Labrador retriever – najskuteczniejszy pies w dogoterapii

Labrador retriever to radosny, żywiołowy pies. Jest jedną z najinteligentniejszych ras psów na świecie. Jego łagodne usposobienie sprawia, że często pomaga w dogoterapii. To nie jedyna zaleta tego przyjacielskiego olbrzyma. Kiedy planujemy założyć rodzinę, zaczynamy snuć wizje idealnej przyszłości. Naszym oczom ukazuje się sielankowy obraz – duży dom z ogrodem, gromadka dzieci i on – Labrador retriever, duży przyjazny pies, który, jest uznany za osobną rasę. Golden retriever i labrador to bardzo podobne do siebie psy, nic dziwnego zatem, że łatwo je ze sobą pomylić. Mimo wszystko posiadają zestaw odrębnych cech, które pomagają nam je od siebie odróżnić. Odpowiemy na pytanie jakie są podobieństwa i różnice między rasą retriever labrador a golden retriever, a także ile żyje labrador retriever, ile kosztuje i jak go wychować. W niniejszym wpisie znajdziesz wszystko, co chcesz wiedzieć o tej rasie.

Labrador retriever – historia rasy i jej wzorzec

Labrador retriever, dzięki zestawowi unikalnych cech, jest wykorzystywany przez ludzi na wielu płaszczyznach życia. Rasa ma wielu fanów, jednak niewielu wie, jak powstała, i jaka niegdyś była jej rola użytkowa, ale zacznijmy od początku…

Klasyfikacja Labradora w FCI

Labrador retriever to rasa psa, której opisem zajął się Międzynarodowy Związek Kynologiczny (FCI). Opis wzorca rasy możemy znaleźć pod numerem 122. Golden retriever i labrador to psy, które zostały zaliczone do tej samej grupy (8) aporterów, płochaczy i psów dowodnych. Należą one do sekcji 1 aporterów. Stąd wniosek nasuwa się sam – psy te doskonale radzą sobie w pracy zarówno w wodzie, jak i na lądzie.

Inne organizacje kynologiczne

Labrador retriever został uznany przez:

• Australian National Kennel Council (ANKC) – został przypisany do grupy III – Psy myśliwskie (Gundogs),
• World Kennel Union (WKU) – otrzymał pozycję 4.57 w grupie psów myśliwskich.

Przez inne większe organizacje:

• American Kennel Club (AKC) – przypisany do grupy psów „sportowych” (Sporting Group),
• Kennel Club in the United Kingdom (KC-UK) – przypisany do grupy psów myśliwskich (Gundog),
• Canadian Kennel Club (CKC) – otrzymał wzorzec I-15 i został przypisany do grupy psów „sportowych” (Sporting Dogs),
• United Kennel Club (UKC) – przypisany do grupy psów myśliwskich (Gun Dog Group).

Labrador retriever – pochodzenie

Za oficjalny kraj pochodzenia psa labrador retrievera uznaje się Wielką Brytanię. Angielskie określenie rasy labrador retriever odnosi się do kanadyjskiego półwyspu Labrador, drugi człon swojej nazwy psy te zawdzięczają umiejętności doskonałego aportowania (ang. retrieve znaczy tyle, co aportować, przynosić). Przodkowie rasy najprawdopodobniej wywodzą się z Nowej Fundlandii. Do Anglii trafiły za sprawą lorda Malmesbury i Eldona Johna Scotta w 1830 roku. To właśnie, dzięki brytyjskim próbom hodowli przez nich prowadzonym, labrador retriever został rozpopularyzowany wśród szlachty, jako doskonały pies myśliwski. W 1870 roku rasa labrador retriever była już powszechnie znana i ceniona.

Brytyjski Kennel Club oficjalnie rozpoznał rasę na początku XX wieku, nieco później, bo w 1917 Amerykański Klub Kynologiczny również uznał labrador retrievera.

W czym labrador specjalizował się dawniej?

Większość wiarygodnych źródeł mówi o tym, że labrador retriever pomagał kiedyś rybakom w połowach ryb. Jest świetnym pływakiem, zatem znakomicie odnajdywał się w tej roli. Zadanie znacznie ułatwiała mu nieprzemakalna sierść. Wykorzystywany był także, w polowaniach, myśliwi odnajdywali w nim dobrego kompana w łowach.

Jaka jest jego rola użytkowa dziś?

Labrador retriever to doskonały towarzysz rodzin, nawet tych, które posiadają dzieci. To nie jedyna funkcja, którą może pełnić. Ze względu na jego walory użytkowe i wszechstronność, może pracować także w służbach mundurowych, np. jako asystent policjantów i strażaków.

Labrador retriever – popularność rasy w Polsce

Śmiało można pokusić się o stwierdzenie, że labrador retriever to jedna z najpopularniejszych ras na świecie. Pies ten cieszy się się uznaniem nie tylko w USA i Wielkiej Brytanii, ale również w naszej rodzimej Polsce. Jeśli więc marzysz, by mieć psa tej rasy w swoim domu, bez problemu możesz znaleźć dobrą hodowlę.

Golden retriever vs labrador – porównanie wyglądu

Labradory to psiaki, które przez wiele osób są mylone z golden retrieverami. W rzeczywistości czworonogi te dzielą subtelne różnice, które sprawiają, że te rasy są zgoła inne. Niektórzy próbują odpowiedzieć sobie na pytanie golden retriever czy labrador – który pies jest ładniejszy. Opowiemy, jak wygląda labrador retriever i co łączy go z popularnym goldenem?

Jak wygląda labrador retriever? – ogólny opis sylwetki

Labrador to dobrze zbudowany pies o zwartej sylwetce i mocnej budowie ciała. Jego są średniej wielkości, oczy mają łagodny wyraz, u psa tej rasy zazwyczaj możemy spotkać je w kolorze brązowym lub orzechowym. Uszy labradora nie są duże, delikatnie przylegają do głowy. Nos tego psa jest dość duży, z szerokimi nozdrzami – nic więc dziwnego, że ma tak dobrze rozwinięty zmysł węchu i jest dobrym psem tropiącym. Charakterystyczny dla niego “wydrzy” ogon znacznie ułatwia swobodne poruszanie się w wodzie. Jest gruby u nasady, zwężający się ku końcu, obficie pokryty jest gęstą sierścią. Kończyny labradora retrievera są silne i dobrze umięśnione.

Ile waży labrador retriever? Wymiary zwierzęcia

Labrador retriever to psiak sporych rozmiarów. Samce są oczywiście wyższe i cięższe, niż samice. Według ustalonych standardów dorosły osobnik powinien mierzyć od 56 do 57 cm w kłębie. Samica tej rasy od 54 do 56 cm. Oficjalny wzorzec nie podaje właściwej dla nich wagi. Umownie przyjmuje się, że psy mogą ważyć od 29 do 36 kg, a suki od 25 do 32 kg.

Golden retriever a labrador – porówanie rodzajów i kolorów sierści

Oba retrievery różnią się nie tylko rodzajem szaty, ale również jej kolorami. Sierść labradorów jest krótka, prosta i dość szorstka. Psy te mają gruby podszerstek, który chroni je przed wiatrem i mrozem. Rasa ta może występować w kilku odmianach kolorystycznych. Tak więc czarny labrador retriever i brązowy nie powinien nikogo zdziwić. Psa tego możemy spotkać także w różnych odcieniach żółci. Golden retriever czasami określany jest labradorem długowłosym, jest to jednak mylne stwierdzenie. Goldeny mają długą, miękką sierść, ich podszerstek jest gęsty, a włos okrywowy może być całkowicie prosty lub lekko falowany. Podobnie jak labradory, mają wodoodporną sierść, co zresztą jest cechą charakterystyczną tej rasy.

Przygotowanie do wystawy pięknego labradora

Labrador to bez wątpienia bardzo ładny pies, dlatego śmiało, można startować z nim w pokazach psów rasowych. Bez znaczenia czy w konkursie bierze udział labrador biszkoptowy, czy czekoladowy, każdy ma szansę na wygraną. Jednak bez odpowiedniego przygotowania jest to w zasadzie nierealne. Pies wystawowy musi być cierpliwy, posłuszny, spokojny oraz przyjaźnie nastawiony do ludzi i innych psów. Naukę właściwych zachowań powinniśmy rozpocząć już od lat szczenięcych. Maluch musi zostać nauczony poruszania się na ringu, a także przybierania właściwej postawy. Powinien także być przyzwyczajony do dotyku obcych, ponieważ sędziowie często będą go dotykać, m.in. po to, by sprawdzić stan jego uzębienia.

Oprócz tego, powinniśmy zadbać o kondycję jego sierści i skóry, by właściwie prezentowała się w czasie wystawy. Warto podkreślić piękno sierści i wykąpać w szamponie intensyfikującym barwę. Dzięki temu czarny labrador retriever lub labrador czekoladowy będzie zachwycał lśniącą sierścią i elegancką prezencją.

Jak pielęgnować labradora retrievera?

Labrador, by zachwycał lśniącą, zdrowo wyglądającą sierścią i nienaganną prezencją, musi być poddawany właściwej pielęgnacji. O wygląd labradora będziemy dbać nieco inaczej niż o goldena. Przedstawimy te różnice i opowiemy, jakim zabiegom pielęgnacyjnym trzeba poddawać psy tej rasy.

Ochrona przed kleszczami

Po spacerach zawsze warto sprawdzać stan sierści i skóry naszego psa – zwłaszcza, jeżeli wracamy z wędrówki z lasu. Na czarnym labradorze wszelkie niedoskonałości będzie widać mniej wyraźnie, niż na jasnym. Warto sprawdzić, czy we włosy zwierzęcia nie wplątały się rzepy; zdarza, że w jego skórę może wbić się kleszcz. Te szkodliwe pajęczaki mogą narobić sporo problemów, wtedy życie naszego pupila może być zagrożone. Aby przeciwdziałać kłopotliwym sytuacjom, najlepiej zakupić sprawdzone preparaty antykleszczowe. Obroże Foresto doskonale spełniają tę funkcję, są dostępne w każdym rozmiarze, więc można je dostosować do wielkości psa, jakim jest labrador retriever. Cena za produkt o wysokiej skuteczności nie jest zbytnio wygórowana, ponieważ obroże te są bardzo wydajne – działają nawet do 8 miesięcy. 

Labrador a golden retriever – różnice w dbaniu o sierść

Ważnym elementem pielęgnacji labradora jest regularne rozczesywanie sierści. Labradory to psy o krótkiej, szorstkiej sierści, zwierzęta te obficie linieją, zwłaszcza dwa razy w roku. Ich sierść może być ciężka do usunięcia, dlatego martwe włosy warto wyczesywać przynajmniej dwa razy w tygodniu włosianą lub gumową szczotką. Dzięki temu unikniemy dodatkowego sprzątania. Zimą i latem, czyli wtedy, kiedy pies linieje najczęściej, można robić to nawet codziennie przy pomocy furminatora. 

Sytuacja u goldenów (nazywanych czasem labradorami długowłosymi) wygląda zupełnie inaczej, wprawdzie ich sierść również linieje, a ponadto (ze względu na swoją długość) może się plątać. Regularne szczotkowanie w tym przypadku jest jak najbardziej wskazane. Wypadające włosy golden retrieverów nie są tak trudne do usunięcia, ponieważ mają inną strukturę – są miękkie, zatem wypadająca sierść zbija się w puchate kłębki, które łatwo można usunąć odkurzaczem.

Kąpiel labradora

Labradorów ze względu na krótką sierść nie trzeba kąpać zbyt często, naszego czworonożnego przyjaciela myjemy wtedy, kiedy zaliczy bliskie spotkanie z kałużą błota lub po prostu znacznie się ubrudzi. Ten żywiołowy psiak uwielbia wodę, więc kąpiel nie powinna sprawiać mu problemu, mimo wszystko podczas całego zabiegu musimy być delikatni i przyzwyczajać go do tego od maleńkości. Szampon należy dobrać do potrzeb psa, jakim jest labrador retriever, cena może różnić się w zależności od producenta, musimy pamiętać jednak, że produkty tego typu są dość wydajne, więc będziemy musieli uzupełniać je jedynie raz na jakiś czas.

Czyszczenie uszu labradora

Labrador retriever ma tzw. “oklapnięte” uszy, co może powodować ich kiepską wentylację. Po kąpieli lub po spacerze w deszczowy dzień trzeba je dokładnie osuszać. Wilgoć bowiem może powodować rozwijanie się infekcji i stanów zapalnych. Należy kontrolować stan uszu labradora i w razie potrzeby przemyć je odpowiednimi kroplami do uszu dla psów. Cały zabieg musimy wykonać z jak największą delikatnością. Jedną ręką powinniśmy przytrzymać ucho psa, a drugą zakroplić preparat – pamiętajmy, by nie wkładać końcówki aplikatora do kanału słuchowego, ponieważ w ten sposób możemy je podrażnić. Następnie przez ok. 30 sekund musimy masować ucho, by dobrze rozprowadzić preparat po jego wnętrzu, a następnie delikatnie przetrzeć jego wnętrze wacikiem dla psów – w razie jakichkolwiek wątpliwości o radę możemy zapytać lekarza weterynarii.

Jakie usposobienie ma labrador retriever? Opis rasy

Na pewno wiele osób kojarzy rasę labrador retriever z filmu “Marley i ja”, tam pies ten dał poznać nam się, jako psotny zwierzak, który poza chaosem, do życia swoich opiekunów wnosi dużo miłości, czułości i ciepła. Czy labrador naprawdę jest taki niesforny? Jakie usposobienie ma naprawdę? Odpowiemy na te pytania.

Labrador czy golden retriever – która rasa jest lepsza dla dzieci?

Zarówno labrador, jak i golden retriever to rasy bardzo łagodne i przyjaźnie nastawione do wszystkich członków najbliższej rodziny – w tym dzieci. Pewnie, dlatego uważane są za idealne psy rodzinne. Goldeny wprawdzie są mniej żywiołowe i z pewnością będą się nieco delikatniej obchodzić z maluchami. Nie oznacza to, jednak, że labradory całkowicie powinno się odizolować od naszych pociech – zabawy powinny odbywać się pod czujnym okiem osoby dorosłej, ponieważ energiczny psiak mógłby w ferworze zabawy niechcący popchnąć malucha.

Psy te pozytywnie nastawione są również do obcych i znajomych zwierząt. Zatem, jeśli chcemy nabyć psa, który byłby dobrym stróżem domu, lepiej zdecydujmy się na inną rasę. Golden retriever, labrador, kiedy są prawidłowo socjalizowane, nie wykazują agresji lub niechęci w stosunku do nieznajomych. Nie są także specjalnie szczekliwe. Właśnie dlatego warto wybierać psiaki z hodowli, która dba o to, by szczeniaki miały kontakt ze światem zewnętrznym.

Czy labrador jest samodzielny?

Labradory to psy, które źle znoszą rozłąkę z ukochanym właścicielem. Nie lubią zostawać w domu same – są wierne i oddane każdemu, kto obdarzy je miłością; zdecydowanie potrafią odwdzięczyć się tym samym. Nie mają skłonności do ucieczek, jednak to bardzo psotne zwierzęta. Jeśli nie zapewni im się wystarczająco dużo ruchu, mogą narobić sporych szkód w domu, ponieważ w ten sposób rozładowują nadmiar niespożytej energii. Co zrobić, by labrador retriever w domu był potulnym i spokojnym psem?

Golden retriever vs labrador – ulubione formy aktywności

Labradory to psy znacznie bardziej żywiołowe niż goldeny. Oznacza to, że potrzebują dużo aktywności fizycznej. W zabawie są niezmordowane, a długie spacery to dla nich prawdziwa frajda. Lubią aportować i uczestniczyć w ćwiczeniach węchowych, które znacznie pobudzają jego zmysły do działania. Do tego celu świetnie nada się mata węchowa, do której można wsadzić kąski ulubionej karmy i patrzeć, jak psiak radzi sobie z jej wydobyciem. Golden retrievery również potrzebują aktywności na co dzień, jednak nie w tak dużym stopniu. 

Jak wychować niesfornego psa rasy labrador retriever?

Labrador retriever to prawdziwy łobuziak, jednak przy odpowiednim wychowaniu potrafi być dobrze ułożonym psem. Wiele osób ceni sobie zdolności łowieckie rasy. Zwierzak ten zrobi niemal wszystko, by nie wprawić opiekuna w złość lub zakłopotanie. To w dużej mierze od opiekunów zależy, jak ich pupil będzie się zachowywał – wszystko jest kwestią dobrego wychowania. Aby to osiągnąć, musi mieć odpowiednie warunki, o czym musimy pamiętać przy wychowaniu labradora?

Labrador retriever w mieszkaniu, czy w domu jednorodzinnym?

Labradory to psy, które szybko dostosowują się do otoczenia, w jakim przyjdzie im żyć. Mimo wszystko, ze względu na ich duże rozmiary, nie zaleca się trzymania ich w ciasnych mieszkaniach. Jeśli już to najlepiej, żeby blok był wyposażony w windę. Zwierzęta te mają tendencję do chorowania na dysplazję stawów biodrowych i częste wchodzenie po schodach może być tego przyczyną. Najlepiej jednak, jeśli będą mogły mieszkać w przestrzennym domu z dużym ogrodem.

Własny kąt dla psa rasy labrador retriever

Pies labrador, by czuć się częścią rodziny, musi mieć zapewnione miejsce, które byłoby przeznaczone specjalnie dla niego. Zapewnimy mu tym samym poczucie bezpieczeństwa i damy znać, że dbamy o jego potrzeby – wszak osobista przestrzeń daje chwilę wytchnienia po radosnych harcach w upalny dzień. Jeśli jesteśmy szczęśliwymi posiadaczami domu jednorodzinnego, możemy pozwolić sobie na zakupbudy, która chroni przed wiatrem i upałami – nie powinna być jednak stałym miejscem zamieszkania naszego pupila, a tylko chwilową przystanią przeznaczoną do odpoczynku. Labradora warto zaopatrzyć również w komfortowe legowisko, które powinniśmy umieścić w samym sercu domu, by pies miał oko na to, co dzieje się dookoła niego.

Jak i czym bawić się, by rozładować energię psiaka?

Labrador retriever jest psem, który potrzebuje wysiłku fizycznego i umysłowego. Dzięki temu będzie spokojniejszy w domu, a my nie będziemy musieli obawiać się o swoje buty. Poza tym wspólne spędzanie czasu to dobry pretekst do zaciśnięcia i wzmocnienia więzi ze swoim podopiecznym. Wszelkie szarpaki, rzucanie frisbee, czy wspólna zabawa gumową piłeczką to dobra forma aktywności, którą pokocha labrador retriever. Cena za takie akcesoria nie jest zbytnio wygórowana, poza tym na rynku jest mnóstwo zabawek dla psów, spośród których możemy przebierać. 

Szkolenie labradora retrievera

Labrador retriever to bezapelacyjnie pies odznaczający się dużą inteligencją, jest chętny do współpracy z człowiekiem. Pewnie, dlatego jest tak świetnym psem pracującym, a także pomocnikiem myśliwych. Labradora, jak każdego innego psa, do pełnienia pewnych funkcji, trzeba najpierw odpowiednio wyszkolić. Opowiemy, co jest ważne przy jego tresurze.

Labrador, czy golden retriever – który pies jest posłuszniejszy?

Labrador i golden retriever to posłuszne psy i ich szkolenie nie powinno przysparzać większych problemów. Mimo wszystko bardziej zdyscyplinowany jest labrador retriever. Szczeniaki tej rasy oczywiście od początku muszą mieć stanowczo określone granice, których powinny przestrzegać. Znacznie trudniej poskromić niesforne maluchy goldenów. Naukę posłuszeństwa warto wzmacniać pozytywnymi metodami szkoleniowymi, dzięki temu nasz pies z ochotą będzie uczył się nowych komend i chętniej stosował się do zasad, nawet poza sesją szkoleniową. By nawyki szkoleniowe były z ochotą wdrażane w życie, przyda się garść “motywatorów”, które zachęcą malucha do współpracy.

Smaczki, jako pomoc w szkoleniu, i co jeszcze…

Smaczki to dobra metoda nagradzania swojego pupila za poprawnie wykonane ćwiczenie. Musimy jednak pamiętać, że ilość podawanych przysmaków musimy dostosować do jego wagi i poziomu aktywności. Labradory to duże łakomczuchy, dlatego musimy uważać, by nie nabawiły się nadwagi. Przysmaki powinny stanowić 10% dziennego zapotrzebowania kalorycznego. Dobrze patrzeć na skład i wybierać te smaczki, które zawierają naturalne składniki, nie mogą być też zbytnio twarde. Pies nie może być zbytnio głodny, ani najedzony. Wtedy będzie zniechęcony do wykonywania zadań. Dobrze jest jasno określić początek i koniec danego ćwiczenia. Z biegiem czasu smaczki można wycofywać i zastępować je, np. pochwałami słownymi lub aktywnością, którą pies lubi najbardziej. 

Rasa labrador retriever – hodowla

Labrador retriever dość popularna rasa, w Polsce również pies ten jest chętnie wybierany przez wielu miłośników czworonogów. Nabycie rasowego labradora to niemały koszt, dlatego niektórzy zastanawiają się, ile kosztuje labrador retriever bez rodowodu? Czym ten dokument różni się od metryki oraz po czym poznać, że szczeniak jest rasowy? Odpowiemy na te pytania i rozwiejemy wątpliwości na temat hodowli tego przyjaznego psiaka.

Czy rodowód jest tym samym, co metryka?

Wielu zdziwi fakt, że możemy nabyć rasowego psa bez rodowodu. Jak to możliwe? Rodowód nie jest dokumentem obowiązkowym, który wydaje hodowca. Mówi nam jedynie o przodkach szczeniaka cztery pokolenia wstecz i jest przydatny, jeśli chcemy wystawiać psa w pokazach lub założyć własną hodowle. Zatem rasowy labrador z rodowodem, czy bez będzie kosztował tyle samo – koszt wyrobienia takiego dokumentu wynosi ok. 60 zł.

Metryka natomiast jest najlepszym potwierdzeniem tego, iż nasz labrador retriever jest rasowy. To dokument, w którym są zawarte informacje na temat urodzenia psa. Powinien być dawany obligatoryjnie z każdym szczeniakiem, który wychodzi z hodowli. Oczywiście można nabyć malucha bez metryki, po okazyjnej cenie, jednak wtedy możemy mieć pewność, że zwierzę jest nierasowe – wiąże się to z chorobami o podłożu genetycznym (takimi jak dysplazja stawów biodrowych), a także niewłaściwą socjalizacją. Oczywiście może zdarzyć się, że niektórzy właściciele są zmuszeni oddać swojego labradora, który jest rasowy i wtedy chcą go sprzedać za symboliczną sumę. Dlatego musimy być uważni i dokładnie sprawdzać każde ogłoszenie, na co jeszcze powinniśmy zwracać uwagę?

Labrador retriever – hodowla, która nie wzbudza podejrzeń

Jeśli zdecydujemy się na zakup rasowego psa, możemy mieć pewność, że będzie posiadał te cechy, które są dla nas ważne. Nabycie psa z pseudohodowli to loteria – nigdy nie wiemy jaki będzie labrador retriever, szczeniaki z niepewnych źródeł mogą być lękliwe lub agresywne. Osoby zajmujące się hodowlą mają sporą wiedzę na temat psów, które wychowują – znają specyfikę rasy, a także charakter każdego malucha z osobna. Interesuje ich los maluchów, które trafiają do nowych domów, dlatego są do naszej dyspozycji przed nabyciem pieska, a także później – w razie jakichkolwiek wątpliwości.

Labrador retriever – darmowa wyprawka, jako miły dodatek od życzliwego hodowcy

Zdarza się, że hodowca wydaje wraz z metryką, książeczką szczepień i umową kupna-sprzedaży wyprawkę, robi tak każda szanująca się hodowla, szczeniaki mogą liczyć na:

• miski na wodę i jedzenie;
• karmę;
• smycz z obrożą;
• małe legowisko;
• ulubiona zabawka.

Te artykuły to miłe bonusy do zakupu psa, pomagają oswoić się maluchowi z nowym miejscem. Nie są one obowiązkowe – jednak hodowca może ofiarować takie gratisy, to bardzo miły gest.

Uważajmy na pseudohodowle!

Musimy mieć się na baczności i dokładnie sprawdzać miejsce, z którego chcemy nabyć psa jakim jest labrador retriever. Hodowla oferująca sprzedaż rasowych psów w niskiej cenie powinna wzbudzić naszą czujność. Szczeniak w żadnym wypadku nie powinien być zbytnio wycofany w kontaktach z obcymi ludźmi. Dobra hodowla dba o socjalizację maluchów. Jeśli hodowca zaoferuje nam nabycie miniaturki labradora, lepiej bierzmy czym prędzej nogi za pas, rasa ta w wersji mini nie istnieje. Renomowane hodowle zadbają o zdrowie i wzorcowy wygląd swoich podopiecznych – zatem nikogo nie zdziwi labrador czarny, biszkoptowy, czekoladowy, czy brązowy. Jednak w pseudohodowlach zdarzają się osobniki obciążone różnymi chorobami, których wygląd odbiega od ustalonego wzorca. Właśnie dlatego przed zakupem musimy dobrze zweryfikować hodowle.

Golden retriever vs labrador – zdrowie i lata życia

Labrador retriever należy do psów bardzo odpornych i wytrzymałych, podobnie jak golden retriever. Ile zatem wynosi długość życia labrador i golden retriever? Obie te rasy żyją średnio od 10 do 12 lat. Przy czym to właśnie labradorowi częściej udaje się osiągnąć górną granicę wieku.

Częste choroby i dolegliwości

• dysplazja stawów biodrowych – to choroba genetyczna, jak większość dużych psów, labrador może być narażony na jej występowanie. Dlatego tak ważne jest pytanie hodowców o wyniki badań robionych pod właśnie tym kątem. Co może wzbudzić nasz niepokój? Kulenie psa podczas chodzenia, problemy ze wstawaniem i podnoszeniem się, trudności w bieganiu, skakaniu lub schodzeniu po schodach. W skrajnych przypadkach niezbędna jest operacja i rehabilitacja. Musimy uważać, by zbytnio nie forsować stawów psa i nie przekarmiać go. 
• choroby oczu (jaskra, zaćma) – jaskra to choroba, która może prowadzić nawet do ślepoty, dlatego ważne jest jej rozpoznanie we wczesnym stadium. Spojówki są przekrwione, oko może być zaczerwienione i powiększone. Źrenice są rozszerzone i “świecące” – takie sprawiają wrażenie. Jaskrę można leczyć poprzez zastosowanie środków farmakologicznych zaleconych przez lekarza weterynarii. Natomiast zaćma to choroba, która polega na zmętnieniu soczewki oka, może być ona dziedziczona lub powstać ze względu na sędziwy wiek psa, niedobory w żywieniu lub w wyniku urazów, a także współistnienia innych chorób. Zaćmę leczy się operacyjnie. Aby tego uniknąć, lepiej wdrażać odpowiednią profilaktykę. Można udać się raz na jakiś czas z psem na wizytę kontrolną do lekarza weterynarii i dbać o jego zbilansowaną dietę.  

Inne choroby

• choroby serca – niepokojącymi objawami związanymi z chorobami serca mogą być m.in. ataki kaszlu, apatia, brak apetytu, szybki i płytki oddech. Kiedy symptomy te będą pojawiać się coraz częściej i intensywniej, należy udać się ze zwierzęciem do lekarza weterynarii, który wykona szereg niezbędnych badań i zaproponuje adekwatne leczenie. Co my możemy zrobić? Nie narażać pupila na nadmierny wysiłek fizyczny i serwować dobre jakościowo karmy bez dodatku soli, cukru i konserwantów. Wybór jest bardzo duży, polecane są te od producenta Eukanuba – karma zawiera naturalne składniki, które pomagają zachować zwierzęciu dobre zdrowie i kondycję. 
• otyłość – mniejsze predyspozycje do otyłości ma golden retriever, labrador zdecydowanie częściej cierpi na tę dolegliwość. Może prowadzić ona do cukrzycy i rozwoju innych poważnych chorób. Ponadto pies ma trudności w poruszaniu się, problemy z wypróżnianiem, jest ospały i niechętny do zabawy. Dlatego tak ważna jest kontrola ilości spożywanych przez niego posiłków. 

Labrador retriever – jak żywić łakomczucha?

Ile je labrador retriever? Przedstawiciele tej rasy potrafią zjeść naprawdę dużo. Nasza w tym głowa, żeby dostarczać mu odpowiednio zbilansowanego jedzenia w stosownych ilościach. Dzięki temu nasz milusiński będzie cieszył się dobrym zdrowiem i kondycją na długo. Opowiemy o tym, jak należy żywić labradory.

Co je labrador retriever? – czyli dostępne sposoby żywienia

Pożywienie dostarczane labradorom musi być przede wszystkim kompletne i zbilansowane, a ponadto smaczne – serwowane jedzenie powinno trafiać w kubki smakowe naszego pupila. Chociaż labrador nie jest specjalnie wybrednym psem i chętnie zjada wszystko, co trafi do jego miski, to musimy być świadomi tego, co możemy mu zaoferować. Najpopularniejsze są dwie metody żywienia, tzn.:

• gotowe karmy komercyjne – dzielą się na mokre i suche, karmy suche są tańsze i łatwiej je przechowywać. Mokre mają większą zawartość wody i zawierają dużo składników odżywczych i mineralnych, które są ważne w rozwoju psa. Podawanie gotowych karm to z całą pewnością szybki i prosty sposób zaspokojenia apetytu swojego czworonoga. Jednak musimy uważać na to, co serwujemy psu. Niektóre karmy mają w składzie dużo zbóż i konserwantów, których zwierzak zdecydowanie powinien unikać. 
• dieta BARF – polega na podawaniu surowego mięsa, to naturalna i zdrowa alternatywa, dla psa to swego rodzaju podróż do pierwotnych instynktów, gdzie to drapieżnik musi upolować ofiarę. Mięso takie zawiera szpik i narządy wewnętrzne, musi być zatem odpowiednio przechowywane. Powinniśmy również zaczerpnąć trochę wiedzy w tym temacie, zanim zdecydujemy się wdrożenie tego rodzaju diety do życia naszego pupila.

Żywienie na różnych etapach życia

Zapotrzebowanie na poszczególne składniki odżywcze różni się na poszczególnych etapach życia. Czego innego będzie potrzebował dorosły labrador retriever, szczeniaki mają zdecydowanie większe zapotrzebowanie na białko i tłuszcz. Maluchy mają dobrą przemianę materii, zatem ich zapotrzebowanie energetyczne jest również wyższe. Właśnie, dlatego warto korzystać z gotowych karm, które dostosowane są specjalnie dla szczeniaków w okresie wzrostu. Idealnie zaspokajają potrzeby żywieniowe maluchów. Kiedy labrador urośnie, musimy stopniowo przestawić go na jedzenie karmy przeznaczonych dla dorosłych psów. Żeby się za to zabrać, musimy odpowiedzieć sobie na bardzo ważne pytanie – do kiedy rośnie labrador retriever? Pies ten osiąga dorosłość mniej więcej po ukończeniu roku, maksymalnie półtora. W tym czasie kształtują się także jego nawyki żywieniowe. Dorosłe osobniki powinny jeść mniej więcej 2-3 razy dziennie o stałych porach. Po posiłku trzeba zapewnić zwierzęciu ok. 30 min. odpoczynku.

Labrador retriever – jaka karma będzie najlepsza dla psa dużej rasy?

Labrador retriever to pies o potężnych gabarytach, ten fakt również należy wziąć pod uwagę przy planowaniu jego zdrowej, zbilansowanej diety. Rasy duże mają określone wymagania żywieniowe – przede wszystkim posiadają większą tendencję do zapadania na dysplazję stawów biodrowych. Warto zatem kupować karmy z dodatkiem glukozaminy i chondroityny – substancji, które pozytywnie wpływają na budowę chrząstki stawowej. Warto, by karma zawierała również kompleks minerałów i kwasów tłuszczowych, które chronią serce dużego psa. Dobra karma dla ras dużych powinna mieć także w składzie łatwo przyswajalne białko. Wpływa ono korzystnie na układ trawienny i chroni zwierzę przed skrętem żołądka. Karma od producenta Royal Canin jest godna polecenia, ponieważ spełnia wszystkie wyżej wymienione warunki.

Labrador retriever – cena w hodowli i koszty utrzymania

Labrador to psiak, za którego musimy zapłacić niemałą kwotę. Wiele osób zainteresowanych jego nabyciem, zastanawia się, ile kosztuje labrador retriever? Cena za szczenię z zarejestrowanej hodowli wynosi nawet od ok. 4000 do 5000 tysięcy złotych. Taką samą cenę zapłacimy bez względu na kolor umaszczenia zwierzęcia – bez znaczenia, czy to czarny labrador retriever, czy labrador czekoladowy. Opowiemy nieco więcej o dodatkowych kosztach związanych z jego nabyciem.

Labrador retriever – cena, ile kosztuje miesięczny koszt utrzymania urwisa?

Labrador retriever potrzebuje stałego dostępu do jedzenia, tak więc karma to produkt numer jeden, który musi znaleźć się na naszej stałej liście zakupów. Dobra jakościowo karma jest oczywiście droższa, więc jeśli chcemy zapewnić naszemu pupilowi wszystko, co najlepsze, musimy liczyć się z większym wydatkiem. Warto zapewnić dobre możliwości rozwoju psu, jakim jest labrador retriever, cena takiej karmy może wynosić od 400 do 500 zł. Oprócz tego warto zainwestować w smaczki treningowe (zapłacimy za nie ok. 15-20 zł), które są niezawodną pomocą podczas szkolenia oraz worki na nieczystości (kosztują ok. 10-15 zł).

Labrador retriever – cena, ile wydamy na pupila w przeciągu kilku lat?

Kiedy pies trafia z hodowli do naszego domu, musimy kupić mu wyprawkę. Przy jej komponowaniu musimy wziąć pod uwagę potrzeby labrador retriever, szczeniaki powinny mieć zapewnione odpowiednie warunki. Warto zaopatrzyć się w podstawowe artykuły, takie jak: smycz z obrożą, wygodne legowisko, zabawki, szczotka, szampon, miski na karmę i wodę. Za wszystkie te akcesoria zapłacimy od 400 do 500 zł. Jedną z droższych rzeczy z tego zestawienia jest, np. legowisko. Jednak produkty takie są bardzo wydajne i starczą na długo, zatem będziemy je musieli wymieniać raz na jakiś czas.

Do tego dochodzą jeszcze wydatki związane z wizytami u lekarza weterynarii. Koszt jednej wizyty wynosi ok. 100 zł. Musimy brać tu pod uwagę również wszelkie obowiązkowe szczepienia. Jak również wizyty związane ze specjalnymi potrzebami psa, takie jak nagły wypadek lub ciąża u suki. Pozostałe koszty nie są obowiązkowe. Niektórzy opiekunowie decydują się na nie – mowa tu o psim przedszkolu, dietetyku i indywidualnym szkoleniu pod okiem profesjonalisty.

Jaki pies jest lepszy labrador czy golden retriever?

Podsumowaliśmy krótko różnice występujące między psem rasy golden retriever a labrador retriever. Oba te czworonogi posiadają wachlarz zalet i wad, dlatego ciężko jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie, który z nich jest lepszy – labrador czy golden retriever. Wszystko zależy od naszych osobistych preferencji i tego, jakie cechy, według nas, powinien posiadać pies idealny. Porównaliśmy krótko, jakie różnice w pielęgnacji występują między psem golden retriever a labrador retriever. Wskazaliśmy zależności występujące w charakterze, a także omówiliśmy ulubione formy aktywności. Opowiedzieliśmy trochę o hodowcach rasy labrador retriever. Hodowla, którą wybierzemy, musi być przez nas dokładnie sprawdzona. Omówiliśmy także najważniejsze aspekty związane z żywieniem labrador retriever, szczeniaki i dorosłe psy muszą mieć odpowiednio zbilansowane posiłki.

Sprawdź również:

• ranking najpopularniejszych ras psów
• ranking psów myśliwskich
• ranking psów służbowych
• ranking psów ratowniczych.
• ranking psów terapeutycznych.
• ranking najposłuszniejszych ras psów.
• ranking psów wodnych

Facebook

Pinterest

Twitter

Linkedin

email

Print