie szczotkować . Czynność tą najlepiej wykonywać drucianą szczotką, która ma gładko zakończone szpilki. Zabierajmy się do tego najwcześniej, gdy szczenię skończy dwa miesiące. Najlepiej zrobić to po intensywnym spacerze. Nasz pupil będzie wtedy bardziej zmęczony i chętniejszy do współpracy. Podszerstek pirenejczyka może się filcować, w takim przypadku możemy kupić obrotowe zgrzebło, którego zadaniem jest szybkie rozdzielanie sfilcowanego podszerstka. Pirenejski pies pasterski wymaga szczotkowania przynajmniej raz w tygodniu. W okresie linienia musimy to robić częściej, przynajmniej raz dziennie. W przeciwnym razie sierść będzie się plątać. 

Psy tej rasy ciężko namówić do kąpieli (biorąc pod uwagę ich gabaryty, może to stwarzać wiele problemów). Przedtem należy dokładnie rozczesać ich futro. Używajmy najlepiej szamponów specjalnie przeznaczonych do pielęgnacji sierści. Aby pirenejczyk był dokładnie umyty, musimy pilnować do tego, by woda dotarła także do skóry. Po kąpieli powinniśmy dokładnie osuszyć go ręcznikiem. 

O czym musimy pamiętać przy pielęgnacji pirenejskiego psa górskiego?

Nie zapominajmy o regularnych kontrolach stanu uszu, zębów. W razie potrzeby powinniśmy także obcinać pazury naszego psa. U pirenejskiego psa górskiego mogą ścierać się samoistnie pod wpływem spacerów na twardym podłożu. Mimo wszystko może zdarzyć się, że konieczne będzie ich przycięcie wtedy, gdy jego pazury zahaczają o podłogę. Warto zapytać o radę lekarza weterynarii, jak prawidłowo je obcinać.

Jaki charakter ma pirenejski pies górski?

Pirenejski pies górski słynie ze swojej autonomiczności. Jednak przy odrobinie cierpliwości i chęci damy radę stworzyć z niego ukochanego pupila rodziny. Opowiemy, jaki jest ten czworonóg i czego możemy się po nim spodziewać.

Pirenejski pies górski – jaki ma stosunek do najbliższych

Pirenejczyk został przystosowany do samotnego pilnowania stada; taką funkcję pełni do dziś. Nie oznacza to jednak, że nie sprawdzi się w roli domowego pupila. Opiekunów obdarza dużą dozą szacunku i przywiązania. Umie okazywać czułość, jednak nie jest zbyt wylewny. Jeśli przyzwyczai się do domowników, jest wierny oraz bardzo oddany. To idealny opiekun dla mniejszych zwierząt i dzieci – na co dzień bardzo cierpliwy i łagodny. Ma silnie rozwinięty instynkt obronny. Angażuje się w ochronę swojego terenu – zawsze czujny i gotowy zaatakować drapieżnika. Potrafi rozpoznać realne zagrożenie i stawić mu czoło.

Jakie pirenejczyk ma podejście do obcych?

W stosunku do obcych może być agresywny (głównie w przypadkach, kiedy wyczuwa niebezpieczeństwo). Z natury nie jest szczekliwy. Kiedy nie wyczuwa zagrożenia ze strony niespodziewanego przybysza, z reguły zachowuje wobec niego chłodny dystans i unika kontaktu.

Jakie aktywności pokocha pirenejski pies górski?

Pirenejski pies górski potrzebuje dużej dawki ruchu na co dzień. Wspólne długie spacery zdecydowanie są rozrywką, która przypadnie mu do gustu. Będzie on świetnym kompanem wielogodzinnych wędrówek. Pirenejczyk musi mieć również dostęp do terenu, gdzie będzie mógł się wybiegać. To pies z natury łagodny i spokojny, ale musimy zapewnić mu także sporą dawkę ćwiczeń umysłowych, by zająć jego czas. Znudzony czworonóg może zacząć niszczyć przedmioty, które znajdują się w zasięgu jego wzroku. Maty węchowe i gry dla psów to świetny trening umysłu dla naszego pupila.

Wychowanie pirenejskiego psa górskiego

Pirenejski pies górski jest bardzo samodzielny. Pamiętajmy, że jego pierwotnym zajęciem było strzeżenie zwierzyny wypasającej się na polu. Przy odrobinie wysiłku jesteśmy w stanie wychować go na czułego i oddanego towarzysza – podpowiadamy, jak to zrobić.

Kąt dla pirenejskiego psa górskiego – gdzie będzie czuł się najlepiej?

Pirenejczyka zdecydowanie nie zadowoli mieszkanie w bloku. Ten olbrzym do szczęścia potrzebuje dużej przestrzeni i ruchu. Musimy o tym pamiętać, jeśli chcemy zapewnić mu odpowiednie warunki. Najlepiej żyje mu się w domach z ogródkiem. Ma także skłonności do włóczęgostwa i podkopywania ogrodzeń. Najlepiej wyprowadzać go na smyczy.  

Jakie legowisko wybrać dla pirenejskiego psa górskiego?

Pirenejski pies górski dobrze znosi samotność (jeśli stopniowo jest przyzwyczajony do niej od małego), dlatego można trzymać go na dworze pod warunkiem, że zapewnimy mu stały kontakt z rodziną. Czworonogowi temu należy zapewnić wygodną budę lub legowisko, które postawimy w domu. Musimy pamiętać, by było dostosowane do jego gabarytów i umieszczone w centralnym punkcie w domu, by pupil mógł aktywnie uczestniczyć w życiu rodziny. 

Jak wypracować współpracę z pirenejskim psem górskim?

Najlepszym sposobem na to, by nasz pirenejczyk nie uciekał jest spędzanie z nim czasu. Pies przywiązany do właściciela nie opuści go na krok. Więzi najlepiej umacniać poprzez wspólne zabawy i pieszczoty. Pirenejski pies górski może być agresywny w stosunku do innych psów – nad tym szczególnie musimy pracować. Najlepszym rozwiązaniem będzie zapisanie pirenejczyka do psiej szkoły. Tam dokładnie objaśnią nam, jak należy postępować z psami tej rasy. Ponadto będzie miał kontakt z innymi osobnikami ze swojego gatunku, co znacznie ułatwi kontynuację jego socjalizacji (to hodowca jest odpowiedzialny w pierwszej kolejności za właściwą socjalizację psa).

Szkolenie pirenejskiego psa górskiego

Tresura tego czworonoga jest niezwykle czasochłonna. Pirenejczyki to psy bardzo niezależne, ale również inteligentne. Przy wdrożeniu odpowiedniego szkolenia szybko się uczą. Podpowiemy, jak prawidłowo szkolić zwierzę tej rasy.

Jak nauczyć pirenejczyka posłuszeństwa?

Najważniejsze jest zaufanie – relację powinniśmy budować już w pierwszych miesiącach życia szczeniaka. Istotne jest, abyśmy dbali o jego rozwój emocjonalny. Wychowywanie pirenejskiego psa górskiego przy użyciu krzyku zdecydowanie nie jest wskazane. Nic się nie stanie, jeżeli za pierwszym razem nie wykona danego polecenia. Pamiętajmy, by być cierpliwymi. Musimy dbać o dobre relacje ze swoim pupilem. Pirenejczyk będzie słuchał jedynie opiekuna, którego obdarzy szacunkiem. Empatia jest bardzo ważna, jednak nie zapominajmy o konsekwencji. Jasne wyznaczanie granic to podstawa. Jeśli pies poczuje, że stoi wyżej w hierarchii może to wykorzystać.

Jak stosować smaczki w szkoleniu?

Jeśli marzymy o zakupie psa, który ochoczo będzie wykonywał skomplikowane psie sztuczki, jednego możemy być pewni – pirenejski pies górski nie jest dla nas. Jego wyszkolenie nie jest łatwe, ale kiedy osiągniemy pożądany efekt, może dostarczyć mnóstwa satysfakcji. Musimy pamiętać o tym, że do podstawowych zadań pirenejczyka należy ochrona terenu i opieka nad osobami, które się na nim znajdują. Jego tresura powinna być ukształtowana właśnie pod tym kątem. Warto nagradzać go przekąskami, dzięki temu z pewnością będzie chętniejszy do współpracy. Warto pamiętać o kilku prostych zasadach:

• podaniu smakołyka powinna towarzyszyć pochwała słowna;
• na początek należy zaopatrzyć się w naprawdę dużo przekąsek, by starczyły na całą sesję ćwiczeń;
• w miarę postępów w szkoleniu smaczki trzeba stopniowo wycofywać;
• smakołyki powinno się podawać po wykonaniu danej komendy;

Jakie sporty może uprawiać pirenejczyk?

Pirenejski pies pasterski ma tendencję do zapadania na choroby stawów. W związku z tym nie powinniśmy angażować go w sporty, w których dużo się skacze. Czworonóg ten może sprawdzić się przykładowo w dogtrekkingu. Ta dyscyplina sportowa polega na pokonaniu danej trasy z psem, najczęściej po terenach leśnych lub górzystych. Pies potrzebuje specjalnej uprzęży z linką amortyzującą, którą przyczepia się do pasa opiekuna.

Szczeniak – hodowla i cena

Cena szczeniaka pirenejskiego psa górskiego może wynosić od 2 do nawet 5 tysięcy złotych. Jednak czy są to jedne z najdroższych psów na świecie? Można zaryzykować takie stwierdzenie, biorąc pod uwagę dodatkowe koszty utrzymania, które miesięcznie wynoszą mniej więcej od 300 do 500 złotych. Właśnie dlatego nie warto ryzykować – musimy pamiętać o tym, aby pirenejczyki kupować wyłącznie ze sprawdzonych źródeł. Podpowiemy, po czym rozpoznać dobrego hodowcę.

Metryka i rodowód

To bardzo ważne dokumenty, jednak trzeba je odróżnić, ponieważ nie są tym samym. W metryce zawarte są dane na temat urodzenia szczeniaka. Musi być ona wydawana przez każdego hodowcę, który zarejestrował swoją działalność w ZKwP (Związek Kynologiczny w Polsce). Rodowodu natomiast nie trzeba wyrabiać obowiązkowo. Ten rodzaj dokumentu wydawany jest w przypadku, gdy chcemy założyć własną hodowlę lub startować z psem w pokazach. W rodowodzie możemy znaleźć informację o przodkach cztery pokolenia wstecz. Zatem jeśli chcemy upewnić się, że szczeniak jest rasowy, możemy domagać się okazania rodowodu jego rodziców, a także wydania metryki malucha.

Jak wybrać dobrego hodowcę?

Międzynarodowa Federacja Kynologiczna ustala standardy przynależności psa do danej rasy. Oznacza to, że pirenejczyk musi posiadać zespół danych cech właściwych swojej rasie. Na tej podstawie wybieramy czworonoga najbardziej odpowiedniego dla nas – jego usposobienie powinno zgrywać się z naszym stylem życia. Dobry hodowca z całą pewnością poinformuje nas o tym, jak należy postępować z pirenejskim psem górskim. Zada zapewnie także mnóstwo pytań, by upewnić się, że jesteśmy świadomi zalet i wad jego charakteru.

Wystrzegajmy się pseudohodowców!

Pseudohodowcy niebędący specjalistami w rozmnażaniu tych psów narażają je na różnego rodzaju choroby. Ponadto szczeniaki często są one trzymane w złych warunkach. Renomowane hodowle potrafią zadbać o rozwój behawioralny szczeniąt, a także zapewniają im godne warunki do życia. Pirenejskie psy pasterskie powinniśmy nabywać, mając pewność, że będą pozbawione wszelkich wad genetycznych – to z pewnością zagwarantuje im spokojną przyszłość.

Wyprawka z hodowli

Oprócz podstawowych dokumentów takich jak metryka, książeczka zdrowia, czy umowa kupna-sprzedaży, hodowca może zaopatrzyć malucha w małą wyprawkę, która ułatwi mu adaptację w nowym środowisku. W jej skład wchodzi m.in.:

• dwie małe miski na wodę i jedzenie;
• karmę, którą szczeniak jadł dotychczas;
• kawałek kocyka lub ściereczki z zapachem matki malucha;

Zdrowie pirenejskiego psa górskiego

Pirenejski pies górski generalnie zaliczany jest do psów wytrzymałych i odpornych na choroby. Był przystosowany do pracy w niesprzyjających warunkach pogodowych przy pilnowaniu bydła i owiec. Mimo to może zapadać na niektóre choroby, opowiemy o tych najczęściej spotykanych.

Choroby typowe dla rasy

Pirenejczyki są bardzo masywne, w związku z tym mogą być narażone na choroby stawów (m.in. dysplazje stawów łokciowych i biodrowych). Dlatego musimy pamiętać, by ich nie przekarmiać. Psy tej rasy mają tendencję do chorowania na skręt żołądka. Zdarza się, że u pirenejskiego psa pasterskiego mogą występować nawracające infekcje zapalne uszu. Powinniśmy regularnie sprawdzać ich stan i w razie potrzeby czyścić specjalnymi preparatami.

U pirenejczyków posiadających białe umaszczenie istnieje większe prawdopodobieństwo wystąpienia głuchoty. Jeśli chcemy, by nasz zwierzak żył jak najdłużej, musimy stosować odpowiednią profilaktykę. Pielęgnacja w tym przypadku odgrywa ważną rolę – pamiętajmy o reguralnym wyczesywaniu sierści i kąpielach. Szczepmy swojego czworonoga zgodnie z kalendarzem szczepień. Nie zapominajmy także o wizytach kontrolnych u lekarza weterynarii, który zbada naszego pupila i w razie konieczności wdroży odpowiednie leczenie. 

Żywienie pirenejskiego psa górskiego

Zbilansowana dieta pełni ważną funkcję w życiu pirenejskiego psa górskiego. Trzeba dostarczać mu wszelkich niezbędnych witamin i składników mineralnych. Podpowiemy, co zrobić, by dostarczać organizmowi pupila wszystkiego, czego potrzebuje.

Dostępne metody żywienia pirenejczyka

Pirenejczykom możemy dawać im mokry lub suchy pokarm. To prosta i szybka forma dostarczania pożywienia. Warto dodać, że mokra karma zawiera przynajmniej 75% wody, co korzystnie wpływa na funkcjonowanie nerek. Kiedy zdecydujemy się na podanie psu tej mokrej, musimy pamiętać o tym, by regularnie ją wymieniać, ponieważ szybko się psuje. W przeciwnym razie może zaszkodzić naszemu pupilowi. Sucha karma jest z całą pewnością bardziej syta – podając ją pirenejskiemu psu górskiemu, możemy mieć pewność, że będzie najedzony na dłużej. W przypadku podawania tej suchej musimy dbać o dostarczanie pirenejczykowi świeżej wody. Wybierajmy karmę o grubej granulacji; najlepiej taką, która jest polecana dla ras olbrzymich. Jakość też jest bardzo ważna – nie dawajmy psu byle czego. Zawsze przed zakupem patrzmy na skład karmy. 

Możemy także wdrażać do ich życia dietę BARF – ten sposób żywienia stanowi zdrową, w pełni naturalną alternatywę. Stosując takie rozwiązanie, musimy jednak zdobyć odpowiednią wiedzę w zakresie żywienia psów. W tej kwestii warto skonsultować się z dietetykiem zwierzęcym, który doradzi nam, jak ułożyć dietę dostosowaną do potrzeb naszego pupila. Ta dobra musi zawierać odpowiednią ilość białka, tłuszczów i węglowodanów. Możemy gotować im dania składające się np. z ryżu, warzyw i mięsa. Powinniśmy liczyć się również z tym, że gotowanie dla psa w domu jest zajęciem czasochłonnym. Dodatkowo menu pirenejczyka powinniśmy uzupełniać o suplementy witaminowo-mineralne. 

Jak karmić szczenięta pirenejskiego psa górskiego?

Karma powinna być dostosowana odpowiednio do wieku naszego pupila. Szczeniaki mają inne potrzeby żywieniowe, niż dorosłe psy. Szczeniaki posiadają większe zapotrzebowanie kaloryczne, dlatego potrzebują więcej białka zwierzęcego w przeciwieństwie do starszych czworonogów. Mięso z kurczaka lub indyka będzie dla nich odpowiednie – przede wszystkim jest lekkostrawne, co daje gwarancję, że maluch uniknie nieprzyjemnych dolegliwości żołądkowych. Karma dla szczeniaka powinna zawierać również odpowiednie ilości wapnia i fosforu, który dobrze wpływa na ich rozwój.

Jak żywić psy ras dużych?

Pirenejskie psy górskie to ogromne łakomczuchy. Najlepiej podawać im jedzenie częściej, jednak w mniejszych ilościach. Dzięki temu unikniemy występowania chorób typowych dla tej rasy, na przykład skrętu żołądka. Powinniśmy dostarczać im karmę bogatą w substancję chroniące ich stawy i kości (glukozamina i chondroityna). Możemy sięgać również po takie, które w składzie mają olej z łososia – to cenne źródło kwasów tłuszczowych omega-3 i omega-6, regulują one pracę układu nerwowego, a także wpływają na utrzymanie dobrego stanu skóry i sierści pupila.

Podsumowanie

Pirenejski pies górski jest bardzo niezależny. To dystyngowany, a także troskliwy opiekun, który ze spokojem wypełnia powierzone mu zadania. Gdy tylko poczuje zagrożenie, nie zawaha się zaatakować. Zawsze gotów do obrony najbliższych. Ten olbrzym jest bardzo łagodny w stosunku do wszystkich członków rodziny. Jednak tylko ten domownik, który stworzy z nim relację opartą na wzajemnym szacunku, jest w stanie zyskać najlepszego przyjaciela. Zaufa tylko osobie, która podejdzie do jego wychowania ze spokojem. Decydując się na zakup pirenejskiego psa pasterskiego, musimy liczyć się z tym, że jego wyszkolenie nie jest łatwe. Pamiętajmy również o tym, że jest to jedna z droższych ras – koszty jej utrzymania są małe. Pirenejczyki generalnie nie należą do psów chorowitych. Niemniej jednak musimy dbać o ich zdrowie i tężyznę fizyczną – nie zapominajmy o regularnych spacerach i wizytach u weterynarza. Musimy także zająć się odpowiednią pielęgnacją naszego pupila. Utrzymywanie sierści w dobrej kondycji jest bardzo ważne. Aby zadbać o prawidłowy rozwój pirenejskiego psa pasterskiego, musimy stworzyć dla niego dietę, która dostarczy mu niezbędnych składników odżywczych.

Sprawdź również nasz ranking najdroższych psów na świecie

Facebook

Pinterest

Twitter

Linkedin

email

Print