Gryfonik brukselski, belgijski i brabancki – na czym polega różnica?

Gryfonik znalazł się w naszym rankingu ras psów polecanych dla osób starszych. Rasa występuje pod trzema różnymi odmianami, które mają własne wzorce FCI. Czym różnią się od siebie: gryfonik brukselski, belgijski i brabancki? Dlaczego te rasy psów mają osobne standardy FCI? I kto jeszcze może skorzystać na przyjęciu gryfonika do swojego domu? Przedstawiamy charakterystykę rasy gryfonik i odpowiadamy na najczęściej zadawane pytania. Zachęcamy do poznania czworonożnego bohatera filmu „Lepiej być nie może”.

Gryfonik – opis ogólny

Gryfonik to belgijska rasa psów, która występuje w trzech odmianach. Zgodnie z klasyfikacją Międzynarodowej Federacji Kynologicznej (FCI), wszystkie z nich należą do:

• grupy 9 (Psy Ozdobne i do Towarzystwa),
• sekcji 3 (Małe Psy Belgijskie),

Każda odmiana otrzymała swój numer wzorca:

• 80 – gryfonik brukselski,
• 81 – gryfonik belgijski,
• 82 – brabantczyk.

Żadna z tych odmian nie podlega próbom pracy.

Gryfonik – jak inne organizacje kynologiczne klasyfikują rasę?

Gryfonik jest, rasą, która jest uznawana przez większość organizacji kynologicznych, choć w klasyfikacjach poszczególnych organizacji, odmiany są często łączone ze sobą lub pomijane. Czołowe światowe organizacje kynologiczne tak klasyfikują rasę:

• American Kennel Club (AKC) uznało gryfonika brukselskiego jako rasę, a gryfonika belgijskiego, jako jej odmianę. Brabantczyk nie został wspomniany, lecz jego cechy zostały uwzględnione. Rasa została umieszczona w grupie psów “zabawkowych” (Toy group),
• Australian National Kennel Council (ANKC) zapisało rasę jako gryfonik brukselski, uwzględniając cechy wszystkich odmian i umieściło ją w grupie psów “zabawkowych” (Toys),
• World Kennel Union (WKU) nadało numery wzorców: 5.12.1 – “gryfonik” połączona odmiana brukselska i belgijska; 5.12.2 – dla odmiany brabantczyk (wzorzec na razie pozostaje pusty),
• Kennel Club in the United Kingdom (KC-UK) uznało gryfonika brukselskiego, a brabantczyka, jako jego odmianę i dodało rasę do grupy psów “zabawkowych” (Toy), gryfonik belgijski nie został wspomniany, lecz jego cechy zostały uwzględnione,
• Canadian Kennel Club (CKC) zapisało rasę jako gryfonik brukselski, uwzględniając cechy wszystkich odmian i nadało jej wzorzec V-7 (w grupie psów “zabawkowych”),
• United Kennel Club (UKC) uznało rasę jako gryfonik brukselski, uwzględniając cechy wszystkich odmian i umieściło ją w grupie psów towarzyszących (Companion Dog Group).

Gryfonik – najważniejsze informacje

Gryfoniki, zarówno brukselskie, belgijskie jak i brabanckie to małe psy stróżujące i do towarzystwa. Jak możemy się łatwo domyślić, wszystkie gryfoniki mają wspólne korzenie. Wywodzą się od smousje – jednej z ras małych psów o szorstkiej sierści, który występował na terenie Belgii, głównie w okolicach Brukseli. Skrzyżowanie tego psa z King Charles Spanielem i mopsem doprowadziło do uzyskania typu rasy, którą znamy.

Pierwsze gryfoniki (brukselskie) zarejestrowano w roku 1883. Psy zostały wpisane do Ksiąg Rodowodowych Świętego Huberta. Z biegiem czasu wyłoniły się kolejne dwie odmiany rasy: gryfonik belgijski i brabancki (brabantczyk). Zasadnicza różnica między nimi polega na długości i kolorze sierści. Rasa została wypromowana w dużej mierze przez belgijską królową Marię Henriettę, dzięki czemu zyskały popularność w różnych częściach świata. Najbardziej znanym gryfonikiem w epoce kina niewątpliwie jest gryfonik brukselski Verdell, którego możemy zobaczyć w filmie “Lepiej być nie może” z 1997 roku. O nim, a także o innych psach znanych z ekranu można przeczytać w naszym artykule o psach, które grały w filmach i serialach.

Dla kogo gryfonik będzie właściwym wyborem?

Dziś te rasy psów są znane przede wszystkim jako wspaniali towarzysze, którymi z łatwością mogą opiekować się osoby starsze albo dzieci. W przypadku tych drugich nie zapominajmy, że to na nas – dorosłych spoczywa pełna odpowiedzialność. Niemniej jednak, kilka obowiązków wobec wymarzonego pupila na pewno wniesie wiele dobrego do wychowania pociech. Ważne jest, by pies nie był zbyt wymagający (jak gryfonik) oraz aby dorośli pomagali dzieciom w nauce, i pilnowali, by obowiązki były wypełniane rzetelnie i we właściwym czasie.

Gryfoniki – wygląd

Gryfoniki mają typową wielkość dla psów ozdobnych i do towarzystwa, czyli są malutkie. Wiele osób, przy pierwszym spotkaniu z gryfonikiem, zauważa “twarz”, która kryje się pod brodą – w przypadku odmian szorstkowłosych. Wyjaśniamy, co to oznacza i dokładnie przedstawiamy różnice pomiędzy odmianami tej belgijskiej rasy.

Gryfonik – budowa ciała

Gryfonik to pies o sylwetce mocno zbliżonej kształtem do kwadratu. Tułów gryfonika powinien mieć długość bliską wysokości psa w kłębie. Średnio długa szyja płynnie łączy się z barkami. Utrzymuje dużą głowę, która dla tej rasy jest bardzo charakterystyczna. Na kufie, nad oczami, na brodzie i policzkach gryfonika występują długie i twarde włosy, tworzące obramowanie głowy. To właśnie głowa i “wyraz twarzy” przypominający ludzki jest najbardziej charakterystyczny dla ras gryfonik.

Najbardziej pożądanym kolorem ich szeroko rozstawionych, okrągłych oczu jest możliwie najciemniejszy brązowy. Ich nosy są osadzone na poziomie oczu, cała “twarz” od brody do czoła jest płaska. Kończyny psów tych ras są mocne i proporcjonalne, zarówno pod względem rozstawienia jak i kształtu. Ogon gryfonika jest osadzony i noszony wysoko, nie jest przy tym zakręcony, nie dotyka też grzbietu.

Gryfonik – jak bardzo jest mały?

Gryfonik standardowo waży 3,5 – 6 kg. Wzorce rasy nie określają wysokości. Pieski zazwyczaj mierzą w kłębie (wysokość do najwyższego punku grzbietu) około 20 – 35 cm.

Gryfonik brukselski i belgijski – szata

Jak już wspomnieliśmy, różnica między rasami polega na różnych rodzajach włosa pokrywającego ciało psa:

• Szata okrywająca tułów gryfonika brukselskiego i belgijskiego składa się z szorstkiego włosa przyjmującego falowany kształt oraz podszerstka. Włos powinien mieć średnią długość, by ocena szaty była wiarygodna. Zbyt długa sierść nie pozwoliłaby rzetelnie ocenić sylwetki psa. 
• Brabantczyk jest inny, jego sierść jest krótka, prosta i jedwabista. 
• Długie włosy możemy zauważyć na głowie każdego gryfonika, dokładniej nad oczami oraz poniżej nosa, od jednego ucha do drugiego. Włosy nad oczami są dłuższe niż pozostałe.
• Gryfonik brukselski może mieć umaszczenie rude albo rdzawe. Inne kolory nie są dopuszczalne, z wyjątkiem czerni, która może pojawić się w niewielkich ilościach na głowie. 
• Gryfonik belgijski może mieć szatę w kolorze czarnym albo czarnym podpalanym. Szata czarna może zawierać domieszki w kolorze rudo-brązowym, przy czym preferowana jest czysta barwa czarna. Podpalanie będzie widoczne na kończynach przednich i tylnych, klatce piersiowej i na głowie. 
• Gryfonik brabancki (brabantczyk) ma szatę w kolorach dopuszczalnych w przypadku gryfoników brukselskich i belgijskich. Z wiekiem maska może siwieć, nie należy jednak tego uznawać za wadę.

Gryfonik – pielęgnacja

Gryfonik to jest rasa, z którą pielęgnacja może być pasjonująca. Niewątpliwie wynika to z jego zabawkowego rozmiaru. Pieska można pielęgnować niczym lalkę czy drzewko bonsai. Szczególnie podobne do drzewka bonsai są odmiany szorstkowłose, sierść których należy trymować, czyli ręcznie pozbywać się obumarłych włosów. Strzyżenie jest niewskazane, gdyż może zniszczyć strukturę włosów. Dobrze wyglądający pies może zachwycić nie tylko nas, ale także jurorów wystaw.

Gryfonik – szczotkowanie

Na szczotkowanie swojego gryfonika powinniśmy wydzielić dwa dni w tygodniu. Przed rozpoczęciem spryskujemy sierść odżywką w aerozolu. Do szczotkowania przyda się nam:

• włosiana szczotka dla psa – do rozczesywania sierści,
• metalowa szczotka dla psa typu “pudlówka” – do rozczesywania podszerstka,
• metalowy grzebień dla psa o średnim rozmieszczeniu zębów – do usunięcia pojedynczych obumarłych włosów.

W przypadku odmian szorstkowłosych, powinniśmy regularnie rozczesywać brodę, gdyż pozostają na niej resztki jedzenia. Zadbajmy także o włosy wokół oczu, tak żeby nie wpadały i nie podrażniały gałki ocznej. Jeśli przewidujemy karierę wystawową, to należy przygotowywać wygląd psa według zasad danej wystawy, aby móc ocenić jakość włosa zgodny ze wzorcem.

Gryfonik – trymowanie

Trymować psa możemy sami lub może nas w tym wyręczyć groomer, czyli fryzjer zwierząt. Do trymowania gryfonika możemy używać specjalnego nożyka trymerskiego, bądź gumowych nakładek na palce. Wyciągamy tylko te włosy, które są obumarłe i dają łatwo się wyciągnąć. Prawidłowo wykonywane trymowanie, jest dla psa bezbolesne. Rozpoczynamy trymowanie od 3 miesiąca życia, a potem trymujemy co mniej więcej 3 miesiące – wtedy, gdy zaobserwujemy, że włosy łatwo można wyciągnąć.

Gryfonik – kąpiele

Gryfoniki mogą być kąpane raz na kwartał. Do kąpieli używamy szamponu odpowiadającego typowi sierści, czyli w przypadku odmiany belgijskiej i brukselskiej będzie to szampon dla psów szorstkowłosych. Oprócz tego uwzględniamy potrzebę pielęgnacyjną:

• proteinowy szampon dla psów – dla wzmocnienia zdrowej sierści,
• regenerujący szampon dla psów – dla poprawy stanu przesuszonej sierści,
• intensyfikujący kolor szampon dla psów – dla poprawienia barwy sierści.

Przy kąpieli stosujemy także odżywkę w balsamie. Nanosimy ją na osuszoną sierść i spłukujemy po odczekaniu 5 minut, po czym możemy wysuszyć psa ręcznikami i suszarką.

Gryfonik – higiena

Podstawowa higiena psa polega na doglądaniu, przede wszystkim, następujących części ciała:

• oczy,
• uszy,
• okolice intymne,
• zęby,
• pazury.

Najczęściej do infekcji dochodzi w okolicach oczu, uszu, miejsc intymnych. O ich czystość możemy zadbać przecierając je chusteczkami z odpowiednim preparatem pielęgnacyjnym. Zęby czyścimy po to, by nie powstał kamień nazębny. Do tego używamy pasty do zębów dla psów. Innym rozwiązaniem są przekąski dentystyczne. Do obcinania pazurów wykorzystujemy obcinaczki dla psów. Obcinamy je wtedy, gdy wystają poza opuszki palców psa. Nie zapominajmy o obserwacji skóry psa, czasem mogą pojawić się na niej rany i otarcia, które należy opatrzyć.

Gryfonik – charakter

Gryfoniki to psy pełne życia i w zasadzie pozbawione agresji, dlatego łatwo odnajdują się w nowym środowisku. Szczególnie te, które przeszły właściwą socjalizację jako szczenięta.

Gryfonik – w środowisku domowym

Gryfonikom nie przeszkadzają inne zwierzęta ani dzieci. Oczywiście, o ile nie czują się przy nich zagrożone. Charakterystyczna dla małych psów hałaśliwość nie jest problemem w przypadku gryfoników. Nie wymagają dużej ilości ruchu, jednak nie są leniwe. Gryfonik jako pojętny pies, może nauczyć się rozumienia komend. Bardzo lubi towarzystwo ludzi i źle reaguje na samotność. Jest to kolejny dowód na to, że gryfonik to doskonały pies dla osób starszych.

Gryfonik – zachowanie wobec obcych

Gryfonik, ze względu na swoją zabawkową aparycję – jak nietrudno się domyślić – nie nadaje się na psa obronnego, ale może się sprawdzić, jako alarm. Jest w stanie poinformować nas o przybyszach i przy tym nie będzie ujadał zajdle, ponieważ wobec obcych jest nastawiony przyjaźnie oraz – jak już wiemy – nie jest zbyt wyszczekany.

Gryfonik – wychowanie

Gryfonik to rasa psów, która nadaje się dla początkujących opiekunów. Małe, belgijskie pieski nie sprawiają kłopotów wychowawczych i nie wymagają dużo ruchu. Nasze wskazówki dotyczące wychowanie pozwolą uzyskać dodatkowe korzyści.

Gryfonik – jak przygotować dom dla pieska?

Gryfoniki łatwo dostosowują się do życia w mieście. W domu pies potrzebuje swojego miejsca, może to być legowisko dla psów małych. Inne akcesoria, z których będzie korzystał pies również powinny być dostosowane do jego rozmiaru, takie jak:

• miski dla psa,
• szelki dla psa na spacer,
• obroże owadobójcze,
• obcinaczki dla psa,
• zabawki dla psa,

Gryfonik – aktywność

Zwykłe spacery wokół bloku to minimum, które warto jest uzupełniać wspólną aktywnością. Szczególnie gryfoniki uwielbiają wycieczki do lasu i spacery w otoczeniu przyrody. Takie przechadzki, są konieczną alternatywą, gdy pies na co dzień przebywa w otoczeniu miejskim. Na szczęście piesek ma bardzo kompaktowy rozmiar i łatwo można z nim podróżować każdym środkiem transportu. W dodatku zachowuje się bardzo grzecznie i nie przysporzy nam większych kłopotów. Oprócz spacerów bardzo rozwijające i wyczerpujące mogą być zwykłe zabawy z psem.

Gryfonik – czego warto nauczyć psa?

Gryfonik jest psem posłusznym, w dodatku szybko się uczy. Od samego początku powinniśmy wykazywać konsekwentną postawę, wtedy szybciej będzie mógł przyswajać komendy. Na szczególną uwagę zasługuje nauka pozostawania samemu w domu. Gryfoniki to towarzyskie pieski, dla których rozłąki mogą być zbyt bolesne. Przy łagodnym i stopniowym przyuczaniu do spędzania czasu w samotności, możemy nauczyć pieska znosić takie chwile spokojnie i nie będziemy musieli się spodziewać w domu zniszczeń. Pamiętajmy, że pies nie może pozostawać sam przez długi czas.

Gryfonik – hodowla czy adopcja?

Gryfonik to pies rasowy, dlatego szczenięta powinny pochodzić z profesjonalnych hodowli, w których psy otrzymują metrykę lub rodowód. Oprócz dokumentu potwierdzającego zgodność psa ze wzorcem rasy, otrzymamy książkę zdrowia psa, w której znajdą się wpisy potwierdzające przeprowadzenie najważniejszych badań, szczepień i odrobaczania.

Gryfonik – wybór hodowli

Aby mieć pewność, że wybrana hodowla jest legalna, a oferowane tam psy – rasowe, należy sprawdzić, czy i gdzie jest zarejestrowana. Oprócz tego, powinniśmy osobiście sprawdzić pracę hodowli, a także praktyki organizacji, w której jest zrzeszona.

Gryfonik – “okazyjne” oferty sprzedaży szczeniąt

W internecie można znaleźć masę ogłoszeń, z daleka zachęcających hasłami “sprzedam tanio”, “okazja” itd. Zastanówmy się jednak, skąd bierze się tak niska cena.

Pomińmy nieliczne sytuacje, gdy opiekun doczekał się rasowego miotu, którym nie może się zająć, a cena szczeniąt ma jedynie zwrócić koszty związane z ciążą i porodem. W takim przypadku, niska cena jest usprawiedliwiona. Pozostałe przypadki to wynik celowego unikania podstawowych obowiązków (badania, szczepienia itd), albo krzyżowania nierasowych psów i sprzedawania ich jako rasowe. Dzięki temu, kosztem szczeniąt i kupujących, oferty stają się mocno konkurencyjne w stosunku do tych pochodzących z legalnych hodowli.

Gryfonik – adopcja psa z hodowli

Gryfonik z adopcji? To bardzo dobry pomysł. Przed zakupem psa z hodowli, polecamy sprawdzić, czy wymarzony pupil nie czeka w okolicznym schronisku. Nie jest tajemnicą, że psy, które otrzymały drugą szansę na szczęśliwe życie potrafią się odwdzięczyć. Szczególnie, gdy są tak wrażliwe i spragnione kontaktu z człowiekiem, jak gryfoniki. Oczywiście, zakup psa z hodowli jest szybszym rozwiązaniem, jednak chodzi tu o wybór towarzysza na długie lata. Wybierając adopcję zwiększamy szansę na początek pięknej przyjaźni.

Gryfonik – zdrowie

Gryfonik to jest rasa, której przedstawiciele średnio żyją 10 -15 lat. Gryfoniki źle znoszą upały, a przed zimnem chroni je dwuwarstwowa szata, lecz to nie są psy, które mogą być wystawione na ekstremalne warunki. Sprawdź, na jakie choroby powinniśmy uważać, by zachować swojego psa w zdrowiu?

Gryfonik – choroby

Gryfoniki, pochodzące z rzetelnych hodowli są odpowiednio przebadane i zaszczepione. Ich rodzice przechodzą rygorystyczną selekcję i również są odpowiednio przebadani. Z tego względu, wielu chorób można uniknąć wybierając zweryfikowanego szczeniaka. Rasa wykazuje predyspozycje do następujących chorób:

• zaćma – choroba wzroku, która polega na zmętnieniu soczewki oka, może prowadzić do utraty wzroku,
• jaskra – uszkodzenie siatkówki w wyniku wysokiego ciśnienia śródgałkowego skutkujące ślepotą,
• zwichnięcie soczewki – polega na przesunięciu soczewki i może prowadzić do jaskry, albo ślepoty,
• dwurzędność rzęs – wada w wyniku której, występuje dodatkowy rząd rzęs przy wewnętrznej krawędzi wolnego brzegu powieki,
• zespół niedrożności oddechowej – zespół wad anatomicznych, który wynika ze spłaszczonego krótkiego pyska, jest typowy dla psów brachycefalicznych (które mają krótki pysk) nie jest tak dotkliwa u gryfoników, jak w przypadku innych ras brachycefalicznych, ale trudności z oddychaniem mogą występować w mniejszym, bądź większym stopniu,
• rozszczepienie podniebienia – szczeniaki mogą się urodzić z rozszczepionym podniebieniem, w takich przypadkach wymagana jest operacja,
• alergie skórne – głównie występują na tle pokarmowym, objawami są wypadanie włosa, stany zapalne uszu, biegunka wymioty, częste drapanie się psa.

Gryfonik – żywienie

Gryfonik może być żywiony na dwa sposoby. Pierwszym sposobem są dobrej jakości zbilansowane karmy komercyjne. Drugim są posiłki, które przygotowujemy sami. Niezależnie od tego, na który sposób się zdecydujemy, posiłki powinny być skrupulatnie dobrane, a ich wpływ musi być monitorowany u lekarza weterynarii, ze względu na predyspozycje gryfoników do alergii.

Gryfonik – żywienie karmą komercyjną

Wszystkie niezbędne składniki gryfonik może otrzymywać z dobrej jakości karmy komercyjnej, która nie zawiera zbóż. Może to być karma zarówno sucha, jak i mokra. Karma powinna być dobrana do wagi psa, jego etapu rozwoju oraz jego poziomu aktywności. Ilość pokarmu, jaki podajemy jest przedstawiona na etykiecie opakowania. Na jej podstawie ustalimy dzienną wartość energetyczną. W dziennej wartości energetycznej musimy uwzględnić także przekąski, które będziemy podawać psu – nie mogą przekraczać 10% całości. Karmę podajemy w dwóch posiłkach, rano i wieczorem na godzinę przed lub po aktywności psa.

Gryfonik – posiłki domowe

Jeżeli decydujemy się na żywienie gryfonika posiłkami domowymi, potrzebujemy nie tylko czasu na przygotowanie posiłków, ale także specjalistycznej wiedzy z zakresu żywienia psów. Możemy jej zaczerpnąć z odpowiedniej literatury lub skonsultować się z lekarzem weterynarii.

Gryfonik – cena zakupu i utrzymania psa

Decydując się na zakup szczeniaka rasy gryfonik musimy liczyć się z jednorazowym wydatkiem rzędu 3500-6000 zł. Pamiętajmy jednak, że w tą cenę wliczone są wstępne badania, szczepienia i inne, niezbędne zabiegi, dzięki którym pies będzie mógł cieszyć się doskonałym zdrowiem. A jak się przedstawiają koszty związane z opieką?

Gryfonik – miesięczne koszty utrzymania

Gryfonik, to niewielki pies jego zapotrzebowanie na pokarm jest niewielkie, dlatego koszty miesięczne nie obciążą bardzo naszego budżetu i będą mieścić się w granicach 100-150 zł. Miesięczne koszty związane z opieką obejmują zakup, takich produktów jak:

• karma dla psa,
• przysmaki dla psa,
• worki na nieczystości.

Gryfonik – roczne koszty utrzymania

W ciągu roku koszt zakupów związanych z utrzymaniem gryfonika będzie wynosił około 1500-2500 zł. W tym przypadku do wydatków miesięcznych doliczamy koszty zakupu kosmetyków i środków pielęgnacyjnych, takich jak:

• szampon dla psa,
• odżywka dla psa w aerozolu,
• odżywka dla psa w formie balsamu,
• obroże owadobójcze,
• preparaty pielęgnacyjne dla psa.

Gryfonik – koszty utrzymania w ujęciu dwuletnim

Łącznie, w ciągu dwóch lat zapłacimy około 3500-5500 zł. W tej kwocie uwzględniamy dodatkowo zakup akcesoriów dla psa, wśród nich możemy wymienić:

• miski dla psa,
• smycz dla psa,
• obroża dla psa,
• uprząż sportowa dla psa,
• szczotka dla psa włosiana,
• szczotka dla psa metalowa typu “pudlówka”,
• metalowy grzebień dla psa o średnim rozmieszczeniu zębów
• nożyk trymerski,
• obcinaczki dla psa,
• zabawki dla psa,
• legowisko dla psa.

Takie akcesoria warto wymieniać maksymalnie do dwóch lat, wtedy mamy pewność, że są bezpieczne dla naszego psa i należycie spełniają swoją rolę.

Gryfonik – inne koszty związane z utrzymaniem

Oprócz kosztów zakupów powinniśmy uwzględnić koszty usług, które są skierowane dla naszego pupila. Tu możemy wymienić:

• ubezpieczenie psa,
• wizyty u lekarza weterynarii i leczenie psa,
• wizyta u groomera,
• szkolenie dla psów.

Nie da się określić – nawet w przybliżeniu – wysokości wydatku związanego z korzystaniem z przedstawionych usług, gdyż różnią się cenami. Po za tym to od Twoich potrzeb będzie zależało z czego i jak często będziesz korzystać.

Podsumowanie

Gryfonik to sympatycznie wyglądająca rasa psów, których charakter sprawia, że mogą zostać towarzyszem niemal każdego człowieka. Dzięki niewielkim rozmiarom, psy tej rasy mogą z powodzeniem zamieszkać w niewielkim mieszkaniu w bloku, nawet bez windy. Gryfoniki nie wymagają skomplikowanej pielęgnacji, a z ich szkoleniem poradzą sobie nawet mniej doświadczeni opiekunowie. Mogą przejść podstawowe szkolenie w zakresie posłuszeństwa i nie wymagają karkołomnych szaleństw. Z całą pewnością polecamy je jako psy dla osób starszych oraz rozpoczynających przygodę z wychowaniem psa.

Sprawdź również:

• Ranking ras psów dla osób starszych.
• Ranking rasy psów znanych z TV