Choroby nerek u psów są dosyć częstym problemem, z którym zgłaszają się właściciele do gabinetu weterynaryjnego. Mogą one być wynikiem procesów o podłożu niezapalnym lub wynikać z zapalenia narządu w odpowiedzi na działanie różnorodnych czynników uszkadzających. W tym artykule dowiesz się, czym jest kłębuszkowe zapaleniem nerek u psa i jakie są objawy kłębuszkowego zapalenia nerek.
Proces zapalny nerek może obejmować różne ich części – takie jak kłębuszki nerkowe, tkankę śródmiąższową, błonę śluzową miedniczki nerkowej. Z tego względu też choroby zapalne nerek możemy podzielić na: kłębuszkowe zapalenie nerek, zapalenie ropne zatorowe nerek, zapalenie śródmiąższowe nerek, zapalenie odmiedniczkowe nerek.
- 1. Rola nerek w organizmie
- 2. Co to jest kłębuszkowe zapalenie nerek?
- 3. Kłębuszkowe zapalenie nerek – przyczyny
- 4. U kogo występuje kłębuszkowe zapalenie nerek?
- 5. Kłębuszkowe zapalenia nerek – objawy
- 6. Jak rozpoznać kłębuszkowe zapalenie nerek?
- 7. Leczenie kłębuszkowego zapalenia nerek
- 8. Zapalenie kłębuszków nerwowych – objawy i podsumowanie
Rola nerek w organizmie
Nerki psa są narządem parzystym. Oprócz wytwarzania moczu, podstawowe ich zadanie polega na oczyszczaniu krwi ze szkodliwych produktów przemiany materii. Kolejne funkcje nerek to: utrzymywanie właściwego stężenia płynów i składników mineralnych w organizmie, utrzymywanie prawidłowego odczynu pH moczu, utrzymywanie prawidłowego ciśnienia krwi, wchłanianie zwrotne, wytwarzanie erytropoetyny – hormonu odpowiedzialnego za produkcję erytrocytów, regulacja równowagi kwasowo-zasadowej przez wstrzymywanie bądź wydalanie jonów wodorowych, wydalanie końcowych produktów przemian białkowych, produkcję czynnej formy witaminy D.
Podstawową jednostką strukturalną nerki jest nefron. Nefron z kolei składa się z dwóch podjednostek strukturalnych, tj. cewek oraz kłębuszka nerkowego. Kłębuszek nerkowy (glomerulus renalis) składa się natomiast z kłębka naczyniowego i torebki nefronu (Bowmana).
Wyróżnia się dwa rodzaje nefronów, o długiej i krótkiej pętli, tak zwane nefrony korowe i przyrdzeniowe. Z nefronów o krótkiej pętli zbudowana jest kora nerki, zaś nefrony o pętli długiej przenikają do ciemniejszego rdzenia nerki, który tworzy piramidy nerkowe. W wierzchołku każdej piramidy znajdują się brodawki nerkowe z polami sitowymi, gdzie znajdują się ujścia przewodów wyprowadzających mocz przez kielichy nerkowe do lejkowatej miedniczki nerkowej, z której mocz odprowadza moczowód.
Co to jest kłębuszkowe zapalenie nerek?
Przewlekłe kłębuszkowe zapalenie nerek to jeden z najczęstszych typów nefropatii kłębuszkowych i jedna z głównych przyczyn niewydolności nerek. Odkładanie się amyloidu (amyloid to szkodliwe, nieprawidłowe białko przypominające skrobię, powstające w organizmie w wyniku długiego przebiegu wyniszczających chorób, gromadzące się między naczyniami włosowatymi a tkankami niektórych narządów) wewnątrz kłębuszków jest kolejnym ważnym, jednakże mniej powszechnym schorzeniem kłębuszków nerkowych. Utrata białek osocza, głównie albumin z moczem stanowi charakterystyczną cechę nefropatii kłębuszkowych.
Przeczytaj także: Zespół Cushinga u psa – czym jest i jak go leczyć?
Kłębuszkowe zapalenie nerek – przyczyny
Krążące kompleksy antygen-przeciwciało mogą odkładać się lub zostać wychwycone przez kłębuszki nerkowe. Ponadto kompleksy immunologiczne mogą tworzyć się w samym kłębuszku nerkowym, kiedy dochodzi do połączenia obecnego w kłębuszku antygenu z krążącym w naczyniach włosowatych przeciwciałem.
Po wytworzeniu lub odłożeniu się kompleksów immunologicznych w kłębuszkach nerkowych dochodzi do aktywacji układu dopełniacza, nacieku komórek zapalnych (neutrofilii, makrofagów), agregacji pytek krwi, aktywacji układu krzepnięcia i odkładania włóknika, co może prowadzić do zniszczenia kłębuszków nerkowych.
Odpowiedzią kłębuszków na te procesy jest proliferacja komórek (rozplemowe kłębuszkowe zapalenie nerek), zgrubienie błony podstawnej kłębuszka nerkowego (błoniaste kłębuszkowe zapalenie nerek) oraz w przypadku ciągłej obecności czynników uszkadzających dochodzi do hialinizacji (zwyrodnienia) i stwardnienia kłębuszka, a co za tym idzie do zniszczenia nefronu i rozwoju przewlekłej niewydolności nerek.
Odkładanie się lub bezpośrednie tworzenie kompleksów immunologicznych w kłębuszkach nerkowych związane jest z wieloma zakażeniami i procesami zapalnymi. W wielu przypadkach nie można rozpoznać źródła antygenu lub pierwotnego procesu chorobowego. W takich przypadkach kłębuszkowe zapalenie nerek określane jest jako choroba idiopatyczna.
Z powstawaniem kłębuszkowego zapalenia nerek u psów związane są następujące choroby:
- zakaźne (zakaźne zapalenie wątroby, bakteryjne zapalenie wsierdzia, bruceloza, dirofilarioza, ehrlichioza, leiszmanioza, ropomacicze, borelioza, przewlekłe zakażenie bakteryjne, gorączka plamista Gór Skalistych, trypanosomoza i posocznica),
- choroby nowotworowe i procesy zapalne (np. zapalenie trzustki, układowy toczeń rumieniowaty, zapalenie wielostawowe oraz zapalenie prostaty),
- idiopatyczne, rodzinne, hormonalne (np. nadczynność kory nadnerczy, cukrzyca i długotrwałe podawanie sterydów).
U kogo występuje kłębuszkowe zapalenie nerek?
Na kłębuszkowe zapalenie nerek zapadają najczęściej psy powyżej 8 roku życia. Niektóre rasy są predysponowane do wystąpienia tej choroby: cocker spaniel, shar pei, lhasa apso, shih tzu, angielski foxhound, norweski elkhund, alaskan malamut, chow chow, sznaucer miniaturowy, pudel, doberman, rottweiler, soft-coated wheaten terier, golden retriever, Bull terier, cairn terier, beagle, owczarek niemiecki, berneński pies pasterski, samoyed.
Kłębuszkowe zapalenia nerek – objawy
Objawy kliniczne związane z łagodną bądź umiarkowaną utratą białka z moczem są zwykle niespecyficzne (np. spadek masy ciała, apatia), poza tym wielu pacjentów z niewielkim białkomoczem sprawia wrażenie zwierząt zdrowych. W przypadkach ciężkiego białkomoczu często pojawia się obrzęk i/lub wodobrzusze.
Jeśli schorzenie kłębuszków nerkowych jest rozległe, może wystąpić niewydolność nerek wraz z towarzysząca azotemią, wzmożonym pragnieniem, wielomoczem, brakiem łaknienia, mdłościami i wymiotami. W rzadkich przypadkach pies może trafić do lekarza z powodu silnej duszności lub ziajania, co spowodowane jest chorobą zatorowo-zakrzepową płuc lub nagłą ślepotą wywołaną krwotokiem w obrębie siatkówki, lub jej wtórnym odklejeniem się na skutek nadciśnienia ogólnoustrojowego.
Jak rozpoznać kłębuszkowe zapalenie nerek?
Utrzymujący się ciężki białkomocz, przy prawidłowym osadzie moczu (plus wałeczki szkliste) jest charakterystyczny dla kłębuszkowych uszkodzeń nerek. Stosunek białka do kreatyniny w moczu jest używany do określenia wielkości utraty białka. Pomiar ciśnienia krwi może pomóc w ocenie i leczeniu zwierząt ze schorzeniem kłębuszków nerkowych. Przy rozpoznanym i kontrolowanym nadciśnieniu, postęp choroby kłębuszków nerkowych, jak również uszkodzenia innych narządów docelowych mogą zostać złagodzone.
Leczenie kłębuszkowego zapalenia nerek
Najważniejszą czynnością w postępowaniu diagnostycznym jest ustalenie i zlikwidowanie podstawowej przyczyny procesu chorobowego. Ponieważ zidentyfikowanie lub wyeliminowanie źródła antygenu, lub przyczyny choroby jest często niemożliwe, u zwierząt z kłębuszkowym zapaleniem nerek zaleca się stosowanie leków immunosupresyjnych i leczenia wspomagającego.
W wielu przypadkach jednak leczenie immunosupresyjne nie daje żadnych korzyści, a czasem nawet zaostrza uszkodzenie kłębuszków nerkowych i zwiększa białkomocz. Leczenie przeciwpłytkowe okazało się być skuteczne w kilku przypadkach. Poza tym stosowane są leki obniżające ciśnienie, leki przeciwzakrzepowe.
Ważna jest także dieta. Udowodniono, że uzupełnianie diety o wielonienasycone (n-3) kwasy tłuszczowe z ryb morskich może spowalniać chorobę kłębuszków nerkowych. Wskazana jest także dieta niskobiałkowa, zawierająca białko wysokiej jakości. Często stosuje się dietę ubogą w sód.
Zapalenie kłębuszków nerwowych – objawy i podsumowanie
Jak wygląda kłębuszkowe zapalenie nerek? Objawy są bardzo różne, czasami mało charakterystyczne. Rokowanie u psów z kłębuszkowym zapaleniem nerek w wyniku odkładania się kompleksów immunologicznych jest dobre lub ostrożne, jeśli przyczyna choroby zostanie zidentyfikowana i wyeliminowana. Amyloidoza nerek powoduje, że rokowanie jest ostrożne lub złe.
Nie ma dowodów na to, że jakiekolwiek leczenie jest skuteczne, a choroba ma charakter postępujący i nieuchronnie prowadzi do przewlekłej niewydolności nerek. Przewlekła niewydolność nerek jest chorobą nieuleczalną. Jednak odpowiednio wcześnie postawiona diagnoza i współpraca z lekarzem weterynarii, pozwala na wydłużenie życia psa o kilka lat.
Witam , dziękuje , że mogłam tutaj trafić, bo wydaje mi się , że poruszone zagadnienie kłebuszkowego zapalenia nerek własnie może dotyczyć mojego pieska, małego 3 kilogramowego) już 16 letniego yorka Gucia ! Mój Gucio ogólnie wygląda jak szczeniaczek ale jednak tak nie jest bo lata leca, ma już słaby wzrok i słuch , ale też w pewnym momencie zaczął słabnąć na łapki i poszłam wtedy do lekarza myśląc że to coś ze stawami , ale lekarz stwierdził że należy zrobić morfologię to ona pokaże przyczyne tego osłabienia łapek i właśnie została mu postawiona diagnoza : niewydolność nerek, mocznica. Miał zrobiona morfologię i wyszedł wysoki mocznik i stad ta diagnoza, poza tym ogolnie wyniki sa moim zdaniem w normie jak je analizowałam i zaczęłam czytać w internecie że wysoki mocznik to nie tylko niewydolność nerek ale moze sugerować tez inną chorobę. Np właśnie to kłębuszkowe zapalenie nerek. na wynikach: jest UREA: 280 , BUN 131, CREA: 1,97, Weterynarz jeszcze stwierdził że piesek ma 16 lat i ma niewydolność nerek więc należy się liczyć, że jego dni są policzone. Ale mój piesek nie wygląda na takiego umierającego . Nadal cieszy sie na codzienne spacerki – 3 razy dziennie , ogólnie apetyt ma taki jak zawsze , nie chudnie , może tylko na przełomie ostatnich dwóch lat lekko schudł ok: 0,5 kg, ) uwielbia niestety herbatniki petitki i biszkopty i je mógłby jeść 24 h na dobę. Oprócz tego je sucha karmę: royal canin gastro intenstinal . Pije wode, co prawda nie tak często ale jak juz pije to wypija jej dużo, siusia w miarę bez problemu i kupki też sa ok. Przez tydzień po diagnozie dostawał kroplówki później miał zrobioną morfologie porównawczą i wyszło , że nadal mocznik duzo podwyższony i nic się nie poprawiło. Zaraz po tym wszystkim był ogólnie słaby nie miał apetytu , jadl tylko troszeczke z puszki royal recovery . Z pyska wtedy niestety wydobywał się zapach moczu. Ale teraz widzę , że ogólnie już czuje sie ok. Tego zapach nieprzyjemnego nie ma . Jedynie w nocy czasami jest tak jakby się tak dławił. No i czasami zdarzaja sie biegunki ale to najczęściej jak się czymś stresuje . Poza tym nie ma żadnych innych objawów, wymiotów i,t,p, nic takiego nie ma. Jak miał 7 lat to miał wykryte kamienie w pęcherzu moczowym i miał operację usunięcia ich i zrobiono mu nawet wtedy druga dziurke do siusiania. Po dwóch latach na badaniu USG wyszło że jeszcze jest jakiś kamień ale dosyc duzy i lekarz stwierdził , że jak mu nic nie dolega to nie ma co tego ruszać i faktycznie raczej mu on nigdy nie dolegał przez tyle lat. No i już tak sama nie wiem co mam teraz robić , ponieważ uważam , że coś z tym wysokim mocznikiem trzeba byłoby zrobić uważam , żeby miał dobry komfort życia, aby sie tak nie dławił w nocy i żeby czasami nie rozwijała sie u niego jednak jakaś choroba ze wzgledu na ten wysoki mocznik ? Tylko co z tym zrobić ? Czy może antybiotyki mu pomoga , myslałam też o probiotykach czy witaminach odpowiednich dla niego ? Bardzo prosze o radę ? Chciałabym aby jego komfort życia był jak najlepszy a co za tym idzie również ja byłabym spokojniejsza:) Pozdrawiam serdecznie:)
LEK. WET. MAGDALENA KOZIOŁ – szacunek Pani doktor i podziękowanie za „łopatologiczny”, zrozumiały język jakim jest napisany art. „KŁĘBUSZKOWE ZAPALENIE NEREK. OBJAWY I LECZENIE CHOROBY U PSA”. Wiedza wysoce specjalistyczna, ale podana zrozumiale trafia nawet do mnie, otwiera oczy na problemy życia naszych piesiów. Nie ukrywam, że zmartwiła mnie treść zdania: „Przewlekła niewydolność nerek jest chorobą nieuleczalną”.
Ale….skoro taki jest tej choroby naszych kochanych piesków, trzeba się z tym pogodzić. Pzdr. Michał.