Seter szkocki – silna i dumna rasa myśliwska

Seter szkocki gordon to król polowań wśród wszystkich seterów. Potrafi posługiwać się zarówno wiatrem górnym, jak i dolnym. W myślistwie oznacza to, że jest w stanie wytropić zwierzę, węsząc przy ziemi lub z wysoko uniesioną głową. Szczególnie znany jest wśród pasjonatów łowiectwa, którzy cenią sobie jego wyjątkowe walory użytkowe. Jego opanowanie oraz towarzyska osobowość sprawia, że świetnie nadaje się na towarzysza domu. Oczywiście, jak każda rasa myśliwska, potrzebuje odpowiedniego szkolenia. Jeśli chcesz nabyć psa tej rasy, pewnie zastanawia cię ile kosztuje seter szkocki? Jaki ma charakter? Jak wygląda jego pielęgnacja jego pięknej sierści? Chętnie odpowiemy na wszystkie pytania. Zapraszamy do przeczytania wpisu.

Seter szkocki – wstępne informacje

Seter szkocki jest zaklasyfikowany, jako rasa przez Międzynarodową Federację Kynologiczną pod wzorcem nr 6. Kategoryzacja setera według FCI wygląda tak:

• Grupa 7 – Wyżły.
• Sekcja 2 – Wyżły brytyjskie. Seter.
• Próby pracy wymagane.

Inne organizacje kynologiczne również przyporządkowały tę rasę do określonych grup. Klasyfikacja setera gordona prezentuje się w następujący sposób:

• American Kennel Club (AKC) – psy sportowe;
• Australian National Kennel Council (ANKC) – grupa 3 psy myśliwskie;
• World Kennel Union (WKU) – 4.77 psy myśliwskie;
• Kennel Club in the United Kingdom (KC-UK) – I-18 psy sportowe;
• United Kennel Club (UKC) – psy myśliwskie.

Skąd pochodzi seter szkocki?

Seter szkocki gordon (bo tak też bywa nazywany) pochodzi z Wielkiej Brytanii. Przydomek “gordon” zyskał dzięki brytyjskiemu księciu Gordonowi – w latach 20. XIX w. prowadził własną hodowlę tej rasy i tym samym przyczynił się do jej rozpopularyzowania. Ustandaryzował on wygląd i charakter setera, który znany jest w obecnej formie aż do dziś. W 1891 roku został ustalony pierwszy oficjalny wzorzec rasy. Nie wiadomo do końca, od jakich psów pochodzi. Prawdopodobnie to mieszanka spanieli, wyżłów, szkockich collie z innymi rasami myśliwskimi, a także domieszką krwi bloodhounda.

Użytkowość setera szkockiego

Seter szkocki od dawna był wykorzystywany w myślistwie, jako legawiec, czyli pies wystawiający zwierzynę. Sprawdza się szczególnie dobrze przy polowaniach na ptaki, takie jak bażanty, czy kuropatwy. Ze względu na łagodne usposobienie nadaje się także na psa rodzinnego. Psy tej rasy nie są zbyt popularne w Polsce, większym uznaniem cieszą się setery irlandzkie. Co ciekawe, jest tak mimo że gordony są znacznie spokojniejsze od irlandów.

Jak wygląda seter gordon?

Seter szkocki gordon to pies o szlachetnym wyglądzie. Jest silny i dobrze umięśniony, prezentuje się bardzo dumnie. Jego piękna, lśniąca sierść tylko nadaje mu uroku. Opiszemy szerzej wygląd tej rasy.

Opis ogólny budowy pięknego setera

Seter gordon jest dużym, a także dobrze zbudowanym psem. Ma długą, lekko wygiętą szyję, na której mieści się głowa z pyskiem z mocną szczęką. Posiada szeroki, czarny nos, który jest bardzo pomocny przy tropieniu zwierzyny. Według wzorca, jego oczy muszą być ciemnobrązowe i błyszczące, a uszy długie i osadzone nisko, przylegające do głowy. Ogon settera jest zazwyczaj prosty, może być też lekko wygięty. Przy nasadzie gruby – stopniowo się zwęża. U dołu ogona pies ma dłuższą sierść niż na reszcie ciała, nazywa się ją piórami – im bliżej końca ogona, tym bardziej powinny się skracać.

Wzrost i waga setera szkockiego

Wymiary settera szkockiego są ściśle ustalone w oficjalnie obowiązującym wzorcu. Psy przy wadze 29,5 kg powinny mieć 66 cm w kłębie. Natomiast suki powinny ważyć 25,5 kg, i mierzyć 62 cm.

Jakie umaszczenie mają setery?

Sierść settera ma średnią długość, jest gładka i przylega do ciała. Przez całą klatkę piersiową aż do brzucha, a także z tyłu łap, pod ogonem i na uszach można zaobserwować długie włosy. To, co odróżnia gordona szkockiego od setera irlandzkiego, to przede wszystkim kolor umaszczenia. Seter gordon szkocki jest maści smoliście czarnej (inaczej niż w przypadku setera irlandzkiego, u którego dopuszczalna jest jedynie kasztanowa barwa, bez śladu czerni ani znaczeń), może mieć podpalania o kolorze kasztanowym oraz dwie małe, białe plamki na sierści.

Przygotowanie do wystawy setera szkockiego

Seter szkocki to piękna, szlachetna rasa, dlatego wiele osób decyduje się wystawiać swoje psy w pokazach. Co zrobić, by nasz zwierzak miał szansę na wygraną? Przede wszystkim należy upodobnić jego wygląd, jak najbardziej do tego, który jest opisany we wzorcu. Mówi się, że znacznie łatwiej przygotować do wystawy sierść gordona, niż setera irlandzkiego, ponieważ jest łatwiejsza w pielęgnacji. Włosy setera szkockiego nie są tak długie i jedwabiste, jak w przypadku irlanda. W związku z tym nie kołtunią się, aż tak bardzo. Do zabiegów pielęgnacyjnych należy przyzwyczajać setera, jak najwcześniej.

Co zrobić, by sierść setera prezentowała się nienagannie? Przede wszystkim psa należy dokładnie rozczesać i usunąć martwe włosy za pomocą trymera. Do czesania naszego setera szkockiego przydadzą się dwa grzebienie, z rzadkimi i gęstszymi igłami (tego drugiego używamy pod koniec szczotkowania), a także obrotowe zgrzebło. Potem, przy użyciu nożyczek degażujących, trzeba delikatnie wyrównać włosy na szyi, ogonie, uszach i łapach. Oczywiście psa należy także wykąpać. Wszystkie czynności powinno się wykonywać około tydzień przed wystawą, by w razie konieczności móc dokonać ostatecznych poprawek. 

Jak wygląda codzienna pielęgnacja gordona?

Seter gordon to pies, który posiada ładną, lśniącą sierść. Podpowiemy, jak o nią dbać należycie. Wyjaśnimy także, jakie inne zabiegi pielęgnacyjne są ważne.

Seter gordon szkocki vs kleszcze

Seter szkocki to pracujący pies o dużej odporności na warunki atmosferyczne i imponującej wytrzymałości fizycznej. Warto jednak zadbać o jego bezpieczeństwo przed szkodliwymi kleszczami, które mogą zaatakować psa podczas spaceru czy polowania. Kleszcze to pajęczaki, na które często możemy natknąć się na łąkach lub w lasach. Mogą zaatakować każdą część ciała, są szczególnie niebezpieczne nie tylko dla ludzi, ale również zwierząt. Jeśli chodzi o psy i koty, to szczególnie pomocne w walce z kleszczami są różne środki, np. obroże Bayer Foresto. To polecany produkt, który skutecznie odstrasza nieprzyjazne pajęczaki.

Szczotkowanie i kąpiel gordona szkockiego

Czesanie setera szkockiego to zabieg, który na pewno powinien odbywać się z dużą starannością. Pies ten powinien być szczotkowany mniej więcej raz w tygodniu. W przeciwnym razie na jego ciele mogą powstawać brzydkie kołtuny. Do tego zabiegu przyda się kilka szczotek. Możemy skorzystać z uniwersalnej szczotki obrotowej i włosianej lub zainwestować w szczotkę dwustronną, która idealnie nadaje się do pielęgnacji sierści psów długowłosych. 

To, jak często należy kąpać setera szkockiego, w dużej mierze zależy od jego trybu życia. Jeśli pies jest zwierzęciem pracującym, aktywnie biorącym udział w polowaniach, to zdecydowanie częściej się brudzi. Wtedy częstotliwość kąpieli trzeba uzależnić od stopnia zabrudzenia. Setery, które są wystawiane w pokazach, z reguły kąpie się raz na miesiąc, by ich sierść była zawsze lśniąca i jedwabista. Najodpowiedniejszym szamponem dla psa tej rasy będzie ten przeznaczony dla psów długowłosych. Można pokusić się także o zakup szamponu, który wzmacnia czarny kolor. 

O czym warto pamiętać przy pielęgnacji settera?

Seter szkocki ma długie uszy, zatem konieczna jest ich regularna kontrola. Jeśli woskowina ma standardowy kolor i nie wydziela brzydkiego zapachu, to nie ma powodów do paniki. Jednak jej nadmiar należy usuwać, ponieważ może być przyczyną infekcji. Warto skorzystać z kropli do uszu dla psa – wystarczy zapuścić preparat i delikatnie pomasować jego uszy, by płyn mógł się po nich dokładnie rozprowadzić. Wyciekający nadmiar należy usunąć przy pomocy wacika kosmetycznego. Jeśli już doszło do infekcji, należy udać się z psem do gabinetu weterynaryjnego.

Na szczególną uwagę zasługują także pazury psa. Seter szkocki jest zwierzęciem, które lubi aktywnie spędzać czas, zatem jego pazury zapewne będą ścierać się samoistnie poprzez kontakt z twardym podłożem. Mimo wszystko warto mieć przy sobie obcinaczki, by w razie potrzeby móc obciąć zbyt długie pazury (co przed wystawą jest koniecznością). Można zrobić to samemu lub skorzystać z rady specjalisty.

Seter szkocki gordon – jaki ma charakter?

Gordon, podobnie, jak seter irlandzki, jest bardzo czuły i radosny. Wyróżnia go także duża lojalność względem opiekuna, zawsze jest chętny do współpracy. Jeśli tych cech szukasz w psie idealnym dla Ciebie, zapraszamy do zapoznania się z innymi cechami charakteru settera.

Jak setery tej rasy zachowują się w domu?

Seter szkocki to pies, który w domu jest bardzo spokojny. Ma pogodne usposobienie i zawsze jest chętny do pieszczot z ukochanym opiekunem. Dzieci również traktuje z dużą dozą czułości. Settery są dość energicznymi czworonogami, zatem chętnie będą bawić się z naszymi pociechami. Warto zapewnić im dużo przestrzeni, by pies (przez nieuwagę) nie popchnął malucha. Nie zapominajmy, że zwierzak ten należy do ras dużych, więc nawet w zabawie mogłoby dojść do wypadku. Bezpieczniej będzie, jeśli swawole będą odbywać się pod czujnym okiem osoby dorosłej.

Seter szkocki gordon wobec obcych

Settery są dość nieufne w stosunku do obcych. Natomiast w żadnym wypadku nie powinny być strachliwe. Mimo wszystko nie nadają się na psy stróżujące, ponieważ to rasa typowo myśliwska. Nie są zbyt szczekliwe, chociaż ich postawna sylwetka może odstraszyć intruza. Oczywiście gości, których zapraszamy do domu, gordony będą traktować przyjaźnie.

Jeśli gordon będzie socjalizowany od małego, to bez problemu będzie mógł mieszkać pod jednym dachem z innymi psami. Natomiast, ze względu na jego silnie rozwinięty instynkt łowiecki, ciężko mu będzie zaakceptować koty w domu. Pogoń za innym, mniejszym zwierzęciem to dla niego prawdziwa gratka.

Samodzielność gordona szkockiego

Seter szkocki gordon to dość samodzielny pies. Może zostawać sam na jakiś czas w domu i dobrze znosi krótkie rozłąki z opiekunem, jeśli będzie do nich przyzwyczajany od małego. W jego przypadku ważna jest nauka komendy przywoływania. Gordon z reguły nie ma tendencji do ucieczek, jednak gdy zauważy interesujący go obiekt, może rzucić się za nim w pogoń i na chwilę zapomnieć o obowiązujących regułach.

Ulubione formy aktywności

Seter szkocki potrzebuje dużo ruchu i ćwiczeń umysłowych, by w domu być spokojny. Jeśli nie dostarczymy mu codziennej dawki aktywności, z nudów może stać się bardzo psotny. O stymulację umysłową dobrze zadbają, np. maty węchowe lub gry interaktywne dla psa. Wspólny jogging lub długie spacery na łonie natury to dla niego wymarzona forma rozrywki.

Seter gordon szkocki – jaki jest w wychowaniu?

Gordon to seter, który, jak większość myśliwskich ras jest dość niezależny. Wymaga specjalnego traktowania, aby był szczęśliwy, musimy zapewnić mu odpowiednie warunki i zakupić produkty przydatne w jego prawidłowym wychowaniu. Więcej na ten temat znajdziesz poniżej.Gordon to seter, który, jak większość myśliwskich ras jest dość niezależny. Wymaga specjalnego traktowania, aby był szczęśliwy, musimy zapewnić mu odpowiednie warunki i zakupić produkty przydatne w jego prawidłowym wychowaniu. Więcej na ten temat znajdziesz poniżej.

Dom czy mieszkanie w bloku? Co jest lepsze dla setera szkockiego?

Ze względu na rozmiary settera i jego duże zapotrzebowanie na ruch, taki pies najlepiej będzie się czuł w domu jednorodzinnym z ogrodem. Jednak jeśli zaspokoimy jego potrzeby i pozwolimy sobie na długie spacery każdego dnia, może również żyć w mieszkaniu w bloku, o ile będzie w nim winda. Pokonywanie schodów przez duże psy źle wpływa na ich stawy biodrowe, prowadząc do skrzywień i urazów.

Jakie legowisko wybrać dla settera?

Podobnie, jak każdy człowiek, tak i seter szkocki, kiedy się zmęczy, musi odpocząć, by właściwie funkcjonować. Najlepszym miejscem do regeneracji będzie jego własne legowisko. Dlatego warto stworzyć mu przytulną, cichą przestrzeń, w której mógłby się zrelaksować i nabrać sił. Tu zasada jest prosta – wypoczęty pies to szczęśliwy pies. Legowisko najlepiej dobrać indywidualnie do rozmiarów pupila, by mógł wygodnie zwinąć się w kłębek lub rozłożyć się na całej długości posłania. Ważne, by wypoczynek był zrobiony z łatwo czyszczących materiałów i miał ściągany pokrowiec, który bez wyrzutów sumienia (że się zniszczy) można wrzucić do pralki. 

O czym warto pamiętać przy wychowaniu settera szkockiego?

Pierwszą najważniejszą rzeczą jest socjalizacja setera, szczeniaki szybko się uczą, zatem im wcześniej wpoimy maluchom zasady właściwego zachowania wśród ludzi i innych zwierząt, tym jest większa szansa, że ta wiedza zostanie z nimi na całe życie. Pozwólmy młodym eksplorować otoczenie, warto zabierać je w miejsca, gdzie będą miały styczność z nowymi ludźmi i zwierzętami.

Kolejnym ważnym aspektem w wychowaniu psa tej rasy są oczywiście regularne spacery. Dzięki nim, po powrocie do domu, unikniemy nieprzyjemnych niespodzianek, takich jak np. pogryziona para ulubionych butów. Warto także zakupić solidne zabawki, które umożliwią zwierzęciu wyładowanie nadmiaru energii. Mogą być to piłki wykonane z kauczuku lub grube liny do szarpania.

Dla bezpieczeństwa gordona dobrym pomysłem jest nauczenie chodzenia go przy nodze. Oczywiście na otwartych przestrzeniach, gdy tylko jest to możliwe, należy spuszczać psa ze smyczy, by mógł się wybiegać. Jednak podczas spacerów w miejscach, gdzie panuje duży ruch należy trzymać go blisko siebie. To zadanie zdecydowanie ułatwi obroża i smycz. 

Seter szkocki gordon – jak wyszkolić psa myśliwskiego?

Trzeba włożyć trochę wysiłku w wyszkolenie psa, jakim jest gordon, seter tej rasy potrafi być nieco uparty. Należy pamiętać także, że czworonóg ten to urodzony pomocnik myśliwych i pod takim kątem powinien być szkolony. Zdradzamy techniki pomocne w codziennych treningach settera.

Co zrobić, aby pies nas słuchał? Nauka posłuszeństwa

Każdy pies myśliwski musi być poddany specjalnemu szkoleniu, codzienne ćwiczenia powinny opierać się na rozwijaniu naturalnych instynktów. Aby seter szkocki był dobrze ułożony, przede wszystkim musi nauczyć się reagować na nasze polecenia. Lubi stawiać na swoim, więc w jego przypadku nauka posłuszeństwa to rzecz konieczna. Można łatwo zapanować nad niewłaściwymi zachowaniami tego psa, wystarczy wypracować skuteczne metody szkolenia. Gordon jest inteligentny, zatem jeśli pokażemy mu, że jesteśmy konsekwentni w tym, co mówimy, szybko zrozumie na ile może sobie pozwolić. Musimy klarownie i zdecydowanie komunikować swoje oczekiwania względem setera gordona. Pies będzie chętniej nas słuchał, jeśli zastosujemy pozytywne metody szkoleniowe – jak one wyglądają?

Smaczki a szkolenie psa – jak skutecznie je stosować?

Trening psa przynosi najlepsze efekty wtedy, gdy jest on odpowiednio motywowany do działania. Dobrym sposobem jest podawanie mu smaczków treningowych. Taka forma nagrody za poprawnie wykonaną komendę będzie dla niego ciekawym urozmaiceniem często powtarzanych, monotonnych czynności. Powinniśmy jednak wiedzieć, jak należy je podawać. Przede wszystkim na początek musimy zaopatrzyć się w naprawdę dużą ilość smaczków, by nagradzać pupila za każdy, nawet najmniejszy postęp w szkoleniu. Wybierzmy smak, który lubi najbardziej. Ważne, by w parze ze smakołykiem szła pochwała słowna. Będzie to pomocne przy stopniowym odstawianiu smaczków. Pamiętajmy, że przysmaki treningowe należy wliczyć do codziennego menu. Powinny stanowić do 10% dziennego zapotrzebowania kalorycznego. 

Sporty dla aktywnego pupila

Powinniśmy zapewniać psom myśliwskim codzienną dawkę aktywności. Jednym z nich jest seter szkocki, szczeniaki tej rasy zazwyczaj hodowane są przez myśliwych i dla myśliwych. Jednak nawet jeśli nie jesteśmy pasjonatami łowiectwa i tak powinniśmy dbać o rozwój intelektualny i fizyczny psa. Dla takich zwierząt polecane są sporty związane z tropieniem użytkowym, takie jak:

• tracking – zadaniem zwierzaka jest znalezienie danego obiektu po wyznaczony śladzie zapachowym;
• mantrailing – ta dyscyplina sportowa zbliżona jest do zadań psów tropiących, które wykorzystuje się do pracy w wojsku – pies musi odszukać człowieka.

Seter szkocki ma świetnie rozwinięty zmysł węchu, więc z pewnością sprawdzi się w portach tego typu. Tropienie można trenować z nim samemu w domu, np. poprzez chowanie smakołyków w zabawkach typu KONG (https://zooart.com.pl/firm-pol-1434101173-KONG-Company.html).

Seter szkocki – hodowla

Seter szkocki to wszechstronny pies myśliwski, którego popularność stopniowo wzrasta. Nie jest on wprawdzie tak często wybieramy, jak seter irlandzki, ale w Polsce możemy spotkać się z naprawdę dobrymi, szanowanymi hodowlami tej rasy. Opowiemy, czym się charakteryzują i jak wybrać tę najlepszą.

Seter szkocki gordon – szczeniaki bez rodowodu. Czy to taka wielka zbrodnia?

Decydując się na nabycie konkretnego psa, chcemy mieć pewność, że będzie posiadał cechy odpowiadające swojej rasie według wzorca. Jest to szczególnie ważne w przypadku psów użytkowych, takich jak seter szkocki. Szczeniaki bez rodowodu to dość powszechnie spotykane zjawisko. Czy oznacza to, że nie są rasowe? Otóż nie. Rodowód to dokument, którym mogą poszczycić się psy dopuszczone do rozrodu. W dobrej hodowli dopuszczane do rozmnażania są tylko najlepsze osobniki, z osiągnięciami na koncie. Tak więc, jeśli chcemy mieć pewność, że nie kupujemy kota w worku tylko rasowe szczenię, zapytajmy o rodowody jego rodziców.

Metryka natomiast to zupełnie inna bajka, powinna być wydana każdemu psu, jakim jest seter szkocki, szczeniaki powinny opuszczać hodowlę właśnie z tym dokumentem. Jest on czymś w rodzaju odpowiednika ludzkiego aktu urodzenia i potwierdza przynależność psa do danej rasy. Jak poznać, że nie jest podrobiony? Przede wszystkim wszystkie rubryki w nim zawarte, muszą być wypełnione. Jeśli jest wpisane “ojciec nieznany”, oznacza to, żebyśmy lepiej wzięli nogi za pas i poszukali innej, wiarygodniejszej hodowli.

Czy seter szkocki jest dla mnie? Pomoc w wyborze szczenięcia

Zanim wpiszemy w wyszukiwarkę frazę “seter szkocki – olx” i zaczniemy szukać swojego wymarzonego szczeniaka, warto pamiętać o kilku rzeczach. Przede wszystkim musimy zdawać sobie sprawę, że nie jest to rasa stworzona typowo dla towarzystwa, lecz użytkowy pies myśliwski, który powinien być poddany specjalnemu szkoleniu. Wie o tym każdy dobry hodowca i nie odda malucha w ręce osoby niedoświadczonej. Poinformuje on o plusach i minusach posiadania psa, jakim jest seter szkocki. Szczeniaki pochodzące z dobrej hodowli powinny być socjalizowane, zadbane i posiadać komplet stosownych badań – jeśli wszystkie te warunki zostały spełnione, oznacza to, że wybraliśmy dobrze.

Seter szkocki – hodowla z wyprawką

Zdarza się, że hodowca, chcąc pozostawić po sobie dobre wrażenie, zaopatrza psa w podstawową wyprawkę. Młody seter gordon szkocki otrzymuje wtedy zazwyczaj na start:

• smycz i obroże;
• worek karmy;
• miski;
• kocyk.

Oprócz tego każdy maluch powinien mieć książeczkę zdrowia, umowę kupna-sprzedaży oraz metrykę, która jest niezbędna w przypadku rasowego psa, takiego jak seter szkocki. Hodowla, która należy do najznamienitszych organizacji kynologicznych, ma dobre opinie. Osoby w niej pracujące z pewnością zadbają o wydanie kompletu stosownych dokumentów.

Seter szkocki – zdrowie aktywnej rasy

Widok chorującego setera szkockiego należy do rzadkości. Z reguły uchodzi on za zwierzaka zdrowego i odpornego, wszak wyhodowany został na wielozadaniowego psa myśliwskiego. Wielu miłośników ras tego typu chce wiedzieć, ile żyje seter szkocki gordon. Może dożyć od ok. 10 do 14 lat, pod warunkiem że zadbamy o jego zdrowie i regularne szczepienia. Mimo wszystko gordon jest narażony na niektóre choroby i urazy.

Choroby oczu

Wykryte we wczesnym stadium można leczyć, jeśli zauważymy pierwsze niepokojące objawy (np. pies zaczyna potykać się o przedmioty), warto natychmiast udać się ze zwierzakiem do lekarza weterynarii. Wszystko zależy od stadium zaawansowania choroby, czasem konieczne może okazać się jedynie przemywanie oczu pupila specjalnymi kroplami dla psa, innym razem podawanie środków farmakologicznych, a w niektórych przypadkach nawet operacja. Psa warto zabierać na regularne kontrole oczu. Czasem wizyta w gabinecie weterynaryjnym lub podanie kropli może być dla niego bardzo stresującym przeżyciem. Aby seter czuł się bardziej komfortowo, niektórzy decydują się na podanie mu tabletek uspokajających. Wybór jest duży, jednak do tych szczególnie polecanych należą kapsułki Zylkene od Vetoquinol, ponieważ są wykonane z naturalnych składników. Ich stosowanie gwarantuje 100% skuteczności. 

Niedoczynność tarczycy

Do typowych objawów występowania tej choroby należy m.in. apatia, wzrost masy ciała i ogólna niechęć wykonywania jakiejkolwiek aktywności. Ponadto włosy psa mogą wypadać, a także stać się tłuste i matowe. Jeśli zaobserwujemy takie objawy u swojego setera, stosowne byłoby udanie się do lekarza weterynarii, jeśli po przeprowadzeniu badań stwierdzi tarczycę, to przepisze leki w odpowiednich dawkach. Pies prawdopodobnie będzie musiał borykać się z tym problemem przez całe życie, więc regularne kontrole w gabinecie weterynaryjnym są jak najbardziej wskazane. 

Młodzieńcze zapalenie tkanki podskórnej

Choroba ta dotyczy szczeniąt, które mogą mieć od 3 tygodni do 6 miesięcy. W tym okresie, podczas jej występowania, da się zauważyć wyłysienia oraz pęcherze i krosty, które objawiają się głównie na uszach, powiekach i wargach. Pies zmaga się wtedy z brakiem apetytu, gorączką i powiększonymi węzłami chłonnymi. Zainfekowane miejsca trzeba odkażać, a także podawać zwierzęciu leki przepisane przez lekarza. Powodzenie leczenia zależy od poziomu zaawansowania choroby. 

Dysplazja stawów biodrowych

To wada genetyczna, która polega na tym, że elementy wchodzące w skład stawu zostają wadliwie ukształtowane. Dlatego przed zakupem szczeniaka, należy pytać hodowców, czy jego rodzice byli przebadani pod kątem występowania. Maluchom, które dopiero rosną, trzeba zapewnić odpowiednią dietę i nie narażać ich na nadmierne forsowanie stawów. 

Seter szkocki gordon – jak wygląda jego żywienie?

Seter szkocki, tak jak każdy pies, by był zdrowy i pełny sił, musi prawidłowo się odżywiać. Nasza rola, jako opiekunów, polega na trosce o jego rozwój fizyczny, nie tylko poprzez wspólne ćwiczenia, ale również dzięki wdrażaniu do jego życia właściwej diety. Opowiemy o tym, jak właściwie żywić psa i co czym warto pamiętać.

Dostępne metody żywienia

Seter szkocki może być karmiony zarówno karmą komercyjną, jak i produktami, używanymi w diecie BARF. Co kryje się pod tą tajemniczą nazwą? BARF, czyli Biologicaly Appropriate Raw Food – ten sposób żywienia polega na podawaniu psu głównie surowego mięsa razem z kośćmi, podrobami, owocami i warzywami oraz suplementami diety. Jest ona bardzo różnorodna, ale również czasochłonna. Znając zasady jej właściwego stosowania, możemy sprawić, że nasz pies będzie okazem zdrowia, jednak jeśli nie wiemy, jak ją stosować, lepiej zapytać się o radę psiego dietetyka.

Seterowi szkockiemu posmakować może także karma gotowa. Te bogate w mięso takie, jak drób, wołowina lub cielęcina idealnie będą nadawać się dla psów aktywnych. Nie tylko smakują wyśmienicie, ale zaspokajają także zapotrzebowanie kaloryczne, tym samym dostarczając siły niezbędnej twojemu pupilowi każdego dnia. Marki premium oferują dobrą jakość, dlatego warto patrzeć na te produkty, które pozbawione są zbóż, konserwantów i sztucznych ulepszaczy smaku.

Dieta szczeniąt vs dieta dorosłych psów

Wiek to bardzo ważny czynnik, wpływający na układanie jadłospisu dla rasy seter. Szczeniaki mają zwiększone zapotrzebowanie energetyczne. W karmach przeznaczonych dla maluchów nie może zabraknąć cennych witamin i składników mineralnych m.in. takich, jak fosfor, magnez czy żelazo. Odpowiadają one za prawidłowy rozwój młodego setera w okresie wzrostu. Na tym etapie poleca się karmy dla szczeniąt, które są lekkostrawne i pożywne. Pies rasy dużej, taki jak nasz gordon, kiedy dorasta, potrzebuje składników w innych proporcjach. W jego diecie ważne jest przede wszystkim wysokoprzyswajalne białko dobrej jakości, a także tłuszcz oraz witaminy. Dla psa aktywnego świetnie nada się karma przeznaczona dla ras pracujących z dodatkiem glukozaminy i chondroityny na wzmocnienie stawów i kości.

Seter szkocki – cena w hodowli i nie tylko

Warto zainwestować i kupić rasowego psa, jakim jest seter szkocki gordon. Szczeniaki bez rodowodu również uznaje się za zwierzęta rasowe i warto o tym pamiętać. Dobry hodowca dba o dobro swoich podopiecznych – wystawia stosowną metrykę oraz zapewnia im godne warunki. Psa ze sprawdzonej hodowli można nabyć od ok. 2500 do 4500 tysięcy złotych. Opowiemy także o dodatkowych wydatkach.

Seter szkocki – cena za miesiąc utrzymania

Seter szkocki szybko zużywa takie produkty, jak karma, psie przysmaki i worki na nieczystości. W związku z tym musimy uzupełniać je na bieżąco. W ciągu miesiąca na te wszystkie artykuły wydamy ok od 400 do 500 zł. Musimy brać pod uwagę, że wysoka cena wynika przede wszystkim z potrzeby zapewnienia dobrej jakości karmy dla rasy seter szkocki. Cena oczywiście może wahać się w zależności od tego, czy zdecydujemy się na tańszą opcję, czy wybierzemy produkt z górnej półki.

Seter szkocki – cena w ujęciu dwóch lat

Seter szkocki oprócz jedzenia potrzebuje także innych artykułów. W skład jego wyprawki powinna wchodzić: szczotka, szampon, smycz, obroża, miska x2, legowisko, zabawki, a także krople do uszu i oczu oraz obroża przeciwpchelna. Wszystko to może kosztować od 600 do 700 zł. Pocieszający jest fakt, że akurat w te produkty musimy inwestować stosunkowo rzadko, ponieważ wolniej się zużywają.

Podsumowanie

Seter szkocki to świetny pies myśliwski, rasa ta doskonale sprawdzi się podczas polowań, ponieważ potrafi wykorzystywać zarówno górny, jak i dolny wiatr. To towarzyski psiak, który potrzebuje dużej dawki aktywności oraz specjalnego szkolenia. Opowiedzieliśmy o tym, co ważne jest w jego wychowaniu i codziennych treningach. Opisaliśmy także, jak należy dbać o bujną okrywę włosową tego czworonoga. Poruszyliśmy kwestie związane z jego prawidłowym odżywianiem oraz zdrowiem, by każdy troskliwy opiekun mógł należycie zadbać o swojego pupila.

Facebook

Pinterest

Twitter

Linkedin

email

Print